Γιατί;

Γιατί;

Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί φορές είμαστε τόσο τυφλοί να δούμε τι πραγματικά αξίζει και τι όχι; Γιατί νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος, το οποίο εκτός από την αλαζονική ατομικότητά μας δεν κρύβει καμία άλλη μαγεία;  

Δε μας φτάνουν τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα μάτια μας χάρη στα οποία βλέπουμε ολόκληρο το θαύμα της ζωής. Δε μας φτάνουν δυο άνθρωποι, δεν μας φτάνουν ένα φιλί και μια αγκαλιά.
Μακάρι να ξέραμε τι αθλιότητα και τι πόνος υπάρχει σε τούτο τον κόσμο. Μακάρι να γνωρίζαμε την πραγματική θλίψη, την πραγματική αγωνία που πηγάζει από το πανανθρώπινο ένστικτο για ανάσα και υγεία. Μακάρι να γνωρίζαμε ότι δεν θα πνιγούμε σε μια κουταλιά νερό την στιγμή που η θάλασσα είναι τόσο απειλητική και τόσο κοντά μας έτοιμη να μας κατασπαράξει. Και μακάρι να τα γνωρίζαμε όλα αυτάχωρίς να χρειαζόταν να τα περάσουμε, ούτε εμείς ούτε οι συνάνθρωποί μας.

Αν θέλεις γαλήνη ξερίζωσε τις ρίζες του Εγώ από το μυαλό σου

Αν θέλεις γαλήνη ξερίζωσε τις ρίζες του Εγώ από το μυαλό σου

Το Εγώ γεννιέται όταν σε μια οργιασμένη συνουσία τα πρέπει, τα στερεότυπα, οι υποχρεωτικοί στόχοι, οι πρωτιές και τα υψωμένα δάχτυλα βιάζουν την παιδική μας αθωότητα. Εγκαθίσταται με θράσος στη παρθένα γη του μυαλού μας και τρέφεται από τα μπράβο, τα μετάλλια, τη δύναμη, την εξουσία, την ανάγκη... 

Μεγαλώνοντας, όταν για τον έναν ή τον άλλο λόγο αρχίζουν να αλλάζουν οι σταθερές στη ζωή μας, γεννιέται μέσα μας η επιθυμία για εσωτερική γαλήνη. Όμως δυστυχώς κοιτάμε σε λάθος κατεύθυνση. Ασχολιόμαστε τόσο πολύ με το μυαλό μας, με τις σκέψεις μας δίνοντας περισσότερο χώρο στο Εγώ να απλώσει τις ρίζες του στη συγχυσμένη γη του μυαλού μας.

45 αποφθέγματα σοφίας από τον πρώτο σοφό της αρχαιότητας, Θαλή τον Μιλήσιο

Ο Θαλής ο Μιλήσιος, (640 ή 624 π.Χ. – 546 π.Χ.) είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος, ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας,μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός, μετεωρολόγος και ιδρυτής της Ιωνικής Σχολής της φυσικής φιλοσοφίας στη Μίλητο.
Κυρίως ο Αριστοτέλης, αλλά και άλλοι αρχαίοι φιλόσοφοι θεωρούν τον Θαλή ως τον πρώτο Έλληνα φιλόσοφο. Στον διάλογο του Πλάτωνα Πρωταγόρας, το όνομα που εμφανίζεται πρώτο στην λίστα πεπαιδευμένων ανθρώπων είναι του Θαλή του Μιλήσιου. Χαρακτηριστικά ο Μπέρτραντ Ράσελ είπε πως «Η Δυτική φιλοσοφία αρχίζει με τον Θαλή».
Ο Θαλής προσπάθησε να κατανοήσει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της επιστήμης και να εξηγήσει φυσικά φαινόμενα όπως λ.χ την Έκλειψη Ηλίου, χωρίς να χρησιμοποιεί αναφορές στην μυθολογία, όπως γινόταν μέχρι την εποχή του. Υπήρξε μεγάλος διδάσκαλος με παρά πολύ μεγάλη επιρροή σε όλους σχεδόν τους μεταγενέστερους προσωκρατικούς φιλοσόφους.

1. Για τρία πράγματα ευχαριστώ την τύχη: πρώτα γιατί γεννήθηκα άνθρωπος και όχι θηρίο, δεύτερο γιατί γεννήθηκα άνδρας και όχι γυναίκα και τρίτο γιατί γεννήθηκα Έλλην και όχι βάρβαρος.

Γέννηση μέσω της παρατήρησης

Στην ζωή μας πολλές φορές νιώθουμε ότι αυτή είναι η πραγματικότητά μας και οτι δε γίνεται να αλλάξει. Σαν παιδιά θα θυμάστε τους γονείς σας να σας λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό ή το άλλο. Τι και αν όμως μπορούσες; Tι και αν όλοι μας έλεγαν οτι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα ή έστω αν μας έδιναν περισσότερη ελευθερία να προσπαθήσουμε να δούμε εαν μπορούμε; Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε μεγαλώσει με πιο υποστηρικτικούς γονείς…
Οι περιοριστικές πεποιθήσεις μας πολλές. Αν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε με πόσα πολλά μέσα μας “βομβαρδίζουν” καθημερινά τότε θα μπορούσαμε να καταλάβουμε πόσο μας χειραγωγούν. Πόσο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οτι η πραγματικότητα είναι αυτή και αν προσπαθήσεις να βγεις έξω απο αυτήν τότε είσαι τρελός γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει! Γεννηθήκαμε σε μια εποχή που η οικονομική κρίση είναι υπαρκτή, ο πόνος, η δυστυχία, η πείνα, ο πόλεμος… Σε έχουν βάλει σε ενα matrix και εσύ τους πιστεύεις τόσο πολύ που ασχολείσαι μόνο με αυτό… Πλέον δεν σου έχει μείνει χώρος να κοιτάξεις την άλλη μεριά!
Όλα όμως ξεκινάνε να αλλάζουν όταν σιγά σιγά αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι όλα είναι ενέργεια… Ότι δημιουργείς στην πραγματικότητα σου, είναι αυτό που παρατηρείς! Και τι παρατηρείς; Τον πόνο, τον φόβο, την υποταγή, την ανασφάλεια… Η άλλη μεριά; Ποιά άλλη μεριά θα με ρωτήσεις… Η άλλη μεριά , ο παράδεισός μας που είναι; Τον σκέφτεσαι καθόλου; Ναι, ναι θα μου πεις τον σκέφτομαι αλλά είναι τόσο μακρινός… Κάτσε να δούμε πώς θα βγούμε από την οικονομική κρίση, από όλα αυτά τα δεινά και μετά βλέπουμε…

Oi πεποιθήσεις που μας περιορίζουν!

Oi πεποιθήσεις που μας περιορίζουν!

Στη διαδικασία του να βιώνω αγάπη και ειρήνη σε κάθε περίπτωση αναγκάζομαι να βρω κάθε φορά,  ποιά πεποίθηση με αποκλείει αυτή τη στιγμή από την ηρεμία ή την αγάπη επειδή έχω καταλάβει ότι όλα είναι θέμα πεποιθήσεων.

Τότε εντοπίζω ποιά είναι η περιοριστική πεποίθηση που έχει προγραμματιστεί μέσα μου . στο υποσυνείδητο, στο εσώτερο παιδί, στα κύτταρά μου, η οποία αυτή τη στιγμή με κάνει να χάνω την αίσθηση της ασφάλειας,  και στην συνέχεια την αίσθηση της ενότητας,  της ηρεμίας , της ευτυχίας και της αγάπης.

Ο πόνος δεν διαφέρει από την μέθη.

Ο πόνος δεν διαφέρει από την μέθη.

Ο πόνος και η μέθη είναι δύο κοινοί δρόμοι. Ο ένας μοιάζει τόσο πολύ με τον άλλον. Το μυαλό του μεθυσμένου είναι δεμένο και φέρεται αλόγιστα. Το ίδιο ακριβώς όμως γίνεται και στον πόνο. Πάλι το μυαλό είναι δεμένο και δεν έχουμε σωστή «ορατότητα». Ο πόνος μας εξαναγκάζει, το ίδιο και η μέθη. Αφού το μυαλό δεν λειτουργεί σωστά μαγκώνει και έτσι ούτε οι αισθήσεις μας λειτουργούν σωστά. 

Έτσι αυτός που πονά είναι στην πραγματικότητα σαν μεθυσμένος. Μεθυσμένο στην κυριολεξία, αλλά και με – θισμένο. Δηλαδή από εθισμούς προκλήθηκε ο πόνος.

Ο πόνος ανάλογα μας οδηγεί στην απελπισία και στην αναλγησία.

Όλο αυτό για έναν άνθρωπο δεν είναι ένας εύκολος «αντίπαλος» καθώς το τοπίο του πόνου- μέθη, μας εξαναγκάζει να πράττουμε μέσα από αυτό.

Πότε όμως ένας άνθρωπος φτάνει και από πού στον πόνο ?

Χριστιανικός Μυστικισμός / Η Καρδιακή Προσευχή

Χριστιανικός Μυστικισμός / Η Καρδιακή Προσευχή

Τελικά, Ποιος Γνωρίζει τον Θεό; Ο Ιωάννης είναι κατηγορηματικός σε αυτό.  Τον Θεό δεν Τον Γνωρίζει κανένας – παρά μόνο Αυτός που «Έρχεται» από τον Θεό, που «Αναδύεται» από τους Κόλπους του Πατέρα, που έχει «Βιωματική Εμπειρία» του Πατέρα, Αυτός που «Είναι Ένα» με τον Θεό. Στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν είναι ποικιλίες της Εμπειρίας του Θεού αλλά υποδεικνύουν την Ίδια Κατάσταση: Να Ζούμε Εν Θεώ.
Και τι είναι «Αυτό» που μας Αποκαλύπτει Αυτός που «Έρχεται» από τον Θεό; Στην προκειμένη περίπτωση ο Ιησούς; Ότι Υπάρχει Μόνο Μία Πραγματικότητα που Αποκαλύπτεται στο Βάθος της Ύπαρξης κάθε όντος, όταν αυτό στρέφει την συνειδητότητά του προς τα Έσω, πέρα από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα και δραστηριότητες. Η Ίδια η Ουσία κάθε όντος, στο Απέραντο Βάθος της είναι η Θεϊκή Δύναμη, η Θεία Ενέργεια, η Θεϊκή Δραστηριότητα που είναι ταυτόσημη με την Αληθινή Ζωή, με την Αιώνια Ζωή.
Τελικά, Τι Είναι Θεός; Και κατ’ επέκταση τι Είναι η Θεϊκή Ενέργεια που Υποστηρίζει κάθε ύπαρξη μέσα στην Δημιουργία; Τι Είναι το Βάθος του Όντος, η Αληθινή Ουσία κάθε ύπαρξης; Τι είμαστε εμείς πραγματικά; Τι είναι ο καθένας μας; Είμαστε Θεϊκή Ενέργεια, Συνειδητότητα Χωρίς Όρια, Όρους, Περιορισμούς, Έξω από κάθε Δημιουργία, Χώρο και Χρόνο, που ταυτόχρονα «εκδηλώνεται» μέσα στην Δημιουργία κι έχει εμπειρία της ζωής μέσα στον χρόνο, μέσα στον κόσμο των φαινομένων.
Η Συνειδητότητα Είναι Μία και κάθε Συνειδητότητα (κάθε ύπαρξη) είναι Αυτή η Μία Συνειδητότητα. Η «Διαφοροποίηση» από την Μία Συνειδητότητα, που δημιουργεί την Πολλαπλότητα, τις ατομικότητες, την ατομικότητα, δεν είναι παρά ένας «επιφανειακός περιορισμός» της Συνειδητότητας, στα όρια μιας μεροληπτικής «θέσης» μέσα στην ύπαρξη. 

Είκοσι τρεις σοφές κουβέντες του Fyodor Dostoyevsky για να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Είκοσι τρεις σοφές κουβέντες του Fyodor Dostoyevsky για να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είναι ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα  αριστουργηματικά έργα του ερευνούν  ερωτήματα  γύρω από την ζωή και τον θάνατο.

1. Πρέπει να αγαπάς την ζωή περισσότερο από το ίδιο το νόημα της ζωής.
2. Ένα καινούργιο βήμα, μια καινούργια λέξη είναι ότι οι άνθρωποι φοβούνται.
3. Υπάρχουν όρια στο μυαλό του κάθε ενός, που πέρα από αυτά είναι επικίνδυνο να περάσεις. Μόλις περάσεις την γραμμή, είναι αδύνατο να γυρίσεις πίσω.
4. Η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία αλλά στην προσπάθεια για αυτήν.
5. ‘Όταν σταματάς να διαβάζεις βιβλία, παύεις να σκέφτεσαι.
6. Η ευτυχία δεν βρίσκεται στο να περιορισμό αλλά στον έλεγχο το εαυτού σου.
7. Η ευτυχία δεν αποκτάται με τα εύκολα πλούτη αλλά όταν μοχθήσεις για να τα αποκτήσεις.
8. Σε μια καρδιά που αγαπά πραγματικά ή η ζήλια θα σκοτώσει την αγάπη ή η αγάπη θα σκοτώσει την ζήλια.

Η πιο μεγάλη έκπληξη....

Η πιο μεγάλη έκπληξη....

Μερικές φορές το ελάττωμα που βλέπεις σε έναν άνθρωπο δεν υπάρχει καν. Είναι η δική σου ανάγκη για σύγκρουση που προβάλετε στον διπλανό σου. Πρέπει να υπάρχουν εχθροί για να ζήσεις. Είναι που έμαθες από μικρός να διαμορφώνεις τον εαυτό σου μειώνοντάς τους άλλους. Εαν το άλλο παιδί δεν είναι κακό εσύ πως θα είσαι το καλό; Εαν άλλος δεν είναι αμαρτωλός εσύ πως θα είσαι δίκαιος, κι αν η άλλη δεν είναι πόρνη εσύ πως θα είσαι η αγνή. Ευτυχώς ομως που ο Θεός ξέρει τι καπνό φουμάρουμε όλοι μας κι έτσι η κρίση του θα είναι η πιο μεγάλη έκπληξη Του........

π. Λίβυος 

Γιατί οι άνθρωποι θέλουν κάποιες φορές να πληγώσουν και να βλάψουν τους άλλους;

 

Οι άνθρωποι γενικότερα, είμαστε ιδιαιτέρως κοινωνικά όντα που έχουν ανάγκη από θετικές σχέσεις. Επομένως, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τα κίνητρα που έχουμε για να τα πηγαίνουμε καλά με τους άλλους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα ύπαρξης της κοινωνίας μας, αν ιστορικά οι άνθρωποι δε συνεργάζονταν και δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους σε ένα μεγάλο βαθμό.
Ωστόσο, πολύ συχνά βλάπτουν εσκεμμένα ο ένας τον άλλον. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Γιατί οι άνθρωποι θέλουν κάποιες φορές να πληγώσουν και να βλάψουν τους άλλους; Δεκαετίες έρευνας αποδεικνύουν ότι πίσω από τη δημοφιλή πεποίθηση πως οι άνθρωποι γίνονται κακοί όταν θέλουν να αισθανθούν καλύτερα για τον εαυτό τους, κρύβεται μία μεγάλη αλήθεια.
1. Η Θετική ιδιαιτερότητα

Εμείς κοπιάζουμε κι ο Θεός το βλέπει και μας προετοιμάζει για τη Βασιλεία

Γέροντας Ελισαίος, Καθηγούμενος Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας

[Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα της Συνέντευξης του Πανοσιολ. Καθηγουμένου της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισαίου στο Διευθυντή Σύνταξης της Πεμπτουσίας κ. Νικόλαο Κόιο]

ΝΚ – Γέροντα, εσείς πρoΐστασθε εδώ και αρκετά χρόνια πνευματικά του κοινοβίου της Σιμωνόπετρας και θέλουμε να μας πείτε από την εμπειρία σας ως πνευματικός:

Τελικά τι χρειάζεται, ποια είναι η ουσία του πράγματος που χρειάζεται ο άνθρωπος για να  να προχωρήσει στην πνευματική ζωή; Και διαφέρουν οι απαιτήσεις της πνευματικής ζωής από τα παλαιότερα χρόνια με τις απαιτήσεις της πνευματικής ζωής σήμερα; Αυτό είναι ένα πράγμα που απασχολεί πολλούς.

ΓΕ – Βεβαίως δεν υπάρχει μια συνταγή για την πνευματική ζωή.

Ο άνθρωπος πρέπει να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια μέσα του, κατά τη γνώμη μου, δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι την πνευματική ζωή κάποιος την επιθυμεί, δηλαδή ο άνθρωπος, ο πιστός, ο μοναχός, και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του μοναχού και του πιστού όσον αφορά την επιθυμία, τον πόθο, όπως λέμε, της πνευματικής ζωής, διότι κάθε άνθρωπος έχει αυτό τον έμφυτο πόθο της στροφής προς τον Θεό. Αυτό είναι κλασικό και δεν διαψεύδεται από κανέναν. Το πρώτο είναι αυτό, αλλά υπάρχει και ο άλλος πόλος. Αυτός που δίνει την πνευματική ζωή, δηλαδή ο Θεός. Ένας επιθυμεί και ο άλλος δίνει. Επομένως η πνευματική ζωή είναι μία δωρεά στον άνθρωπο από τον Ίδιο τον Θεό. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, για να αποσαφηνίζει ο άνθρωπος μέσα του τι επιδιώκει στην πνευματική ζωή.

Πως να αυξήσετε τους φίλους σας

Πως να αυξήσετε τους φίλους σας

1. Το πρώτο βήμα είναι να αυξήσετε τη χαρά σας. Η χαρά είναι ο πιο ισχυρός μαγνήτης. Αν είστε σε κατάσταση μελαγχολίας ή αρνητικότητας, θα χάσετε τους φίλους σας και δύσκολα θα κάνετε υγιείς φίλους.

Η χαρά προκαλεί αγάπη, εμπιστοσύνη και πίστη. Σας αρέσει να συνεργάζεστε με χαρούμενους ανθρώπους, γιατί η χαρά τους τρέφει την αύρα σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο διψούν για χαρά. Η χαρά τούς δίνει ελπίδα και ενισχύει τη θέλησή τους για ζωή.

Ένας ποιητής έγραψε κάποτε ότι υπάρχουν δυο πολύ σημαντικά πράγματα στη ζωή: η χαρά και ο αέρας. Χωρίς αέρα πεθαίνετε· χωρίς χαρά, η ζωή είναι νεκρή. Όποτε απουσιάζει η χαρά, το μικρόβιο της κακολογίας, του φθόνου και της συκοφαντίας αυξάνονται και κάνουν τους ανθρώπους απωθητικούς.

Η χαρά αναζωογονεί το νευρικό σύστημα. Αυτοί που είναι χαρούμενοι έχουν υγιείς αδένες. Αν δεν έχετε χαρά, οι αδένες σας δε λειτουργούν στην άριστή τους κατάσταση. Αν έχετε χαρά, αναδίδετε ωραία μυρουδιά. Αν δεν έχετε χαρά, αναδίδετε άσχημη μυρουδιά.

Στο καβούκι του ντροπαλού

Στο καβούκι του ντροπαλού

 

Γεννιόμαστε ντροπαλοί ή οι συνθήκες μας κάνουν συνεσταλμένους; Πότε η ντροπή αρχίζει να δυσκολεύει τη ζωή μας και με ποιους τρόπους μπορούμε να τη διαχειριστούμε;

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα γαλάζιο χωριό στον βυθό της θάλασσας. Όλοι οι κάτοικοί του είχαν μπλε χρώμα και μόνο ένα χταπόδι ξεχώριζε, γιατί κοκκίνιζε από ντροπή κάθε φορά που το πλησίαζαν ή του απηύθυναν τον λόγο. Όλα άλλαξαν, όμως, όταν το χωριό επισκέφτηκε η σοφή χελώνα, η οποία βοήθησε το χταπόδι να νικήσει την ντροπή του και να βελτιώσει τις σχέσεις του με τα υπόλοιπα ψάρια. Η ψυχολόγος Νένα Γεωργιάδου, στο παραμύθι της «Το ντροπαλό χταπόδι», αναφέρεται με πολύ απλό τρόπο στο συναίσθημα της ντροπής. Αλήθεια, μήπως όλοι μέσα μας κρύβουμε ένα «κόκκινο χταπόδι»; Πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τα… πλοκάμια του και να ξεπεράσουμε τον φόβο της έκθεσης;

«Να ανοίξει η γη να με καταπιεί»