Πώς ανοίγει και πώς μπλοκάρει το τσάκρα του λαιμού

Πώς ανοίγει και πώς μπλοκάρει το τσάκρα του λαιμού

Το τσάκρα του λαιμού ανοίγει σαν αποτέλεσμα του ορθού λόγου, της δημιουργικότητας, της ανεκτικότητας, της ησυχίας και της αγνότητας στο σεξ. Η κακία, η διαβολή, οι βλασφημίες και οι βρισιές δημιουργούν μπλοκαρίσματα σε αυτό το τσάκρα. Το τσάκρα του λαιμού αρχίζει ν’ ανοίγει όταν το τρέφετε με την δημιουργικότητά σας και με την Ομορφιά, την Καλοσύνη, την Αρετή, την Χαρά και την Ελευθερία σας. Η Χαρά είναι η βιταμίνη του τσάκρα του λαιμού. Η κακία, η διαβολή, το ψέμα, το κουτσομπολιό, οι άσκοπες ομιλίες, οι βλασφημίες και οι βρισιές προξενούν ζημιά σε αυτό το κέντρο.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Education as Transformation vol.1                          πηγή   elenastral

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Αν κανείς ρωτήσει τους ανθρώπους γύρω του, όλοι μα όλοι θα απαντήσουν πως επιθυμούν έναν καλύτερο κόσμο... Άλλοι θα συμπληρώσουν πως αυτό απαιτεί μια μαζική επανάσταση... άλλοι πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος μετά από μια μαζική κάθαρση με μορφή κατακλυσμών, άλλοι πως αυτό θα συμβεί "αυτομάτως" με μια παρέμβαση ή τιμωρία από το Θεό... και άλλοι πως ετούτο απαιτεί μια γενική αλλαγή στον τρόπο σκέψης...

Ίσως ανάμεσα στους τελευταίους υπάρχει και η μεγαλύτερη ποσότητα αλήθειας... Διότι μόνον ο τρόπος σκέψης, ο νους ενός ανθρώπου είναι σε θέση να συλλάβει, αλλά και να προχωρήσει σε αλλαγές... Μα και αυτό δεν είναι αρκετό... Δε φτάνει ο ένας για να κάνει τη μεγάλη διαφορά... Χρειάζεται η δική του αλλαγή στην αντίληψη να μεταδοθεί, να μεταλαμπαδευτεί σε ένα κρίσιμο αριθμό ανθρώπων, που επίσης θα αρχίσουν να αλλάζουν τρόπο σκέψης και αντίληψης...

Ο νους του ανθρώπου είναι ένα θείο εργαλείο... και ετούτος είναι σε θέση να αλλάζει ολόκληρη την πραγματικότητα την οποία αντιλαμβανόμαστε ως "υπαρκτή" γύρω μας...

Ο νους δε γνωρίζει όρια, εμπόδια, περιορισμούς... Εμείς οι ίδιοι και το περιβάλλον εντός του οποίου έγινε το πρώτο "set up" της αντίληψης μας είμαστε που βάζουμε όρια στις ικανότητες του νου.

Η ωριμότητα

Η ωριμότητα

 
(…) Η ωριμότητα ενός ανθρώπου δεν είναι ζήτημα ηλικίας. Παρόλο που οι περισσότεροι από μας είμαστε ηλικιωμένοι, παιδιαρίζουμε — φοβόμαστε «τι θα πει ο κόσμος», φοβόμαστε για το αύριο και λοιπά. Όσοι είναι ηλικιωμένοι θέλουν να νοιώθουν ασφάλεια, αλλά και οι νέοι θέλουν σιγουριά.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον γέρο και στον νέο. Όπως είπα, η ωριμότητα δεν έρχεται με την ηλικία. Η ωριμότητα έρχεται με την κατανόηση και δεν υπάρχει κατανόηση όσο κάνουμε φυγές από τον πόνο· και κάνουμε φυγές από τον πόνο όταν αναζητάμε παρηγοριά, όταν αναζητάμε κάποιο ιδανικό.

Η ωριμότητα, λοιπόν, δεν είναι ζήτημα χρόνου, ζήτημα ηλικίας, ούτε είναι αποτέλεσμα επιρροής από το περιβάλλον. Δεν μπορείς να την αγοράσεις, ούτε μπορούν ποτέ να δημιουργήσουν τη σωστή ατμόσφαιρα γι’ αυτήν τα βιβλία, οι δάσκαλοι, οι σωτήρες — είτε είναι ένας είτε είναι πολλοί.
Η ωριμότητα δεν είναι ένας στόχος από μόνη της· εμφανίζεται χωρίς να την καλλιεργεί η σκέψη, μυστηριωδώς, χωρίς να το ξέρεις. Πρέπει να υπάρχει ωριμότητα, αυτή η ωριμότητα της ζωής· όχι η ωριμότητα που την έχει θρέψει κάποια αρρώστεια ή μια αναστάτωση, η θλίψη και η ελπίδα. Η απελπισία και η προσπάθεια δεν μπορούν να φέρουν αυτή την πλήρη ωριμότητα, αλλά πρέπει να βρεθεί εκεί χωρίς να έχει επιδιωχθεί. Γιατί σ’ αυτήν την πλήρη ωριμότητα υπάρχει λιτότητα.

Τι είναι η Αφύπνιση

Τι είναι η Αφύπνιση

του  Έκχαρτ Τόλλε

Από τους αρχαίους χρόνους, ο όρος αφύπνιση έχει χρησιμοποιηθεί ως μεταφορά για να δείξει τον μετασχηματισμό της ανθρώπινης συνειδητότητας. Υπάρχουν παραβολές στην Καινή Διαθήκη που μιλάνε για τη σημασία του να είσαι ξύπνιος, να μην «κοιμάσαι» πνευματικά. Η λέξη Βούδας προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη Budh, που σημαίνει "να είναι ξύπνιος". Έτσι, η λέξη ‘Βούδας’ δεν είναι ένα όνομα, δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά μια κατάσταση συνειδητότητας: της αφυπνισμένης συνειδητότητας. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι άνθρωποι είναι δυνητικά σε θέση να ζουν σε μια κατάσταση συνειδητότητας η οποία, συγκρινόμενη με την ‘αφυπνισμένη’, μοιάζει σαν το άτομο να κοιμάται ή να ονειρεύεται. Γι 'αυτό μερικές πνευματικές διδασκαλίες χρησιμοποιούν όρους όπως «κοινά μοιραζόμενη ψευδαίσθηση» ή «καθολική ύπνωση» όταν περιγράφουν την φυσιολογική ανθρώπινη ύπαρξη. Διαλέξτε οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας, κι εγώ προτείνω να ξεκινήσετε με τη μελέτη του 20ου αιώνα, και θα διαπιστώσετε ότι ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του είδους μας έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός εφιάλτη ή μιας παράλογης παραίσθησης.

Εσύ επιλέγεις τη ζωή σου…

Εσύ είσαι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο θα περάσεις κάθε στιγμή της υπόλοιπης ζωής σου, ζώντας τη ζωή που έχτισες με την κάθε σου επιλογή. Για το παρελθόν δε θα σου πω, καθώς ήταν μία σειρά από διαδοχικές στιγμές που πάει, χάθηκε. Θα σου πω όμως για το παρόν και για εσένα.

Πολλές φορές οι άνθρωποι νιώθουν εγκλωβισμένοι σε μία πραγματικότητα που νομίζουν πως ποτέ δεν επέλεξαν. Αρνούνται κάθε είδους συμμετοχή στα όσα αρνητικά τους συμβαίνουν, επιρρίπτοντας ευθύνες μόνο σε τρίτους.Έχουμε μάθει να αφηνόμαστε μοιρολατρικά στη ζωή και όταν αυτή αρχίσει να μας πνίγει νομίζουμε πως φταίει η κακή τύχη μας, η αδικία ή η κακία των ανθρώπων. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Οι εξωγενείς καταστάσεις, οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, αδιαμφισβήτητα αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για τη διαμόρφωση της ζωής μας. Κανένας όμως από αυτούς δεν είναι αρκετά ισχυρός, ώστε να προκαθορίσει ένα μοτίβο ζωής στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι απλά να υπάρχουμε. Κάθε αποτυχία ή επιτυχία, κάθε χαρά και κάθε πόνος, καμία αξία δεν έχουν ανεξάρτητα από εμάς. Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές αλλά και οι σεναριογράφοι της ζωής μας, και μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να επιλέξουμε ποια θα είναι η αντίδρασή μας στους ανεξάρτητους, εξωτερικούς παράγοντες.

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας. Προσπαθήστε να είστε υγιείς. Είναι τόσο ωραίο αίσθημα να είστε υγιείς και να κάνετε πράγματα για τους άλλους.

 

Η υγεία είναι πολύ σημαντική και η υγεία σχετίζεται με αυτές τις συσσωρευμένες στιγμές στη ζωή σας που είχατε χαρά. Εάν οι συσσωρευμένες στιγμές είναι στιγμές που ενοχλούν την συνείδησή σας ή είναι αρνητικές σκέψεις και λέξεις και πράξεις, όταν αυτές οι στιγμές συσσωρευτούν, σας χτυπούν δυσμενώς.

 

Αυξήστε τις στιγμές της χαράς σας. Μην παγιδεύεστε σε πράγματα που εξαντλούν την χαρά σας. Για παράδειγμα, το να λέτε ψέματα για κάποιον, εξαντλεί την χαρά σας. Η διαβολή, η προδοσία, το μίσος, ο χειρισμός και η εκμετάλλευση, σας αφαιρούν την χαρά. Έτσι χάνετε το πιο πολύτιμο στοιχείο της φύσης σας.

 

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Happiness, Joy & Bliss            πηγή   elenastral

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ…ΜΥΘΟΣ..ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ..

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ…ΜΥΘΟΣ..ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ..

Είπαμε η επανάληψη βοηθά να μάθουμε..Εμπρός λοιπόν..

Βάζουμε καλά στο μυαλό μας ..Πέντε κανόνες που

δεν χωρούν.. αμφισβήτηση 
Φρούτα Και Λαχανικά, Ελαιόλαδο,και..

Όχι Συχνά Κόκκινο ΚρέαςΠερπάτημα καθε μέρα, χιονίζει-βρέχει-καίει..
Οχι  χαζοξενυχτια..
Οχι Παχυσαρκια..Προς Θεού οχι καπνισμα..με τίποτα..και

Χωνεψτε..μια για πάντα πως..              

η τέλεια υγεία είναι μύθος…ψέμμα..κακόγουστο αστείο…         

κι ότι.. το να μη χαίρεται κανείς τη ζωή,  ( ακολουθώντας πολυάριθμους κανόνες),

αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή βλακώδους..στρες και ενοχών, ιδιαίτερα για τις γυναίκες. 
Οι Άνθρωποι Που Είναι παχύσαρκοι ή πολύ αδύνατοι,

έχουν πράγματι υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας…

και το κακό είναι οτι πεθαίνουν…για πλάκα, χωρίς λόγο, ανοήτως..

Αλλά Οι Άνθρωποι Που Είναι απλώς υπέρβαροι είναι τόσο υγιείς,

όσο και αυτοί με κανονικό βάρος…ίσως και πιο… υγιείς μάλιστα.

Το κομβικό σημείο είναι να χρησιμοποιεί κανείς τον κοινό νου.

Εάν αισθάνεστε καλά, είστε καλά.

Η απόλυτη υγεία είναι μύθος…

πάντα στο τέλος παραμονεύει ο.. θάνατος…

Το Πρόβλημα της σκέψης

By Still

(Το πρόβλημα να σκοντάφτεις στα πόδια σου)

Όποια αντίληψη κι αν έχουμε για την προέλευση και την ανάπτυξη του ανθρώπου, το μόνο βεβαιωμένο γεγονός από την ιστορία, και τις επιστήμες που την υποστηρίζουν, είναι ότι ο άνθρωπος βγήκε από το προσυνειδητό χάος εδώ και 500000 χρόνια. Αλλά μόνο τα τελευταία 50000 χρόνια έκανε πραγματική πρόοδο. Μάλιστα καθώς πλησιάζουμε προς την σύγχρονη εποχή τόσο αυξάνονται οι ρυθμοί της ανάπτυξης της ανθρώπινης νοημοσύνης. Παρόλα αυτά, στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, ακόμα μπουσουλάει μέσα στην ιστορία. Ο πολιτισμός που έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα δεν είναι παρά μια αρχή, αν σκεφτούμε το «άπειρο» μέλλον μπροστά μας.

Ο άνθρωπος παρόλο που έχει μια καταγραμμένη ιστορία πολιτισμού αρκετών χιλιάδων χρόνων, δεν μπορεί να περηφανευθεί για τον πολιτισμό του. Ίσως μπορεί μόνο για την τεχνολογική ανάπτυξη. Και δεν εξετάζουμε το θέμα από μεταφυσική άποψη αλλά από καθαρά ανθρώπινη ιστορική πλευρά. Δέκα χιλιετηρίδες ιστορία κι ο άνθρωπος έχει τα ίδια πολιτικά, κοινωνικά, και οικονομικά προβλήματα που είχε και πριν 10000 χρόνια που άρχισε ουσιαστικά ο αστικός πολιτισμός με την εγκατάσταση του ανθρώπου σε μόνιμες περιοχές, πόλεις και χωριά.

Κι αν αναρωτηθεί κάποιος σήμερα για την Οργάνωση της κοινωνίας, έτσι όπως έχει οργανωθεί, για την Δικαιοσύνη, την Θρησκεία, τον Πνευματικό πολιτισμό, τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Η Οργάνωση της κοινωνίας είναι τελείως άδικη, Δικαιοσύνη δεν υπάρχει, η Θρησκεία έχει ξεφτίσει σε μεταφυσική απάτη κι ο πνευματικός πολιτισμός έχει ξεπέσει σε διανοητική φλυαρία.

Κι όλα αυτά τα ανθρώπινα προβλήματα είναι φυσικά γιατί είπαμε ότι ο άνθρωπος βρίσκεται ιστορικά ακόμα στο ξεκίνημά του. Ίσως σε δύο, τρεις χιλιάδες χρόνια ο ανθρώπινος πολιτισμός να είναι διαφορετικός. Σήμερα όμως υπάρχει πρόβλημα.

Αφύπνιση και Προσωπική Δύναμη

Αφύπνιση και Προσωπική Δύναμη

Ξέρετε ότι υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ πνευματικής αφύπνισης και εσωτερικής δύναμης;
Φτάνοντας το άτομο σε μια υψηλότερη κατάσταση συνειδητότητας, παύει να φοβάται. Καθώς εξελίσσεται και αφυπνίζεται, μπορεί και τιμάει κάθε μέρα όλο και περισσότερο τον κόσμο έξω από τον εαυτό του, αλλά υπάρχει πραγματικά κάτι πολύ απλό κι όμως βαθύ που συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια, και όταν το καταλάβει και το εφαρμόσειστην αφύπνισή του, μπορεί να εξελιχθεί πολύ πιο γρήγορα.

Όταν κοιμόμαστε πνευματικά και βρισκόμαστε σε χαμηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας, διώχνουμε ασυνείδητα την εσωτερική μας δύναμη μακριά, ενώ καθώς ‘ξυπνάμε’ και προχωράμε σε υψηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας αρχίζουμε να γινόμαστε κύριοι της δύναμής μας. Γνωρίζοντάς το αυτό επιταχύνουμε την αφύπνισηαπλά με το να μην επιτρέπουμε να μας αφαιρούν τη δύναμή μας.
Πώς διώχνουμε τη δύναμή μας μακριά;

Στις χαμηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας διώχνετε τη δύναμή σας μακριά κάθε φορά που διώχνετε την ενέργειά σας μακριά, αντιδρώντας αρνητικά σε κάποιον ή κάτι.Κάθε φορά που κατηγορείτε τον έξω κόσμο για οτιδήποτε, διώχνετε τη δύναμή σας.Αυτό σημαίνει επίσης ότι κάθε φορά που διαπληκτίζεστε, επιπλήττετε ή επικρίνετε, διώχνετε τη δύναμη σας μακριά.

Τσαλακωμένη εικόνα....

Τσαλακωμένη εικόνα....

Ξέρεις πόσο λυτρωτικό είναι να διαλύεις την εικόνα σου; Να κάνεις συντρίμμια το είδωλο σου και να τσαλακώνεις το προφίλ σου; Να ξεγυμνώνεις το κορμί σου, δίχως να ντρέπεσαι μήπως φανούν οι ουλές της μοναξιά σου; Τα σημάδια των παθών σου; Να αφήνεις όλα τα όπλα του «εγώ» πάνω στο τραπέζι της φαντασίας και ξαρμάτωτος να εγκαταλείπεσαι στην πραγματικότητα της ζωής; Να νιώθεις την ελευθερία του να μην είσαι κάποιος, να μην πρέπει να αποδείξεις τίποτα σε κανένα. Να είσαι ανώνυμος στο έπαινο και απαθής στην κατηγορία. Να είσαι αυτό που είσαι και όχι εκείνο που οι άλλοι θέλησαν ή φαντάστηκαν για τις δικές τους ανάγκες. Να γίνεσαι αυτό που λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος και με συγκλονίζει «σαν να μην υπήρξες ποτέ…». Να μάθεις τελικά ότι ο έπαινος και η κατηγορία είναι ίδια φυλακή;…                                                                πηγή  παπα- Λίβυος

Πώς μπορείς να γνωρίσεις τον εγωισμό σου ?

Πώς μπορείς να γνωρίσεις τον εγωισμό σου ?

Όλα είναι ένας καθρέφτης, έτσι ξέρουμε και έτσι είναι. Όμως κάποιοι από μας ίσως να αγνοούν το εγώ τους ή ίσως να θεωρούν ότι το εγώ τους είναι μικρότερο από των υπολοίπων. 

Μέγεθος στον εγωισμό δεν υπάρχει, απλώς υπάρχουν κάποιες μορφές κατηγοριών που μπορούν να μας δείξουν σε ποια σημεία είμαστε εγωιστές. 

Μέγεθος εγωισμού δεν υπάρχει, απλώς σε κάποιους είναι φανερό και σε κάποιους όχι. Το ζητούμενο δεν είναι να μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε σύγκριση με τους διπλανούς μας, γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει να βελτιώσετε την δική σας ζωή ατομικά και ολοκληρωτικά. 

Αυτό το κείμενο θα σας δώσει τον οδηγό για τον εγωισμό. Ίσως διαβάζοντάς το να θυμώσετε, ως πρώτη αντίδραση, είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η ένσταση που θα βγει στην επιφάνεια θα είναι από το εγώ που θίχτηκε.

Συμβουλές επιτυχίας από κορυφαίες προσωπικότητες

Επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, άνεργοι, πατέρες, μητέρες, παιδιά, αμαρτωλοί και άγιοι, όλοι χρειαζόμαστε λίγη έμπνευση στη ζωή μας.

Γιατί να μη στραφούμε λοιπόν σε ανθρώπους που λειτουργούν ως πρότυπα για το θέμα μας, με την προσωπικότητα και τα χρονικά τους να προσυπογράφουν την επιτυχία στους τομείς δράσης τους και να εγγυώνται την ειλικρίνεια των συμβουλών τους;

Όταν όλα μοιάζουν να καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας, όλο και κάποια μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από μεγάλα μυαλά που έκαναν τον κόσμο καλύτερο και γνώρισαν από πρώτο χέρι τα θέλγητρα της ανεπανάληπτης επιτυχίας.

Είτε τους αποκαλέσουμε διάνοιες είτε μυαλά-θαύματα, το γεγονός παραμένει: τα λόγια τους μπορούν να ρίξουν πολύτιμο φως στο πώς να ζήσεις μια ζωή με νόημα, που κάποιοι αποκαλούν επιτυχία…

Άλμπερτ Αϊνστάιν: Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου

Αν σκεφτούμε πράγματι πώς δουλεύει ο κόσμος, τότε αυτή είναι μια από τις πιο εύστοχες συμβουλές που κυκλοφορούν εκεί έξω. Και μιλάμε για τον Αϊνστάιν πάντα, που πέρα από καινοτόμος φυσικός που άλλαξε την πορεία της επιστήμης, ήταν και τρομερός διανοητής. Κι αν οι εξισώσεις του έκλεψαν όλη τη δόξα, ας τον ακούσουμε σε κάτι ελαφρώς διαφορετικό:

«Ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο μέρος να ζεις, όχι εξαιτίας των ανθρώπων που είναι κακοί, αλλά για τους ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό». Αν κάτι σε απασχολεί λοιπόν, αντί να διαμαρτύρεσαι γι’ αυτό, ώρα να αναλάβεις δράση. Γίνε η αλλαγή που ονειρεύεσαι…

Σέρεν Κίρκεγκορ: Η στάση ζωής έχει κεφαλαιώδη σημασία

Ο τρομερός Δανός φιλόσοφος, που έβαλε στο στόχαστρο την ηθική, την ψυχολογία και τη φιλοσοφία της θρησκείας, έδινε πάντα ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία της προσωπικής επιλογής και του βαθμού προσήλωσης στον στόχο:

«Η ζωή μας εκφράζει το αποτέλεσμα των κυρίαρχων σκέψεών μας», έλεγε ο φιλόσοφος, επιβεβαιώνοντας την τρέχουσα δοξασία του «είσαι αυτό που σκέφτεσαι». Το ξέρουμε λοιπόν διαισθητικά, η αισιοδοξία και η θετική στάση ζωής είναι ο βασιλικός δρόμος για την επιτυχία. Γιατί, διαφορετικά, αν φοβάσαι συνεχώς την αποτυχία, μάντεψε τι θα γίνει στο τέλος…

Αλμπέρ Καμί: Η ελευθερία είναι σημαντική πτυχή

Πώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε καν για επιτυχία αν δεν εξασφαλίσουμε τον παράγοντα που τα κάνει όλα δυνατά; Ναι, την πολύτιμη ελευθερία μας! Ο νομπελίστας υπαρξιστής Καμί το έλεγε εξάλλου όσο πιο απερίφραστα μπορούσε:

«ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ» Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ

«ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ» Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ

Φωτογραφία από τη NASA / JPL-Caltech

Το πρώτο συνθετικό της λέξης «άνθρωπος» είναι ίδιο με το πρώτο συνθετικό της λέξης «Ανδρομέδα». Δε μπορεί να είναι τυχαίο κάτι τέτοιο. Ας το διερευνήσουμε:

Η λέξη «Ανδρομέδα» είναι σύνθετη λέξη. Αποτελείται από το ουσιαστικό «ανήρ» (γεν. ανδρός, δηλαδή το πρώτο συνθετικό της λέξης «άνδρ – ωπος» ή «άνθρ – ωπος») και το αρχαίο ρήμα «μέδω», το οποίο σημαίνει: άρχω, κυβερνώ, βασιλεύω, προστατεύω. Μέδων (συναντάται στον Όμηρο), Μεδεών (Δήμος Μεδεώνος, στην Ακαρνανία), Μέδουσα. Πρόσφατα η Επιστήμη ανακάλυψε την «αθάνατη μέδουσα». Η οποία αντί να πεθάνει, ανανεώνει τα κύτταρά της και αρχίζει τη ζωή της από την αρχή…

Λοιπόν, «Ανδρο – μέδα» σημαίνει «ο (ουράνιος) τόπος, όπου βασιλεύει ο άνθρωπος». Αυτός ο αρχαίος, ο φωτεινός, ο πύρινος, ο αθάνατος, ο άνθρωπος, είναι Έλ – λην. Πύρινος; Ναι. Όπως και η λέξη «Σείριος», η οποία (κατά το Liddell & Scott) σημαίνει: “Ο κατακαίων, θέριος (καλοκαιρινός) θερμός, όνομα του κυνάστρου, Λατ. Sirius (ίδε κύων V) επειδή ο αστήρ ούτος χαρακτηρίζει την εποχήν της μεγίστης θερμότητος, δηλ. από 12 Αυγούστου μέχρι 12 Σεπτεμβρίου κατά το Ιουλ. Ημερολ.”. Κατακαίων δε, καυτός, μπορεί να είναι ο Σείριος όχι εν τοις πράγμασι, αλλά με την πνευματική έννοια. Εξ ου και ο όρκος του Σωκράτη «μα τον Κύνα».