Το να γίνει ξανά κανείς φυσικός άνθρωπος, είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία, που θέλει επαναστατικό πνεύμα και ανάκτηση της Κοινής Λογικής που έχει εκλείψει στις μέρες μας. Ζούμε ο καθένας στο νοητικό του κλουβί, που είναι γεμάτο φαντασιοπληξίες, επιθυμίες, αφύσικες συνήθειες, τεχνητές ιδέες για το τι είναι ζωή, ένα σύνθετο και κομπλεξικό τρόπο σκέψης, νοοτροπίες που είναι αποτέλεσμα πλύσης εγκεφάλου, κληρονομημένες συμπεριφορές και, φυσικά, επηρεασμό από τον καταιγισμό εντυπώσεων των media.
Ο καθένας στις μέρες μας δημιουργεί ένα σωρό τεχνητές ιδέες και νοοτροπίες για να υπερασπίσει τις επιθυμίες του και όσα του προσφέρουν ηδονή. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει φόβος – νομίζουμε δηλαδή ότι αν απαρνηθούμε μια συνήθεια ή μια ιδέα, θα κινδυνέψουμε σε κάποιο επίπεδο. Όπως όλοι οι φόβοι όμως, και αυτός ο φόβος είναι ψέμα.
Η αποκοπή μας από τη φύση, το ότι ζούμε εγκλωβισμένοι σε τσιμεντένιες κατοικίες μακριά από το έδαφος, αποκομμένοι από τις ενέργειες της φύσης, το ότι τρώμε τεχνητές, επεξεργασμένες τροφές, το ότι βάζουμε στο σώμα μας συνθετικά χημικά, μας απομάκρυνε από τη φύση και την αλήθεια μας. Αυτή η απομάκρυνση δημιουργεί ασυνείδητα μεγάλο φόβο επιβίωσης στον άνθρωπο, τον οποίο προσπαθεί να κατασιγάσει με τον βαμπιρισμό, δηλαδή με το πολύ φαγητό, το σεξ, τις σχέσεις, τον καταναλωτισμό, τις διασκεδάσεις, καταντώντας ένα αχόρταγο, άρρωστο κι ανικανοποίητο ον. Η ασθένεια πλέον δεν είναι η εξαίρεση παρά ο κανόνας – ο περισσότερος κόσμος πάσχει από χρόνιες ασθένειες, τις οποίες τείνει να θεωρεί ότι είναι ‘φυσικές’ κι αυτονόητες! Τα σώματά μας έχουν γίνει κι αυτά τεχνητά, με πολλά στρώματα τοξινών από λάθος τροφές και χημικά. Έχουν γίνει και τα σώματά μας ‘πλαστικά’… Αλλά νους και σώμα πάνε μαζί – αν ο νους τρέφει τεχνητές και τοξικές σκέψεις, οι συνήθειες του ατόμου θα είναι ανάλογες. Και το αντίστροφο, αν οι συνήθειες του σώματος και η διατροφή είναι τοξικές, και ο νους θα γίνει τεχνητός και τοξικός/αρνητικός.
Η επικράτηση του πλαστικού και της τόσο ευρείας μόλυνσης από πλαστικά και συνθετικά χημικά στην εποχή μας, δείχνει το πόσο τεχνητοί και πραγματικά πόσο ‘πλαστικοί’ έχουμε καταντήσει, στο νου και στο σώμα. Η ψυχασθένεια πλέον είναι υπερβολικά διαδεδομένη, σε ήπιες ή ακραίες μορφές (υπάρχει πολύ περισσότερη ψυχική ανισορροπία στις μάζες απ’ ότι συνειδητοποιούμε ή φανταζόμαστε), ενώ η Κοινή Λογική έχει χαθεί. Η Κοινή Λογική έχει θαφτεί από τους φόβους του ανθρώπου, τους φόβους επιβίωσης, που τον έκαναν ‘τρελό’.
People are afraid of good sense because it may prove them guilty. -Agni Yoga
Γι’ αυτό λέω ότι το να γίνουμε ξανά φυσικοί άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο και απαιτεί την αποκάλυψη και διάλυση των φόβων μας και των επίπλαστων σκεπτομορφών που έχουμε δομήσει και υιοθετήσει. Έχουμε συγκεκριμένες ιδέες για το πώς πρέπει να είναι η ζωή, οι σχέσεις, το σώμα μας κλπ, και δεν επιτρέπουμε στη Φύση να λειτουργήσει μέσα από εμάς. Και φυσικά, είναι δύσκολο να γίνουμε φυσικοί άνθρωποι γιατί πρέπει να ξεπεράσουμε τις συνήθειές μας, κάτι που για πολλούς απαιτεί δύναμη και θέληση που νομίζουν ότι δεν έχουν. Έτσι αφήνονται στα ίδια.
Αν μας νοιάζει το τι θα πει ο περίγυρος για μας, τότε θα συνεχίζουμε να ζούμε την τεχνητή ζωή που επικρατεί στη κοινωνία, με τα ανάλογα άρρωστα αποτελέσματα που αυτό φέρνει σε νου και σε σώμα. Συχνά η επιβεβαίωση του περίγυρου είναι πιο σημαντική από την ίδια την υγεία μας! (κι αυτό βαμπιρισμός). Το να γίνουμε φυσικοί άνθρωποι είναι πλέον η μεγαλύτερη επανάσταση!
Και η διαδικασία για την επιστροφή στη Φυσικότητα, στην πραγματικότητα είναι απλή: φροντίζουμε στη καθημερινότητα να αποσυρόμαστε για λίγη ώρα από την εξωτερική ζωή, βυθιζόμενοι στον εσωτερικό μας κόσμο μέσα σε ησυχία νου, ώστε να καθαρίζουμε από τις ενέργειες και τις σκεπτομορφές που φορτωνόμαστε. Η καθημερινή εξάσκηση στο διαλογισμό, σταδιακά θα αποβάλλει ένα ένα τα τεχνητά κελύφη των ψευδαισθήσεων, εγωισμών, νοοτροπιών, ιδεολογιών και συνηθειών που τρέφουμε, και θα πηγαίνουμε έτσι όλο και κοντύτερα στην αλήθεια μας. Και η αλήθεια φέρνει ελευθερία, πλήρωση, ενότητα, συντονισμό με τη Θεία Πρόνοια, δημιουργικότητα, αυτοκυριαρχία, απελευθέρωση των χαρισμάτων μας και της αγάπης. elenastral
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου