Εαν γυρνούσα πίσω...

Πόσες φορές δεν είπαμε στον εαυτό μας, εκεί στα σκοτεινά σοκάκια του μυαλού μας ότι, «εάν γυρνούσα πίσω, θα τα άλλαζα όλα…». Δεν υπάρχει πιο μεγάλο ψέμα και πλάνη. Πρώτον γιατί το παρελθόν είναι ένα σακί που πρέπει σύντομα να ξεφορτωνόμαστε αφού μόνο βάρος προσθέτει στην διαδρομή της ζωής μας. Δεύτερον, γιατί τότε που κάναμε τις συγκεκριμένες επιλογές πρέπει να γνωρίζουμε οτι αυτό μπορούσαμε και αντέχαμε αυτό κάναμε. Και τέλος διότι και εάν ακόμη γυρνούσαμε πίσω το χρόνο πάλι τις ίδιες επιλογές θα κάναμε, τα ίδια λάθη, μια και δεν επιλέγουμε εμείς αλλά οι ανάγκες μας και μάλιστα οι πιο πεινασμένες και σκοτεινές. Δεν έχει νόημα να κοιτάς το παρελθόν με τα μάτια του σήμερα, γιατί τότε κοιτούσες τελείως διαφορετικά. Δεν ήσουν ο ίδιος άνθρωπος. Απελευθερώσου από το βάσανο του χθες, ζήσε στην ευλογία του τώρα.                                 π.λίβυος

Κρυφή Δύναμη

Δεν έχει μέλλον για μένα αυτός ο κόσμος. Ζούμε τις τελευταίες, απεγνωσμένες προσπάθειες του να επιβληθεί, να παραμείνει. Ακόμα και από σάπια απομεινάρια, μιας στείρας ηθικής που πλέον δεν παράγει, μόνο καταστρέφει.

Λογοδοτεί, αλλά δεν το αναγνωρίζει.

Καίει αλύπητα κάθε αγνότητα, την αθωότητα, οτιδήποτε Δίκαιο.

Ασελγεί στους πιο αγνούς και ανώτερους ρόλους που Υπηρετούν τη Ζωή.

Καταδικάζει τις λέξεις, τα νοήματα, σε φτηνά λογικοφανή επιχειρήματα, που χρειάζονται σωρεία αναλύσεων και «τεκμηριώσεων» για να αποκτήσουν την χαμένη ουσία, έστω και κούφια.
Παγώνει το συναίσθημα από την κακοποίηση της Αλήθειας. Αιμορραγεί η ψυχή που κουβαλά το βάρος της μνήμης, όλων των εμπειριών. Και είναι η «στιγμή» επείγουσα, σημαντική, μοναδική…

Κάτι άλλο πρέπει να αναδυθεί, να υπάρχει. Έξω από θρησκείες, ηθικές, φοβίες και τις όποιες προσπάθειες ελέγχου.

Το Πνεύμα κρυστάλλινο, καθαρό, που προσφέρει υπεράνθρωπες δυνάμεις σε όλα τα επίπεδα. Αόρατο στους χαμένους, παρανοημένο στους φοβικούς.

Ανάμεσα στις φωτιές, τη βία, την υπερκατανάλωση νοητικής λειτουργίας, τον πόνο και όλες τις εικονικές κολάσεις, η Παρουσία Του παραμένει αδιαμφισβήτητη, ακέραιη, συνεχής.

Η ΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ

Μην ιδρώνεις για τα μικρά ή μεγάλα πράγματα (και κάνε οικονομία στο αποσμητικό)

«Οι άλλοι μπορούν να σε σταματήσουν προσωρινά, είσαι ο μόνος που μπορεί να το κάνει μόνιμα». 
- Zig Ziglar

1η Coaching Συμβουλή
Το να διατηρείς μια θετική στάση, άσχετα από τις καταστάσεις σου, αυξάνει την πιθανότητα να βρεις μελλοντική ευτυχία και ικανοποίηση. Γιατί είναι αυτό αλήθεια; Λοιπόν, αν η στάση σου είναι αρνητική και ο νους σου είναι γεμάτος με άγχος και φόβο, αυτό έχει κόστος επάνω στο σώμα σου, το νου, και το πνεύμα. Στην πραγματικότητα, με το να περνάς όλο σου το χρόνο δημιουργώντας ένα όραμα ενός δυστυχισμένου μέλλοντος, βοηθά στην δημιουργία αυτού του μέλλοντος. Να θυμάσαι, οι σκέψεις σου οδηγούν τις αποφάσεις σου, και οι αρνητικές σκέψεις οδηγούν σε αρνητικές αποφάσεις. Τίποτα δεν λύνεται με το να οραματίζεσαι το χειρότερο αποτέλεσμα, αλλά πολλά μπορούν να επιτευχθούν όταν επιθυμείς και σκοπεύεις να επιτύχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οι αισιόδοξοι μπορεί να μην είναι περισσότερο ακριβείς όσον αφορά τη ζωή – είτε ερμηνεύουν το παρελθόν ή προβλέπουν το μέλλον – ζουν όμως περισσότερο από τους απαισιόδοξους.

Κατανόηση των αρνητικών συναισθημάτων και εργασία με τα ανώτερα συναισθήματα

  

Όλος ο κόσμος είναι ένα ερείπιο λόγω των αρνητικών συναισθημάτων.

~Σαμαέλ αούν Βεόρ

Η κοινωνία μας πάσχει από αρνητικά συναισθήματα, τα αρνητικά συναισθήματα εκπηγάζουν από το πολλαπλό εγώ μέσα μας.

Ειδικά στην εποχή του ίντερνετ, μέσω των κοινωνικών δικτύων αυτά τα αρνητικά συναισθήματα μεγαλύνονται και διογκώνονται.

Η οπτική αυτού που νοιώθει τα αρνητικά συναισθήματα δηλητηριάζει τον νου του και την αντίληψή του. Έτσι οι λύσεις στις οποίες καταφεύγει είναι κάθε άλλο παρά δημιουργικές, είναι λύσεις ακραίες, λύσεις βίας, λύσεις κατακραυγής κλπ.

Ακόμα και άνθρωποι οι οποίοι αποκαλούνται πνευματικοί ή ότι έστω ότι αναζητούν την ομορφιά του πνεύματος και της ζωής μιλάνε χυδαία, βρίζουν, κατακρίνουν κλπ.

Γινόμαστε απολυταρχικοί με τις απόψεις μας, επειδή έχουμε φαντασιωδώς δημιουργήσει μια κατάσταση μέσα στο νου μας, και στην φαντασία μας κολλάμε στον τοίχο τον φταίχτη, αναλαμβάνουμε τον ρόλο του «σωτήρα», του υπερήρωα, του καλού, του «νόμου» κλπ.

Και μέσα στο μοντέλο μας δεν υπάρχει άλλη λύση από την τιμωρία. Δεν εξετάζουμε τα αίτια που ο άλλος άνθρωπος έφτασε σε μια λανθασμένη πράξη, γιατί το είδε έτσι κλπ. αλλά βιαζόμαστε να τον κατακρίνουμε.

Περαιτέρω μέσα από όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, έρχεται και η διόγκωση των πραγμάτων, η δαιμονοποίησή τους ή όπως μου αρέσει να λέω η σατανικοποίησή τους!

Δεν αργεί κάποιος να γράψει ένα μικρό ψέμα, προσθέτοντας μια λέξη (στα εκατοντάδες χιλιάδες μας προσωπικά ιστολόγια τύπου fb, blogger, twitter κλπ.) και μια αληθή είδηση γίνεται κατά μέρος ψευδής δίνοντας βάση για τα αρνητικά συναισθήματα αυτών που ψάχνονται να ξεσπάσουν κάπου.

Και δεν είναι κακό που οι άνθρωποι θέλουν να φωνάξουν, θέλουν να ουρλιάξουν, και να πουν «δεν πάει άλλο πια», «δεν θα το ανεχτώ», «έχω βγει εκτός εαυτού»… κλπ.

Τα όπλα σημαίνουν ανεπάρκεια δύναμης, όχι δύναμη

Tα όπλα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα και σύμβολα της αρχαιότητας. Εκτός από την πολεμική τους αξία, χρησίμευαν και σαν πολύ έντονοι συμβολισμοί που ουσιαστικά καθόριζαν τον ήρωα που τα κρατούσε αλλά και τον εχθρό του - άνθρωπο, τέρας ή άλλο πραγματικό ή φανταστικό πλάσμα.

Αν το δούμε μέσα απ’ την ψυχανάλυση, ο εχθρός στη μυθολογία δεν ήταν άλλο παρά δυνάμεις (συγκινήσεις) που ο ήρωας κρατούσε μέσα του. Κάτι τέτοιο υπονοούσε ο Καβάφης στο γνωστό ποίημα: «τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»

Είναι πολύ όμορφη η στιγμή στην παλιά τριλογία του George Lucas όπου ο κεντρικός ήρωας, ένα νεαρό αγόρι αγνό και ικανό, αν και είχε γνωρίσει πολλά από τα μυστικά του κόσμου, επρόκειτο να αντιμετωπίσει το άγνωστο σε κάποιο μυστηριώδες σκοτεινό σπήλαιο. Ζώστηκε στη μέση του το όπλο του αν και είχε την επιλογή να μην το πάρει μαζί του. «Χρειάζεται όπλο, είναι ακόμα αδύναμος...» Ο δάσκαλός του τού είπε πως δεν θα το χρειαζόταν, όμως ο νεαρός δεν τον εμπιστεύτηκε – είχε μέσα του φόβο, και ο φόβος, όχι η πραγματικότητα, τον παρέσυρε να το κρατά. Τελικά μέσα στη σπηλιά το χρησιμοποίησε και σκότωσε τον μεγάλο εχθρό της Αντίστασης, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει πως το πρόσωπο του σκοτωμένου εχθρού ήτανε αυτός ο ίδιος…

Απελευθέρωση μέσα απ'το περιορισμό

Αυτό που όλοι ψάχνουν είναι η Ευτυχία, η Χαρά, η Ευδαιμονία. Πως μπορεί να τα βιώσει αυτά ένας άνθρωπος? Η Επιστήμη του Πνεύματος έχει κάποιους Νόμους που αν τους ακολουθήσουμε θα κατακτήσουμε αυτά που επιθυμούμε.

Για να βιώσει κανείς την Ευτυχία πρέπει να δομήσει τη φυσιολογία του κατάλληλα. Να κάνει το δοχείο του στεγανό ώστε να μην διαφεύγει το Νερό της Ζωής, οι ενέργειες. Ένα ποτάμι για να φτάσει το νερό του στη θάλλασα πρέπει να έχει όχθες, αλλιώς μπορεί να μην φτάσει ποτέ. Έτσι κι ο άνθρωπος πρέπει να εφαρμόζει κάποιες πειθαρχίες στη καθημερινότητά του ώστε να μην του διαφεύγουν οι ενέργειές του από δω κι από κει και καταλήγει να νιώθει κακόκεφος, άδειος, απογοητευμένος, δυστυχής. Με άλλα λόγια η ευτυχία είναι εκεί για μας αλλά εμείς την αφήνουμε και διαρρέει με τον καθημερινό άρρωστο τρόπο ζωής, σκέψης και λειτουργίας.

Ας είναι η στάση μας προς τη ζωή ενεργητική/θετική και όχι παθητική/αρνητική. Η θετικότητα είναι η ασπίδα προστασίας από κάθε τι, μέχρι και από μαγείες, αρνητικές ενέργειες και αυτό που λέμε μάτιασμα. Για να πάρει κάποιος αρνητικές ενέργειες πρέπει να έχει τις ανάλογες πόρτες ανοιχτές. Οι πόρτες αυτές είναι ανοιχτές όταν είμαστε παθητικοί, έχουμε αρνητικές σκέψεις, συναισθήματα, όταν αφηνόμαστε δηλαδή. Και τότε λειτουργεί ο Νόμος της έλξης των ομοίων που λέει ότι αυτό που εκπέμπει κανείς αυτό θα λάβει. Αρνητικότητα εκπέμπεται, αρνητικότητα θα έρθει, θετικότητα εκπέμπεται θετικότητα θα έρθει. Ο πνευματικός άνθρωπος λέγεται και πολεμιστής του Πνεύματος γιατί ακριβώς πολεμάει το "άφημα", τη τεμπελιά, τη στασιμότητα, το θάνατο δηλαδή. ΄Οταν αισθανθεί άρνηση, απογοήτευση, θυμό, κακία και άλλα αρνητικά, δεν χάνει καιρό, δεν αφήνεται αλλά μπαίνει στη διαδικασία της κάθαρσης και της εξύψωσης μέσα στο διαλογισμό/προσευχή και εξαγιάζει αυτά που τον απασχολούν, τα ανυψώνει. Ο σκοπός του διαλογισμού δεν είναι να μπούμε σε μια λήθη ή έναν ύπνο για να ξεχάσουμε τα βάσανά μας αλλά να ανυψώσουμε τους κραδασμούς αυτούς κι έτσι να απελευθερωθούμε. Οι τελετουργίες και οι προσευχές αυτή τη λειτουργικότητα έχουν, να βάζουν τον άνθρωπο μέσα απ'την επανάληψη θείων και άγιων λέξεων και Ονομάτων σε μια ανώτερη συχνότητα όπου εκεί οι χαμηλότεροι κραδασμοί και αρνητικότητες που είχαμε συσσωρεύσει στη καθημερινότητα διαλύονται.

Ο πόνος δημιουργεί αυθεντικούς και δυνατούς ανθρώπους

Ανέκαθεν πίστευα ότι ο πόνος έχει ιδιότητες που δεν τις συλλαμβάνει ο ανθρώπινος νους.

Μοναδικά και ξεχωριστά διαθέτει την προοπτική να μεταμορφώνει τους ανθρώπους είτε αυτό έχει θετικό, είτε αρνητικό πρόσημο.

Ο πόνος σε αναγκάζει θέλοντας και μη, να συλλαμβάνεις την πραγματικότητα της ζωής με έναν άλλον πνευματικό ορίζοντα, με νέες προοπτικές και καινούργια δεδομένα.

Οι άνθρωποι που έχουν πονέσει και τσαλακωθεί στην ζωή τους γίνονται αντιληπτοί από μακριά, είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί.

Κατανοούν απόλυτα την δύναμη της στιγμής και τις ανατροπές που μπορεί να προκαλέσει μια κακιά στιγμή.

Κατά διαστήματα και ανάλογα με τις περιπτώσεις έχουν πλήρη συναίσθηση, το πόσο ευμετάβλητη είναι η ζωή και πόσο αναπάντεχα μπορούν όλα να αλλάξουν.

Παρατηρώντας τους λίγο καλύτερα θα διακρίνεις μία μόνιμη αφηρημάδα στο βλέμμα τους.

Αλλά μην ξεγελιέσαι δεν χαζεύουν απλά ζυγίζουν τις καταστάσεις.

Σέβονται ότι κινείται μπροστά τους.

Ο εσωτερικός σου ουρανός

O εσωτερικός σου ουρανός δεν είναι λιγότερο πλούσιος από τον εξωτερικό ουρανό. 

Έχει τα δικά του αστέρια και το δικό του φεγγάρι και τους δικούς του πλανήτες και την δική του απεραντοσύνη. 

Έχει το ίδιο ακριβώς τεράστιο Σύμπαν που μπορείς να δεις και απ΄ έξω. 

Εσύ απλώς στέκεσαι ανάμεσα σε 2 σύμπαντα. 

Το ένα βρίσκεται απ' έξω και το άλλο βρίσκεται μέσα σου. 

Το εξωτερικό σύμπαν αποτελείται από πράγματα και το εσωτερικό σύμπαν αποτελείται από συνειδητότητα, από ευδαιμονία από χαρά. 

Κινήσου προς τα μέσα αλλά όχι με τον τρόπο που σε κάνει ο φόβος να κινείσαι. 

Είναι ανέφικτο να κινείσαι προς τα μέσα και ταυτόχρονα να φοβάσαι επειδή ο φόβος δεν μπορεί να κινηθεί προς τα μέσα. 

Ο φόβος δεν αντέχει το να είναι μόνος.

 Και για να μπεις μέσα σου, πρέπει να είσαι μόνος. 

''Ο Γλαύκος και η Νηρηίδα'' - Η γνώση και τα λάθη....

Η πραγματική γνώση Γλαύκε, δεν μεταδίδεται, όπως συμβαίνει με τις πληροφορίες. Η γνώση δεν είναι κάτι που μπορεί να αποκτηθεί μόνο διαβάζοντας βιβλία Αυτή είναι «δανεική γνώση», γεμίζουμε απλώς στιγμιαίες πληροφορίες που υιοθετούμε. Η γνώση απαιτεί βίωμα. Αυτή η γνώση δεν μεταδίδεται.

Κερδίζεται, αποκαλύπτεται σταδιακά με ταπεινότητα, πειθαρχεία και πάθος. Για να βρεις την αλήθεια, θα πρέπει η αναζήτηση σου να γίνει δικό σου βίωμα, και όχι σύμφωνα με τα «βιώματα» και τα πιστεύω άλλων. Αν αυτό επιτευχθεί τότε θα πρέπει να συντελεστεί εντός σου μία αλλαγή, μία συνειδησιακή «αλλαγή» η οποία θα σε αλλάξει εντελώς. Η παλαιά σου κατάσταση θα πρέπει να «πεθάνει», ώστε να γίνει χώρος για το νέο, το καινούργιο.

Το καινούργιο υπάρχει μέσα σου όπως ο σπόρος στο έδαφος, και περιμένει να αφυπνιστεί, να καλλιεργηθεί, αρκεί να αναζητηθεί ή να υποδειχθεί από κάποιον άλλο, που το έχει ήδη ανακαλύψει. Αν το ανακαλύψεις, τότε ο σπόρος που ήταν εν υπνώσει μέσα σου, θα αναγεννηθεί, και τότε μπορείς να τον καλλιεργήσεις να τον αναπτύξεις σύμφωνα με τις δικές σου δυνάμεις.

Τότε ο δικός σου σπόρος θα αναπτυχθεί, θα ανθίσει, και στην συνέχεια θα πρέπει να ταξιδέψει , ώστε να εκπληρώσει τον προορισμό του, που δεν είναι άλλος την εύρεση ενός πρόσφορου εδάφους για την ανάπτυξη της δύναμης που φέρνει εντός του από έναν άλλο αναζητητή….

Αυτό που μπορώ εγώ να κάνω είναι, να σου δείξω τον δρόμο. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα σου, θα πρέπει να είναι δική σου 'κατάκτηση'. Ψάξε μέσα σου, να είσαι ο εαυτός σου. Μην επιτρέπεις σε άλλους να δημιουργούν το μονοπάτι σου. Είναι δικός σου ο δρόμος και μόνο. Άλλοι μπορούν να περπατήσουν μαζί σου, αλλά κανένας δεν μπορεί να περπατήσει στη θέση σου.

Είμαστε το προΐόν των σκέψεων που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα

Είμαστε το προϊόν των σκέψεων που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα

Οι σκέψεις σας δεν είναι απλώς μικρά αφράτα συννεφάκια που περιπλανιούνται μες στο κεφάλι σας. Οι σκέψεις σας είναι πράγματα. Ουσιαστικά, οι σκέψεις είναι μετρήσιμες μονάδες ενέργειας. Είναι βιοχημικές ηλεκτρικές ώσεις, κύματα ενέργειας, που, απ΄όσο γνωρίζουμε, έχουν την ικανότητα να ταξιδεύουν στο χρόνο και το χώρο.
«Οι σκέψεις σας είναι πρόβες των πράξεών σας» είπε ο Σίγκμουντ Φρόιντ. Οι σκέψεις σας είναι ισχυρές. Είναι πραγματικές, είναι μετρήσιμες, είναι ενέργεια. Ουσιαστικά, με κάθε σκέψη σας δηλώνετε τις επιθυμίες σας στο σύμπαν και προκαλείτε μια οργανική μεταβολή στο σώμα σας. Είστε το προϊόν όλων των σκέψεων και των πράξεων που έχετε κάνει και όλων των συναισθημάτων που έχετε βιώσει έως σήμερα. Ως αποτέλεσμα, οι σκέψεις και οι πράξεις που κάνετε σήμερα και τα συναισθήματα που βιώνετε σήμερα καθορίζουν τις μελλοντικές εμπειρίες σας.
Είναι, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη να μάθετε να σκέφτεστε και να συμπεριφέρεστε με θετικό τρόπο, ώστε να αρχίσετε να οδεύετε προς αυτό που τελικά θέλετε να γίνετε, να κάνετε και να βιώσετε στη ζωή σας. Ο Φλόρενς Σιν είπε ότι, το παιχνίδι της ζωής μοιάζει με ένα μπούμερανγκ. Οι σκέψεις, οι πράξεις και οι λέξεις μας επιστρέφουν, αργά ή γρήγορα, πίσω σε εμάς με εκπληκτική ακρίβεια. Με τη βοήθεια ενός πολυγράφου ή ανιχνευτή ψεύδους, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι το σώμα αντιδρά στις σκέψεις. Οι σκέψεις σας μπορούν να αλλάξουν τη θερμοκρασία του σώματός σας, τους παλμούς της καρδιάς σας, την πίεσή σας, το ρυθμό της αναπνοής σας, τη μυϊκή ένταση, μπορούν ακόμα και να προκαλέσουν εφίδρωση (π.χ στα χέρια).

ΨΥΧΙΚΗ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ

Ευδαίμονες οι  απαλλαγμένοι από ψεύτικες κατασκευασμένες ανάγκες. Όσοι καλλιεργούν πνεύμα και ψυχή. Όσοι δραπετεύουν και χάνονται σε έναν υπέροχο κόσμο, αυτόν της μαγείας της αναζήτησης.

Όσοι δεν ικανοποιούνται και δεν καλύπτονται από τα κάθε είδους δογματικά στερεότυπα που μας έμαθαν να τα δεχόμαστε ως αληθή και μοναδικά… που δεν συμφωνούν με το «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε». Όσα βρήκαμε είναι όλα σωστά…;  Μήπως κάποια θα μπορούσαν να είναι αλλιώς; Και πως θα μπορούσε να είναι αυτό το αλλιώς;

Είναι πανέμορφος ο κόσμος της αναζήτησης.  

Ευδαίμονες όσοι έχουν αρωγό την θεά περιέργεια που έμβλημα της έχει την λέξη «γιατί». Όπως οι Ιεροί μας πρόγονοι, οι γεννήτορες του γήινου πολιτισμού, που με την λέξη «γιατί», έδωσαν λογικές και επιστημονικές απαντήσεις σε ότι παρατηρούσαν και σε ότι τους προβλημάτιζε, έτσι και τα σημερινά ανήσυχα πνεύματα δεν μηρυκάζουν έτοιμη τροφή… Διαβάζουν και συγχρόνως μελετούν. Εξετάζουν με λογική και με κριτική σκέψη.

Μόνο το διάβασμα οδηγεί στην γνώση. Αν γνωρίζει κανείς άλλον τρόπο να μου τον πει. Όμως η γνώση μόνη της δεν αρκεί. Μαζί με την γνώση και την καλλιέργεια της Φιλοσοφίας, οδηγούμαστε στο ευ ζήν.

Δεν φιλοσοφεί κανείς παπαγαλίζοντας αναμασώντας και επαναλαμβάνοντας άλλων φιλοσοφίες. Φιλοσοφία είναι η μελέτη και η εφαρμογή της στην καθημερινότητα, στην πράξη. Η Φιλοσοφία είναι τρόπος ζωής.

Γι αυτό χρησιμοποίησα πιο πάνω την λέξη ευδαίμονες και απέφυγα την λέξη «τυχεροί». Αλλοίμονο αν αφήναμε την ζωή μας στα χέρια της τύχης. Ούτε την λέξη ευτυχισμένοι θα χρησιμοποιούσα ποτέ. Τι είναι ευτυχία; Ευτυχία σημαίνει καλή τύχη. Αλλά ότι συμβαίνει κατά τύχη, είναι πρόσκαιρο.  Ξαναλέω, αλλοίμονο αν αφήναμε την ζωή μας να την καθοδηγεί η τύχη.  

Η ευδαιμονία δεν είναι τυχαίο γεγονός. Για να κατακτηθεί θέλει αγώνα και όταν κατακτηθεί πλέον γίνεται τρόπος ζωής. Δεν σε εγκαταλείπει πια γιατί πηγάζει από το είναι σου, από τον εσωτερικό σου κόσμο και βρίσκεσαι σε μόνιμη σύνδεση με τον Ανώτερο Εαυτό.

Το μυαλό είναι ξυράφι

Όσο το ακονίζεις τόσο κόβει κι η κόψη του γίνεται «αθέρας» (λεπτότατη), κατά την παλιά έκφραση. Εδώ έγκειται και η διαφορά του έξυπνου από τον καλλιεργημένο· αρχικά μπορεί να διαθέτουν ανάλογη νοητική δωρεά, καταλήγουν όμως να απέχουν ποιοτικά. Ο έξυπνος και ικανός μαθαίνει τα θεωρητικά και τα πρακτικά της δουλειάς του, παρακολουθεί τις εξελίξεις και αν δεν καταντήσει στυγνή χρηματομηχανή, είναι ευλογία να συνεργάζεσαι με κάποιον που δεν έχει μόνο Μάστερ αλλά και το μυαλό στη θέση του.

Ο καλλιεργημένος δεν περιορίστηκε στην ύλη των όποιων σπουδών του και τα χρηστικά για να κερδίσει χρήματα ή κοινωνικό κύρος, αλλά έκανε το μεγάλο ποιοτικό άλμα: ξέφυγε από το αναγκαίο.

Με πάθος, μελέτη και αγάπη «ψάχτηκε» εντός του και γύρω του και απόκτησε ευρύτερη παιδεία και «δική του» πρωτογενή σκέψη, ώστε να βλέπει κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, να εντοπίζει βαθύτερα αίτια. Γιατί η καλλιέργεια (κουλτούρα) δεν είναι συσσώρευση γνώσης, αλλά το απόσταγμά της ή, όπως το έθεσε ο Μαλρό, «είναι αυτό που μένει όταν ξεχάσεις όσα έμαθες».

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΒΛΑΚΕΙΑΣ
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ

Εκδόσεις:ΤΟΠΟΣ

Εικόνα: Josip Miklec caught in the act of creation || https://68.media.tumblr.com/a97809f7bd45a5fba82341fbca46e501/tumblr_nohpfbKV8I1shyft4o1_1280.jpg

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Φόρος τιμής στο βιβλίο

Αγαπημένο μου βιβλίο πόσο σ’ Ευχαριστώ,

για τη σταθερή παρουσία σου στη ζωή μου,
για την πολύτιμη συντροφιά σου τις μονότονες νύχτες του χειμώνα,
για την παρηγοριά που μου πρόσφερες σε δύσκολες εποχές,
για τα ταξίδια που έκανα μαζί σου όταν δεν μπορούσα να ταξιδέψω
με άλλο τρόπο,
για την παρέα που μου έκανες τα ζεστά αποπνικτικά καλοκαιρινά απομεσήμερα,
για την ελπίδα που με αποπλάνησε και μ’ έκανε να πιστέψω στο αδύνατο,
γιατί μόνο εσύ μπορούσες να κρατήσεις ζωντανό το ενδιαφέρον μου
όταν είχα βαρεθεί καθετί άλλο,