Νιάου !!!

Νιάου !!!

Ένας σαμουράι, άγριος πολεμιστής, ψάρευε πλάι σ’ ένα ποτάμι. Έπιασε ένα ψάρι και ετοιμάζονταν να το ψήσει όταν ένας γάτος, που ήταν καταχωνιασμένος κάτω από έναν θάμνο, έδωσε ένα σάλτο και του έκλεψε τη λεία του. Οργισμένος ο σαμουράι έβγαλε το σπαθί του, ζύγωσε τον γάτο και τον έκοψε στα δύο. Ο πολεμιστής αυτός ήταν ένθερμος βουδιστής και άρχισε να κατατρύχεται από τύψεις επειδή είχε σκοτώσει ένα πλάσμα της φύσης.

Όταν γύρισε στο σπίτι του, το θρόισμα του ανέμου στα αυτιά του τραγουδούσε νιάου.

Ο θόρυβος των βημάτων του στη γη αντηχούσε νιάου.

Οι άνθρωποι που συναντούσε στο δρόμο του έμοιαζαν να του κάνουν νιάου.

Το βλέμμα των παιδιών του αντανακλούσε κάμποσα νιάου.

Οι φίλοι του επίσης νιαούριζαν αδιάκοπα σαν τους πλησίαζε.

Σ’ όλους τους τόπους, σε όλες τις περιστάσεις, ακούγονταν σπαραξικάρδια νιάου.

Την νύχτα ονειρευόταν μονάχα νιάου.

Συναισθήματα: Ένα Παράθυρο στον Ψυχισμό μας

Συναισθήματα: Ένα Παράθυρο στον Ψυχισμό μας

Είναι πολύ συνηθισμένο να θεωρούμε τα συναισθήματα μας ως δεδομένα και να μην ασχολούμαστε με αυτά. Τις περισσότερες φορές αδυνατούμε να τα κατανοήσουμε ή ακόμα και να τα αναγνωρίσουμε. Είναι πολλές εκείνες οι φορές που στις συνεδρίες ψυχοθεραπείας οι ασθενείς, πολύ γρήγορα ανακαλύπτουν ότι έχουν συναισθήματα που ορίζουν τις πράξεις τους χωρίς εκείνοι να έχουν την επίγνωση αυτών.


Π.χ, είναι συχνό να είναι κάποιος εξαιρετικά θυμωμένος και να αντιδρά ακατανόητα για τον εαυτό του αλλά και για τους άλλους, και να μην έχει ιδέα ότι το κύριο συναίσθημα μέσα του είναι ο θυμός ή ακόμα και η οργή.

Οι εμπειρίες συγκινήσεων καθώς και οι ποιότητες αυτών, δηλαδή ευχάριστες ή δυσάρεστες,  ήπιες ή έντονες καθορίζουν αυτό που θα ονομάζαμε συναίσθημα η συναισθηματική εμπειρία.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως συναισθηματική εμπειρία τις περισσότερες φορές είναι κάτι που δεν μπορούμε να περιγράψουμε με ευκολία και ούτε να το χρησιμοποιούμε με ένα τρόπο λειτουργικό και ωφέλιμο. Είναι πολλοί εκείνοι  που θεωρούν τα συναισθήματα επιζήμια,  ανώφελα και πολλές φορές επικίνδυνα.

«ΔΙΖΥΓΟΝ ΠΥΡ»

«ΔΙΖΥΓΟΝ ΠΥΡ»

Σεπτέμβριος του 1821. Είναι μια τεχνική πολεμικής αναμέτρησης, που οι στρατιωτικοί σήμερα την ονομάζουν «δίζυγον πυρ», όπου ο κάθε στρατιώτης προστατεύει τα νώτα του άλλου.

Αμέσως μετά την έναρξη της Επανάστασης του 1821, ο «Γέρος του Μοριά» είχε κατανοήσει, πως η κατάληψη της Τριπολιτσάς (στο κέντρο της Πελοποννήσου) θα ήταν πρωταρχικής σημασίας για την Επανάσταση, αφού θα επέτρεπε στις ελληνικές δυνάμεις να ελέγχουν τον Μοριά και να καταλάβουν ευκολότερα τις υπόλοιπες περιοχές. Το ευφυές σχέδιό του ήταν να πολιορκήσουν την Τρίπολη, για να εξαναγκάσουν τους Τούρκους, από έλλειψη τροφίμων και πολεμοφοδίων, να παραδοθούν. Για την αποτελεσματική πολιορκία, ο Κολοκοτρώνης μαζί με τους άλλους οπλαρχηγούς, παρά την αρχική τους διαφωνία, εγκατέστησε γύρω από την πόλη στρατόπεδα. στην Καρύταινα – στο Βαλτέτσι – στα Βέρβαινα, στην Πιάνα κλπ.

Επανειλημμένες προσπάθειες των πολιορκημένων Τούρκων να διασπάσουν τον κλοιό αποτύγχαναν, αφού αποκρούονταν επιτυχώς απ' τους Επαναστάτες. Οι Ελληνικές δυνάμεις ήταν περίπου 10.000 άνδρες.

Σπινόζα: Η δύναμη του καθενός

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Μπαρούχ Σπινόζα, Πολιτική Πραγματεία, εκδόσεις Πατάκης.

Εκεί όπου οι άνθρωποι έχουν κοινή νομοθεσία και οδηγούνται σαν από ένα κοινό πνεύμα, είναι βέβαιο ότι καθένας έχει τόσο λιγότερο δίκαιο όσο δυνατότεροι από αυτόν είναι όλοι μαζί οι υπόλοιποι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχει στην πραγματικότητα καθόλου δίκαιο φύσει, εκτός από ό,τι του παραχωρεί το κοινό δίκαιο· εξάλλου, είναι υποχρεωμένος να εκτελεί ό,τι τον προστάζει η κοινή συναίνεση όλων, ή ακόμη μπορεί να εξαναγκασθεί σ’ αυτό σύμφωνα με το δίκαιο.

«ΕΞΑΛΛΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ καθένας υπόκειται στο δικό του δίκαιο μόνο για όσο διάστημα μπορεί να προφυλάγεται από την καταπίεση των άλλων και ματαίως ένας μόνος του θα προσπαθούσε να προφυλαχθεί από όλους, προκύπτει ότι το φυσικό ανθρώπινο δίκαιο είναι χωρίς αντίκρισμα, έφοσον καθορίζεται από τη δύναμη καθενός ξεχωριστά: υπάρχει μάλλον στη φαντασία παρά στην πραγματικότητα, αφού τίποτε δεν το κατοχυρώνει με ασφάλεια.

ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ είναι τόσο λιγότερο δυνατός, και συνεπώς έχει τόσο λιγότερο δίκαιο, όσο περισσότερους λόγους έχει να φοβάται. Ας προστεθεί ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να διατηρήσουν τη ζωή τους και να καλλιεργήσουν το πνεύμα τους χωρίς αλληλοβοήθεια.

Η ιστορία της συγνώμης...

Η ιστορία της συγνώμης...

«Δύο φίλοι περπατούν στην έρημο..
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν.. 
και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.

Αυτός ο τελευταίος... πονεμένος... αλλά χωρίς να πει τίποτα... έγραψε στην άμμο:
«Σήμερα... ο καλύτερός μου φίλος με χαστούκισε»...

Συνέχισαν να περπατούν.. 
μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι... παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε...

Όταν συνήλθε... χάραξε πάνω σε μια πέτρα: » Σήμερα ο καλύτερός μου φίλος μού έσωσε τη ζωή»...

Αυτός που τον είχε χαστουκίσει.. και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή... τον ρώτησε:


«Όταν σε χτύπησα... έγραψες πάνω στην άμμο... και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί;»

Ο άλλος φίλος απάντησε:
«Όταν κάποιος μας πληγώνει... πρέπει να το γράφουμε στην άμμο...
όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν...
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας... πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα...
όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει»!!!

Ας μάθουμε να γράφουμε τα τραύματά μας στην άμμο... και να χαράζουμε τις χαρές μας στην πέτρα!!!…



Λιάνα Κλώντζα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Γιατί σκεφτόμαστε αρνητικά; Μπορούμε να ελέγχουμε τις σκέψεις μας;

Έχει υπολογιστεί πως κάθε άνθρωπος κάνει γύρω στις 50.000 σκέψεις ημερησίως, από αυτές μόνο οι 2000 είναι συνειδητές. Δηλαδή με κάποιο σκοπό…Όλες οι άλλες προέρχονται από το υποσυνείδητό μας αυτόματα και συνήθως όταν δεχόμαστε διάφορα ερεθίσματα από το περιβάλλον μας.

ΣΚΕΨΗ = ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ

Κάθε σκέψη έχει τη δική της συχνότητα και διαμορφώνει τα συναισθήματά μας και το ενεργειακό μας πεδίο. Οι σκέψεις προέρχονται από το χώρο εκείνο που ονομάζεται υποσυνείδητο. Στο υποσυνείδητό μας φωλιάζουν όλες οι εμπειρίες μας, πεποιθήσεις μας, οι αντιλήψεις μας και οι τρόποι συμπεριφορών μας.

Ανταποκρίνονται σε κάποια ερεθίσματα (οπτικά, λεκτικά, καταστάσεων κ.α.) και επαναφέρουν τις κυτταρικές μνήμες των δογματικών πεποιθήσεων μας.

Επηρεάζονται άμεσα από το περιβάλλον μας και τις εκάστοτε συνθήκες.
Κάθε σκέψη γεννά, παρόμοιες, ιδίας συχνότητας άλλες σκέψεις.
Κάθε σκέψη, προσελκύει σκέψεις άλλων ανθρώπων παρόμοιας συχνότητας.
Κάθε σκέψη, έχει τη βάση της σε κυτταρικές μνήμες και μας δημιουργεί τα ανάλογα συναισθήματα.
Κάθε σκέψη που κάνουμε , από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, μας φέρνει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα.

Στο κέντρο της αγάπης παραμένω

Στο κέντρο της αγάπης παραμένω

Μοναχικότητα σημαίνει πληρότητα! Είσαι ολόκληρος! Δεν χρειάζεσαι κανέναν για να σε συμπληρώσει!

Όσσο

Κάνε φίλο σου τον Θεό! Δεν θα χρειάζεσαι άλλο φίλο!

*

Ζήσε την προσωπική σου αλήθεια!

Γεννήθηκες για να είσαι μοναδικός όχι για να συμμορφώνεσαι με αυτό που  οι άλλοι είναι!

Χάθηκα μέσα στον Θεό και ο Θεός βρέθηκε μέσα μου!

Τζαλαλαντίν Ρουμί

Για να εξαλείψετε τις αρνητικές επιρροές, απλώς αγνοείστε τες!
Λάο Τσε                                          πηγή    ΣΤΕΜΑ

Πώς ανοίγει και πώς μπλοκάρει το τσάκρα του λαιμού

Πώς ανοίγει και πώς μπλοκάρει το τσάκρα του λαιμού

Το τσάκρα του λαιμού ανοίγει σαν αποτέλεσμα του ορθού λόγου, της δημιουργικότητας, της ανεκτικότητας, της ησυχίας και της αγνότητας στο σεξ. Η κακία, η διαβολή, οι βλασφημίες και οι βρισιές δημιουργούν μπλοκαρίσματα σε αυτό το τσάκρα. Το τσάκρα του λαιμού αρχίζει ν’ ανοίγει όταν το τρέφετε με την δημιουργικότητά σας και με την Ομορφιά, την Καλοσύνη, την Αρετή, την Χαρά και την Ελευθερία σας. Η Χαρά είναι η βιταμίνη του τσάκρα του λαιμού. Η κακία, η διαβολή, το ψέμα, το κουτσομπολιό, οι άσκοπες ομιλίες, οι βλασφημίες και οι βρισιές προξενούν ζημιά σε αυτό το κέντρο.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Education as Transformation vol.1                          πηγή   elenastral

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Μόνο οι σκέψεις και οι πεποιθήσεις σου σε περιορίζουν...

Αν κανείς ρωτήσει τους ανθρώπους γύρω του, όλοι μα όλοι θα απαντήσουν πως επιθυμούν έναν καλύτερο κόσμο... Άλλοι θα συμπληρώσουν πως αυτό απαιτεί μια μαζική επανάσταση... άλλοι πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος μετά από μια μαζική κάθαρση με μορφή κατακλυσμών, άλλοι πως αυτό θα συμβεί "αυτομάτως" με μια παρέμβαση ή τιμωρία από το Θεό... και άλλοι πως ετούτο απαιτεί μια γενική αλλαγή στον τρόπο σκέψης...

Ίσως ανάμεσα στους τελευταίους υπάρχει και η μεγαλύτερη ποσότητα αλήθειας... Διότι μόνον ο τρόπος σκέψης, ο νους ενός ανθρώπου είναι σε θέση να συλλάβει, αλλά και να προχωρήσει σε αλλαγές... Μα και αυτό δεν είναι αρκετό... Δε φτάνει ο ένας για να κάνει τη μεγάλη διαφορά... Χρειάζεται η δική του αλλαγή στην αντίληψη να μεταδοθεί, να μεταλαμπαδευτεί σε ένα κρίσιμο αριθμό ανθρώπων, που επίσης θα αρχίσουν να αλλάζουν τρόπο σκέψης και αντίληψης...

Ο νους του ανθρώπου είναι ένα θείο εργαλείο... και ετούτος είναι σε θέση να αλλάζει ολόκληρη την πραγματικότητα την οποία αντιλαμβανόμαστε ως "υπαρκτή" γύρω μας...

Ο νους δε γνωρίζει όρια, εμπόδια, περιορισμούς... Εμείς οι ίδιοι και το περιβάλλον εντός του οποίου έγινε το πρώτο "set up" της αντίληψης μας είμαστε που βάζουμε όρια στις ικανότητες του νου.

Η ωριμότητα

Η ωριμότητα

 
(…) Η ωριμότητα ενός ανθρώπου δεν είναι ζήτημα ηλικίας. Παρόλο που οι περισσότεροι από μας είμαστε ηλικιωμένοι, παιδιαρίζουμε — φοβόμαστε «τι θα πει ο κόσμος», φοβόμαστε για το αύριο και λοιπά. Όσοι είναι ηλικιωμένοι θέλουν να νοιώθουν ασφάλεια, αλλά και οι νέοι θέλουν σιγουριά.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον γέρο και στον νέο. Όπως είπα, η ωριμότητα δεν έρχεται με την ηλικία. Η ωριμότητα έρχεται με την κατανόηση και δεν υπάρχει κατανόηση όσο κάνουμε φυγές από τον πόνο· και κάνουμε φυγές από τον πόνο όταν αναζητάμε παρηγοριά, όταν αναζητάμε κάποιο ιδανικό.

Η ωριμότητα, λοιπόν, δεν είναι ζήτημα χρόνου, ζήτημα ηλικίας, ούτε είναι αποτέλεσμα επιρροής από το περιβάλλον. Δεν μπορείς να την αγοράσεις, ούτε μπορούν ποτέ να δημιουργήσουν τη σωστή ατμόσφαιρα γι’ αυτήν τα βιβλία, οι δάσκαλοι, οι σωτήρες — είτε είναι ένας είτε είναι πολλοί.
Η ωριμότητα δεν είναι ένας στόχος από μόνη της· εμφανίζεται χωρίς να την καλλιεργεί η σκέψη, μυστηριωδώς, χωρίς να το ξέρεις. Πρέπει να υπάρχει ωριμότητα, αυτή η ωριμότητα της ζωής· όχι η ωριμότητα που την έχει θρέψει κάποια αρρώστεια ή μια αναστάτωση, η θλίψη και η ελπίδα. Η απελπισία και η προσπάθεια δεν μπορούν να φέρουν αυτή την πλήρη ωριμότητα, αλλά πρέπει να βρεθεί εκεί χωρίς να έχει επιδιωχθεί. Γιατί σ’ αυτήν την πλήρη ωριμότητα υπάρχει λιτότητα.

Τι είναι η Αφύπνιση

Τι είναι η Αφύπνιση

του  Έκχαρτ Τόλλε

Από τους αρχαίους χρόνους, ο όρος αφύπνιση έχει χρησιμοποιηθεί ως μεταφορά για να δείξει τον μετασχηματισμό της ανθρώπινης συνειδητότητας. Υπάρχουν παραβολές στην Καινή Διαθήκη που μιλάνε για τη σημασία του να είσαι ξύπνιος, να μην «κοιμάσαι» πνευματικά. Η λέξη Βούδας προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη Budh, που σημαίνει "να είναι ξύπνιος". Έτσι, η λέξη ‘Βούδας’ δεν είναι ένα όνομα, δεν είναι ένα πρόσωπο, αλλά μια κατάσταση συνειδητότητας: της αφυπνισμένης συνειδητότητας. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι άνθρωποι είναι δυνητικά σε θέση να ζουν σε μια κατάσταση συνειδητότητας η οποία, συγκρινόμενη με την ‘αφυπνισμένη’, μοιάζει σαν το άτομο να κοιμάται ή να ονειρεύεται. Γι 'αυτό μερικές πνευματικές διδασκαλίες χρησιμοποιούν όρους όπως «κοινά μοιραζόμενη ψευδαίσθηση» ή «καθολική ύπνωση» όταν περιγράφουν την φυσιολογική ανθρώπινη ύπαρξη. Διαλέξτε οποιοδήποτε βιβλίο ιστορίας, κι εγώ προτείνω να ξεκινήσετε με τη μελέτη του 20ου αιώνα, και θα διαπιστώσετε ότι ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας του είδους μας έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός εφιάλτη ή μιας παράλογης παραίσθησης.

Εσύ επιλέγεις τη ζωή σου…

Εσύ είσαι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο θα περάσεις κάθε στιγμή της υπόλοιπης ζωής σου, ζώντας τη ζωή που έχτισες με την κάθε σου επιλογή. Για το παρελθόν δε θα σου πω, καθώς ήταν μία σειρά από διαδοχικές στιγμές που πάει, χάθηκε. Θα σου πω όμως για το παρόν και για εσένα.

Πολλές φορές οι άνθρωποι νιώθουν εγκλωβισμένοι σε μία πραγματικότητα που νομίζουν πως ποτέ δεν επέλεξαν. Αρνούνται κάθε είδους συμμετοχή στα όσα αρνητικά τους συμβαίνουν, επιρρίπτοντας ευθύνες μόνο σε τρίτους.Έχουμε μάθει να αφηνόμαστε μοιρολατρικά στη ζωή και όταν αυτή αρχίσει να μας πνίγει νομίζουμε πως φταίει η κακή τύχη μας, η αδικία ή η κακία των ανθρώπων. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Οι εξωγενείς καταστάσεις, οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, αδιαμφισβήτητα αποτελούν σημαντικούς παράγοντες για τη διαμόρφωση της ζωής μας. Κανένας όμως από αυτούς δεν είναι αρκετά ισχυρός, ώστε να προκαθορίσει ένα μοτίβο ζωής στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι απλά να υπάρχουμε. Κάθε αποτυχία ή επιτυχία, κάθε χαρά και κάθε πόνος, καμία αξία δεν έχουν ανεξάρτητα από εμάς. Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές αλλά και οι σεναριογράφοι της ζωής μας, και μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να επιλέξουμε ποια θα είναι η αντίδρασή μας στους ανεξάρτητους, εξωτερικούς παράγοντες.

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας

Η υγεία αυξάνει την χαρά σας και η χαρά αυξάνει την υγεία σας. Προσπαθήστε να είστε υγιείς. Είναι τόσο ωραίο αίσθημα να είστε υγιείς και να κάνετε πράγματα για τους άλλους.

 

Η υγεία είναι πολύ σημαντική και η υγεία σχετίζεται με αυτές τις συσσωρευμένες στιγμές στη ζωή σας που είχατε χαρά. Εάν οι συσσωρευμένες στιγμές είναι στιγμές που ενοχλούν την συνείδησή σας ή είναι αρνητικές σκέψεις και λέξεις και πράξεις, όταν αυτές οι στιγμές συσσωρευτούν, σας χτυπούν δυσμενώς.

 

Αυξήστε τις στιγμές της χαράς σας. Μην παγιδεύεστε σε πράγματα που εξαντλούν την χαρά σας. Για παράδειγμα, το να λέτε ψέματα για κάποιον, εξαντλεί την χαρά σας. Η διαβολή, η προδοσία, το μίσος, ο χειρισμός και η εκμετάλλευση, σας αφαιρούν την χαρά. Έτσι χάνετε το πιο πολύτιμο στοιχείο της φύσης σας.

 

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Happiness, Joy & Bliss            πηγή   elenastral