Σήμερα διεκδικώ τα δώρα που δίνει η συγχώρεση.

Δεν θα περιμένω άλλη μια μέρα για να βρω τους θησαυρούς που μου προσφέρει ο Πατέρας μου. Οι ψευδαισθήσεις είναι όλες μάταιες, και τα όνειρα φεύγουν ακόμα και την στιγμή που υφαίνονται από σκέψεις βασισμένες σε εσφαλμένες αντιλήψεις. Ας μην δεχτώ τέτοια ασήμαντα δώρα ξανά, σήμερα. Η Φωνή του Θεού προσφέρει την ειρήνη του Θεού σε όλους όσους ακούν και επιλέγουν να Τον ακολουθήσουν. Αυτή είναι η επιλογή μου σήμερα. Επομένως πηγαίνω να βρω τους θησαυρούς που μου έχει δώσει ο Θεός.

Αναζητώ μόνο το αιώνιο. Διότι ο Υιός Σου δεν γίνεται να ικανοποιηθεί με τίποτα λιγότερο από αυτό. Ποια, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι η παρηγοριά του εκτός από αυτό που προσφέρεις Εσύ στον συγχυσμένο νου του και την τρομαγμένη του καρδιά, για να του δώσει σιγουριά και να του φέρει ειρήνη; Σήμερα θέλω να δω τον αδερφό μου αναμάρτητο. Αυτό είναι το Θέλημά Σου για μένα, διότι έτσι θα δω την αθωότητά μου.

πηγή ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - A COURSE IN MIRACLES

Ποτίζοντας τη θετικότητα

Ποτίζοντας τη θετικότητα

Η εκπαίδευση του εαυτού μας προς το καλύτερο, υψηλότερο, θετικότερο και χρησιμότερο μέσα στη καθημερινότητά μας είναι η ουσία της πνευματικής ζωής. Αναπτύσουμε τα ταλέντα μας και τις θετικές μας πλευρές και αφήνουμε τα πάθη και τις αρνητικότητες να ατροφήσουν. Δεν ποτίζουμε ποτέ σκέψεις αναξιότητας και κακομοιριάς. Και αυτή ακόμα η υπερβολική ταπεινότητα ή το αίσθημα της αναξιότητας προς το Θείον είναι Άρνηση που θέλει να μας κρατήσει πίσω στη πορεία μας. Το ίδιο και ο υπέρμετρος εγωισμός και η κριτική απέναντι στους άλλους που μας διαχωρίζουν και μας βάζουν "πιο πάνω" απ'ότι οι άλλοι είναι. Αυτές είναι σκέψεις και θέσεις οι οποίες πάνε να μας διαχωρίσουν απ'την Ενότητα που έχουμε με τα άλλα κομμάτια του εαυτού μας, τους συνανθρώπους μας και όλη τη δημιουργία. Ο διαχωρισμός αυτός φέρνει το μπλοκάρισμα του Θείου Ρεύματος, για το οποίο μιλά το παρακάτω μήνυμα. Εμείς το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απαρνηθούμε όλες αυτές τις σκέψεις και να ποτίσουμε τη θετικότητα στη ζωή μας.

*********************************

"Το Ποτάμι της Ζωής περνά μεσ’ από σας. Τιμήστε τη Παρουσία Του μέσα σ’όλες τις εκδηλώσεις της ζωής σας. Αναπτύξτε το υψηλότερο, εκπαιδεύστε το θετικότερο, ζήστε με Αγάπη. Έτσι τιμάτε την Παρουσία Μου μέσα σας."  πηγή elenastral

7 πράγματα που μας έμαθε ο Καβάφης για τη ζωή

7 πράγματα που μας έμαθε ο Καβάφης για τη ζωή

1. Τον φόβο σου μόνο εσύ μπορείς να τον θρέψεις και μόνο εσύ μπορείς να τον καταστρέψεις. Τα τέρατα ζουν μέσα σου και στο χέρι σου είναι μόνο αν θα τα αφήσεις να μεγαλώσουν ή όχι. Ή, όπως λέει και ο Καβάφης, «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου».

2. Οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου να είναι λίγοι και καλοί. Μην αναλώνεσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα, που σε μειώνουν, που δεν θέλουν το καλό σου, που δεν ξέρουν να δίνουν. Μην εξαντλείσαι «μέσα στην πολλή συνάφεια του κόσμου».

3. Αυτά που δεν λες, αυτά που δεν ζεις, αυτά που δεν θες να παραδεχθείς ούτε στον εαυτό σου, τα απωθημένα και τα καταπιεσμένα σου ένστικτα είναι αυτά που θα έρθουν μια μέρα και θα σε εκδικηθούν, θα σε πνίξουν. Μην καταπιέζεις τον εαυτό σου, μην δημιουργείς αδιέξοδα εκεί που δεν υπάρχουν. Ζήσε.

4. Πόθος. Έρωτας. Σεξ. Αγάπη. Οι μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις. Απόλαυσέ τες.

5. Δεν έχουν σημασία μόνο αυτά που ζήσαμε. Ίσως μεγαλύτερη σημασία έχουν αυτά που δεν ζήσαμε. Οι έρωτες οι ανεκπλήρωτοι, όλα τα «σ αγαπώ» που τσιγκουνευτήκαμε, όλα τα σώματα που αγγίξαμε μόνο νοητά, όλα τα χείλη που ονειρευτήκαμε αλλά φοβηθήκαμε να φιλήσουμε. Ίσως τα «όχι» μας μας έκαναν αυτό που είμαστε, όχι τα «ναι» μας. Ίσως.

6. Ό,τι αρχίζει, θα τελειώσει. Ό,τι δεν αρχίσει δεν θα τελειώσει και ποτέ. Έρωτας δεν είναι μόνο ό,τι εκπληρώθηκε- είναι και ό,τι πόθησες. Ίσως γι’ αυτό μας τρώνε για πάντα οι ανεκπλήρωτοι έρωτες. Δεν πεθαίνουν γιατί δεν κατάφεραν να γεννηθούν.

7. Το να παραδεχθούμε ότι κάτι πέθανε, ότι έκανε τον κύκλο του, ότι δεν είναι πια ό,τι ήταν, ότι το χάσαμε για πάντα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η μόνη λύση είναι, όμως, να αποχαιρετήσεις αυτό που φεύγει «σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος». Τουλάχιστον «σαν». Μέχρι να γίνεις θαρραλέος.

Κωνσταντίνος Π. Καβαφης (29/4/1863 – 29/4/1933)

enorasis

   πηγή  ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Εδώ είναι το ταξίδι

Εδώ είναι το ταξίδι

Ο καθένας έχει το δικό του ταξίδι. Λόγος σύγκρισης δεν υπάρχει κι είναι τελείως άτοπος. Το ταξίδι του άλλου δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το δικό σου, ευκολότερο ή δυσκολότερο. Είναι απλά το δικό του. Εξ άλλου τα φαινόμενα απατούν.  Ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις  την πραγματικότητα μιας άλλης ψυχής  εάν δεν έχεις περπατήσει με τα δικά της παπούτσια. Μόνο  εικασίες μπορείς να κάνεις.

Κι έρχεται μια μέρα που καλείσαι να πεις το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι.

1854... Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον

1854... Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον

Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου αρχηγού Σητλ προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς… (έτος 1854).

"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.

Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.

Μια αλάνα για το παιδί μέσα μας ....

Μια αλάνα για το παιδί μέσα μας ....

Το κείμενο αυτό το αφιερώνω στο πολύ καλό φίλο συγγραφέα Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη απο το blog http://ixnilasies.blogspot.com/ που τον καιρό της σιωπής μου, χτύπησε την πόρτα μου. Του εύχομαι και δημοσίως καλή επιτυχία στο νέο του βιβλίο.

Πολλές φορές η προσπάθεια για ποιότητα στην ζωή μας, για έκσταση και ομορφιά δεν αντέχει στις αρχέτυπες δομές του συστήματος που συγχρονισμένα και μεθοδικά καλλιεργεί την δυστυχία και την μιζέρια ως τρόπο ζωής και αντίληψης των ανθρώπων.
Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι η έκσταση της ζωής, είχε πει κάποτε κάποιος. Το σύστημα για να λειτουργήσει θέλει δυστυχισμένους και μελαγχολικούς ανθρώπους. Δεν μας θέλει χαρούμενους. Και κάνει τα πάντα ώστε να το καταφέρει.

Αγαπώντας τις πληγές μου α'

Αγαπώντας τις πληγές μου α'

Δεν ήταν μια ή δυο οι φορές όπου φίλοι και γνωστοί, δάσκαλοι και καθηγητές, πνευματικοί και πολύ άλλοι καθοδηγητές, μου απάγγειλαν την κατηγορία της υπερβολικής ευαισθησίας. Μου είπαν να γίνεις σκληρός.
Σκληρός για να αντέχω τις σχέσεις των ανθρώπων. Να αντέχω απέναντι σε αυτό που μας έμαθαν να ορίζουμε ως ζωή.

Πως θα ζήσεις με αυτά τα χάλια, με ένα τόσο ευάλωτο ψυχισμό. Εύθραυστο και ανεμικό. Ανήμπορο να σταθεί και να αντισταθεί στην σκληρότητα αυτού του κόσμου .

Οι άνθρωποι βέβαια δεν είχαν κάνει κάποιο διαγνωστικό λάθος. Μιλούσαν ρεαλιστικά και θέλω να πιστεύω αρκετοί από αυτούς με ειλικρινή κίνητρα και αισθήματα φιλίας και ενδιαφέροντος.

Αγάπη Μοναξιά Μοναχικότητα - Όσσο

Αγάπη Μοναξιά Μοναχικότητα - Όσσο

Υπάρχει κάτι που πρέπει να κατανοηθεί σε βάθος. Κάτι πολύ σημαντικό! Η αγάπη φέρνει πάντα μοναχικότητα και η μοναχικότητα φέρνει πάντα αγάπη. Ποτέ δεν πάνε χώρια! Οι άνθρωποι όμως νομίζουν ακριβώς το αντίθετο,  δεν κάνουν κανέναν διαχωρισμό ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο λέξεις, «ΜΟΝΑΞΙΑ»και «ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ». Η μοναξιά είναι αρνητική κατάσταση, σημαίνει πως διψάς για τον άλλο, πως είσαι βυθισμένος στα σκοτάδια της απόγνωσης, πως είσαι φοβισμένος, πως αισθάνεσαι παρατημένος, πως δε σε χρειάζεται κανείς. Η μοναξιά είναι πληγή! Η μοναχικότητα είναι λουλούδι!

Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους μονάχους και εξ’ αιτίας της μοναξιάς τους κάνουν ένα σωρό ηλίθια πράγματα για να καλύψουν αυτήν την κενότητα.

ΜΑΘΗΜΑ 332 Ο φόβος κρατά τον κόσμο φυλακισμένο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.

Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2014

ΜΑΘΗΜΑ 332 Ο φόβος κρατά τον κόσμο φυλακισμένο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.

ΜΑΘΗΜΑ 332

Ο φόβος κρατά τον κόσμο φυλακισμένο. Η συγχώρεση τον απελευθερώνει.

Το εγώ φτιάχνει ψευδαισθήσεις. Η αλήθεια ακυρώνει τα άσχημα όνειρά του διώχνοντάς τα μακριά με την λάμψη της. Η αλήθεια ποτέ δεν κάνει επίθεση. Απλά είναι. Και με την παρουσία της ο νους ανακαλείται από τις φαντασιώσεις, ξυπνώντας στην πραγματικότητα. Η συγχώρεση προσκαλεί αυτή την παρουσία να εισέλθει, και να πάρει τη δικαιωματική της θέση μέσα στο νου. Χωρίς συγχώρεση ο νους είναι αλυσοδεμένος, πιστεύοντας στην δική του ματαιότητα. Όμως με την συγχώρεση το φως λάμπει μέσα από το όνειρο του σκότους, προσφέροντας του ελπίδα, και δίνοντάς του το μέσο να συνειδητοποιήσει την ελευθερία που είναι η κληρονομιά του.

Δεν θέλουμε να κρατήσουμε φυλακισμένο ξανά τον κόσμο σήμερα. Ο φόβος τον κρατά αιχμάλωτο. Και όμως η Αγάπη Σου μας έχει δώσει τα μέσα να τον ελευθερώσουμε. Πατέρα, θέλουμε να τον απελευθερώσουμε τώρα. Διότι καθώς προσφέρουμε ελευθερία, δίδεται και σε μας. Και δεν θέλουμε να μείνουμε φυλακισμένοι, ενώ Εσύ μας προσφέρεις την ελευθερία.

Σκέψου! Θα μπορούσαν όλα να τελειώσουν αυτή την στιγμή! Και να αρχίσουν τα ευλογημένα "άλλα"!

Σκέψου! Θα μπορούσαν όλα να τελειώσουν αυτή την στιγμή! Και να αρχίσουν τα ευλογημένα "άλλα"!

Στην πραγματικότητα χρειάζεσαι τον χρόνο για να αποδεχτείς το να δώσεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά! Να χαριστείς έως τέλους! Δωρεάν! Όποια κι αν είναι η αφορμή! 

Ο μάγος μπορεί και από το πιο ευτελές υλικό να παράγει μαγεία! Μην ασχολείσαι με το υλικό αλλά με το Θαύμα!

*

Μέσα στον ετεροχωροχρονισμό που ζούμε ας είναι κύριο μέλημά σου η Επιστροφή!

Πρέπει να επιστρέψουμε στην Πατρίδα! Στο εδώ και το τώρα της Παρουσίας! 

Ο Αγαπημένος σε κοιτά να διαμαρτύρεσαι, να τον διδάσκεις, να τον νουθετείς, να του υποδεικνύεις, με το ίδιο αδιασάλευτο βλέμμα της απόλυτης αγάπης που γνωρίζει αυτό που εσύ χρειάζεται να ενθυμηθείς! 

*

 Το μεγάλο δεν το κάνει η τεχνική στην τέχνη αλλά η καρδιά!

Η τέχνη είναι αγάπη! Ωστόσο, όντας ένα από τα εκφραστικά της μέσα, δεν μπορεί να είναι πάνω από την ίδια την αγάπη! Εντούτοις όταν η τέχνη αγγίζει πραγματικά την καρδιά ανάβει τον μαγικό σπινθήρα! 

Ο Καθρέφτης της Επίγνωσης

Ο Καθρέφτης της Επίγνωσης

Η Ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η επίγνωση, η συνειδητότητα. Η επίγνωση υπάρχει συνέχεια, πάντοτε, και δεν υπάρχει στιγμή που να μην έχουμε επίγνωση. Στην πραγματικότητα, η αίσθηση ότι υπάρχουμε είναι άμεση συνέπεια της παρουσίας της επίγνωσης. Όλα όσα αναγνωρίζονται να συμβαίνουν κάθε στιγμή, μέσα μας ή γύρω μας, αναγνωρίζονται γιατί υπάρχει η επίγνωση. Συνήθως νομίζουμε ότι αυτό που αναγνωρίζει και αντιλαμβάνεται τη ζωή είναι ο νους. Όμως, οι σκέψεις που συνιστούν στην πραγματικότητα τον ίδιο τον νου εμφανίζονται μετά την αντίληψη, την σχολιάζουν, την αναλύουν, την αποδέχονται ή την πολεμούν.

Η επίγνωση μοιάζει με καθρέφτη πάνω στον οποίο καθρεφτίζεται όλη η εκδήλωση στις αναρίθμητες μορφές της. Ακόμη και κατά τη διάρκεια που ονειρευόμαστε, η επίγνωση καθρεφτίζει το περιεχόμενο του ονείρου. Έχουμε επίγνωση αυτής της επίγνωσης; Έχουμε επίγνωση του καθρέφτη που καθρεφτίζει ό,τι εμφανίζεται μπροστά του; Ή μάλλον, η παρουσία του μας διαφεύγει εντελώς και βρίσκουμε τον εαυτό μας βαθιά απορροφημένο και ταυτισμένο με τις μορφές που αντανακλώνται πάνω στην επιφάνεια του;

Αναπτυξιακά στάδια του νου - Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Αναπτυξιακά στάδια του νου - Τορκόμ Σαραϊνταριάν

(σημ. Άρμα = Φυσικό σώμα.
Άλογα = Συγκινήσεις.
Οδηγός = Νους.
Φύλακας του Φωτός = Ηλιακός Άγγελος.)

Ο νους μας (ο οδηγός) μπορεί να βρεθεί στα ακόλουθα αναπτυξιακά στάδια:

1. Το πρώτο στάδιο, κατά το οποίο ο οδηγός είναι ένα μωρό, αγράμματο και ακαλλιέργητο. Όπως ακριβώς ένα αρνί ακολουθεί το κοπάδι του, ο νους κάνει ότι κάνουν και οι άλλοι. Δεν είναι ανεξάρτητος. Δεσμεύεται από γνώμες, πίστεις, σκέψεις κ.α. Είναι δύσκολο για ένα τέτοιο νου να διευρυνθεί. Μέχρι να κερδίσει ο νους την ελευθερία του, είναι αδύνατο να έρθει σε επαφή με τον Εσωτερικό Κύριο ή να είναι ένας δημιουργικός παράγοντας.
2. Το δεύτερο στάδιο, κατά το οποίο ο νους είναι σκλαβωμένος από τις συγκινήσεις. Οπουδήποτε επιθυμούν τα άλογα να πάνε, ο οδηγός ακολουθεί. Ο αμαξάς προσπαθεί να ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις των αλόγων. Όλη η νοητική ενέργεια χρησιμοποιείται για την ικανοποίηση της συγκινησιακής επιθυμίας. Αν τα άλογα δεν είναι υγιή, αλλά είναι γεμάτα από αρνητικές συγκινήσεις, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε το τρομακτικό βάρος που πέφτει πάνω στον οδηγό, το νου!

Αν ξέρεις πώς να προσευχηθείς, μπορείς να μεταμορφώσεις το Σύμπαν!

Αν ξέρεις πώς να προσευχηθείς, μπορείς να μεταμορφώσεις το Σύμπαν!

Αυτό πλέον υποστηρίζει και ο επιστημονικός κόσμος αφού έρευνες που πραγματοποιούνται τόσο σε πειραματικό-στατιστικό όσο και σε εργαστηριακό επίπεδο, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος μας λειτουργεί όπως ακριβώς εμείς καθώς μεγαλώνουμε.

Ο «κόσμος» δεν είναι τίποτα άλλο από μια αντανάκλαση της εσωτερικής μας ύπαρξης, των σκέψεων, συναισθημάτων, πεποιθήσεων, επιθυμιών μας.

Ο Τζον Γουϊλερ, καθηγητής φυσικής στο Πρίνστον, υποστηρίζει ότι ζούμε σε αυτό, που εκείνος αποκαλεί, το “συμμετοχικό Σύμπαν”. Αντί να θεωρούμε το σύμπαν σαν κάτι που έχει ήδη δημιουργηθεί και εμείς «ξεφυτρώσαμε» μες την μέση και μας συμβαίνουν όλα αυτά, ο Δρ Γουϊλερ προτείνει την ιδέα ότι το σύμπαν μας, είναι το αποτέλεσμα των πράξεών μας. Λέει ότι είμαστε μικροσκοπικά εξαρτήματα του σύμπαντος καθώς αυτό βλέπει και δημιουργεί τον εαυτό του.