4 απλά βήματα για να πετύχετε τα πάντα

Τα 4 απλά βήματα για να πετύχετε τα πάντα
Η αλάνθαστη, απλούστερη και διαχρονική συνταγή της επιτυχίας

Του Γιάννη Αραχωβίτη
1. Μάθε
2. Κάνε
3. Ξαναμάθε
4. Ξανακάνε
4 απλά βήματα. Επανέλαβε αυτόν το κύκλο ξανά και ξανά και ΤΙΠΟΤΑ δεν πρόκειται να σε σταματήσει. Δεν είναι δύσκολο. Είναι απλό, πρακτικό και πάνω από όλα αποτελεσματικό. Παρόλα αυτά, ΠΟΛΥΣ κόσμος αρνείται να το κάνει.

Είναι ο πιθανότερος λόγος γιατί πολλοί άνθρωποι δεν ζουν στο επίπεδο που θα ήθελαν; Πιθανότατα ναι! Είσαι προετοιμασμένος να προσπαθήσεις, ξανά και ξανά, για να βελτιωθείς; Είσαι έτοιμος να δεχτείς τις προσωρινές αποτυχίες και τα περιπτωσιακά όχι, για να φτάσεις στον στόχο σου; Μερικές φορές κερδίζεις, μερικές απλώς μαθαίνεις και προχωράς σοφότερος.

Μεταμορφώνοντας τον Πόνο σου σε Αγάπη

Μεταμορφώνοντας τον Πόνο σου σε Αγάπη

Κάθε πόνος είναι σπόρος φώτισης, επειδή ο πόνος σε σπρώχνει να αναζητήσεις τη σοφία. Μπορείς να πεις ότι ο πόνος σε οδηγεί στη φώτιση, μα δεν μπορείς να πεις ότι ο πόνος είναι η ίδια η φώτιση. Το σώμα και ο νους σου είναι το χωράφι. Ο πόνος είναι ο σπόρος, η σοφία είναι το κλαδί και η φώτιση ο καρπός. 

Ο Πόνος είναι Σπόρος Φώτισης, ο άνθρωπος που βλέπει τη ζωή σαν μια οργανική ενότητα αποδέχεται τον πόνο. Ο πόνος σου δημιουργεί την ανάγκη να αναζητήσεις την αλήθεια. Αλλιώς, θα βαριόσουν, θα κοιμόσουν, θα ήσουν σαν φυτό. Μην ανταγωνίζεσαι τον πόνο. Να νιώθεις ευγνωμοσύνη προς τον πόνο. Σε κρατάει σε εγρήγορση, σε κρατάει ξύπνιο και σε προκαλεί να βρεις τρόπο να τον ξεπεράσεις. 

Bodhidharma

Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα δούμε σφιγμένα χείλη, χαμηλωμένα βλέμματα, μαζεμένα σώματα... θα αντικρύσουμε τον πόνο και τη δυστυχία σε όλο τους το μεγαλείο…

Αν ρίξουμε μια ματιά μέσα μας θα δούμε ότι κι εμείς δεν περάσαμε αλώβητοι από τα βέλη του πόνου. Οι πληγές που έχουν σχηματιστεί μέσα μας ίσως ματώνουν ακόμα και τα σημάδια από τον φόβο, την προδοσία, την εγκατάλειψη, το μίσος, την έλλειψη αγάπης δεν έχουν εξαφανιστεί. Υπάρχουν ακόμα στα υπόγεια της ύπαρξης μας και με την πρώτη ευκαιρία αιμορραγούν.

Ένας σοφός άνθρωπος είπε κάποτε, «Πολλοί πιστεύουν ότι μόνο Μεγάλη Δύναμη κρατά το κακό υπό έλεγχο, αλλά αυτό δεν μπόρεσα να το επιβεβαιώσω. Βρήκα ότι είναι οι μικρές, καθημερινές πράξεις των απλών ανθρώπων που κρατούν το σκοτάδι υπό έλεγχο ... μικρές πράξεις καλοσύνης και αγάπης "-. JRR Tolkien, Gandalf Τhe Grey. Ας βάλουμε όλα τα χαρτιά στο τραπέζι. Όλοι γεννιόμαστε ως ανθρώπινα όντα. Όλοι μας! Κόκκινοι, μαύροι, λευκοί, κίτρινοι, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ινδουιστές, Εβραίοι, άθεοι, επιστήμονες, εργάτες, υπάλληλοι, πολιτικοί, τρομοκράτες, καλλιτέχνες, άστεγοι, πάμπλουτοι, άνδρες, γυναίκες ... είμαστε όλοι άνθρωποι.
Πώς οι άνθρωποι κερδίζουν με το να είναι Άνθρωποι

Ας βάλουμε όλα τα χαρτιά στο τραπέζι. Όλοι γεννιόμαστε ως ανθρώπινα όντα. Όλοι μας! Κόκκινοι, μαύροι, λευκοί, κίτρινοι, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ινδουιστές, Εβραίοι, άθεοι, επιστήμονες, εργάτες, υπάλληλοι, πολιτικοί, τρομοκράτες, καλλιτέχνες, άστεγοι, πάμπλουτοι, άνδρες, γυναίκες ... είμαστε όλοι άνθρωποι.

Όταν το σπερματοζωάριο του πατέρα σου περνάει όλα τα εμπόδια, τους κινδύνους και τις προκλήσεις για την νίκη, που είναι η ζωή σου, για να συναντηθεί με το ωάριο της μητέρας σου .. σε αυτό το κβάντα του χρόνου, όταν τα δυο τους ενώνουν ως ΕΝΑ, γίνεσαι ΕΣΥ ... είσαι άνθρωπος .
Δεν είσαι καμία από τις ετικέτες που ανέφερα παραπάνω. Είσαι αρκετός. Είσαι άνθρωπος. Σε αυτό το απειροελάχιστο κομμάτι του χρόνου, τα χωριστά δύο ενώνουν και γίνονται ένα και αυτό το ένα διεισδύει μέσα στον χρόνο και στον χώρο δημιουργώντας μια τρύπα. Όχι μια μαύρη τρύπα. Αυτή είναι μια λευκή τρύπα. Μια τρύπα μέσα από την οποία το φως έρχεται σε αυτό το Σύμπαν.

Και ναι, υπάρχουν και άσπρες τρύπες. Ακόμα και η επιστήμη λέει θεωρητικά ότι, αν μια μαύρη τρύπα υπάρχει, μια λευκή τρύπα πρέπει επίσης να υπάρχει. Ωστόσο, η επιστήμη δεν έχει ποτέ ανακαλύψει μία, αφού η επιστήμη αναζητά απαντήσεις έξω.

Αλλά τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος;

«Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη...»

«Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη...»

«Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη. Γόνιμος είναι και ο έρωτας: επειδή κι ο έρωτας είναι δύσκολος»

«...Μην αφήσετε να σας κυριέψει στη μοναξιά σας ανησυχία και ταραχή, επειδή νιώθετε μέσα σας έναν αόριστο πόθο να ξεφύγετε απ' τη μόνωσή σας. Ίσα-ίσα, αυτός ο πόθος — αν τον μεταχειριστείτε γαλήνια και στοχαστικά, σα μέσο για κάποιο σκοπό — θα σας βοηθήσει ν' απλώσετε τη μοναξιά σας σε πιο πλούσιο και πιο πλατύ χώρο.

Οι άνθρωποι έχουν βρει για το κάθε τι την ευκολότερη (συμβατική) λύση, την ευκολότερη απ' όλες τις εύκολες λύσεις.

(...)

Είναι γόνιμη η μοναξιά, επειδή είναι δύσκολη. Ένας παραπάνω λόγος για να επιχειρήσουμε κάτι, πρέπει νά 'ναι η δυσκολία που το κάτι αυτό παρουσιάζει.

Γόνιμος είναι κι ο έρωτας: επειδή κι ο έρωτας είναι δύσκολος.

Έρωτας του ανθρώπου για τον άνθρωπο: ίσως αυτό νά 'ναι το δυσκολότερο απ' όσα μάς έταξεν η μοίρα, το πιο απόμακρο, η τελευταία δοκιμασία, το έργο που όλα τ' άλλα δεν είναι παρά προετοιμασία και προπαρασκευή του.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Υπάρχει τρομακτική δημιουργική δύναμη πίσω από τις λέξεις κάποιου που πάντα λέει την αλήθεια. Θα πρέπει όμως επίσης να βρίσκεται σε συντονισμό με την αγνή ιδιότητα της καρδιάς, το συναίσθημα, και με την αγνή ιδιότητα της ψυχής, τη σοφία, για να ξέρει σε κάθε δεδομένη στιγμή: «Τι είναι αλήθεια?» – μια ερώτηση που ακόμα και ο Ιησούς αρνήθηκε να απαντήσει, γνωρίζοντας ότι αυτός που τον ρώτησε δεν θα μπορούσε να καταλάβει.

Τα γεγονότα που μπορεί να πληγώνουν δεν είναι πάντα η αλήθεια, η οποία φέρνει μόνο ευλογίες. Για παράδειγμα, συνήθως πρέπει να αποφεύγουμε να λέμε αρνητικές αλήθειες. Ένας άνθρωπος με ευρεία συμπόνια δεν αναφέρεται χωρίς να υπάρχει ανάγκη στην αδυναμία ενός ανάπηρου ή στην αηδιαστική φήμη ενός ψεύτη. Το γεγονός ότι πράγματι υπάρχει αλήθεια σε τέτοιες λέξεις δεν είναι δικαιολογία, σε συνηθισμένες περιπτώσεις, για να τις αρθρώνουμε.

Πώς τα λόγια αναδομούν τον εγκέφαλο! Εκφράσου με θετικές λέξεις!

Πώς τα λόγια αναδομούν τον εγκέφαλο! Εκφράσου με θετικές λέξεις!

Αντικαταστήστε τις αρνητικές λέξεις στο λόγο σας με θετικές! Οι λέξεις που χρησιμοποιείτε στον λόγο σας μπορούν κυριολεκτικά να αλλάξουν τον εγκέφαλό σας. Αντί λόγου χάριν «το παλεύω», πείτε, «τα καταφέρνω!»

Μία λέξη έχει την δύναμη να επηρεάσει την έκφραση των γονιδίων που ρυθμίζουν την φυσική και συναισθηματική κατάσταση του ατόμου!

Όταν χρησιμοποιούμε λέξεις γεμάτες θετικά μηνύματα, όπως «αγάπη» και «ειρήνη», μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου μας μέσω της αύξησης της γνωστικής λογικής (νόησης) και την ενίσχυση της δραστηριότητας στην περιοχή του μετωπιαίου λοβού! Χρησιμοποιώντας πιο συχνά θετικές λέξεις από ό,τι αρνητικές, μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τα κέντρα λειτουργίας του εγκεφάλου, παρακινώντας τα να δράσουν!

Μην δηλητηριάζεις το παρόν σου κολλημένος στο παρελθόν σου.

Μην δηλητηριάζεις το παρόν σου κολλημένος στο παρελθόν σου.

Όλοι θέλουν να ανέβουν και να ζήσουν στην “κορυφή” του βουνού γιατί νομίζουν ότι έτσι θα κατακτήσουν τη Ζωή, την ελευθερία. Δεν γνωρίζουν όμως ότι η αληθινή ελευθερία, η πραγματική Ζωή, κρύβεται μέσα στον τρόπο με τον οποίο κατεβαίνεις μια απόκρημνη πλαγιά… 

Εκεί δοκιμάζεσαι, εκεί μεστώνεις σαν άνθρωπος… 

Μαλακώνεις σκληραίνοντας ή αν θες σκληραίνεις μαλακώνοντας… 

Όπως και να το πεις το ίδιο είναι γιατί στην ουσία μαθαίνεις να κάνεις τις αδυναμίες σου προτερήματα και να προχωράς…

Μαθαίνεις να κοιτάς τον άλλον στα μάτια και να αποδέχεσαι την μοναδικότητα του όπως αποδέχεσαι και τη δική σου…

Μαθαίνεις να έχεις πάντα μια ευαίσθητη ματιά πάνω στα πράγματα. Να κατανοείς, να αποδέχεσαι, να συγχωρείς και να προχωράς…

Μαθαίνεις ότι δεν έχεις όρια κι ότι η ψυχή σου, Όλα Τα Μπορεί… 

Γι’ αυτό μη κοιτάζεις πίσω πενθώντας. Μην πενθείς για όσα δεν έζησες. Μην ματώνεις για τις στιγμές που δεν έφυγες, για τα όχι που δεν είπες, για τις γεύσεις που δεν δοκίμασες… 

Ότι πενθείς, δεν φεύγει ποτέ από τη ζωή σου. Πρώτα πλημμυρίζει τα κρύα σου βράδια, τις σιωπές σου και σταδιακά γιγαντώνεται μέσα σε κάθε σου στιγμή και γίνεται η ανεξέλεγκτη φυλακή σου...

Η ευγένεια σε διδάσκει την αλήθεια! Μέχρι να γίνεις αληθινός να είσαι ευγενής!

Η ευγένεια σε διδάσκει την αλήθεια! Μέχρι να γίνεις αληθινός να είσαι ευγενής!

Είσαι ''υπεράνω'' όταν κάτι δεν το εμπεριέχεις δεν σε αφορά ή το έχεις ξεπεράσει! 

Έχουμε στα χέρια μας έναν θησαυρό: την θεϊκή δύναμη του ζωοποιού Λόγου! Να φτιάξουμε τον κόσμο απ' την αρχή! Όμορφο όπως την πρώτη μέρα! 

*

Ο υποσυνείδητος νους είναι το εκτελεστικό όργανο! Ας τον χρησιμοποιούμε υπέρ μας δίνοντας του εντολές ζωής! 

Οι λέξεις έχουν την δύναμη να θεραπεύουν ή να καταστρέφουν! Ο λόγος ο εμποτισμένος με καλοσύνη αλλάζει τον κόσμο!

Από τη μιζέρια στη χαρά

Διαδύκτιο, πληροφορίες, επικοινωνίες, γνώσεις … Τελικά τι; Ο άνθρωπος μόνος στον πόνο του, στα προβλήματά του. Το εκκλησιαστικό – κοινωνικό ήθος, που μιλά για κοινωνία και σχέση, ενδιαφέρον για τον άλλο και μοίρασμα ζωής, φαίνεται ανύπαρκτο. Αποτέλεσμα, οι διάφοροι τρόποι ψευδαίσθησης ζωής, όπως τα ναρκωτικά, τα ψυχοφάρμακα, οι επιπόλαιες εφήμερες σχέσεις και άλλα. Τι να κάμει ο άνθρωπος; Θέλει κάπου να πιαστεί…
Κι όμως, ο Χριστός, ως ο μόνος και παντοτινός σωτήρας του κόσμου, έχει την Εκκλησία Του ως τρόπο ζωής πιο πολύ παρά ως θεσμό. Προτείνει την καρδιακή σχέση που ξέρει να αγαπά, να προσφέρεται, να θυσιάζεται.
Η ενασχόληση με τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας, τα προβλήματα και τα αδιέξοδά μας δεν μπορεί να δώσει την εσωτερική χαρά και πληρότητα που ζητούμε.
Το «αγαπάτε αλλήλους» και το να «αγαπούμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας» προϋποθέτει υπέρβαση του εαυτού μας, με ό,τι σημαίνει αυτό. Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε να ζητούμε την αγάπη των άλλων αλλά να προσφέρουμε τον εαυτό μας από αγάπη στους άλλους.
Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι μας αρέσει να μας αγαπούν, να μας υπολογίζουν να είμαστε αρεστοί. Κυρίως στην αρχή της ζωής μας, όπου μπαίνουν οι βάσεις της ύπαρξής μας. Όμως η πνευματική ωριμότητά μας, προχωρώντας στα χρόνια, βρίσκεται όχι στο να μας αγαπούν αλλά στο να αγαπάμε. Το «είναι καλύτερα να δίνεις παρά να παίρνεις», που είπε ο Χριστός, δείχνει την ανάπτυξη του ανθρώπου από άτομο σε πρόσωπο, από τον εγωκεντρισμό στην αγάπη.

Τα άδεια μυαλά κάνουν συνήθως τον μεγαλύτερο θόρυβο

Άδεια μυαλά,
φωνές, εγωισμός και ένταση
είναι ίσως οι τρεις λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν αυτά τα άτομα.

Της Ηλέκτρας Αστέρη
Δεν συνηθίζω να χωρίζω τους ανθρώπους σε κατηγορίες, ούτε να τους βάζω ταμπέλες. Ούτε και εσύ θα έπρεπε. Είμαι περισσότερο της άποψης πως οι άνθρωποι προσθέτουν και αφαιρούν χαρακτηριστικά στον εαυτό τους μέχρι να πετύχουν το τέλειο. Βέβαια κάποιες φορές οι κατηγορίες σε βοηθούν να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια σειρά και να ξεχωρίσεις ποιους ανθρώπους θα ήθελες να έχεις δίπλα σου και ποιους όχι. Το μυαλό του ανθρώπου είναι το πιο σημαντικό όργανο που διαθέτει και αυτό είναι που τον κάνει να άγεται και να φέρεται αναλόγως με το πως το χρησιμοποιεί.
Πάντα πίστευα πως η γνώση δεν είναι μόνο τα χαρτιά και τα πανεπιστήμια. Ακόμη το πιστεύω και πλέον έχω καταλήξει πως η γνώση και η καλλιέργεια πηγάζει σαφώς από το διάβασμα χωρίς βέβαια να είναι η μόνη πηγή. Όποια πηγή γνώσης και όποιου είδους καλλιέργειας και αν έχεις, υπάρχουν δύο κατηγορίες στις οποίες θα καταταγείς ανάλογα με την συμπεριφορά σου. Τα γεμάτα και τα άδεια μυαλά.
Εκείνοι που έχουν τα «γεμάτα μυαλά» είναι εκείνοι που ως επί το πλείστον είναι ήρεμοι. Συνήθως θα τους δεις μόνους και ίσως με κάποιο σημειωματάριο στο χέρι, όχι γιατί γράφουν φιλοσοφίες, απλώς για να καταγράψουν τις σκέψεις τους -εδώ που τα λέμε ίσως να γράφουν και φιλοσοφίες-. Οι άνθρωποι που έχουν εξελιχθεί λίγο παραπάνω είναι εκείνοι που δεν θα μαλώσουν όταν τους δοθεί η ευκαιρία αλλά και εκείνοι που θα προσπαθήσουν να αποφύγουν κάθε ένταση. Οι άνθρωποι που έχουν μάθει να σκέφτονται κρίνουν τον εαυτό τους και κανέναν άλλον.

Ο πλανήτης της αγάπης

Ο πλανήτης της αγάπης

Της Αγγελικής Μπολουδάκη
Καλλιεργούμε την αγάπη μεταξύ μας:
Όταν επιτρέπουμε στις πλέον ευάλωτες και ισχυρές πλευρές του εαυτού μας να γίνουν αποδεκτές από μας, να εκτεθούν στο φως και να γνωστοποιηθούν στον άνθρωπό μας.
Όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να προσφερθούμε συναισθηματικά στον άνθρωπο που με αμοιβαιότητα συνδέεται μαζί μας.
Όταν καλλιεργούμε το σεβασμό και την αποδοχή, την εμπιστοσύνη και την κατανόηση.
Όταν προστατεύουμε τα συναισθήματά μας για τον άνθρωπό μας, με την προτεραιότητα που του δίνουμε στη ζωή μας.
Όταν αποφεύγουμε κάθε χίμαιρα και εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας σε εκείνον που χαρίζει την αγάπη του σε μας.
Όταν σεβόμαστε την ελευθερία μας και τη δική του και αναγνωρίζουμε το δικαίωμά μας να είμαστε μαζί, ενώ η ζωή μας πλουτίζεται από ποικιλία στιγμών, διαφορετικές για τον καθένα, που το απόσταγμά τους το γευόμαστε μαζί.

Ο διαχωρισμός sex και Αγάπης αφορά τον διαχωρισμό Εγώ και σώματος

Ο διαχωρισμός sex και Αγάπης αφορά τον διαχωρισμό Εγώ και σώματος

Ο φόβος του θανάτου είναι αποτέλεσμα ενός φόβου για τη ζωή. Δεν μπορεί να αφεθεί κανείς στη ζωή ή στο σώμα, γιατί αυτό θα σήμαινε εγκατάλειψη των ελέγχων του Εγώ, κάτι που θα έφερνε το άτομο πρόσωπο με πρόσωπο με το γεγονός της πιθανότητας να πεθάνει. Αυτός ο φόβος προέρχεται από μια εμπειρία θανάτου ή πιθανότητας έλευσής του κατά την πολύ πρώιμη ζωή, η οποία προκαλεί τον οργανισμό να αυτοθωρακιστεί, σαν ένα αμυντικό μέτρο, ώστε να μην είναι ευάλωτο σ' αυτή την πιθανότητα στο μέλλον. 

Αλλά το να είναι κανείς οπλισμένος ή θωρακισμένος, σημαίνει ότι αποδέχεται την πιθανότητα να δεχτεί επίθεση ή απειλή απώλειας της ζωής του. Αυτή είναι η ψυχολογική και σωματική κατάσταση του ανθρώπου που προσπαθεί να επιβιώσει. Η ενέργεια που επενδύεται στην προσπάθεια επιβίωσης, δεν διατίθεται για την απόλαυση της ζωής. Αλλά αυτό, επίσης σημαίνει ότι ο φόβος θανάτου ενός ατόμου το εμποδίζει να ζήσει ολοκληρωμένα και τον φέρνει πιο κοντά σ' αυτόν.

Καταπιεσμένα συναισθήματα: Άγγελοι ή Δαίμονες;

Καταπιεσμένα συναισθήματα: Άγγελοι ή Δαίμονες;

Κανένας μας δεν έχει ζήσει μια ζωή εύκολη και ασυννέφιαστη. Όλοι έχουμε περάσει μέσα από δύσκολες καταστάσεις που μας έχουν πληγώσει και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν περιορίσει την ανοιχτοσύνη μας στη Ζωή, στον Έρωτα και στην Αγάπη.

Όμως οι περισσότεροι από εμάς όλα τα συναισθήματα που προέρχονται από δυσάρεστες αναμνήσεις, από παλιές πληγές τα έχουμε καταχωνιάσει στα υπόγεια της ύπαρξής μας νομίζοντας ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσουμε να ζούμε χωρίς να πονάμε. Αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα μας και λειτουργούν με έναν μη συνειδητό τρόπο. Θαμμένα και κλειδαμπαρωμένα εκεί, στα  σκοτεινά μας υπόγεια, γίνονται οι ¨σκιές¨ μας και ακολουθούν το κάθε μας βήμα. Επηρεάζουν τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας και τις επαφές μας με τους άλλους ανθρώπους  προβάλλοντας πάνω τους τις ¨αδυναμίες¨ μας.


Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι σκιές δυναμώνουν, γίνονται οι εσωτερικοί μας δαίμονες και έρχονται προς την ¨επιφάνεια¨ σαν πανίσχυρα συναισθήματα όπως η θλίψη, η οργή, το μίσος, ο θυμός, η απόρριψη, οι ενοχές, ο φόβος … Ο μόνος λόγος που μας αποκαλύπτονται είναι γιατί μας καλούν να μπούμε μέσα μας, να συναντήσουμε το πληγωμένο μέρος του εαυτού μας, να το αγκαλιάσουμε και να το θεραπεύσουμε. Να συναντήσουμε την αλήθεια που κρατάνε κρυμμένη μετασχηματίζοντας τη Σκιά σε Φως.