Τα όπλα σημαίνουν ανεπάρκεια δύναμης, όχι δύναμη

Tα όπλα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα και σύμβολα της αρχαιότητας. Εκτός από την πολεμική τους αξία, χρησίμευαν και σαν πολύ έντονοι συμβολισμοί που ουσιαστικά καθόριζαν τον ήρωα που τα κρατούσε αλλά και τον εχθρό του - άνθρωπο, τέρας ή άλλο πραγματικό ή φανταστικό πλάσμα.

Αν το δούμε μέσα απ’ την ψυχανάλυση, ο εχθρός στη μυθολογία δεν ήταν άλλο παρά δυνάμεις (συγκινήσεις) που ο ήρωας κρατούσε μέσα του. Κάτι τέτοιο υπονοούσε ο Καβάφης στο γνωστό ποίημα: «τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»

Είναι πολύ όμορφη η στιγμή στην παλιά τριλογία του George Lucas όπου ο κεντρικός ήρωας, ένα νεαρό αγόρι αγνό και ικανό, αν και είχε γνωρίσει πολλά από τα μυστικά του κόσμου, επρόκειτο να αντιμετωπίσει το άγνωστο σε κάποιο μυστηριώδες σκοτεινό σπήλαιο. Ζώστηκε στη μέση του το όπλο του αν και είχε την επιλογή να μην το πάρει μαζί του. «Χρειάζεται όπλο, είναι ακόμα αδύναμος...» Ο δάσκαλός του τού είπε πως δεν θα το χρειαζόταν, όμως ο νεαρός δεν τον εμπιστεύτηκε – είχε μέσα του φόβο, και ο φόβος, όχι η πραγματικότητα, τον παρέσυρε να το κρατά. Τελικά μέσα στη σπηλιά το χρησιμοποίησε και σκότωσε τον μεγάλο εχθρό της Αντίστασης, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει πως το πρόσωπο του σκοτωμένου εχθρού ήτανε αυτός ο ίδιος…

Απελευθέρωση μέσα απ'το περιορισμό

Αυτό που όλοι ψάχνουν είναι η Ευτυχία, η Χαρά, η Ευδαιμονία. Πως μπορεί να τα βιώσει αυτά ένας άνθρωπος? Η Επιστήμη του Πνεύματος έχει κάποιους Νόμους που αν τους ακολουθήσουμε θα κατακτήσουμε αυτά που επιθυμούμε.

Για να βιώσει κανείς την Ευτυχία πρέπει να δομήσει τη φυσιολογία του κατάλληλα. Να κάνει το δοχείο του στεγανό ώστε να μην διαφεύγει το Νερό της Ζωής, οι ενέργειες. Ένα ποτάμι για να φτάσει το νερό του στη θάλλασα πρέπει να έχει όχθες, αλλιώς μπορεί να μην φτάσει ποτέ. Έτσι κι ο άνθρωπος πρέπει να εφαρμόζει κάποιες πειθαρχίες στη καθημερινότητά του ώστε να μην του διαφεύγουν οι ενέργειές του από δω κι από κει και καταλήγει να νιώθει κακόκεφος, άδειος, απογοητευμένος, δυστυχής. Με άλλα λόγια η ευτυχία είναι εκεί για μας αλλά εμείς την αφήνουμε και διαρρέει με τον καθημερινό άρρωστο τρόπο ζωής, σκέψης και λειτουργίας.

Ας είναι η στάση μας προς τη ζωή ενεργητική/θετική και όχι παθητική/αρνητική. Η θετικότητα είναι η ασπίδα προστασίας από κάθε τι, μέχρι και από μαγείες, αρνητικές ενέργειες και αυτό που λέμε μάτιασμα. Για να πάρει κάποιος αρνητικές ενέργειες πρέπει να έχει τις ανάλογες πόρτες ανοιχτές. Οι πόρτες αυτές είναι ανοιχτές όταν είμαστε παθητικοί, έχουμε αρνητικές σκέψεις, συναισθήματα, όταν αφηνόμαστε δηλαδή. Και τότε λειτουργεί ο Νόμος της έλξης των ομοίων που λέει ότι αυτό που εκπέμπει κανείς αυτό θα λάβει. Αρνητικότητα εκπέμπεται, αρνητικότητα θα έρθει, θετικότητα εκπέμπεται θετικότητα θα έρθει. Ο πνευματικός άνθρωπος λέγεται και πολεμιστής του Πνεύματος γιατί ακριβώς πολεμάει το "άφημα", τη τεμπελιά, τη στασιμότητα, το θάνατο δηλαδή. ΄Οταν αισθανθεί άρνηση, απογοήτευση, θυμό, κακία και άλλα αρνητικά, δεν χάνει καιρό, δεν αφήνεται αλλά μπαίνει στη διαδικασία της κάθαρσης και της εξύψωσης μέσα στο διαλογισμό/προσευχή και εξαγιάζει αυτά που τον απασχολούν, τα ανυψώνει. Ο σκοπός του διαλογισμού δεν είναι να μπούμε σε μια λήθη ή έναν ύπνο για να ξεχάσουμε τα βάσανά μας αλλά να ανυψώσουμε τους κραδασμούς αυτούς κι έτσι να απελευθερωθούμε. Οι τελετουργίες και οι προσευχές αυτή τη λειτουργικότητα έχουν, να βάζουν τον άνθρωπο μέσα απ'την επανάληψη θείων και άγιων λέξεων και Ονομάτων σε μια ανώτερη συχνότητα όπου εκεί οι χαμηλότεροι κραδασμοί και αρνητικότητες που είχαμε συσσωρεύσει στη καθημερινότητα διαλύονται.

Ο πόνος δημιουργεί αυθεντικούς και δυνατούς ανθρώπους

Ανέκαθεν πίστευα ότι ο πόνος έχει ιδιότητες που δεν τις συλλαμβάνει ο ανθρώπινος νους.

Μοναδικά και ξεχωριστά διαθέτει την προοπτική να μεταμορφώνει τους ανθρώπους είτε αυτό έχει θετικό, είτε αρνητικό πρόσημο.

Ο πόνος σε αναγκάζει θέλοντας και μη, να συλλαμβάνεις την πραγματικότητα της ζωής με έναν άλλον πνευματικό ορίζοντα, με νέες προοπτικές και καινούργια δεδομένα.

Οι άνθρωποι που έχουν πονέσει και τσαλακωθεί στην ζωή τους γίνονται αντιληπτοί από μακριά, είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί.

Κατανοούν απόλυτα την δύναμη της στιγμής και τις ανατροπές που μπορεί να προκαλέσει μια κακιά στιγμή.

Κατά διαστήματα και ανάλογα με τις περιπτώσεις έχουν πλήρη συναίσθηση, το πόσο ευμετάβλητη είναι η ζωή και πόσο αναπάντεχα μπορούν όλα να αλλάξουν.

Παρατηρώντας τους λίγο καλύτερα θα διακρίνεις μία μόνιμη αφηρημάδα στο βλέμμα τους.

Αλλά μην ξεγελιέσαι δεν χαζεύουν απλά ζυγίζουν τις καταστάσεις.

Σέβονται ότι κινείται μπροστά τους.

Ο εσωτερικός σου ουρανός

O εσωτερικός σου ουρανός δεν είναι λιγότερο πλούσιος από τον εξωτερικό ουρανό. 

Έχει τα δικά του αστέρια και το δικό του φεγγάρι και τους δικούς του πλανήτες και την δική του απεραντοσύνη. 

Έχει το ίδιο ακριβώς τεράστιο Σύμπαν που μπορείς να δεις και απ΄ έξω. 

Εσύ απλώς στέκεσαι ανάμεσα σε 2 σύμπαντα. 

Το ένα βρίσκεται απ' έξω και το άλλο βρίσκεται μέσα σου. 

Το εξωτερικό σύμπαν αποτελείται από πράγματα και το εσωτερικό σύμπαν αποτελείται από συνειδητότητα, από ευδαιμονία από χαρά. 

Κινήσου προς τα μέσα αλλά όχι με τον τρόπο που σε κάνει ο φόβος να κινείσαι. 

Είναι ανέφικτο να κινείσαι προς τα μέσα και ταυτόχρονα να φοβάσαι επειδή ο φόβος δεν μπορεί να κινηθεί προς τα μέσα. 

Ο φόβος δεν αντέχει το να είναι μόνος.

 Και για να μπεις μέσα σου, πρέπει να είσαι μόνος. 

''Ο Γλαύκος και η Νηρηίδα'' - Η γνώση και τα λάθη....

Η πραγματική γνώση Γλαύκε, δεν μεταδίδεται, όπως συμβαίνει με τις πληροφορίες. Η γνώση δεν είναι κάτι που μπορεί να αποκτηθεί μόνο διαβάζοντας βιβλία Αυτή είναι «δανεική γνώση», γεμίζουμε απλώς στιγμιαίες πληροφορίες που υιοθετούμε. Η γνώση απαιτεί βίωμα. Αυτή η γνώση δεν μεταδίδεται.

Κερδίζεται, αποκαλύπτεται σταδιακά με ταπεινότητα, πειθαρχεία και πάθος. Για να βρεις την αλήθεια, θα πρέπει η αναζήτηση σου να γίνει δικό σου βίωμα, και όχι σύμφωνα με τα «βιώματα» και τα πιστεύω άλλων. Αν αυτό επιτευχθεί τότε θα πρέπει να συντελεστεί εντός σου μία αλλαγή, μία συνειδησιακή «αλλαγή» η οποία θα σε αλλάξει εντελώς. Η παλαιά σου κατάσταση θα πρέπει να «πεθάνει», ώστε να γίνει χώρος για το νέο, το καινούργιο.

Το καινούργιο υπάρχει μέσα σου όπως ο σπόρος στο έδαφος, και περιμένει να αφυπνιστεί, να καλλιεργηθεί, αρκεί να αναζητηθεί ή να υποδειχθεί από κάποιον άλλο, που το έχει ήδη ανακαλύψει. Αν το ανακαλύψεις, τότε ο σπόρος που ήταν εν υπνώσει μέσα σου, θα αναγεννηθεί, και τότε μπορείς να τον καλλιεργήσεις να τον αναπτύξεις σύμφωνα με τις δικές σου δυνάμεις.

Τότε ο δικός σου σπόρος θα αναπτυχθεί, θα ανθίσει, και στην συνέχεια θα πρέπει να ταξιδέψει , ώστε να εκπληρώσει τον προορισμό του, που δεν είναι άλλος την εύρεση ενός πρόσφορου εδάφους για την ανάπτυξη της δύναμης που φέρνει εντός του από έναν άλλο αναζητητή….

Αυτό που μπορώ εγώ να κάνω είναι, να σου δείξω τον δρόμο. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου, θα πρέπει να είναι δική σου 'κατάκτηση'. Ψάξε μέσα σου, να είσαι ο εαυτός σου. Μην επιτρέπεις σε άλλους να δημιουργούν το μονοπάτι σου. Είναι δικός σου ο δρόμος και μόνο. Άλλοι μπορούν να περπατήσουν μαζί σου, αλλά κανένας δεν μπορεί να περπατήσει στη θέση σου.

Είμαστε το προΐόν των σκέψεων που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα

Είμαστε το προϊόν των σκέψεων που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα

Οι σκέψεις σας δεν είναι απλώς μικρά αφράτα συννεφάκια που περιπλανιούνται μες στο κεφάλι σας. Οι σκέψεις σας είναι πράγματα. Ουσιαστικά, οι σκέψεις είναι μετρήσιμες μονάδες ενέργειας. Είναι βιοχημικές ηλεκτρικές ώσεις, κύματα ενέργειας, που, απ΄όσο γνωρίζουμε, έχουν την ικανότητα να ταξιδεύουν στο χρόνο και το χώρο.
«Οι σκέψεις σας είναι πρόβες των πράξεών σας» είπε ο Σίγκμουντ Φρόιντ. Οι σκέψεις σας είναι ισχυρές. Είναι πραγματικές, είναι μετρήσιμες, είναι ενέργεια. Ουσιαστικά, με κάθε σκέψη σας δηλώνετε τις επιθυμίες σας στο σύμπαν και προκαλείτε μια οργανική μεταβολή στο σώμα σας. Είστε το προϊόν όλων των σκέψεων και των πράξεων που έχετε κάνει και όλων των συναισθημάτων που έχετε βιώσει έως σήμερα. Ως αποτέλεσμα, οι σκέψεις και οι πράξεις που κάνετε σήμερα και τα συναισθήματα που βιώνετε σήμερα καθορίζουν τις μελλοντικές εμπειρίες σας.
Είναι, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη να μάθετε να σκέφτεστε και να συμπεριφέρεστε με θετικό τρόπο, ώστε να αρχίσετε να οδεύετε προς αυτό που τελικά θέλετε να γίνετε, να κάνετε και να βιώσετε στη ζωή σας. Ο Φλόρενς Σιν είπε ότι, το παιχνίδι της ζωής μοιάζει με ένα μπούμερανγκ. Οι σκέψεις, οι πράξεις και οι λέξεις μας επιστρέφουν, αργά ή γρήγορα, πίσω σε εμάς με εκπληκτική ακρίβεια. Με τη βοήθεια ενός πολυγράφου ή ανιχνευτή ψεύδους, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το σώμα αντιδρά στις σκέψεις. Οι σκέψεις σας μπορούν να αλλάξουν τη θερμοκρασία του σώματός σας, τους παλμούς της καρδιάς σας, την πίεσή σας, το ρυθμό της αναπνοής σας, τη μυϊκή ένταση, μπορούν ακόμα και να προκαλέσουν εφίδρωση (π.χ στα χέρια).

ΨΥΧΙΚΗ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ

Ευδαίμονες οι  απαλλαγμένοι από ψεύτικες κατασκευασμένες ανάγκες. Όσοι καλλιεργούν πνεύμα και ψυχή. Όσοι δραπετεύουν και χάνονται σε έναν υπέροχο κόσμο, αυτόν της μαγείας της αναζήτησης.

Όσοι δεν ικανοποιούνται και δεν καλύπτονται από τα κάθε είδους δογματικά στερεότυπα που μας έμαθαν να τα δεχόμαστε ως αληθή και μοναδικά… που δεν συμφωνούν με το «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε». Όσα βρήκαμε είναι όλα σωστά…;  Μήπως κάποια θα μπορούσαν να είναι αλλιώς; Και πως θα μπορούσε να είναι αυτό το αλλιώς;

Είναι πανέμορφος ο κόσμος της αναζήτησης.  

Ευδαίμονες όσοι έχουν αρωγό την θεά περιέργεια που έμβλημα της έχει την λέξη «γιατί». Όπως οι Ιεροί μας πρόγονοι, οι γεννήτορες του γήινου πολιτισμού, που με την λέξη «γιατί», έδωσαν λογικές και επιστημονικές απαντήσεις σε ότι παρατηρούσαν και σε ότι τους προβλημάτιζε, έτσι και τα σημερινά ανήσυχα πνεύματα δεν μηρυκάζουν έτοιμη τροφή… Διαβάζουν και συγχρόνως μελετούν. Εξετάζουν με λογική και με κριτική σκέψη.

Μόνο το διάβασμα οδηγεί στην γνώση. Αν γνωρίζει κανείς άλλον τρόπο να μου τον πει. Όμως η γνώση μόνη της δεν αρκεί. Μαζί με την γνώση και την καλλιέργεια της Φιλοσοφίας, οδηγούμαστε στο ευ ζήν.

Δεν φιλοσοφεί κανείς παπαγαλίζοντας αναμασώντας και επαναλαμβάνοντας άλλων φιλοσοφίες. Φιλοσοφία είναι η μελέτη και η εφαρμογή της στην καθημερινότητα, στην πράξη. Η Φιλοσοφία είναι τρόπος ζωής.

Γι αυτό χρησιμοποίησα πιο πάνω την λέξη ευδαίμονες και απέφυγα την λέξη «τυχεροί». Αλλοίμονο αν αφήναμε την ζωή μας στα χέρια της τύχης. Ούτε την λέξη ευτυχισμένοι θα χρησιμοποιούσα ποτέ. Τι είναι ευτυχία; Ευτυχία σημαίνει καλή τύχη. Αλλά ότι συμβαίνει κατά τύχη, είναι πρόσκαιρο.  Ξαναλέω, αλλοίμονο αν αφήναμε την ζωή μας να την καθοδηγεί η τύχη.  

Η ευδαιμονία δεν είναι τυχαίο γεγονός. Για να κατακτηθεί θέλει αγώνα και όταν κατακτηθεί πλέον γίνεται τρόπος ζωής. Δεν σε εγκαταλείπει πια γιατί πηγάζει από το είναι σου, από τον εσωτερικό σου κόσμο και βρίσκεσαι σε μόνιμη σύνδεση με τον Ανώτερο Εαυτό.

Το μυαλό είναι ξυράφι

Όσο το ακονίζεις τόσο κόβει κι η κόψη του γίνεται «αθέρας» (λεπτότατη), κατά την παλιά έκφραση. Εδώ έγκειται και η διαφορά του έξυπνου από τον καλλιεργημένο· αρχικά μπορεί να διαθέτουν ανάλογη νοητική δωρεά, καταλήγουν όμως να απέχουν ποιοτικά. Ο έξυπνος και ικανός μαθαίνει τα θεωρητικά και τα πρακτικά της δουλειάς του, παρακολουθεί τις εξελίξεις και αν δεν καταντήσει στυγνή χρηματομηχανή, είναι ευλογία να συνεργάζεσαι με κάποιον που δεν έχει μόνο Μάστερ αλλά και το μυαλό στη θέση του.

Ο καλλιεργημένος δεν περιορίστηκε στην ύλη των όποιων σπουδών του και τα χρηστικά για να κερδίσει χρήματα ή κοινωνικό κύρος, αλλά έκανε το μεγάλο ποιοτικό άλμα: ξέφυγε από το αναγκαίο.

Με πάθος, μελέτη και αγάπη «ψάχτηκε» εντός του και γύρω του και απόκτησε ευρύτερη παιδεία και «δική του» πρωτογενή σκέψη, ώστε να βλέπει κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, να εντοπίζει βαθύτερα αίτια. Γιατί η καλλιέργεια (κουλτούρα) δεν είναι συσσώρευση γνώσης, αλλά το απόσταγμά της ή, όπως το έθεσε ο Μαλρό, «είναι αυτό που μένει όταν ξεχάσεις όσα έμαθες».

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΒΛΑΚΕΙΑΣ
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ

Εκδόσεις:ΤΟΠΟΣ

Εικόνα: Josip Miklec caught in the act of creation || https://68.media.tumblr.com/a97809f7bd45a5fba82341fbca46e501/tumblr_nohpfbKV8I1shyft4o1_1280.jpg

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Φόρος τιμής στο βιβλίο

Αγαπημένο μου βιβλίο πόσο σ’ Ευχαριστώ,

για τη σταθερή παρουσία σου στη ζωή μου,
για την πολύτιμη συντροφιά σου τις μονότονες νύχτες του χειμώνα,
για την παρηγοριά που μου πρόσφερες σε δύσκολες εποχές,
για τα ταξίδια που έκανα μαζί σου όταν δεν μπορούσα να ταξιδέψω
με άλλο τρόπο,
για την παρέα που μου έκανες τα ζεστά αποπνικτικά καλοκαιρινά απομεσήμερα,
για την ελπίδα που με αποπλάνησε και μ’ έκανε να πιστέψω στο αδύνατο,
γιατί μόνο εσύ μπορούσες να κρατήσεις ζωντανό το ενδιαφέρον μου
όταν είχα βαρεθεί καθετί άλλο,

ΜΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΣΤΗΝ ΑΧΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η Θεσσαλική πεδιάδα και η Μαγνησία, σε απώτατους χρόνους ήταν πεδίο δράσεως των Μινύων του Ποσειδώνα και των ουρανίων δυνάμεων των Πλειάδων, σύμφωνα με πληροφορίες που προκύπτουν από ιστορικά κείμενα. Όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα, γύρω στο -2.500 παρήκμασε ένας μεγάλος πολιτισμός που αναπτύχθηκε στους απώτατους ιστορικούς χρόνους. Τα μεγάλα κέντρα πολιτισμού της περιοχής Ιωλκός, Παγασσές, Δήμηνι, Δημητριάδα και άλλα, παραχώρησαν τη θέση τους στην ιστορία και την άχλη του χρόνου. Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής ξαφνιάζουν με την ηλικία τους και καταρρίπτουν όλες τις ψευδεπίγραφες επιστημονικές απόψεις για πρόσφατες χρονολογήσεις. Ενώ η μέθοδος του ραδιενεργού άνθρακα δείχνει την έβδομη προ Χριστιανισμού χιλιετία, οι επιστήμονες δεν θέλουν να τη δεχθούν με τίποτε, γιατί μια τέτοια παραδοχή δημιουργεί υποχρεώσεις και τους φέρνει σε αντίθεση με το κατεστημένο. Προτιμούν τη σιωπή και αντιπαρέρχονται όλα τα αδιέξοδα. Έτσι αποφεύγονται πιθανές συγκρούσεις.

Το Πήλιο αποτελεί φυσική απόληξη του ορεινού όγκου του Ολύμπου. Ήταν σύμφωνα με την παράδοση η κατοικία πολλών ουρανίων οντοτήτων και φιλοξενούσε τον μυστηριώδη Κένταυρο Χείρωνα. Στην κορυφή του δέσποζε το γιγαντιαίο άγαλμα του πατέρα των θεών και ανθρώπων Δία, όμοιο με το αντίστοιχο που δέσποζε στην κορυφή του Άθωνα (Άγιο Όρος). Η περιοχή του Βόλου συγκέντρωνε μεγάλο κοσμικό ενδιαφέρον από το -18.000 μέχρι και την Αργοναυτική εκστρατεία. Στους πρόποδες του Πηλίου "χτίστηκε" η μυστηριώδης Αργώ με τη βοήθεια της Αθηνάς και της Ήρας και από τον σημερινό Βόλο ξεκίνησε για την αινιγματική αποστολή της.

Αν η εκστρατεία ήταν ένα ταξίδι 50 ατόμων δεν θα έπρεπε να γίνεται τόσος θόρυβος για το τίποτα. Ούτε θα μπορούσε να διασωθεί για τόσες χιλιάδες χρόνια. Ο αριθμός 50, εκτός της ιερότητας του, ήταν πολύ μικρός ώστε να αποτελεί τόσο σημαντικό γεγονός. Πρέπει η εκστρατεία αυτή να συνοδευόταν και από στρατεύματα τα οποία θα ιδούμε σε άλλο κεφάλαιο. Εκτός από την αλληγορική αφήγηση έχει γίνει και συστηματική παραποίηση των Αργοναυτικών. Για παράδειγμα αναφέρω ότι η Κολχίδα του Αιήτη, σύμφωνα με την πορεία μετάβασης και των χαρακτηριστικών της περιοχής, δεν εντοπίστηκε ποτέ ούτε από τον Εκαταίο τον Αβδηρίτη, ούτε και από τους Αναξίμανδρο, Ηρόδοτο, και Στράβωνα.

ΓΟΥΑΙΗΝ ΝΤΥΕΡ:Τα σημάδια και τα συμπτώματα της Προσωπικής Μεταμόρφωσης

Μια όμορφη γυναίκα, που ονομαζόταν Πης Πίλγκριμ, γυρνούσε αυτή τη χώρα λίγα χρόνια πριν, διαδίδοντας παντού το μήνυμα της για ειρήνη και αγάπη και προσωπική μεταμόρφωση.

Περιέγραφε τα χαρακτηριστικά της προσωπικής μεταμόρφωσης δίνοντας αυτό το σύντομο κατάλογο:

Κάποια σημάδια και συμπτώματα της εσωτερικής ειρήνης

Η τάση να σκεφτόσαστε και να ενεργείτε αυθόρμητα μάλλον, παρά με φόβους που βασίζονται σε εμπειρίες του παρελθόντος.

Η αλάθητη ικανότητα ν' απολαμβάνετε την κάθε στιγμή.

Η απώλεια ενδιαφέροντος να κρίνετε τους άλλους.

Η απώλεια ενδιαφέροντος να ερμηνεύετε τις πράξεις των άλλων.

Η απώλεια της ικανότητας ν' αγωνιάτε.


Συχνά, εκπληκτικά περιστατικά αξιολόγησης.

Συγκρατημένα συναισθήματα συνδέσμου με τους άλλους και με τη Φύση.

Συχνά ξεσπάσματα χαμόγελου.

Osho: Έχεις καταπιέσει τα πάντα και όλα αποθηκεύονται στο στομάχι..

Έχω παρατηρήσει πως όταν αισθάνομαι θυ­μό ή λύπη ή ανησυχία, υπάρχει μια αντίστοι­χη φυσική αίσθηση στο στομάχι μου ή στο ηλιακό πλέγμα. Μερικές φορές, εάν είμαι πολύ εκνευρισμένος, αυτό το αίσθημα είναι τό­σο ισχυρό, που δυσκολεύομαι να κοιμηθώ ή δεν έχω όρεξη να φάω. Μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό;

OSHO:

Όλοι κουβαλάνε πολλά σκουπίδια στο στομάχι, επειδή είναι ο μοναδικός χώρος στο σώμα όπου μπορούμε να καταπιέσουμε πράγ­ματα. Δεν υπάρχει άλλος χώρος. Εάν θέλεις να καταπιέσεις κάτι, θα πρέπει να το κάνεις στο στομάχι. Θέλεις να κλάψεις -η γυναίκα σου πέθανε, ο αγαπημένος σου πέθανε, ο φίλος σου πέθανε – αλλά δεν είναι όμορφο θέαμα. Θα φανεί σαν να είσαι ένα ανθρωπάκι που κλαίει για την απώλεια κάποιου, οπότε το καταπιέζεις. Πού θα το βάλεις αυτό το κλάμα; Φυσικά θα πρέπει να το συμπιέσεις μέσα στο στομάχι. Είναι ο μοναδικός διαθέσιμος χώρος στο σώμα, η μοναδική κοιλότητα όπου μπορείς ν’ αποθηκεύσεις πράγματα.

Εάν τα καταπιέζεις στο στομάχι… Και όλοι καταπιέζουν πολλά είδη συναισθημάτων-αγάπη, σεξουαλικότητα, θυμό, λύπη, κλά­μα, ακόμη και γέλιο. Δεν μπορείς να γελάσεις με την καρδιά σου φαίνεται αγενές, σχεδόν χυδαίο. Σε πολλές κοινωνίες το να γελάς με την καρδιά σου σημαίνει ότι είσαι απολίτιστος. Έτσι, έχεις καταπιέσει τα πάντα. Και λόγω αυτής της καταπίεσης δεν μπορείς να αναπνεύσεις βαθιά, αναγκάζεσαι ν’ αναπνέεις επιφανειακά. Εάν αναπνεύσεις βαθιά αυτές οι πληγές της καταπίεσης θα απελευθερώσουν την ενέργειά τους. Φοβάσαι. Όλοι φοβούνται ν’ αφεθούν ν αναπνεύσουν βαθιά, από το στομάχι τους.

Κάθε παιδί όταν γεννιέται αναπνέει από την κοιλιά. Κοιτάξτε ένα παιδί που κοιμάται: η κοιλιά ανεβοκατεβαίνει, ποτέ το στήθος. Κανένα παιδί δεν αναπνέει από το στήθος· αναπνέουν από την κοιλιά. Είναι απολύτως ελεύθερο τώρα, δεν υπάρχει τίποτε καταπιεσμένο. Το στομάχι του είναι άδειο από καταπίεση, και αυτή η κενότητα δίνει μια ομορφιά στο σώμα.

Όταν συσσωρευτεί πολύ καταπίεση στο στομάχι, το σώμα χωρίζεται σε δύο μέρη: στο κατώτερο και στο ανώτερο. Δεν είστε ένα πλέον, είστε δύο. Το κατώτερο μέρος είναι το απορριφθέν. Η ενότητα έχει χαθεί· μια δυαδικότητα έχει παρεισφρήσει στην ύπαρξή σας.

Τώρα δεν μπορείτε να είστε όμορφοι, δεν μπορείτε να είστε γεμάτοι χάρη. Κουβαλάτε δύο σώματα αντί για ένα, και πάντοτε θα υπάρχει ένα κενό ανάμεσά τους. Δεν μπορείτε να περπατήσετε με ομορφιά, με κάποιον τρόπο πρέπει να σύρετε τα πόδια σας.

Όσο κι αν αργεί, θα ξημερώσει...

Είναι κάτι ψυχές που σήμερα το βράδυ δεν θα κατέβουν απο τον Σταυρό. Που δεν μπορούν να συμμεριστούν την χαρά της Αναστάσεως. Θέλουν μα δεν σκάει το γέλιο στα χείλη τους. Θέλω να τους πω λοιπόν ότι όλοι μας έχουμε περάσει παρόμοιες αν όχι και ίδιες καταστάσεις. Τότε που όλα μύριζαν κόλαση και δυσκολευόμασταν να βρούμε το άρωμα του παραδείσου, να αναπνεύσουν άνοιξη τα μέσα μας. Τότε που ο πόνος σαν βαθύ πέπλο κύκλωνε την ψυχή και η χαρά των πολλών μας κούραζε. Είναι οι στιγμές αυτές που λες, μακάρι να ερχόταν ένας να μου πει, οτι κι αυτός πονάει, να μοιάσουμε, να μιλήσουμε, να συνεννοηθούμε, να μην νιώθω μόνος σε αυτό το σκοτάδι. 
Σας καταλαβαίνω. Όμως ένα πράγμα θέλω να θυμάστε και να είστε βέβαιοι γι αυτό, ότι ο Σταυρός θα γίνει Ανάσταση. Θα έρθει η μέρα που θα γελάσετε πάλι και θα χαρείτε. Τώρα μοιάζει μακρινό, αλλά θα γίνει, να το θυμάστε. Η Ανάσταση του Χριστού είναι η νίκη της ζωής απέναντι στον θάνατο. Ο θάνατος, και το κακό σήμερα δέχονται πλήγμα αφού η παντοδυναμία τους, η απειλή τους τερματίζει. Πλέον και στα πιο βαθιά σκοτάδια εισήλθε το Φως. Και στις πιο δύσκολες στιγμές φάνηκε η ελπίδα. Εκεί που όλα μοιάζουν νεκρά χωρά ξανά η ζωή, το νόημα, η ανάσταση. Μετα Χριστό τίποτε πλέον, δεν μπορεί να νικήσει την ζωή. Οσο, μα όσο κι αν αργεί, θα ξημερώσει...  Αναρτήθηκε από π. ΛίΒυος