Οἱ βαθμοὶ ὡριμότητός μας εἶναι πολυεπίπεδοι καὶ ἐν τελῶς διαφορετικοὶ γιὰ κάθε τομέα τῆς ζωῆς μας.
Ἄλλον βαθμὸ ὡριμότητος διαθέτουμε, γιὰ παράδειγμα, στὰ προσωπικά μας ζητήματα καὶ ἄλλον στὰ κοινωνικά μας.
Ἄλλον βαθμὸ ὡριμότητος διαθέτουμε στὰ ἐργασιακά μας καὶ ἄλλον στὰ πολιτειακά μας.
Ἄλλον βαθμὸ ὡριμότητος διαθέτουμε στὰ οἰκογενειακά μας ζητήματα κι ἄλλον στὰ ἐθνικά μας.
Ἄλλον βαθμὸ ὡριμότητος διαθέτουμε, γιὰ παράδειγμα, στὰ προσωπικά μας ζητήματα καὶ ἄλλον στὰ κοινωνικά μας.
Ἄλλον βαθμὸ ὡριμότητος διαθέτουμε στὰ ἐργασιακά μας καὶ ἄλλον στὰ πολιτειακά μας.
Ἄλλον βαθμὸ ὡριμότητος διαθέτουμε στὰ οἰκογενειακά μας ζητήματα κι ἄλλον στὰ ἐθνικά μας.
Ὁ βαθμὸς ὡριμότητός μας ἔχει νὰ κάνῃ σαφῶς μὲ τὴν ὀπτική μας.
Ἀναλόγως τῆς δικῆς μας θέσεως προκύπτει καὶ ἡ ὀπτική μας, γιὰ νὰ καθορίσῃ τὶς συμπεριφορές μας καὶ τὶς ἀποφάσεις μας.
Ἀναλόγως τῆς δικῆς μας θέσεως προκύπτει καὶ ἡ ὀπτική μας, γιὰ νὰ καθορίσῃ τὶς συμπεριφορές μας καὶ τὶς ἀποφάσεις μας.
Ὑπάρχει
ἡ ὀπτικὴ τῆς μαθήσεως, ποὺ μέσῳ αὐτῆς πράγματι, μὲ ὅλους τοὺς τρόπους,
παρατηρώντας καὶ ζυγίζοντας, τὰ ἔξω ἀπὸ ἐμᾶς γεγονότα, ἀλλάζουμε
διαδρομή, πρὸ κειμένου νὰ ἀνακαλύψουμε τὸν ὀρθὸ (γιὰ ἐμᾶς) δρόμο γιὰ νὰ
φθάσουμε στὸν σκοπό μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐποικοδομητικὴ κι ἀναγκαία ὀπτικὴ
γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, διότι μὲ αὐτὴν καὶ μόνον θὰ ἔπρεπε νὰ κυττᾶμε, κάθε
φορά, τὸν κόσμο μας, πρὸ κειμένου νὰ ἀνανεώνουμε τὶς προοπτικές,
διορθώνοντας τὶς «στραβές» μας καὶ ἐπανατοποθετούμενοι στὸ καθ’ ὅλα
(κατ’ Ἀριστοτέλην!). Ὅμως γιὰ νὰ κατακτηθῇ αὐτὸ τὸ ἐπίπεδον συλλογικὰ
ἀπὸ τὴν ἀνθρωπότητα ἀπαιτεῖται καὶ χρόνος καὶ πολλά, μὰ πάρα πάρα πολλά,
δύσκολα «μαθήματα»