"ήρωας..."

"ήρωας..."

Χρόνια θα ψάχνεις ένα ήρωα να σε λυτρώσει, μέχρι εκείνη την μέρα- μετά από φρικτές και σκληρές δοκιμασίες-, που θα γίνεις εσύ ο ήρωας του εαυτού σου. Γιατί ο δρόμος προς τον Γολγοθά περπατήθηκε από έρημα κορμιά….

π.λίβυος

Μην περιμένεις κανένα Σωτήρα για να σε σώσει. Σώσε εσύ τον εαυτό σου

Μην περιμένεις κανένα Σωτήρα για να σε σώσει. Σώσε εσύ τον εαυτό σου

Πως περιμένεις να σε καλέσει η Ζωή, η Αγάπη όταν έχεις κατεβάσει το ακουστικό σου κι έχεις αποσυρθεί στις σκοτεινές χαράδρες του Δεν…

Δεν θέλω, δεν μπορώ, δεν αξίζω… Δεν, δεν, δεν όλες οι αρνητικές νότες της ζωής έξυπνα δεμένες μεταξύ τους δημιουργούν όχι μια όμορφη αλλά μια αρνητική συμφωνία ζωής που φαλτσάρει στ΄ αυτιά σου και συρρικνώνει τις ανάσες σου… Παγώνει και ακινητοποιεί το σώμα σου και σε βάζει σε μια μόνιμη αναμονή.
Γίνεσαι με τη σειρά σου η ωραία κοιμωμένη ή για να είμαι πιο ακριβής η ωραία παγωμένη κοιμωμένη της ζωής... ο ωραίος μαρμαρωμένος βασιλιάς…

Αλήθεια σου αρέσει αυτός ο τίτλος; Και μη μου πεις ότι περιμένεις τον ¨πρίγκιπα¨ ή την ¨πριγκίπισσα¨ να έρθει να σε σώσει;

Δύσκολη δουλειά για πρίγκιπες… δύσκολος καιρός για πριγκίπισσες…   Στον πρίγκιπα του παραμυθιού έφτανε ένα φιλί. Στη ζωή όμως που να βρεθεί ο πρίγκιπας ή η πριγκίπισσα που έχουν καταφέρει να σώσουν και να αναστήσουν τον εαυτό τους από τα σκοτάδια τους και να έχουν ταυτόχρονα τη διάθεση να ασχοληθούν μαζί σου…

ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ (η σκέψη εγώ) ΟΥΤΕ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ (η σκέψη εγώ) ΟΥΤΕ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΤΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ (η σκέψη εγώ) ΟΥΤΕ Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Το εγώ δεν είναι ούτε μια σκέψη, ούτε η ταύτιση με τις σκέψεις, αλλά είναι αυτό που ταυτίζεται με τις σκέψεις και τις χρησιμοποιεί όπως και τη φαντασία για να εκφραστεί.

Το εγώ είναι κρυσταλλωμένη ενέργεια στο αστρικό σώμα. Η εγωική ενέργεια είναι ουσιαστικά η επιθυμία και οι τροποποιήσεις της, όπως η απληστία, η φιλαργυρία, η λαιμαργία, η ζήλια, η ανυπομονησία, οι συμπάθειες, οι αντιπάθειες και τα αρνητικά συναισθήματα.

Το εγώ της λαιμαργίας για παράδειγμα, χρησιμοποιεί τις σκέψεις και τη φαντασία για να ικανοποιήσει τη σφοδρή επιθυμία του για απόλαυση μέσω της τροφής. Μέχρι να εκπληρωθεί η επιθυμία, η επιθυμία προσλαμβάνει την μορφή της ανυπομονησίας, άγχους και ανησυχίας και αν κάτι σας εμποδίζει να πάρετε αυτό που θέλετε η επιθυμία μεταμορφώνεται σε θυμό. Αν το φαγητό δεν είναι στο ύψος των προσδοκιών και της φαντασίας εγώ τότε την επιθυμία παίρνει τη μορφή της αντιπάθειας και δυσαρέσκειας. Το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις άλλες επιθυμίες για απόλαυση, ευχαρίστηση, φήμη, αναγνώριση, δύναμη, άνεση, αποκτήματα, αποδοχή, κλπ

Αυτός ο μηχανισμός ταύτισης του εγώ με τις σκέψεις και τη φαντασία συμβαίνει ασυνείδητα, ψυχαναγκαστικά και μηχανικά. Η λειτουργία του δεν εξαρτάται από τη θέληση και τη λογική μας. Το εγώ χρησιμοποιεί τις σκέψεις και τις ικανότητες του νου για να βρει τους τρόπους και τα μέσα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες του.

Βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.

Βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.

Η ευτυχία είναι ίσως η μεγαλύτερη επιθυμία όλων των ανθρώπων. Αν ρωτήσεις κάθε άνθρωπο τί θέλει στη ζωή του, θα πει ότι απλά θέλει να είναι ευτυχισμένος. Η ευτυχία ήταν πάντα ο πιο σημαντικός στόχος του κάθε ανθρώπου, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους. Συχνά ακούς ότι η ευτυχία είναι η έλλειψη άγχους και στεναχώριας, το να μη φοβάσαι για το τί θα συμβεί, το να είσαι εξασφαλισμένος, να μην υπάρχει κάτι που σε πληγώνει. Όμως, η ευτυχία δεν είναι μόνο αυτό. Μπορεί όταν πονάς, να πιστεύεις ότι δε θα ξανανιώσεις ποτέ χαρούμενος. Κι όμως, βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.

Η ευτυχία δεν είναι κάτι ίδιο για όλους. Είναι κάτι ατομικό για τον κάθε άνθρωπο. Η βασική προϋπόθεση της ευτυχίας είναι, λοιπόν, να γνωρίζεις τον εαυτό σου.

Το σώμα και το μυαλό έχουν την τάση να αντιστέκονται σε κάτι που προσπαθεί να τα αλλάξει, περνώντας μέσα από τη διαδικασία του πόνου, κάνοντας τον άνθρωπο να αποφεύγει την προσπάθεια να γίνει χαρούμενος.

Η αξία της μοναξιάς...

Η αξία της μοναξιάς...

Χρόνια τώρα επικρατεί μία προπαγάνδα η οποία αποτελεί μία πλύση εγκεφάλου για τους ανθρώπους, σχετικά με τη μοναξιά. Παντού επικρατεί η ιδέα πως η ευτυχία συνεπάγεται με τον έρωτα και η πληρότητα με τον αριθμό 2. Τι γίνεται όμως, όταν το 2 έρχεται να ταράξει τον αριθμό 1 , που προσπάθησες τόσο πολύ να αποδεχτείς και να προστατέψεις; Και ποιος μας εγγυάται πως η μοναξιά μόνο δυστυχία μπορεί να δημιουργήσει;

Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους, που έβγαιναν μόνοι πίνοντας ένα καφέ ή βλέποντας ένα θεατρικό έργο ή μια κινηματογραφική ταινία, εντελώς μόνοι.Πολλοί στην ιδέα φοβούνται, ίσως και πανικοβάλλονται. Οι αιώνιοι κριτές, πάλι,  συνδυάζουν τη μοναξιά του ατόμου με την , μάλλον, ανεπαρκή προσωπικότητά του. Η μοναδική μου απορία ήταν αν οι ίδιοι βαριούνται μη έχοντας κάποιον να μοιραστούν τις σκέψεις τους, τον θαυμασμό τους, την απορία τους.

  Η ζωή απαντά πάντα στα ερωτήματά μας.Έτσι κλήθηκα κι εγώ να μείνω μόνος μου, για ώρες, μέρες. Στην αρχή φοβόμουν και μόνο στην ιδέα αλλά τελικά η ηρεμία που αισθάνθηκα ήταν ανεκτίμητη.Κανείς δεν τάραζε τις σκέψεις μου, κανείς δεν μου μιλούσε αποσυντονίζοντας με, κανείς δεν με ανάγκαζε να δημιουργήσω έναν διάλογο.Πολλές φορές οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να δημιουργούν διαλόγους, ενώ δεν το θέλουν.Ή να μοιραστούν, ενώ την προκειμένη στιγμή δεν έχουν καμία τέτοια διάθεση.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ.

Η στενή, ως κόψη ξυραφιού, Ατραπός είναι η Θεία Οδός (ο δρόμος των Θεών) κι αυτή ακολούθησε από την απαρχή της η Ελληνική Γραμματεία.

Για να την ακολουθήσεις απαιτείται ακλόνητη πεποίθηση που την διαθέτουν μόνο οι φωτισμένοι νόες. Γιατί η αταλάντευτη βεβαιότητα στηρίζεται σε αυθεντική γνώση και όχι στην επιπόλαια όλων των σκεπτικιστών.

Αυθεντική γνώση σημαίνει, πολύ απλά, πως είναι εκείνη που την παίρνεις απ’ ευθείας από τους Ουρανούς, και όχι από «βιβλία» ή περιορισμένους, σε αντιληπτική και στοχαστική ικανότητα, επαγγελματίες «εκπαιδευτές».

Αυθεντική γνώση είναι εκείνη που γνωρίζει από την αρχή το τέλος. Αυτή που ξέρει πού πάει τελικά το ανθρώπινο γένος.

Σημείο 1ο. Από πού προέρχεται η Αυθεντική γνώση και πώς είμαστε βέβαιοι πως είναι αξιόπιστη.

Εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε μία μικρή παρένθεση ή παρέκβαση.

Υπάρχουν στη Γνωσιολογία και τα Μαθηματικά: Τα αξιώματα, τα θεωρήματα και οι κανόνες.

Όταν σκέφτεσαι αρνητικά, στην πραγματικότητα εκείνη την στιγμή ζεις απουσία Θεού!

Όταν σκέφτεσαι αρνητικά, στην πραγματικότητα εκείνη την στιγμή ζεις απουσία Θεού!

Kόβοντας τα σχοινιά της κάθε είδους προσκόλλησης, για πρώτη φορά θα νιώσεις την ελευθερία του αέρα! Θα διαπερνάς τα πάντα αφήνοντας με ομορφιά τα δώρα σου! 

*

Αγγέλων Φως

 «Φαντάσου το Σύμπαν σαν το πιο τέλειο πολυμηχάνημα! Ένα πολυμηχάνημα που υλοποιεί τα πάντα με ακρίβεια, αργά ή γρήγορα, ανάλογα με το τι εσείς εκπέμπετε κάθε στιγμή! Και εκτός ότι υλοποιεί τα πάντα στο ακέραιο, αυτό που εσείς του προσφέρετε σας το επιστρέφει πίσω στο πολλαπλάσιο! Το Σύμπαν είναι ενέργεια! Μία υπέροχη ενέργεια που κινεί όλα τα νήματα της Ζωής, υλοποιώντας και προσφέροντας σας ό,τι εσείς επιθυμείτε ή φοβάστε αντίστοιχα! Το τι θα υλοποιήσετε εξαρτάται από εσάς και τις επιλογές που κάνετε κάθε στιγμή!

20 σκληρές αλήθειες για τη ζωή που κανένας μας δεν παραδέχεται...

20 σκληρές αλήθειες για τη ζωή που κανένας μας δεν παραδέχεται...

Όλοι ‘αγωνιζόμαστε’. Όλοι υποφέρουμε μέσα μας. Κάθε μέρα…Ανησυχούμε. Αναβάλουμε. Απογοητευόμαστε. Θυμώνουμε. Νιώθουμε μοναξιά. Δεν αισθανόμαστε πάντα καλά. Λέμε, μακάρι να ήμουνα πιο λεπτός, πιο πλούσιος, πιο νέος. Ευχόμαστε να είχαμε δουλειά…ή μια καλύτερη δουλειά. Να είχαμε μια καλύτερη σχέση. Πιστεύουμε ότι όλα στη ζωή θα έπρεπε να ήταν ευκολότερα. Κι όμως όλα τα παραπάνω είναι δικά μας δημιουργήματα. Γίνονται η πραγματικότητά μας, επειδή εμείς τους δίνουμε χώρο και χρόνο. Εμείς έχουμε δημιουργήσει στο μυαλό μας το πρότυπο μιας ιδανικής ζωής, το πώς πρέπει να είναι η ζωή για να είμαστε καλά.

Ανησυχούμε μήπως τα πράγματα δεν πάνε όπως έχουμε υπολογίσει. Αναβάλουμε γιατί φοβόμαστε μήπως αποτύχουμε. Απογοητευόμαστε γιατί θεωρούμε ότι είμαστε φτιαγμένοι για κάτι ανώτερο, καλύτερο ή διαφορετικό από αυτό που είμαστε. Θυμώνουμε γιατί η ζωή “δεν πρέπει” να είναι έτσι όπως είναι. Αλλά είναι όλα στο κεφάλι μας. Και μάλλον δεν πρέπει να είναι έτσι. Μπορείς να σκεφτείς καλύτερα...μπορείς να ζήσεις καλύτερα. Αυτή είναι μια επιλογή που μπορείς να κάνεις.

Δες τη ζωή, χωρίς φαντασιώσεις και προσδοκίες. Δες τη ζωή όπως ακριβώς είναι. Αυτή τη στιγμή. Είναι η καταλληλότερη στιγμή για να το κάνεις. Γιατί είσαι εδώ. Μπορείς να ξαναγυρίσεις σε όλα όσα σε απασχολούν αργότερα…Πριν το κάνεις, αφιέρωσε λίγο χρόνο για να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου μερικές αλήθειες που όλοι μας έχουμε την τάση να παραμερίζουμε, να αρνούμαστε να δούμε, κυρίως όταν κολλάμε στις σκέψεις μας και στις πεποιθήσεις μας.

Mindfulness (εγρήγορση ή ενσυνειδητότητα)

Mindfulness (εγρήγορση ή ενσυνειδητότητα)

Mindfulness (εγρήγορση ή ενσυνειδητότητα) είναι η επίγνωση που προέρχεται από τη σκόπιμη και χωρίς επικρίσεις προσήλωσή μας στην παρούσα στιγμή και στα πράγματα όπως ακριβώς έχουν. Είναι η κατάσταση κατά την οποία κάποιος είναι επικεντρωμένος, έχει επίγνωση στο εδώ και τώρα στην παρούσα στιγμή. Αρχίζουμε να ζούμε στο σήμερα στην παρούσα στιγμή. Όταν σταματάμε να στοχαζόμαστε το παρελθόν ή να ανησυχούμε για το μέλλον ανοιγόμαστε σε ένα πλούτο πληροφοριών, τις οποίες αγνοούσαμε. Βρισκόμαστε σε εγρήγορση σημαίνει ότι αναστέλλουμε για λίγο την κρίση, παραμερίζουμε τους άμεσους στόχους μας για το μέλλον και αποδεχόμαστε το παρόν ως έχει και όχι όπως θα θέλαμε να είναι. 

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ!

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ!

Οι περισσότεροι από μας αναρωτιόμαστε …
«Γιατί είμαι εδώ»;
«Έχω έρθει εδώ σε αυτή τη γη για ένα συγκεκριμένο σκοπό;»
«Ποιος είναι αυτός ο σκοπός;»

Όλες οι ψυχές στη γη είναι εδώ για να αναπτυχθούν πνευματικά και να φτάσουν σε μια ανώτερη συνειδητότητα. Αυτή είναι μια εξέλιξη της συνείδησης η οποία παρουσιάζεται μέσα από τα διδάγματα και τις εμπειρίες που προκύπτουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Έτσι, η ψυχή επιλέγει να βιώσει γεγονότα που θα την βοηθήσουν να καλλιεργηθεί, να αγαπάει άνευ όρων και να φτάσει το Θείο.

Αλλά τι είναι «ψυχή»;

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ψυχή είναι το μέρος του εαυτού μας που δεν είναι ούτε το σώμα μας, ούτε το εγώ μας. Είναι η ουσία του ποιοί και τι είμαστε, το μέρος που ζει το σώμα μας. Είναι ο αυθεντικός εαυτός μας. Όλες οι θρησκείες και οι πνευματικές δοξασίες έχουν μια κοινή αρχή: Όλες διδάσκουν ότι υπάρχει ψυχή και ότι η ψυχή είναι ενσωματωμένη σε ένα φυσικό σώμα κατά τη διάρκεια αυτής της ζωής και ότι ζει μετά το σωματικό θάνατο. Όλες οι θρησκείες επίσης συμφωνούν ότι υπάρχουν επιπτώσεις και μετά το θάνατό μας, οι οποίες σχετίζονται με τα πράγματα που έχουμε κάνει σε αυτή τη ζωή.

Ποιος είναι ο σκοπός της ψυχής; Γιατί να έρθει εδώ;

Γιατί η ψυχή πρέπει να εισέλθει σε ένα φυσικό σώμα και μετά να φύγει και πάλι όταν πεθαίνει το σώμα; Γιατί δεν μπορεί η ψυχή να παραμείνει έξω από το σώμα για πάντα και να αποφύγει όλα τα προβλήματα και τις προκλήσεις που την μαστίζουν κατά τη διάρκεια της φυσικής ζωής;

ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: τροφη, εντυπωσεις, τοξινες, επιλογη, μετατροπη ή χωνεψη εντυπωσεων, πεπρωμενο, αυτεπιγνωση, μη ταυτιση, εγρηγορση, αυτοπαρατηρηση, καλλιεργεια θετικων σκεψεων και συναισθηματων, αφυπνιση, αυτοπραγματωση.

~~~~

Οπως το σωμα τρεφεται απο τις φυσικες τροφες, ετσι και ο νους τρεφεται απο τις εντυπωσεις που δεχεται απο τις πεντε αισθησεις αλλα και τις σκεψεις και τα συναισθηματα που τρεφουμε σε σχεση με αυτες.

Οπως η ποιοτητα της υγειας του σωματος εξαρταται απο την ποιοτητα της τροφης αλλα και τον τροπο που την τρωμε, το ιδιο και η υγεια και η αρμονια του νου εξαρταται απο την ποιοτητα των εντυπωσεων που προσλαμβανει αλλα και τον τροπο που τις προσλαμβανει.

Οπως η σωστη θρεψη δεν εξαρταται μονο απο την ποιοτητα της τροφης αλλα και την σωστη πεψη της τροφης, ετσι και η σωστη θρεψη του νου εξαρταται οχι μονο απο την ποιοτητα των εντυπωσεων αλλα και την σωστη πεψη τους.

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

 

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Συνειδητή προσοχή, επίγνωση, αντίληψη-διάκριση, κατανόηση, δράση βασισμένη στην κατανόηση και την γνώση απο άμεση εμπειρία είναι θεμελιώδη για την πνευματική μας ανάπτυξη.

Μηχανική εξάσκηση χωρίς διερεύνηση, διάκριση, κατανόηση και ορθή δράση δεν μπορεί να έχει σημαντικά αποτελέσματα και να προκαλέσει βαθιές αλλαγές στον ψυχισμό μας.

Γι αυτό αν θέλουμε να προχωρήσουμε στην αυτογνωσία απαιτείται καθαρή αντίληψη και επίγνωση της δράσης και των αποτελέσματων και συνεπειών αυτής στην υγεία μας, στο ψυχισμό μας και στην συνειδητότητα μας. Και με βάση αυτή την γνώση κατανόηση να βελτιώνουμε την άσκηση μας και τις δράσεις μας.

Ο Κόσμος της Σοφίας

Ο Κόσμος της Σοφίας

"...παρ' όλο που τα φιλοσοφικά ερωτήματα ενδιαφέρουν και αφορούν όλους τους ανθρώπους, δε γίνονται όλοι οι άνθρωποι φιλόσοφοι. Οι περισσότεροι φυλακίζονται (για διάφορους λόγους) τόσο βαθιά μέσα στην καθημερινότητα, που θάβουν μια για πάντα την έκπληξή τους για το φαινόμενο της ζωής. [..]

Για τα παιδιά όμως, ο κόσμος - κι όλα όσα κλείνει μέσα του - είναι κάτι καινούργιο, που προκαλεί το θαυμασμό και την έκπληξη. Οι μεγάλοι δεν τον βλέπουν έτσι. Οι περισσότεροι μεγάλοι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο σαν κάτι εντελώς κανονικό και συνηθισμένο.

Και στο σημείο αυτό ακριβώς, οι φιλόσοφοι αποτελούν μία αξιοθαύμαστη μειοψηφία. Ο φιλόσοφος δεν κατάφερε ποτέ να σταθεί απέναντι στον κόσμο χωρίς απορία και θαυμασμό. Δεν κατάφερε ποτέ να συνηθίσει τον κόσμο. Για έναν ή για μία φιλόσοφο, ο κόσμος εξακολουθεί να είναι κάτι ακατανόητο, κάτι μυστηριώδες κι αινιγματικό. Οι φιλόσοφοι, λοιπόν, και τα μικρά παιδιά έχουν κάτι κοινό. Με άλλα λόγια, ο φιλόσοφος μένει, για όλη του τη ζωή, παιδί και συνεχίζει, όσο ζει, να θαυμάζει και ν' απορεί με τον κόσμο, όπως κι ένα παιδί.

Και τώρα θα πρέπει ν' αποφασίσεις, αγαπητή μου Σοφία: Είσαι ένα παιδί, που δεν έχει ακόμα "συνηθίσει" τον κόσμο, ή είσαι μια φιλόσοφος που μπορεί να ξορκίσει τη δύναμη της συνήθειας και να συνεχίσει, για όλη της τη ζωή, να βλέπει τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού;