Η λύπη είναι μέρος της ζωής, μην την απορρίπτεις
Ερώτηση:
Την τελευταία βδομάδα, νιώθω μέσα μου μια μεγάλη πάλη. Νιώθω ότι η
καρδιά μου αρχίζει να ανοίγει και να ρέει κι ύστερα ξαφνικά κολλάει.
Νιώθω λοιπόν άλλοτε χαρούμενη κι άλλοτε λυπημένη.
OSHO:
Απόλαυσε τα και τα δύο και μην επιλέγεις. Από τη στιγμή που επιλέγεις,
είσαι έτοιμη για μπελάδες. Η λύπη είναι μέρος της ζωής, όπως είναι και η
χαρά. Δεν πρέπει να την αρνείσαι καθόλου. Είναι κάτι όμορφο, αν μπορεί
να ταιριάζει μέσα στη συνολική αρμονία.
Ο
άνθρωπος που δεν μπορεί να είναι λυπημένος, χάνει κάτι. Η χαρά του δα
είναι απλώς επιφανειακή. Η λύπη σου δίνει βάθος. Μην την απορρίπτεις
λοιπόν — επειδή ο νους έχει εκπαιδευτεί να απορρίπτει τη λύπη. Έχει
εκπαιδευτεί να είναι μόνο χαρούμενος, πράγμα που είναι ανόητο!
Αν
θέλεις να γελάσεις, θα πρέπει να είσαι ικανός και να κλάψεις. Αν δεν
μπορούν να έρθουν δάκρυα, το γέλιο σου θα είναι απλώς ένα ζωγραφισμένο
γέλιο. Αν μπορούν να σου έρθουν δάκρυα, μόνο τότε το γέλιο θα είναι βαθύ
και από τον εσώτατο πυρήνα σου.
Μεγαλώνει
κανείς και από τις δύο μεριές ταυτόχρονα, σαν δέντρο. Το δέντρο ψηλώνει
και οι ρίζες του βαθαίνουν. Οι ρίζες σου θα βαθαίνουν μέσα στη λύπη και
τα κλαδιά σου θα ψηλώνουν μέσα στην ευτυχία. Και είσαι και τα δύο.
Αποδέξου
τα και τα δύο και απόλαυσέ τα και τα δύο. Αν ο άνθρωπος μπορεί να
αποδεχτεί τα αντίθετα, τότε δεν υπάρχει τίποτε άλλο να μάθει.
Αν
με ρωτήσεις ποιο είναι το ένα μάθημα που χρειάζεται κανείς να μάθει, θα
πω το να είσαι χαρούμενος με το αντίθετο. Εκεί βρίσκεται όλη η
φιλοσοφία, όλη η θρησκεία. Δοκίμασέ το! Ωραία.
Από το βιβλίο του OSHO
"το σφυροκόπημα στο βράχο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου