«ΑγαπάΜε Αλλήλους»

Της Νανάς Μπότσογλου
Κάτι.. κάτι θεριεύει και γιγαντώνεται στο λογισμό μου κάθε χρονιά την Μεγάλη Βδομάδα.
Μπρός στην αναφορά, στην ανάμνηση των Θείων Παθών αυτό που συμβαίνει είναι να γίνεται Μεγάλη η συναισθηματική φόρτισή μου. Σκέφτομαι και νιώθω ότι ο άνθρωπος βιώνει Ανάσταση ψυχής μόνον με Πίστη, Γαλήνη, Αγάπη και Ευγνωμοσύνη κόντρα στα συστήματα κοινωνικών πεποιθήσεων που του δημιούργησαν πάθη προκαλώντας τον εγκλωβισμό της προσωπικότητάς του και τη διαρκή βάσανο στη ζωή του.
Θυμάμαι πάντα έναν πνευματικό δάσκαλο, ο οποίος καθώς θεολογούσε, έλεγε:
Η θεϊκή υπόσταση του Ιησού Χριστού, πέραν των άλλων, καταδείχθηκε σε δυο ουσιαστικές στιγμές της αφόρητης δοκιμασίας Του.
– Η πρώτη είναι στον κήπο της Γεσθημανή. Ενώ θέλει ως Άνθρωπος να αποφύγει το δυσβάσταχτο «ποτήρι» που του μέλλει να «πιεί», ως Θεός – γιατί μόνον Θεός μπορεί να πεί κάτι τέτοιο – αποδέχεται το θέλημα του Πατρός Του: «όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως θέλεις Εσύ». Όχι σύμφωνα με την ανθρώπινη φοβία αλλά σύμφωνα με την θεόπνευστη ανθρώπινη σωτηρία. Ο Χριστός στη Γεσθημανή, κατατροπώνει την πνευματική του απειλή, νικά τον εσωτερικό Φόβο, μπροστά στην εξωτερική απειλή που επίκειται. Νικά και τον Εγωισμό καθώς αποδέχεται όχι ό,τι είναι αρεστό ή βολικό στον ίδιο αλλά ό,τι είναι το καλύτερο και το ωφελιμότερο για τον ίδιο, για όλη την ανθρωπότητα.

Τούτη η νίκη του Φόβου, καθώς αφήνεται στα χέρια του Θεού σε ό,τι του προορίζει να γευτεί, καθώς και η εξάλειψη του Εγωισμού σ’ αυτό που αδίκως Του συμβαίνει, επιτυγχάνει την εσωτερική Γαλήνη Του. Μένει σταθερός χωρίς να το εμποδίζει, χωρίς να το πολεμά, χωρίς να του αντιστέκεται. Αναδεικνύοντας τη Θεϊκή Υπόσταση Του διδάσκει στην Ανθρώπινη Φύση ότι η νίκη του Φόβου και η εξάλειψη του προσωπικού Εγωισμού αποτελούν ασφαλή οδηγό, ώστε να βιώνει κανείς Αταραξία και Γαλήνη, να είναι σε απόλυτη Ειρήνη με τον εαυτό του.
-Η δεύτερη είναι πάνω στο Σταυρό. Στην κορύφωση ενός άδικου βασανισμού, ακραίου εξευτελισμού, μιας κατάπτυστης θανατικής ποινής σε βάρος Του, όντας απόλυτα αγνός και αθώος που μόνον ευεργέτησε ψυχικά και σωματικά τους συνανθρώπους Του, ο Χριστός Συγχωρεί τους βασανιστές Του και τους Σταυρωτές Του στο σύνολό τους. Συγχωρεί τους πάντες που τον κατάτρεξαν, που τον κατεδίωξαν, που τον πολέμησαν, εξαντλώντας όλη την αγριότητα της εξουσίας τους στο πρόσωπό Του. «Πάτερ άφες αυτοίς ού γαρ οίδασι τί ποιούσι»: «Πατέρα συγχώρεσέ τους δεν ξέρουν τί κάνουν». Θεωρεί δεδομένη την άγνοιά τους, τη θολή τους κρίση και την τυφλή προσήλωση στις πεποιθήσεις τους. Τους συγχωρεί με την πανσοφία του Ανθρώπου που στάθηκε πάνω από την απόλυτη Αδικία που υπέμεινε και επέμεινε σταθερά στην απόλυτη Αγάπη που ενσάρκωνε. Τους συγχωρεί γενναιόδωρα με απλοχεριά, μια συγχώρεση που μόνον ο Θεός του Σύμπαντος Κόσμου δωρίζει σε κάθε άνθρωπο ο οποίος ενσυναισθάνεται ή δεν ενσυναισθάνεται τις συνέπειες της ευθύνης των πράξεών του.
Ο Εσταυρωμένος, λίγο πριν αφήσει την τελευταία Του ανάσα, συγχωρεί αυτούς που τον κάρφωσαν στον Σταυρό. Αδιανόητο για πολλούς από τους ανθρώπους του Τότε, του Σήμερα, του Πάντα. Τούτη όμως η Συγχώρεση είναι το απόγειο της Λύτρωσης της ανθρώπινης φύσης από τα πάθη της μνησικακίας και της εκδικητικότητας. Το παράδειγμα του Θεανθρώπου υψώνεται στο διάβα κάθε ανθρώπινης φιλοσοφίας. Η νίκη του Φόβου, η άμεση Συγχώρεση, η απόλυτη Αγάπη αποτελούν θρίαμβο της ανθρώπινης ψυχής ενάντια σε κάθε εσωτερική και εξωτερική απειλή. Είναι μια σπρωξιά δυνατή στην εξέλιξη της ανθρώπινης ύπαρξης, στο άγγιγμα της θέωσης.
Ένα ακόμη Πάσχα έρχεται στη ζωή μας. Ας συγχωρέσουμε εντός μας με αβίαστη θέληση έναν συνάνθρωπό μας, για τον οποίο πιστεύουμε ή νιώθουμε ότι μας αδίκησε και μας προκάλεσε αφόρητο πόνο ή αναίτια βλάβη. Ας συγχωρέσουμε τον εαυτό μας για όσα κακώς προκαλέσαμε εκούσια ή ακούσια στη ζωή μας και στη ζωή των άλλων. Είναι μια αρχή προς την προσωπικό μας θρίαμβο. Είναι μια αρχή να εκπέμψουμε το Φως της Συγχώρεσης, το Φως της Ευγνωμοσύνης, το Φώς της Λύτρωσης. Είναι μια αρχή να εξελιχτούμε ως άνθρωποι της Αγάπης. Είναι η βίωση του «ΑγαπάΜε Αλλήλους». Είναι η νίκη της Ζωής επί του Θανάτου. Είναι Ανάσταση

Συγγραφέας Νανά Μπότσογλου         Εναλλακτική    Δράση