Η ιστορία της συγνώμης...

Η ιστορία της συγνώμης...

«Δύο φίλοι περπατούν στην έρημο..
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν.. 
και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.

Αυτός ο τελευταίος... πονεμένος... αλλά χωρίς να πει τίποτα... έγραψε στην άμμο:
«Σήμερα... ο καλύτερός μου φίλος με χαστούκισε»...

Συνέχισαν να περπατούν.. 
μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι... παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε...

Όταν συνήλθε... χάραξε πάνω σε μια πέτρα: » Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μού έσωσε τη ζωή»...

Αυτός που τον είχε χαστουκίσει.. και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή... τον ρώτησε:


«Όταν σε χτύπησα... έγραψες πάνω στην άμμο... και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;»

Ο άλλος φίλος απάντησε:
«Όταν κάποιος μας πληγώνει... πρέπει να το γράφουμε στην άμμο...
όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν...
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας... πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα...
όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει»!!!

Ας μάθουμε να γράφουμε τα τραύματά μας στην άμμο... και να χαράζουμε τις χαρές μας στην πέτρα!!!…



Λιάνα Κλώντζα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Γιατί σκεφτόμαστε αρνητικά; Μπορούμε να ελέγχουμε τις σκέψεις μας;

Έχει υπολογιστεί πως κάθε άνθρωπος κάνει γύρω στις 50.000 σκέψεις ημερησίως, από αυτές μόνο οι 2000 είναι συνειδητές. Δηλαδή με κάποιο σκοπό…Όλες οι άλλες προέρχονται από το υποσυνείδητό μας αυτόματα και συνήθως όταν δεχόμαστε διάφορα ερεθίσματα από το περιβάλλον μας.

ΣΚΕΨΗ = ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

Κάθε σκέψη έχει τη δική της συχνότητα και διαμορφώνει τα συναισθήματά μας και το ενεργειακό μας πεδίο. Οι σκέψεις προέρχονται από το χώρο εκείνο που ονομάζεται υποσυνείδητο. Στο υποσυνείδητό μας φωλιάζουν όλες οι εμπειρίες μας, πεποιθήσεις μας, οι αντιλήψεις μας και οι τρόποι συμπεριφορών μας.

Ανταποκρίνονται σε κάποια ερεθίσματα (οπτικά, λεκτικά, καταστάσεων κ.α.) και επαναφέρουν τις κυτταρικές μνήμες των δογματικών πεποιθήσεων μας.

Επηρεάζονται άμεσα από το περιβάλλον μας και τις εκάστοτε συνθήκες.
Κάθε σκέψη γεννά, παρόμοιες, ιδίας συχνότητας άλλες σκέψεις.
Κάθε σκέψη, προσελκύει σκέψεις άλλων ανθρώπων παρόμοιας συχνότητας.
Κάθε σκέψη, έχει τη βάση της σε κυτταρικές μνήμες και μας δημιουργεί τα ανάλογα συναισθήματα.
Κάθε σκέψη που κάνουμε , από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, μας φέρνει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα.

Στο κέντρο της αγάπης παραμένω

Στο κέντρο της αγάπης παραμένω

Μοναχικότητα σημαίνει πληρότητα! Είσαι ολόκληρος! Δεν χρειάζεσαι κανέναν για να σε συμπληρώσει!

Όσσο

Κάνε φίλο σου τον Θεό! Δεν θα χρειάζεσαι άλλο φίλο!

*

Ζήσε την προσωπική σου αλήθεια!

Γεννήθηκες για να είσαι μοναδικός όχι για να συμμορφώνεσαι με αυτό που  οι άλλοι είναι!

Χάθηκα μέσα στον Θεό και ο Θεός βρέθηκε μέσα μου!

Τζαλαλαντίν Ρουμί

Για να εξαλείψετε τις αρνητικές επιρροές, απλώς αγνοείστε τες!
Λάο Τσε                                          πηγή    ΣΤΕΜΑ

Πώς ανοίγει και πώς μπλοκάρει το τσάκρα του λαιμού

Πώς ανοίγει και πώς μπλοκάρει το τσάκρα του λαιμού

Το τσάκρα του λαιμού ανοίγει σαν αποτέλεσμα του ορθού λόγου, της δημιουργικότητας, της ανεκτικότητας, της ησυχίας και της αγνότητας στο σεξ. Η κακία, η διαβολή, οι βλασφημίες και οι βρισιές δημιουργούν μπλοκαρίσματα σε αυτό το τσάκρα. Το τσάκρα του λαιμού αρχίζει ν’ ανοίγει όταν το τρέφετε με την δημιουργικότητά σας και με την Ομορφιά, την Καλοσύνη, την Αρετή, την Χαρά και την Ελευθερία σας. Η Χαρά είναι η βιταμίνη του τσάκρα του λαιμού. Η κακία, η διαβολή, το ψέμα, το κουτσομπολιό, οι άσκοπες ομιλίες, οι βλασφημίες και οι βρισιές προξενούν ζημιά σε αυτό το κέντρο.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Education as Transformation vol.1                          πηγή   elenastral

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Αν κανείς ρωτήσει τους ανθρώπους γύρω του, όλοι μα όλοι θα απαντήσουν πως επιθυμούν έναν καλύτερο κόσμο... Άλλοι θα συμπληρώσουν πως αυτό απαιτεί μια μαζική επανάσταση... άλλοι πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος μετά από μια μαζική κάθαρση με μορφή κατακλυσμών, άλλοι πως αυτό θα συμβεί "αυτομάτως" με μια παρέμβαση ή τιμωρία από το Θεό... και άλλοι πως ετούτο απαιτεί μια γενική αλλαγή στον τρόπο σκέψης...

Ίσως ανάμεσα στους τελευταίους υπάρχει και η μεγαλύτερη ποσότητα αλήθειας... Διότι μόνον ο τρόπος σκέψης, ο νους ενός ανθρώπου είναι σε θέση να συλλάβει, αλλά και να προχωρήσει σε αλλαγές... Μα και αυτό δεν είναι αρκετό... Δε φτάνει ο ένας για να κάνει τη μεγάλη διαφορά... Χρειάζεται η δική του αλλαγή στην αντίληψη να μεταδοθεί, να μεταλαμπαδευτεί σε ένα κρίσιμο αριθμό ανθρώπων, που επίσης θα αρχίσουν να αλλάζουν τρόπο σκέψης και αντίληψης...

Ο νους του ανθρώπου είναι ένα θείο εργαλείο... και ετούτος είναι σε θέση να αλλάζει ολόκληρη την πραγματικότητα την οποία αντιλαμβανόμαστε ως "υπαρκτή" γύρω μας...

Ο νους δε γνωρίζει όρια, εμπόδια, περιορισμούς... Εμείς οι ίδιοι και το περιβάλλον εντός του οποίου έγινε το πρώτο "set up" της αντίληψης μας είμαστε που βάζουμε όρια στις ικανότητες του νου.

Η ωριμότητα

Η ωριμότητα

 
(…) Η ωριμότητα ενός ανθρώπου δεν είναι ζήτημα ηλικίας. Παρόλο που οι περισσότεροι από μας είμαστε ηλικιωμένοι, παιδιαρίζουμε — φοβόμαστε «τι θα πει ο κόσμος», φοβόμαστε για το αύριο και λοιπά. Όσοι είναι ηλικιωμένοι θέλουν να νοιώθουν ασφάλεια, αλλά και οι νέοι θέλουν σιγουριά.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον γέρο και στον νέο. Όπως είπα, η ωριμότητα δεν έρχεται με την ηλικία. Η ωριμότητα έρχεται με την κατανόηση και δεν υπάρχει κατανόηση όσο κάνουμε φυγές από τον πόνο· και κάνουμε φυγές από τον πόνο όταν αναζητάμε παρηγοριά, όταν αναζητάμε κάποιο ιδανικό.

Η ωριμότητα, λοιπόν, δεν είναι ζήτημα χρόνου, ζήτημα ηλικίας, ούτε είναι αποτέλεσμα επιρροής από το περιβάλλον. Δεν μπορείς να την αγοράσεις, ούτε μπορούν ποτέ να δημιουργήσουν τη σωστή ατμόσφαιρα γι’ αυτήν τα βιβλία, οι δάσκαλοι, οι σωτήρες — είτε είναι ένας είτε είναι πολλοί.
Η ωριμότητα δεν είναι ένας στόχος από μόνη της· εμφανίζεται χωρίς να την καλλιεργεί η σκέψη, μυστηριωδώς, χωρίς να το ξέρεις. Πρέπει να υπάρχει ωριμότητα, αυτή η ωριμότητα της ζωής· όχι η ωριμότητα που την έχει θρέψει κάποια αρρώστεια ή μια αναστάτωση, η θλίψη και η ελπίδα. Η απελπισία και η προσπάθεια δεν μπορούν να φέρουν αυτή την πλήρη ωριμότητα, αλλά πρέπει να βρεθεί εκεί χωρίς να έχει επιδιωχθεί. Γιατί σ’ αυτήν την πλήρη ωριμότητα υπάρχει λιτότητα.

Τι είναι η Αφύπνιση

Τι είναι η Αφύπνιση

του  Έκχαρτ Τόλλε

Από τους αρχαίους χρόνους, ο όρος αφύπνιση έχει χρησιμοποιηθεί ως μεταφορά για να δείξει τον μετασχηματισμό της ανθρώπινης συνειδητότητας. Υπάρχουν παραβολές στην Καινή Διαθήκη που μιλάνε για τη σημασία του να είσαι ξύπνιος, να μην «κοιμάσαι» πνευματικά. Η λέξη Βούδας προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη Budh, που σημαίνει "να είναι ξύπνιος". Έτσι, η λέξη ‘Βούδας’ δεν είναι ένα όνομα, δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά μια κατάσταση συνειδητότητας: της αφυπνισμένης συνειδητότητας. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι άνθρωποι είναι δυνητικά σε θέση να ζουν σε μια κατάσταση συνειδητότητας η οποία, συγκρινόμενη με την ‘αφυπνισμένη’, μοιάζει σαν το άτομο να κοιμάται ή να ονειρεύεται. Γι 'αυτό μερικές πνευματικές διδασκαλίες χρησιμοποιούν όρους όπως «κοινά μοιραζόμενη ψευδαίσθηση» ή «καθολική ύπνωση» όταν περιγράφουν την φυσιολογική ανθρώπινη ύπαρξη. Διαλέξτε οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας, κι εγώ προτείνω να ξεκινήσετε με τη μελέτη του 20ου αιώνα, και θα διαπιστώσετε ότι ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του είδους μας έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός εφιάλτη ή μιας παράλογης παραίσθησης.

Εσύ επιλέγεις τη ζωή σου…

Εσύ είσαι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο θα περάσεις κάθε στιγμή της υπόλοιπης ζωής σου, ζώντας τη ζωή που έχτισες με την κάθε σου επιλογή. Για το παρελθόν δε θα σου πω, καθώς ήταν μία σειρά από διαδοχικές στιγμές που πάει, χάθηκε. Θα σου πω όμως για το παρόν και για εσένα.

Πολλές φορές οι άνθρωποι νιώθουν εγκλωβισμένοι σε μία πραγματικότητα που νομίζουν πως ποτέ δεν επέλεξαν. Αρνούνται κάθε είδους συμμετοχή στα όσα αρνητικά τους συμβαίνουν, επιρρίπτοντας ευθύνες μόνο σε τρίτους.Έχουμε μάθει να αφηνόμαστε μοιρολατρικά στη ζωή και όταν αυτή αρχίσει να μας πνίγει νομίζουμε πως φταίει η κακή τύχη μας, η αδικία ή η κακία των ανθρώπων. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Οι εξωγενείς καταστάσεις, οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, αδιαμφισβήτητα αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για τη διαμόρφωση της ζωής μας. Κανένας όμως από αυτούς δεν είναι αρκετά ισχυρός, ώστε να προκαθορίσει ένα μοτίβο ζωής στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι απλά να υπάρχουμε. Κάθε αποτυχία ή επιτυχία, κάθε χαρά και κάθε πόνος, καμία αξία δεν έχουν ανεξάρτητα από εμάς. Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές αλλά και οι σεναριογράφοι της ζωής μας, και μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να επιλέξουμε ποια θα είναι η αντίδρασή μας στους ανεξάρτητους, εξωτερικούς παράγοντες.

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας. Προσπαθήστε να είστε υγιείς. Είναι τόσο ωραίο αίσθημα να είστε υγιείς και να κάνετε πράγματα για τους άλλους.

 

Η υγεία είναι πολύ σημαντική και η υγεία σχετίζεται με αυτές τις συσσωρευμένες στιγμές στη ζωή σας που είχατε χαρά. Εάν οι συσσωρευμένες στιγμές είναι στιγμές που ενοχλούν την συνείδησή σας ή είναι αρνητικές σκέψεις και λέξεις και πράξεις, όταν αυτές οι στιγμές συσσωρευτούν, σας χτυπούν δυσμενώς.

 

Αυξήστε τις στιγμές της χαράς σας. Μην παγιδεύεστε σε πράγματα που εξαντλούν την χαρά σας. Για παράδειγμα, το να λέτε ψέματα για κάποιον, εξαντλεί την χαρά σας. Η διαβολή, η προδοσία, το μίσος, ο χειρισμός και η εκμετάλλευση, σας αφαιρούν την χαρά. Έτσι χάνετε το πιο πολύτιμο στοιχείο της φύσης σας.

 

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Happiness, Joy & Bliss            πηγή   elenastral

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ…ΜΥΘΟΣ..ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ..

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ…ΜΥΘΟΣ..ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ..

Είπαμε η επανάληψη βοηθά να μάθουμε..Εμπρός λοιπόν..

Βάζουμε καλά στο μυαλό μας ..Πέντε κανόνες που

δεν χωρούν.. αμφισβήτηση 
Φρούτα Και Λαχανικά, Ελαιόλαδο,και..

Όχι Συχνά Κόκκινο ΚρέαςΠερπάτημα καθε μέρα, χιονίζει-βρέχει-καίει..
Οχι  χαζοξενυχτια..
Οχι Παχυσαρκια..Προς Θεού οχι καπνισμα..με τίποτα..και

Χωνεψτε..μια για πάντα πως..              

η τέλεια υγεία είναι μύθος…ψέμμα..κακόγουστο αστείο…         

κι ότι.. το να μη χαίρεται κανείς τη ζωή,  ( ακολουθώντας πολυάριθμους κανόνες),

αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή βλακώδους..στρες και ενοχών, ιδιαίτερα για τις γυναίκες. 
Οι Άνθρωποι Που Είναι παχύσαρκοι ή πολύ αδύνατοι,

έχουν πράγματι υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας…

και το κακό είναι οτι πεθαίνουν…για πλάκα, χωρίς λόγο, ανοήτως..

Αλλά Οι Άνθρωποι Που Είναι απλώς υπέρβαροι είναι τόσο υγιείς,

όσο και αυτοί με κανονικό βάρος…ίσως και πιο… υγιείς μάλιστα.

Το κομβικό σημείο είναι να χρησιμοποιεί κανείς τον κοινό νου.

Εάν αισθάνεστε καλά, είστε καλά.

Η απόλυτη υγεία είναι μύθος…

πάντα στο τέλος παραμονεύει ο.. θάνατος…

Το Πρόβλημα της σκέψης

By Still

(Το πρόβλημα να σκοντάφτεις στα πόδια σου)

Όποια αντίληψη κι αν έχουμε για την προέλευση και την ανάπτυξη του ανθρώπου, το μόνο βεβαιωμένο γεγονός από την ιστορία, και τις επιστήμες που την υποστηρίζουν, είναι ότι ο άνθρωπος βγήκε από το προσυνειδητό χάος εδώ και 500000 χρόνια. Αλλά μόνο τα τελευταία 50000 χρόνια έκανε πραγματική πρόοδο. Μάλιστα καθώς πλησιάζουμε προς την σύγχρονη εποχή τόσο αυξάνονται οι ρυθμοί της ανάπτυξης της ανθρώπινης νοημοσύνης. Παρόλα αυτά, στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, ακόμα μπουσουλάει μέσα στην ιστορία. Ο πολιτισμός που έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα δεν είναι παρά μια αρχή, αν σκεφτούμε το «άπειρο» μέλλον μπροστά μας.

Ο άνθρωπος παρόλο που έχει μια καταγραμμένη ιστορία πολιτισμού αρκετών χιλιάδων χρόνων, δεν μπορεί να περηφανευθεί για τον πολιτισμό του. Ίσως μπορεί μόνο για την τεχνολογική ανάπτυξη. Και δεν εξετάζουμε το θέμα από μεταφυσική άποψη αλλά από καθαρά ανθρώπινη ιστορική πλευρά. Δέκα χιλιετηρίδες ιστορία κι ο άνθρωπος έχει τα ίδια πολιτικά, κοινωνικά, και οικονομικά προβλήματα που είχε και πριν 10000 χρόνια που άρχισε ουσιαστικά ο αστικός πολιτισμός με την εγκατάσταση του ανθρώπου σε μόνιμες περιοχές, πόλεις και χωριά.

Κι αν αναρωτηθεί κάποιος σήμερα για την Οργάνωση της κοινωνίας, έτσι όπως έχει οργανωθεί, για την Δικαιοσύνη, την Θρησκεία, τον Πνευματικό πολιτισμό, τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Η Οργάνωση της κοινωνίας είναι τελείως άδικη, Δικαιοσύνη δεν υπάρχει, η Θρησκεία έχει ξεφτίσει σε μεταφυσική απάτη κι ο πνευματικός πολιτισμός έχει ξεπέσει σε διανοητική φλυαρία.

Κι όλα αυτά τα ανθρώπινα προβλήματα είναι φυσικά γιατί είπαμε ότι ο άνθρωπος βρίσκεται ιστορικά ακόμα στο ξεκίνημά του. Ίσως σε δύο, τρεις χιλιάδες χρόνια ο ανθρώπινος πολιτισμός να είναι διαφορετικός. Σήμερα όμως υπάρχει πρόβλημα.

Αφύπνιση και Προσωπική Δύναμη

Αφύπνιση και Προσωπική Δύναμη

Ξέρετε ότι υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ πνευματικής αφύπνισης και εσωτερικής δύναμης;
Φτάνοντας το άτομο σε μια υψηλότερη κατάσταση συνειδητότητας, παύει να φοβάται. Καθώς εξελίσσεται και αφυπνίζεται, μπορεί και τιμάει κάθε μέρα όλο και περισσότερο τον κόσμο έξω από τον εαυτό του, αλλά υπάρχει πραγματικά κάτι πολύ απλό κι όμως βαθύ που συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια, και όταν το καταλάβει και το εφαρμόσειστην αφύπνισή του, μπορεί να εξελιχθεί πολύ πιο γρήγορα.

Όταν κοιμόμαστε πνευματικά και βρισκόμαστε σε χαμηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας, διώχνουμε ασυνείδητα την εσωτερική μας δύναμη μακριά, ενώ καθώς ‘ξυπνάμε’ και προχωράμε σε υψηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας αρχίζουμε να γινόμαστε κύριοι της δύναμής μας. Γνωρίζοντάς το αυτό επιταχύνουμε την αφύπνισηαπλά με το να μην επιτρέπουμε να μας αφαιρούν τη δύναμή μας.
Πώς διώχνουμε τη δύναμή μας μακριά;

Στις χαμηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας διώχνετε τη δύναμή σας μακριά κάθε φορά που διώχνετε την ενέργειά σας μακριά, αντιδρώντας αρνητικά σε κάποιον ή κάτι.Κάθε φορά που κατηγορείτε τον έξω κόσμο για οτιδήποτε, διώχνετε τη δύναμή σας.Αυτό σημαίνει επίσης ότι κάθε φορά που διαπληκτίζεστε, επιπλήττετε ή επικρίνετε, διώχνετε τη δύναμη σας μακριά.

Τσαλακωμένη εικόνα....

Τσαλακωμένη εικόνα....

Ξέρεις πόσο λυτρωτικό είναι να διαλύεις την εικόνα σου; Να κάνεις συντρίμμια το είδωλο σου και να τσαλακώνεις το προφίλ σου; Να ξεγυμνώνεις το κορμί σου, δίχως να ντρέπεσαι μήπως φανούν οι ουλές της μοναξιά σου; Τα σημάδια των παθών σου; Να αφήνεις όλα τα όπλα του «εγώ» πάνω στο τραπέζι της φαντασίας και ξαρμάτωτος να εγκαταλείπεσαι στην πραγματικότητα της ζωής; Να νιώθεις την ελευθερία του να μην είσαι κάποιος, να μην πρέπει να αποδείξεις τίποτα σε κανένα. Να είσαι ανώνυμος στο έπαινο και απαθής στην κατηγορία. Να είσαι αυτό που είσαι και όχι εκείνο που οι άλλοι θέλησαν ή φαντάστηκαν για τις δικές τους ανάγκες. Να γίνεσαι αυτό που λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος και με συγκλονίζει «σαν να μην υπήρξες ποτέ…». Να μάθεις τελικά ότι ο έπαινος και η κατηγορία είναι ίδια φυλακή;…                                                                πηγή  παπα- Λίβυος