ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΕΠΛΟ

Ταξιδεύοντας στον δρόμο της συνειδητής ζωής μας, ανακαλύπτουμε ότι είμαστε καλυμμένοι κάτω από το δικό μας πέπλο. Στο πνευματικό ταξίδι, σχεδόν κάθε ταξιδιώτης ταυτόχρονα αντιμετωπίζει προαιώνιες ερωτήσεις για να εμφανιστεί ένας φράχτης για απάντηση. 
Αυτή η διαπίστωση εμποδίζει το δρόμο μας προς την γνώση, και συνειδητοποιούμε πόσο ανίκανοι είμαστε να αντιδράσουμε μέσα στην σκοτεινιά της γήινης φύσης που βυθίσαμε τον εαυτό μας. 

Πολλοί ισχυρίζονται ότι όταν η άποψή μας έρχεται σε σύγκρουση με την αλήθεια, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια, αλλά όποιος πραγματικά ψάχνει την αλήθεια είναι σε θέση να την αναγνωρίσει όταν πέσει πάνω της, γιατί το φως αφαιρεί τα πέπλα από τα μάτια του νου και της ψυχής.

-Τι μας εμποδίζει να αντικρίσουμε την αλήθεια;
-Οι προσωπικές μας αντιλήψεις.

Η οικογενειακή, η θρησκευτική, η κοινωνική κουλτούρα και εκπαίδευσή μας από την στιγμή της γέννησης μας, μας θέλουν δέσμιους και απαγορεύουν την απαραίτητη ελευθερία της σκέψης. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τις αξίες, τα πρότυπα, τα λάθη, και τις καταστροφικές συνέπειες, χωρίς την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της σύγκρισης και την γνώση της πραγματικής ιστορίας.

Αν παρατηρήσουμε τα μάτια ενός μικρού παιδιού θα δούμε ότι είναι γεμάτα περιέργεια ενθουσιασμό και με πολύ ανυπομονησία, προσμονή και δέος, εξερευνούν τον κόσμο χωρίς δόγματα, αιρέσεις και προκαταλήψεις.

Στον κόσμο των ενηλίκων, ο οποίος κατάργησε τις βασικές αρχές της πνευματικής θέασης, της φαντασίας, της έρευνας και τις αντικατέστησε με υλικές επιδιώξεις, επικρατεί ο δογματισμός και η επιλογή του ασπρόμαυρου καμβά. Για αυτόν τον λόγο το γκρί είναι το επικρατέστερο χρώμα στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων, που αναζητούν ευτυχία μέσα στο σκοτάδι. ΣΚΟΤΑΔΙ

Βασική αρχή και επιδίωξη του ανθρώπου μέσα στην ατομική και κοινωνική του υπόσταση είναι να προσεγγίσει την έννοια της αρετής. Μια λέξη που σήμερα έχει καταργηθεί από το λεξιλόγιό μας. Ελάχιστοι την γνωρίζουν και σχεδόν κανείς δεν την χρησιμοποιεί.
Και η αντιστροφή και αλλοίωση των εννοιών και λέξεων, όπως οι λέξεις «αγαθόν, δαίμων, έρως», κάποια στιγμή θα πρέπει να αποδοθούν σωστά με την αρχική τους σημασία, και όχι όπως θέλουν να ονομάζονται σήμερα ανάλογα με τις προσωπικές δοξασίες και το σκεπτικό του καθενός.
Με την εξάσκηση και χρήση των λέξεων με την πραγματική τους σημασία, ο νους βλέπει, προσέχει και εθίζεται, μέχρι να αναγνωρίσει, να ξαναθυμηθεί και να οικειοποιηθεί τις έννοιες που γίνονται απαραίτητο εργαλείο στα καθημερινά διλήμματα και αντιξοότητες της αισθητής πραγματικότητας. Ερχόμαστε σε επαφή με τον αόρατο κόσμο της νόησης, όταν αντιλαμβανόμαστε αποτυπώνοντας λησμονημένες αρχές και αξίες, που έχουμε αχρηστεύσει.

Η Αρχαία Ελληνική σκέψη κινείται μεταξύ του αισθητού και νοητού κόσμου και μας επιτρέπει να δούμε την πραγματική ανθρώπινη φύση μας. Μας βοηθά να βρούμε τον προορισμό μας.

Το ατελές δεν μπορεί να προχωρήσει στην τελειότητα, εάν δεν απαλλαγεί από τα εμπόδια της πλάνης, της έπαρσης και αλαζονείας. Ο Σωκράτης με τη μαιευτική μέθοδο, αναγκάζει τον συνομιλητή του στην λογοδοσία. Στην αναγνώριση δηλαδή της “διπλής άγνοιας”, η οποία επιτρέπει στον συνομιλητή του, αφού ομολογήσει την άγνοιά του να εκφράσει την πρώτη απορία και από την απορία, να τον οδηγήσει στην επιστήμη, στο επίστασθαι.

Η ψυχή μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας βρίσκεται σε κατάσταση αγωνίας.
Η διπλή άγνοια είναι η πεποίθηση του ανθρώπου ότι γνωρίζει, ενώ δεν γνωρίζει τίποτα.
Η αφαίρεση της αλαζονείας, μας κάνει περισσότερο κοινωνικούς ευγενικούς, λιγότερο φορτικούς και δυσάρεστους με αυτούς που επικοινωνούμε, διότι τους επιτρέπουμε να εκφραστούν ακούγοντας με προσοχή και διαλλακτικότητα.
Η καθημερινή ζωή μπορεί να γίνει πιο απλή, αν φροντίσουμε να την αναδιαμορφώσουμε με γνώση.         ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ