Οι Δέκα Αρχές της Ζωής και ο τρόπος που τις αντιλαμβάνεσαι, είναι το κλειδί της ευτυχίας σου
Γράφει η Δέσποινα Παλαμάρη
Παρατηρώντας
τους ανθρώπους γύρω μου είδα κάποιες βασικές διαφορές που είχαν οι
«χαμογελαστοί» άνθρωποι και αυτοί που κατά βάση είναι «σκυθρωποί». Που
όλα τα βλέπουν γκρίζα, συννεφιασμένα και που δεν μπορούν να αντικρίσουν
πουθενά φως διαφυγής από το τούνελ της δυστυχίας του.
Πολλοί
θεωρούν πως αν έχεις εργασία, χρήματα, σύζυγο ή έναν ερωτικό σύντροφο
μπορείς να έχεις και μια καλή ζωή. Όμως η Ζωή έρχεται να μας αποδείξει
το αντίθετο. Πόσες φορές εκείνη, έρχεται και μας τραβά επιδεικτικά «το
χαλί κάτω από τα πόδια» και τότε άλλοι πέφτουν και σηκώνονται αμέσως,
άλλοι δυσκολεύονται και άλλοι ερωτεύονται το πάτωμα…
Τι είναι όμως αυτό που δίνει δύναμη σε κάποιους ανθρώπους όταν “πέφτουν” να μην καθυστερούν το “σήκωμα” τους;
Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη Ζωή, τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γιατί έχουν κατανοήσει τις δέκα αρχές της Ζωής
- Το μόνο σταθερό στη Ζωή είναι η ίδια η Αλλαγή
Η
Ζωή Ξέρει και φέρνει στον καθένα μας ότι χρειάζεται για να μπορέσει να
ωριμάσει και να αναπτυχθεί συναισθηματικά ώστε να κατανοήσει τον ίδιο
του τον εαυτό. Εύκολες ή δύσκολες καταστάσεις, δεν έχουν καμιά σημασία…
Σημασία έχει ο τρόπος που θα τις αντικρύσουμε, θα τις βιώσουμε και τους
επιτρέψουμε μέσα από την εμπειρία να γίνουν μέσα μας γνώση, σοφία. Αν
καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, αν δούμε όλες τις εμπειρίες σαν δώρα,
σαν ευκαιρίες να δυναμώσουμε ή σαν σκαλοπάτια που θα διευκολύνουν το
μεγάλωμα μας τότε δεν θα αγκιστρωνόμαστε σε καμιά κατάσταση θα μπαίνουμε
χωρίς έλεγχο, ολοκληρωτικά στις στιγμές μας ξέροντας, όπως γυρνάει ο
τροχός της ζωής, ότι κι αυτό θα περάσει
- Η Ευγνωμοσύνη είναι η πύλη για το Θεϊκό
Χρειάζεται
να ειμαστε ευγνώμονες για οτιδήποτε έρχεται στη ζωή μας. Καμιά μέρα δεν
είναι βέβαιο ότι θα ξημερώσει για μας. Χρειάζεται να καλωσορίζουμε τον
ερχομό τους και να ζούμε την κάθε στιγμή που μας προσφέρεται με
ευγνωμοσύνη. Να καλωσορίζουμε τη Ζωή και τα δώρα της και να προχωράμε
στο μονοπάτι μας με αισιοδοξία και χαμόγελο.
- Το Χαμόγελο είναι το εισιτήριο για μια ευτυχισμένη Ζωή
Η
Ευτυχία είναι απρόβλεπτη έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Μπορεί να
έρθει με ένα τηλεφώνημα, με μια λέξη που θα ακούσεις, με ένα βλέμμα, με
ένα χαμόγελο, με ένα χάδι, με μια αγκαλιά, με ένα τραγούδι, με ένα χέρι
που απλώνεται για να σε κρατήσει, με ένα χορό στη βροχή, με ένα σ’
αγαπώ…
Η Ευτυχία μπορεί να έρθει από όλους τους δρόμους, με όλους τους τρόπους…
Κι
αν για κάποιο λόγο νιώθεις ότι έχει απομακρυνθεί από σένα μη σκιάζεσαι.
Η ευτυχία είναι παιχνιδιάρα. Άρχισε εσύ να χαρίζεις τα χαμόγελά σου, τα
χάδια σου, τις αγκαλιές σου, τα σ’ αγαπώ σου και πολύ γρήγορα θα
καταφτάσει στο κατώφλι σου…
Γιατί η ΕΥΤΥΧΙΑ δεν αντέχει να βρίσκεται μακριά από την ΑΓΑΠΗ…
4. Το Παρελθόν είναι ιστορία και το Μέλλον ένα μυστήριο που ποτέ δεν ξέρεις πως θα σου φανερωθεί.
Είναι
σημαντικό να μην σέρνουμε το παρελθόν μας στην τωρινή μας ζωή. Ότι μας
πλήγωσε ότι μας πληγώνει είναι πίσω και εμείς, μόνο εμείς, το φέρνουμε
στο παρόν μας με τις σκέψεις μας, τους φόβους μας, τη συμπεριφορά μας
αρκούμενοι να μεγαλώσουμε και να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας.
Είναι καλό να ¨κυττάξουμε¨ τον πληγωμένο εαυτό μας και να
απελευθερωθούμε από το βάρος του παρελθόντος χωρίς να αναμασάμε με
παράπονο και αυτολύπηση τις στιγμές που βιώσαμε πόνο, απόρριψη,
εγκατάλειψη ή προδοσία γιατί με αυτόν τον τρόπο χρωματίζουμε αρνητικά το
παρόν μας και βάζουμε το λιθαράκι μας για να χτίσουμε ένα δύσκολο και
σκοτεινό μέλλον.
5. Η Συγχώρεση είναι η Αρετή της καρδιάς
Είναι
ουσιαστικό για την εσωτερική μας γαλήνη, θεραπεία και ανάπτυξη να
απελευθερωθούμε από το παρελθόν και να τους συγχωρήσουμε όλους.
Τις περισσότερες φορές χωρίς να το ξέρουμε σέρνουμε σε κάθε βήμα μαζί μας την αρνητική ενέργεια και το βάρος των τραυματικών εμπειριών του παρελθόντος μας όπως ο φυλακισμένος σέρνει την σιδερένια μπάλα στο πόδι του. Για να απαλλάξουμε από αυτά που κουβαλάμε ή σέρνουμε μαζί μας από το παρελθόν πρέπει να είμαστε έτοιμοι να συγχωρήσουμε τον καθένα ξεχωριστά, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας.
“Σε συγχωρώ που δεν ήσουν όπως εγώ σε ήθελα. Σε συγχωρώ που δεν μου έδωσες την αγάπη όπως την ήθελα. Σε συγχωρώ και σε αφήνω ελεύθερο”. Αυτή και μόνον η δήλωση μπορεί να μας απελευθερώσει.
Τις περισσότερες φορές χωρίς να το ξέρουμε σέρνουμε σε κάθε βήμα μαζί μας την αρνητική ενέργεια και το βάρος των τραυματικών εμπειριών του παρελθόντος μας όπως ο φυλακισμένος σέρνει την σιδερένια μπάλα στο πόδι του. Για να απαλλάξουμε από αυτά που κουβαλάμε ή σέρνουμε μαζί μας από το παρελθόν πρέπει να είμαστε έτοιμοι να συγχωρήσουμε τον καθένα ξεχωριστά, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας.
“Σε συγχωρώ που δεν ήσουν όπως εγώ σε ήθελα. Σε συγχωρώ που δεν μου έδωσες την αγάπη όπως την ήθελα. Σε συγχωρώ και σε αφήνω ελεύθερο”. Αυτή και μόνον η δήλωση μπορεί να μας απελευθερώσει.
- Η Αυτογάπη είναι ¨Ιερό Καθήκον¨
Αγαπώ
τον εαυτό μου σημαίνει ότι δεν τον κρίνω. Ότι αποδέχομαι τις
¨αδυναμίες¨ μου και μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου. Ότι δεν αγκιστρώνομαι
από τα βάσανα μεγαλώνοντας την αυτολύπηση μέσα μου και δεν καταστρέφω
τη χαρά μου με μίζερες σκέψεις…
Ότι
γνωρίζω τι ακριβώς θέλω και αυτό ζητώ ξεκάθαρα. Είμαι αυτό που είμαι
και επικοινωνώ με τους ανθρώπους γύρω μου μέσα από την Αλήθεια μου.
Ότι
φροντίζω να μου δίνω αρκετό χρόνο μέσα στη μέρα για χαλάρωση και
ηρεμία. Είναι καλό να μου χαρίζω ¨γόνιμο¨ χρόνο με τους ανθρώπους που
αγαπώ και να μην αφήνομαι να ρουφιέμαι από την τηλεόραση και τον
υπολογιστή…
Αποκτώ
και πάλι εμπιστοσύνη ώστε να μπορώ να αντικρίζω το καλό και το όμορφο
εκεί που νόμιζα ότι δεν υπάρχει. Γεμίζω με αθωότητα την ματιά μου για
να ξαναδώ ότι η Ζωή είναι ένα παιχνίδι…
- Η Κατανόηση είναι ο τρόπος που αγγίζονται οι καρδιές
Ο
άνθρωπος που έχει κατανόηση ξέρει ότι τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται.
Γνωρίζει ότι πίσω από τις έντονες αντιδράσεις των άλλων ανθρώπων
κρύβεται κάποια πληγή που δεν έχει επουλωθεί και κάποιος φόβος που δεν
θέλουν αυτοί να φανερώσουν. Έχει πάψει να είναι εγωιστής και να
σκέφτεται τον εαυτό του. Έχει σταματήσει να βάζει στους ανθρώπους γύρω
του ταμπέλες και να τους τοποθετεί μέσα στο κουτί της ίδιας,
επαναλαμβάνουσας και κυλιόμενης συμπεριφοράς. Δεν παίρνει ποτέ την θέση
του ισχυρού αλλά μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός ακροατής- εμψυχωτής
γιατί έχει βαθιά ενσυναίσθηση της συναισθηματικής κατάστασης του άλλου.
- Η Αλλαγή, η Μεταμόρφωση χρειάζεται Θετική σκέψη και Συνειδητή Πράξη.
Πόσες
φορές έχουμε ακούσει: Δεν είναι ζωή αυτή που ζω. Δεν αντέχω άλλο πόνο,
δυστυχία… δεν αντέχω άλλη μιζέρια… Θέλω να αλλάξει η ζωή μου…
Και
οι περισσότεροι συνεχίζουν να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, να
λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, να σπέρνουν τους ίδιους σπόρους, να
ποτίζουν τις ίδιες ιδέες, να βάζουν τις ίδιες ταμπέλες, να κατηγορούν
όλους τους άλλους και να περιμένουν ότι κάποιος εκεί έξω με έναν μαγικό
τρόπο θα τους λυτρώσει.
Η
Ζωή λέει: Μην περιμένεις από κανέναν άνθρωπο να σε απελευθερώσει. Μόνος
σου δημιουργείς τα δεσμά, τις φυλακές σου… Καθημερινά με την
συμπεριφορά σου, με τις σκέψεις σου, φροντίζεις οι αλυσίδες σου να είναι
καλογυαλισμένες και τόσο δυνατές ώστε να μην υπάρχει καμιά πιθανότητα
να ελευθερωθείς από αυτές.
Εσύ ο ίδιος έχεις γίνει αυτό που είσαι!
Αν
εσύ ο ίδιος δεν αναλάβεις συνειδητά την ευθύνη σου και δεν αποφασίσεις
ότι δεν χρειάζεσαι άλλο τα δεσμά σου τότε δεν θα σταματήσεις ποτέ να
ζεις μια ¨μικρή¨ ζωή και δεν θα ξεδιπλώσεις ποτέ τα φτερά σου και να
πετάξεις ελεύθερα έξω από τη δυστυχία…
- Ένας καλός λόγος δεν κάνει μόνο πιο πλούσιο αυτόν που τον ακούει αλλά και αυτόν που τον λέει…
Ποτέ
δεν ξέρεις πως πραγματικά νιώθει κάποιος. Μπορεί να δείχνει δυνατός,
¨ετοιμοπόλεμος¨ όμως μέσα του να νιώθει ευάλωτος. Ένας όμορφος λόγος,
μια καλή κουβέντα μπορεί να δώσει τόση δύναμη και ζωντάνια ώστε να
μετασχηματίσει μια άσχημη φαινομενικά μέρα σε μια μέρα λαμπερή και
φωτεινή με άνοιγμα σε όλες τις δυνατότητες…
Ας
μην γινόμαστε τσιγκούνηδες και ας ξοδεύουμε τα όμορφα λόγια μας, τα
αγαπώ μας γιατί δεν μας φέρνουν μόνο πιο κοντά με τους άλλους ανθρώπους
γύρω μας αλλα ενδυναμώνουν ταυτόχρονα και εμάς τους ίδιους.
Κι
αν αμφιβάλλεις χαμογέλασε, πες ένα καλό λόγο και δες όχι μόνο τι
ανταπόκριση θα έχουν τα λόγια σου αλλά και το πώς αλλάζει και η δική σου
διάθεση. Μην ξεχνάς… Κανενός η ύπαρξη δεν είναι δεδομένη. Ας μην τη
θεωρούμε λοιπόν κι ας φροντίζουμε τουλάχιστον να ομορφαίνουμε τις μέρες
μας…
- Να ακολουθείς πιστά τις 7 εντολές της Ζωής
Να αναπνέεις βαθιά, γεμάτα σαν να μην πρόκειται να πάρεις άλλη ανάσα..
Να απολαμβάνεις την ομορφιά όπως θα έκανες αν ήξερες ότι είναι η τελευταία που πλανεύει τη ματιά σου
Να γελάς με όλη σου την ψυχή όπως θα έκανες αν ήξερες ότι είναι το τελευταίο γέλιο που πλανεύει τα χείλη σου…
Να
απολαμβάνεις καθημερινά το άρωμα της ζωής όπως θα έκανες αν ήξερες ότι
είναι το τελευταίο άρωμα που πλανεύει τις αισθήσεις σου
Να χορεύεις εκστατικά όπως θα έκανες αν ήξερες ότι είναι το τελευταίος χορός σου για να πλανέψεις το Σύμπαν….
Να γεύεσαι την κάθε σου στιγμή σαν να ήταν η τελευταία…
Και
να αγαπάς τόσο βαθιά, τόσο δυνατά ώστε να μη σου λείψει πότε η Αγάπη σε
όλες τις στιγμές, σε όλες ζωές που πρόκειται να ζήσεις…
Namaste!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου