Επιστροφή στη Παιδικότητα - Πνευματικό Ήθος

Επιστροφή στη Παιδικότητα - Πνευματικό Ήθος

Είναι μεγαλειώδης στιγμή όταν αποκτά ο άνθρωπος ξανά τη χαμένη επαφή με τους πνευματικούς κόσμους. Είναι μια πολύ ευτυχισμένη κατάσταση. Γίνεται ξανά κανείς παιδί, τα παιδιά που εννοούσε ο Χριστός ότι θα βάλει στο Βασίλειό Του...

Πραγματικά, η πνευματική πορεία μπορεί να πει κανείς ότι είναι μια 'οπισθόδρομη' κίνηση προς την ουσιαστική παιδική ηλικία. Προχωρά κανείς και αρχίζει να θυμάται πως έβλεπε τον κόσμο όταν ήταν παιδί, και ΓΙΝΕΤΑΙ παιδί ο ίδιος, που σημαίνει ότι γίνεται πιο απλός και δεν μπλέκει σε διανοήματα, αποκτά το ουσιαστικό πνευματικό Ήθος και όχι τις προκαταλήψεις της κοινωνίας, κι έτσι κρίνει τους ανθρώπους και τις καταστάσεις με την ουσιαστική κρίση του Παιδιού/Γέροντα. Όπως λέει κι ένας Δάσκαλος "Οι πραγματικοί κριτές του κόσμου είναι τα παιδιά και οι γέροι, μάθε να κρίνεις σαν αυτούς". (Γέρος=ιερός όντας, αυτός που βρίσκεται σε ιερότητα).

Η κρίση των ανθρώπων δεν είναι αυθεντική, αλλα βασισμένη σε αυτά που ξέρουν, σε αυτά που τους έχουν διδάξει οι γονείς/κοινωνία/φίλοι, σε αυτά που διαβάζουν, την πλύση εγκεφάλου που λαμβάνει κανείς από παντού. Η πνευματική πορεία είναι η οδός της αποκάθαρσης από όλα αυτά που γνωρίζουμε και το πέρασμα στην απλότητα με συνειδητότητα αυτή τη φορα. Πως γίνεται αυτό; Το σύνολο των πνευματικών διδασκαλιών αυτό περιγράφει. Δεν είναι μόνο 'μην κάνεις αυτό ή κάνε εκείνο', από πολλές απόψεις πρέπει να εκπαιδευτούμε. Κανείς δεν άγιασε μόνο γιατί έγινε χορτοφάγος ή γιατί διάβασε μερικά βιβλία. Κάθε τι όμως έχει τη σημασία του και ο πιο γρήγορος δρόμος είναι η απάρνηση όλων αυτών που μας 'βαραίνουν', πάντα με ισορροπία.                                                        πηγή   elenastral