Η μαγεία της ζωής είναι ότι πάντα είναι καινούργια όταν αφήνεις πίσω τo παλιό!

Η μαγεία της ζωής είναι ότι πάντα είναι καινούργια όταν αφήνεις πίσω τo παλιό!

Το «εύκολο» είναι κατάσταση συνείδησης! Δεν υπάρχει δύσκολο που να μην μπορεί να γίνει εύκολο!

Άγια προσαρμοστικότητα σου διδάσκει η φύση! Η ζωή εφευρίσκει τρόπους ζωής!

Να υποτάξουν τον νου στην θέληση της ψυχής, στην θέληση της αγάπης!

ΣΤΕΜΑ

Όσο λιγότερους φίλους έχεις, τόσο πιο έξυπνος είσαι, σύμφωνα με έρευνα

Για ποιο λόγο οι άνθρωποι με την υψηλότερη νοημοσύνη προτιμούν να ζουν πιο … απομονωμένοι συγκριτικά με τους υπόλοιπους; Η επιστήμη δίνει την απάντηση.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «British Journal of Psychology», οι έξυπνοι άνθρωποι επιλέγουν να έχουν μικρότερο αριθμό φίλων.
Συγκεκριμένα, οι Satoshi Kanazawa και Norman Li, εξελικτικοί ψυχολόγοι στη Βρετανία και επικεφαλής της μελέτης, διαπίστωσαν ότι, παρότι, για τους περισσότερους, ο βαθμός ευτυχίας που νιώθουν αυξάνεται όσο η αλληλεπίδραση με τα αγαπημένα τους πρόσωπα ενδυναμώνεται, εκείνοι που είναι εξαιρετικά έξυπνοι αισθάνονται, στην πραγματικότητα, πιο ευτυχισμένοι όταν δεν έχουν πάρα πολλούς φίλους.
«Τα συγκεκριμένα άτομα παίρνουν λιγότερη ικανοποίηση όταν βγαίνουν έξω με άλλους», υπογραμμίζεται στην έρευνα.
Επίσης, σε άρθρο της εφημερίδας «The Washington Post», η Carol Graham που ερευνά τους παράγοντες της ανθρώπινης ευτυχίας, εξηγεί: «Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν – και δεν είναι παράλογο – ότι οι άνθρωποι με υψηλότερη ευφυΐα, καθώς και την ικανότητα να την διαχειρίζονται, είναι λιγότερο πρόθυμοι να αφιερώσουν πολύ χρόνο στην κοινωνικοποίησή τους, γιατί συνήθως είναι επικεντρωμένοι σε άλλους, πιο μακροπρόθεσμους στόχους».

Απελευθέρωση...

Απελευθέρωση...

Πόσο με ελευθερώνει να ξέρω ότι δεν έχω τίποτα να αποδείξω παρά μονάχα ένα ν' αποδεχθώ ότι, κι αν είμαι χάλια δίχως καμία αρετή, ο Θεός με αγαπάει παράφορα…

π.λίβυος 

Κλείσε τα αυτιά σου στις σειρήνες, και συνέχισε την πορεία σου

Του Γιώργου Βασιλορεΐζη
Πόσες φορές σου έχει τύχει να κάνεις κάτι απ ‘τη καρδιά σου και μετά να κατηγορηθείς ότι κινήθηκες από συμφέρον; Οκ, προς στιγμήν μπορεί να εκνευριστείς, αλλά για ποιο λόγο να προσπαθήσεις να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας; Άδικος κόπος.
Μην κρατάς κακίες. Κράτα όμως αποστάσεις!Βλέπεις, δεν πρόκειται για μια απλή γνώμη του άλλου, αλλά για συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Προβάλλει πάνω σου το πώς λειτουργεί και συμπεριφέρεται! Οπότε κι εσύ μωρέ κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό, που λέει ο λαός. Κλείσε τα αυτιά σου στις σειρήνες, και συνέχισε την πορεία σου. Μην κρατάς κακίες. Κράτα όμως αποστάσεις. Γιατί σου έχει δοθεί το δώρο της διά-κρισης, και η ελευθερία της επιλογής για το ποιοι θα είναι οι άνθρωποι της καρδιάς σου.

Τζελαλαντίν Ρουμί: Ο άνθρωπος είναι ένας ξενώνας

Ο άνθρωπος είναι ένας ξενώνας.

Κάθε μέρα ένας καινούργιος ερχομός,

μια χαρά, μια θλίψη, μια κακία,

μια στιγμιαία συνειδητοποίηση φτάνει όπως ένας απρόσμενος επισκέπτης.

Υποδέξου τα όλα!

Ακόμα κι αν πρόκειται για ένα πλήθος καημών,

που βίαια αδειάζουν το σπίτι από τα έπιπλά του,

φέρσου σε κάθε καλεσμένο με αξιοπρέπεια,

θα μπορούσε κάλλιστα να σε ετοιμάζει

για μια χαρά καινούργια.

Τη νηφάλια σκέψη, την ντροπή, τη υστεροβουλία,

υποδέξου τες στην πόρτα χαμογελώντας και κάλεσέ τες μέσα.

Να είσαι ευγνώμων για καθετί που έρχεται,

γιατί έχει σταλεί ως οδηγός απ’ τον επέκεινα κόσμο.

Τζελαλαντίν Ρουμί

Εναλλακτική    Δράση

Διαμαντένια δώρα από τον Οδυσσέα Ελύτη!

Διαμαντένια δώρα από τον Οδυσσέα Ελύτη!

Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τύχη, Τόλμη.

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι.

Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα.

Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.

Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.

Όταν ακούς «τάξη», ανθρωπινό κρέας μυρίζει.

Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.

Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία…

Και η Ποίηση πάντοτε είναι μία όπως ένας είναι ο ουρανός. Το ζήτημα είναι από πού βλέπει κανείς τον ουρανό. Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας.

Το μυστήριο της συνειδητότητας

Άρθρο του Ανώτερου Λέκτορα Steve Taylor
Εδώ και πάνω 20 χρόνια, το πεδίο μελετών πάνω στην έννοια της συνειδητότητας γίνεται όλο και πιο δημοφιλές, εν μέρει επειδή ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η συνειδητότητα αποτελεί ένα από τα τελευταία εναπομείναντα μυστήρια. Σύμφωνα με αυτή την πεποίθηση, έχουμε πλέον φτάσει στο σημείο όπου κατανοούμε σε μεγάλο βαθμό προβλήματα, όπως η εξέλιξη, η φύση της ζωής και η προέλευση του σύμπαντος, οπότε τώρα ήρθε η ώρα να στρέψουμε την προσοχή μας μέσα μας και να λύσουμε το πρόβλημα της συνειδητότητας.
Η συνειδητότητα είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, εν μέρει επειδή βρίσκεται στο είναι μας. Οι περισσότεροι όμως ορισμοί της περιλαμβάνουν 2 στοιχεία: την υποκειμενική εμπειρία μας (δηλαδή τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αντιλήψεις και τις αισθήσεις ή ποιότητες (qualia) όπως μερικές φορές ονομάζονται γενικά), και την επίγνωσή μας για τον κόσμο γύρω μας, τα φαινόμενα και τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα μέσα σε αυτόν.
Όταν οι επιστήμονες ξεκίνησαν να ερευνούν την έννοια της συνειδητότητας, οι περισσότεροι ήταν βέβαιοι ότι δεν θα τους έπαιρνε πολύ καιρό για να λύσουν το μυστήριο. Πίστευαν ότι οι μέθοδοι εγκεφαλικής απεικόνισης θα μας επέτρεπαν να δούμε τον τρόπο που τα δισεκατομμύρια εγκεφαλικών νευρώνων συνεργάζονται για να δημιουργήσουν την υποκειμενική μας εμπειρία. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι πέρασαν πάνω από 2 δεκαετίες εντατικής έρευνας και θεωρίας, η πρόοδος που σημειώθηκε είναι ελάχιστη. Αρχικά οι νευροεπιστήμονες θεωρούσαν ότι η συνειδητότητα βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, αλλά στη συνέχεια παραδέχτηκαν διστακτικά ότι κατά κάποιο τρόπο φαίνεται να προέρχεται από τον εγκέφαλο γενικά. Ωστόσο, κανείς δεν έχει την παραμικρή ιδέα πώς συμβαίνει αυτό.

Ο κώδικας ηθικής και οι 20 εντολές των ιθαγενών ινδιάνων

Ο κώδικας ηθικής και οι 20 εντολές των ιθαγενών ινδιάνων

Οι «Ινδιάνοι» της Αμερικής ή ορθότερα, οι γηγενείς Αμερικανοί, κατοικούσαν στην Αμερικανική ήπειρο, για πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από την άφιξη των «λευκών» Ευρωπαίων. Κατά την περίοδο της άφιξης των «λευκών», εικάζεται ότι σε ολόκληρη την Αμερικανική ήπειρο, από το Μεξικό έως και την Αλάσκα, κατοικούσαν περίπου δέκα εκατομμύρια «Ινδιάνοι».

Πιστεύεται ότι οι πρώτοι γηγενείς Αμερικανοί, έφτασαν εκεί κατά την τελευταία περίοδο των παγετώνων, περίπου πριν από 20.000 — 30.000 χρόνια.

Αν και από κάποιους πιστεύεται ότι οι ρίζες των «Ινδιάνων» βρίσκονται κάπου στην κεντρική Ασία και κοντά στην σημερινή Ινδία, εντούτοις από τα γενεαλογικά στοιχεία που υπάρχουν, ελάχιστοι πρέπει να είναι αυτοί που ήρθαν από εκεί και μάλιστα πολλά χρόνια μετά την ανακάλυψη της Αμερικής.

Το προσωνύμιο «Ινδιάνοι», δόθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ο οποίος λανθασμένα βέβαια, πίστεψε ότι η ήπειρος στην οποία είχε φτάσει, ήταν μέρος της ασιατικής ηπείρου, των τότε γνωστών Ινδιών.

Οι Ινδιάνοι της Αμερικής έζησαν αγαπώντας και τιμώντας πάνω από όλα την φύση. Η Σοφία τους διαφαίνεται παντού. Στο πως έζησαν αρμονικά με τη φύση, σε αυτά που φορούσαν, σε αυτά που δημιούργησαν, στον τρόπο που παρασκεύαζαν και έτρωγαν το φαγητό τους, στον τρόπο που ζούσαν μέσα στις οικογένειες τους και στη σημασία που έδιναν στην συνοχή της κοινωνίας τους, στις αξίες τους, στα πιστεύω τους και στη φιλοσοφία τους γενικότερα.

ΠΕΘΑΝΕ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

ΠΕΘΑΝΕ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

Atman Nityananda

ΠΕΘΑΝΕ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

Ο Περσέας σκοτώνει το εγώ στη μορφή της Μέδουσας

Το θέμα αγαπητέ αναζητητή της αλήθειας είναι αν είσαι διατεθειμένος να εγκαταλείψεις τα πάντα για να γνωρίσεις την αλήθεια. Σε αυτόν το δρόμο αν είσαι με μισή καρδιά τίποτε σημαντικό δεν πρόκειται να συμβεί. Από την άλλη όλα σύντομα θα σε εγκαταλείψουν ακόμη και αν δεν το θέλεις. Ο θάνατος θα δώσει ένα τέρμα σε όλες τις ψευδαισθήσεις που τρέφεις για τον εαυτό σου και την ζωή. Και αυτό μπορεί να συμβεί στα ογδόντα σου αλλά μπορεί και αύριο. Κανείς δεν το γνωρίζει. 

Αυτογνωσία, ο δρόμος προς την ευτυχία

Αυτογνωσία, ο δρόμος προς την ευτυχία

Για να φτάσουμε στην αυτογνωσία, είναι σημαντικό να γνωρίσουμε τις κρυφές πτυχές του εαυτού μας.

Από τη Δικαία Ροδίτη, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας – Ψυχοθεραπεύτρια

Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, το άτομο που συναναστρεφόμαστε περισσότερο  δεν είναι άλλο από τον ίδιο μας τον εαυτό. Πρόκειται για μία πραγματικότητα τόσο αυτονόητη.. Γιατί, όμως, η συνειδητοποίηση της συχνά μας προκαλεί έκπληξη; Οι περισσότεροι άνθρωποι  έχουμε πολύ περιορισμένη γνώση για το τι ακριβώς είμαστε τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε συναισθηματικό ή διανοητικό επίπεδο. Επιζητούμε την αμφίδρομη αγάπη χωρίς ωστόσο να συνειδητοποιούμε ότι το συναίσθημα της αγάπης πηγάζει από τον αυτοσεβασμό, την αγάπη για τον εαυτό μας  και την αυτογνωσία, ενώ συχνά μοιάζει να αγνοούμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η φράση του Σωκράτη «Γνώθι σαυτόν» αποτελεί ίσως μία από τις αρχαιότερες επιταγές του Δυτικού Πολιτισμού και παρόλο που φαίνεται ως μία φράση με αυτονόητη σημασία, λίγοι είναι αυτοί που πραγματικά αντιλαμβάνονται τη σημασία της. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για τη μέγιστη προσπάθεια αυτοπαρατήρησης, μια προσπάθεια που συχνά φαντάζει υπεράνω των δυνάμεων μας. Με απλά λόγια, πρόκειται για μία διαδικασία, της οποίας το κλειδί είναι να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, να εντοπίσουμε τα σωματικά και ψυχικά μας προβλήματα, να μάθουμε για ποιο λόγο είμαστε όλα αυτά και να απελευθερωθούμε.

Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα

Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα

Είναι ευλογία να μπορείς να δίνεις με όλο σου το είναι, να χαίρεσαι βλέποντας το χαμόγελο που ανθίζει στα χείλη κάποιου άλλου επειδή τον άκουσες, τον “είδες”, τον άγγιξες… επειδή μοιράστηκες μαζί του τον πλούτο της καρδιάς σου… 

Και κάθε φορά που δίνεις είτε υλικά είτε συναισθηματικά αγαθά να συνειδητοποιείς, ότι γίνεσαι Βασιλιάς.  Γιατί “κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα και κανένας δεν είναι πιο πλούσιος από εκείνον που τα μοιράζεται όλα”. 

Και όπως το να προσφέρεις είναι ευλογία, το ίδιο ευλογημένο είναι το να μπορείς να αφήνεσαι για να “πάρεις”, να δεχτείς, να δώσεις και στον άλλον την ευκαιρία να γίνει με τη σειρά του βασιλιάς.

Αν δυσκολεύεσαι να το κάνεις αυτό τότε έχεις παραμυθιάσει τον εαυτό σου σχετικά με το τι είναι αγάπη. Έχεις φορέσει μια αόρατη πανοπλία και προσφέρεις μέσα από τη δύναμη σου κι όχι μέσα από την αγάπη σου. 

Στο τέλος θα μας νικήσουν

Ο κόσμος αλλάζει. Οικονομικά προβλήματα, πρόσφυγες, τρομοκρατία, δελτία τρόμου στην τηλεόραση. Φαίνεται σα να βρισκόμαστε σε μια μαζική κατάθλιψη. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου θα δεις κουρασμένα πρόσωπα. Ακόμα και το «καλά είμαι» που ερχόταν αυθόρμητα και χωρίς σκέψη στην ερώτηση «Τι κάνεις;» έχει πια αλλάξει. Τη θέση του έχουν πάρει διάφορα επιφωνήματα, όπως «ε…», «α…», «χμ». Φαίνεται πραγματικά ότι ζούμε σε μια δύσκολη εποχή δίχως ελπίδα, δίχως χαρά, δίχως καλό. Σε αυτή την εποχή όμως υπάρχουν κάποιοι που αντιστέκονται. Είναι κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι επιμένουν…
Επιμένουν να σκέφτονται θετικά
Επιμένουν να μην ξεσπούν τα νεύρα τους στους λάθος ανθρώπους
Επιμένουν να παραμένουν φίλοι, γονείς, παιδιά, σύντροφοι
Επιμένουν να βοηθούν τους άλλους

Leonard Jacobson: Δεν υπάρχει ζωή έξω από το παρόν

Leonard Jacobson: Δεν υπάρχει ζωή έξω από το παρόν

Όλοι είμαστε αφυπνισμένα όντα, όπως ήταν ο Βούδας, ο Χριστός ή ο Ραμάνα Μαχάρσι. Η διαφορά μας μ' αυτούς είναι ότι εμείς είμαστε εντελώς απορροφημένοι από τον κόσμο του νου και γι' αυτό έχουμε αποσυνδεθεί από την αλήθεια, η οποία είναι πάντα παρούσα μέσα μας.

Ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι απορροφημένη μέσα στον κόσμο του νου. Οι άνθρωποι σκέφτονται συνέχεια. Ο μεγαλύτερος εθισμός μας είναι οι σκέψεις. Για κάποιον λόγο, δεν μπορούμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε. Ακόμα και όταν κάνουμε διαλογισμό για τριάντα χρόνια, οι σκέψεις δεν σταματούν να έρχονται. Και έρχονται απρόσκλητες, χωρίς λόγο. Αυτός ο μηχανισμός μάς κρατάει φυλακισμένους στον κόσμο του νου.

Ο κόσμος του νου είναι το παρελθόν έτσι όπως το θυμόμαστε (όχι έτσι όπως εξελίχθηκε πραγματικά) και το μέλλον έτσι όπως το φανταζόμαστε (όχι έτσι όπως θα εξελιχθεί πραγματικά). Αυτή είναι η κατάσταση που βιώνει η ανθρωπότητα: ένας κόσμος πλάνης και διαχωρισμού, ενώ μέσα μας υπάρχει πάντα η επιθυμία για απελευθέρωση, αφύπνιση και ένωση με το όλο. Αυτή η επιθυμία έρχεται από την ψυχή και υπάρχει βαθιά μέσα μας, αλλά εμείς είμαστε φυλακισμένοι στον κόσμο του νου.