Ο Σωκράτης τιμωρήθηκε από την κοινωνία του...

Ο Σωκράτης τιμωρήθηκε από την κοινωνία του. Οι άντρες σαν τον Σωκράτη είναι αναπόφευκτο να τιμωρούνται, επειδή είναι άτομα και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να κυριαρχεί πάνω τους.Του έδωσαν δηλητήριο. Είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι και ο
άνθρωπος ο οποίος επρόκειτο να του δώσει το δηλητήριο, το ετοίμαζε. Ο ήλιος έδυε – εκείνη ήταν η ώρα που είχε ορίσει το δικαστήριο. Ο άνθρωπος όμως αρνιόταν να του δώσει το δηλητήριο. Ο Σωκράτης τον ρώτησε: “ Γιατί καθυστερείς; Περνάει η ώρα. Ο ήλιος δύει”.
Ο άνθρωπος δεν μπορούσε να πιστέψει ότι κάποιος που επρόκειτο να πεθάνει είναι τόσο ακριβής για τη σωστή ώρα του θανάτου του. Σκεφτόταν ότι μάλλον θα έπρεπε να τον ευχαριστήσει για την καθυστέρηση. Ο άνθρωπος αγαπούσε τον Σωκράτη. Τον είχε ακούσει στο δικαστήριο και είχε δει την ομορφιά του. Εκείνος μόνος του είχε περισσότερη ευφυΐα από ολόκληρη την Αθήνα.
Ήθελε να καθυστερήσει λίγο ακόμα, ώστε ο Σωκράτης να μπορέσει να ζήσει λίγο περισσότερο. Ο Σωκράτης όμως δεν τον άφησε. Είπε: “Έλα! Μην τεμπελιάζεις. Φέρε το δηλητήριο.”

Το "στράβωμα''της ζωής...

Όσο εμονικά προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου, ότι έχεις «πάντα δίκιο», τόσο αναβάλεις και ματαιώνεις μέσα σου μια σπουδαία εμπειρία ζωής και ψυχικής εξέλιξης, να διδαχθείς από τα λάθη σου. Ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία της ζωής είναι τα λάθη μας, διότι στα λάθη μαθαίνουμε την αλήθεια του εαυτού μας. 

Το στράβωμα της ζωής, έχει μέσα του κάτι αυθεντικό, αρκεί να μπορείς να το δεις. Θυμήσου τον άσωτο υιό που μέσα στην τραγωδία του είναι αυθεντικός, ενώ ο μεγάλος αδελφός του, μέσα στην τακτοποιημένη ζωή του είναι ψεύτικος. Εκεί στα λάθη μας, στις αστοχίες μας, χάνουμε και βρίσκουμε αλήθειες ζωής, εκεί πεθαίνουμε και μπορούμε να αναστηθούμε.         π.λίβυος

20 επώδυνα βήματα που χρειάζεται να κάνουμε για να εξελιχθούμε

1. Να διαφωνήσουμε επιτέλους με τους γονείς μας για συγκεκριμένα πράγματα (ειδικά όσον αφορά στον τρόπο ζωής και στις επιλογές μας) και να είμαστε έτοιμοι να έρθουμε αντιμέτωποι με τις συνέπειες που θα έχει αυτή η διαφωνία στη σχέση μας.

2. Να απομακρύνουμε φίλους από τη ζωή μας, με τους οποίους μεγαλώσαμε, αλλά πια δεν μας κάνουν καλό και/ή δεν ταιριάζουμε.

3. Να εξομολογηθούμε στους φίλους μας, αν μας ρωτήσουν, τους ακριβείς λόγους για τους οποίους δεν κάνουμε πια τόσο συχνά παρέα μαζί τους. Να εξηγήσουμε ποια είναι τα ζητήματα που αντιμετωπίζετε.

4. Να διαγράψουμε αριθμούς τηλεφώνων ανθρώπων για τους οποίους δεν ενδιαφερόμαστε πια, αλλά και που δεν πρόκειται να ενδιαφερθούν κι εκείνοι για εσάς.

Ότι σου φέρνει η ζωή, έρχεται γιατί μπορείς να το ξεπεράσεις

Διαβάζοντας βιογραφίες σπουδαίων ανθρώπων, αντιλήφθηκα πως όλες τους είχαν κάτι κοινό: δεν υπήρχε προσωπικότητα της οποίας η ζωή να μην είχε βιώσει δυσκολίες, να μην είχε έρθει αντιμέτωπη με τη συντριβή, πριν την καταξίωση.
Όλοι μας, γκρινιάζουμε για τα όποια στραβά έρθουν στη ζωή μας. Όχι μόνο για τα σοβαρά, αλλά και για τα πιο απλά. Χάνουμε το λεωφορείο; H απογοήτευση και τα νεύρα έρχονται αμέσως. Εγκλωβισμένοι μόνο στον πόνο του σήμερα, αδυνατούμε να ζυγίσουμε το ευεργέτημα μίας δύσκολης στιγμής στη βραχυπρόθεσμη εξέλιξή μας.
Όλα στη ζωή όμως έχουν έναn σκοπό, ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να το αντιληφθείς. Η ζωή ξέρει να σε φέρνει μέσα από τις κατάλληλες καταστάσεις, ώστε να επιτρέψει στον καλύτερο εαυτό σου να αναδυθεί στην επιφάνεια και να καταπλήξει ακόμα κι εσένα τον ίδιο.
Δεν υπάρχει δυσκολία που να μην μπορείς να ξεπεράσεις. Για να στη φέρνει στο διάβα σου η ζωή, σημαίνει πως γνωρίζει ήδη για τις αντοχές και ικανότητές σου. Ο άνθρωπος γίνεται σοφότερος μέσα από τις άσχημες στιγμές, διότι το ίδιο το πρόβλημα τον κινητοποιεί και τον ωθεί να ψάχνει για λύσεις.

Οι άνθρωποι εύκολα συνδέονται, αλλά δύσκολα έρχονται σε επαφή

Οι άνθρωποι είτε ζουν μέσα σε μια οθόνη (κινητό, λάπτοπ, τηλεόραση), είτε ζουν μόνο μέσα στο κεφάλι τους με τις χιλιάδες, συνήθως αρνητικές και αυτοκαταστροφικές σκέψεις που κάνουν, μα ελάχιστα ζουν μέσα στον εαυτό τους και με τον εαυτό τους.

Γι’ αυτό και εύκολα μπορούν να συνδέονται με τους ανθρώπους, όσο εύκολα συνδέονται στο wi-fi, δύσκολα όμως έρχονται σε επαφή. Η επαφή με τον άλλο προϋποθέτει την ουσιαστική επαφή με τον εαυτό μας. Προϋποθέτει το άνοιγμα στη δική μας ψυχή, στην αλήθειά μας, στη συνειδητότητα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι κινούνται μηχανικά, δεν παρατηρούν, δεν αφουγκράζονται, δεν νιώθουν ουσιαστικά με την καρδιά τους. Μπορεί να είναι ευγενικοί, αλλά όχι καλόκαρδοι. Μπορεί να είναι εξυπηρετικοί, μα όχι φροντιστικοί. Μπορεί να νομίζουν ότι συγχωρούν, δεν το κάνουν όμως με ευσπλαχνία. Μπορεί να βοηθούν αλλά όχι από αγάπη.

Συνδέονται αλλά δεν ενώνονται. Ασχολούνται με τα επουσιώδη και όχι με τα ουσιώδη. Ζουν μια ζωή που τους έχει επιβληθεί γι’ αυτό και εύκολα χαρακτηρίζουν ως “περίεργο” όποιον ζει διεκδικώντας να αλλάξει αυτή τη φορεμένη άγνοια.

Όταν νιώθεις ότι έχεις χαθεί, ακολούθησε το δρόμο της καρδιάς

Η μεγάλη σου, ονειροπόλα καρδιά δεν μπορεί να συμβιβαστεί. Πάλλεται πεισματικά και χωρίς καμία διακοπή. Εσύ προς τα πού στρέφεσαι όταν φαίνεται ότι όλοι οι δρόμοι είναι λάθος; Πού στρέφεσαι όταν κάθε μονοπάτι είναι θολό και εσύ βιάζεσαι να κατανοήσεις το τώρα;

Όμως, βαθιά μέσα σου ξέρεις πως τα πράγματα δεν λειτουργούν με αυτό τον τρόπο. Ποτέ δεν λύνουμε τη σύγχυση, το μπέρδεμα, το δίλημμα έτσι απλά και γρήγορα. Απλά δεν συμβαίνει με αυτό τον τρόπο.

Ο ένας δρόμος σε «άρπαξε» χωρίς να το πολυσκεφτείς. Αλλά ύστερα σου είπαν όχι, έτσι εσύ πήρες έναν άλλο δρόμο, αλλά κι εκεί έλαβες απόρριψη, αφήνοντάς σε με δάκρυα στα μάτια, δάκρυα που ξύπνησαν τους φόβους σου.

Και ο χρόνος φεύγει τόσο γρήγορα. Είχες ξανακούσει την έκφραση παλαιότερα, αλλά τώρα καταλαβαίνεις τη σημασία της. Νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο ίδιο μέρος – ότι δεν έχει γίνει καμία μεγάλη αλλαγή. Αλλά έχει τυφλωθεί από τον πόνο• αυτός έχει χτίσει ουρανοξύστες γύρω σου. Κι όμως εσύ αγγίζεις σημεία του ουρανού που κανένα αεροπλάνο δεν έχει φτάσει ποτέ.

Έχεις καταφέρει να γίνεις ένας άνθρωπος που δεν θα φανταζόσουν ότι θα γινόσουν στο παρελθόν. Και αυτό τον άνθρωπο τον συνάντησες στα μέρη που παλαιότερα δεν σήμαιναν τίποτα για εσένα. Και το κατάφερες επειδή σου πήραν όλα όσα θεωρούσες πολύτιμα, που σε απέρριψαν και σε απογοήτευσαν.

Και μέσα σε όλα αυτά, ένα έχω να σου πω: δεν έχεις χάσει τον εαυτό σου. Να είσαι περήφανος και περήφανη για όσα έχεις να δώσεις. Και τώρα μπορείς με βεβαιότητα να πεις ότι πάλεψες για τον εαυτό σου με έναν τρόπο που κανένας άλλος δεν θα μπορούσε.

Κατάφερες να σώσεις την καρδιά σου από το να διαλυθεί τελείως. Η φωτιά έκαψε πολλά από τα όνειρά σου, αλλά κατάφερες να τη σταματήσεις πριν κάψει εσένα τον ίδιο. Και σώθηκες από τα ίδια σου τα νερά που απελευθέρωσες. Έχεις σωθεί. Μην κοιτάς λοιπόν τους άλλους δρόμους. Τώρα η καρδιά σου σου δείχνει τον δικό της δρόμο. Άκουσέ τη.

Jacqueline Whitney     Εναλλακτική   Δράση

Photo: Author/Depositphotos

Οι εικόνες των αγίων

Είναι ενδιαφέρον ότι για εκατό χρόνια ένα φαινόμενο συνέβη στις οικογένειες. Οι άνθρωποι κατέβασαν σιγά-σιγά τις εικόνες ή τις ζωγραφιές των αγίων από τους τοίχους και τις αντικατέστησαν με εικόνες "αστέρων κινηματογράφου" και πολιτικών ηρώων. Αυτό έδειξε μια σημαντική αλλαγή στη συνειδητότητα της ανθρωπότητας. Και καθώς έφεραν στο σπίτι τους περισσότερες εγκόσμιες εικόνες, η ηθική του κόσμου βαθμιαία εκφυλίστηκε.

Οι άνθρωποι πίστεψαν ότι οι εικόνες των αγίων ήταν ξεπερασμένες ή απαρχαιωμένες και ότι δεν μπορούσαν να παίξουν κανένα ρόλο στον σύγχρονο τεχνολογικό, επιστημονικό κόσμο. Οι εικόνες των αγίων ήταν σπάνιες πηγές έμπνευσης για το ευρύ κοινό. Ήταν τα σύμβολα της αγνότητας, της μεταμόρφωσης, του μόχθου, της αφιέρωσης, της αφοσίωσης, της ευγνωμοσύνης και της θυσίας. Συμβόλιζαν τη γέφυρα ανάμεσα στον γήινο κόσμο και τον υπεργήινο κόσμο, τον υποκειμενικό κόσμο της αγάπης, της χαράς και της υπερβατικότητας.

Με την απομάκρυνση των εικόνων των αγίων, μια τέτοια πηγή έμπνευσης και ενέργειας εξατμίστηκε. Αντ 'αυτού αντικαταστάθηκαν από "αστέρες" που επηρέασαν έντονα τα παιδιά των νέων γενεών. Η πλειοψηφία τους έμαθε από αυτές τις εικόνες πώς να μισούν, πώς να σκοτώνουν, πώς να καπνίζουν, πώς να πίνουν, πώς να χρησιμοποιούν βία, πώς να σκοτώνουν, πώς να χωρίζουν, πώς να χαζολογούν, πώς να καταστρέφουν οικογένειες, πώς να να καταστρέφουν κτίρια, αυτοκίνητα και γέφυρες, πώς να μισούν θρησκευτικές φιγούρες, ακόμη και να μισούν ιερούς ναούς.

Οι νέες γενιές λάτρεψαν αυτούς τους σύγχρονους "αγίους" και, καθώς τους λάτρεψαν, μιμήθηκαν τη ζωή αυτών των σύγχρονων ηρώων και μάλιστα κυριολεκτικά ταυτίστηκαν μαζί τους. Οι εικόνες των πραγματικών αγίων απομακρύνθηκαν από την καρδιά τους και η πηγή των υψηλότερων εμπνεύσεων γι 'αυτούς σταμάτησε.

Έχω και εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς... Μα δεν σκοτώνω άστρα:Κική Δημουλά

Να τον αγαπάς τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις. Και να φεύγεις από σχέσεις που σε έκαναν να νιώθεις λίγος, λίγη.

Να φεύγεις από σχέσεις και από ανθρώπους που δεν έδωσαν αγώνα για να σε κρατήσουν, από ανθρώπους που σε θεωρούσαν δεδομένο, δεδομένη στη ζωή τους. Από ανθρώπους που σε άφησαν να φύγεις και δεν διεκδίκησαν την αλλαγή.

Να φεύγεις. Να μην δραπετεύεις όμως. Γιατί αν δραπετεύσεις, κινδυνεύεις να ξαναγυρίσεις. Να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά. με αξιοπρέπεια, γιατί δεν σου δίνουν αυτό που ποθείς.

Γιατί η σχέση πρέπει να είναι πόθος, πάθος, σεβασμός, έλξη, έρωτας και αγάπη. Και να μην φοβάται ο άλλος να δείχνει τα συναισθήματά του. Γιατί στη σχέση ο άλλος πρέπει να σου δείχνει ότι σε θέλει, όπως του δείχνεις και εσύ, και όχι να μαντεύεις.

Και να αγαπάς. Εκείνον. Εκείνην. Αλλά να αγαπάς και τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις. Να φεύγεις από σχέσεις που σε κάνουν να αμφισβητείς τον εαυτό σου.

Γιατί ο δρόμος για την αυτοεκτίμηση δύσκολα χτίζεται, εύκολα όμως γκρεμίζεται. Και ίσως χρειάζεται να φύγεις για να σε αναζητήσουν και να καταλάβουν ότι άξιζες να είσαι στη ζωή τους. Και αν δεν το κάνουν, δεν πειράζει. Και αν δεν το καταλάβουν, γιατί δεν θα μπορούν για τους δικούς τους λόγους, πάλι δεν πειράζει.

Πειράζει για εκείνους, όχι όμως για εσένα. Γιατί αυτό θα σημαίνει ότι εσύ πήρες την σωστή απόφαση. Σημαίνει ότι εσύ έφυγες από μία σχέση που ο άλλος δεν θα σε αντιμετώπιζε ποτέ όπως σου άξιζε.

Και εσύ. Εσύ πάντα θα έκανες υποχωρήσεις και εκείνος θα μάθαινε στις υποχωρήσεις σου και θα σου ζητούσε και άλλες, μέχρι που δεν θα είχες κάτι άλλο να δώσεις.

Να φεύγεις λοιπόν. Γιατί «Έχω και εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς… Μα δεν σκοτώνω άστρα…» – Κική Δημουλά          Εναλλακτική   Δράση

Photo: Author/Depositphotos

Πάσχα:Ευφροσύνη αιώνιος

Μέσα από τον τάφο, το χειροπιαστό σημείο του θανάτου, πετάγεται η Ζωή!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Όταν όλα του κόσμου τούτου, η αποτυχία, το μίσος, η εγκατάλειψη των οικείων, η φθορά και ο θάνατος κυριαρχούν, Εκείνος τα νικά και Ανασταίνεται!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Όμως δεν είναι μια νίκη που συνήθως συντρίβει τους ηττημένους ούτε η Ανάστασή Του είναι για τον εαυτό Του.

Η αγάπη νικά το θάνατο κάθε μορφής και «εχαρίσατο ημίν Ζωήν την αιώνιον». Ένεκα αγάπης προς τον άνθρωπο γίνεται άνθρωπος κι ένεκα αγάπης πεθαίνει και ανασταίνεται. «Κραταιά ως θάνατος αγάπη» (άσμ.8,6).

Στηριγμένοι κι εμείς σ’ αυτή τη δυνατή αγάπη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μπορούμε:

Εραστές της Αναστάσεως...

Μια φοβερή επιθυμία εκκρεμεί μέσα μας. Εραστές του απολύτου και της τελειότητας. Γεννιόμαστε μαζί της, λες και κάποιος μας έπλασε γι αυτήν και μόνο. Την ζητάμε παντού από το πρώτο μας κλάμα. Στους γονείς μας, στην παιδική αθωότητα και παντοδύναμη εφηβεία, στο έρωτα που ως άλλος παράδεισος μας υπόσχεται αιωνιότητα, για να βιώσουμε τελικά σε όλα αυτά την προδοσία και ματαίωση. Η φαντασία μας είναι παράδεισος μα η πραγματικότητα κόλαση. Είμαστε αδύναμοι αλλά και για μεγάλα πλασμένοι ταυτόχρονα. Γι αυτό η επιθυμία μας λυγίζει κάτω από την ευθύνη. 

Δεκάδες μικροί θάνατοι η ζωή. Νεκρά όνειρα και επιθυμίες προδομένες. Θρυμματισμένες ψυχές, κομματιασμένες σε χιλιάδες εσωτερικά κενά που ζητούν να γεμίσουν από την παρουσία του Άλλου. Ο θάνατος παντού μας απειλεί και εμείς γεννημένοι για ζωή, αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι αυτός είναι ο οριστικός προορισμός μας. Είμαστε αδύναμα όντα που διψάμε με κάθε μας κύτταρο την ανάσταση. 

Ομιλία και υγεία

Οι περισσότερες από τις ασθένειες του αναπνευστικού μας και ασθένειες που συνδέονται με σχετικά κέντρα και αδένες είναι αποτέλεσμα ακάθαρτης ομιλίας.

Οι καρδιακές παθήσεις είναι στενά συνδεδεμένες με την ομιλία και τις εκφράσεις μας που δημιουργούν συγκρούσεις και ταραχές στη συνείδηση και την συνειδητότητά μας. Η καρδιά λειτουργεί στο θεμέλιο της αρμονίας. Οποιαδήποτε έκφραση αναταράσσει την αρμονία της καρδιάς οδηγεί το άτομο σε πρόβλημα. Η υποκρισία, τα ψέματα, η κολακεία και ο άσχημος λόγος ονομάζονται τα δηλητήρια της καρδιάς.

Τα νεφρά επηρεάζονται επίσης από την ομιλία μας. Όταν το μίσος, ο θυμός και ο φόβος εκφράζονται, φέρουν ένα καταστρεπτικό δηλητήριο στα νεφρά και στο ουροποιητικό σύστημα.

Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι η άσχημη ομιλία συσσωρεύει λίπος στο σώμα μας αν φορτιστεί από μια έντονη επιθυμία να κατέχουμε και να ελέγχουμε.


Κάθε φορά που αισθάνεστε ότι είστε σε λάθος μονοπάτι στην ομιλία ή τις εκφράσεις σας, κάντε ένα διάλειμμα· κρατήστε μια στιγμή σιωπής και παρατηρήστε τον εαυτό σας.

Συνηθίστε τον εαυτό σας στο να κρατάτε σιωπή τουλάχιστον μία ώρα κάθε μέρα και μία μέρα κάθε μήνα. Ξεκινήστε με τη σιωπή του στόματός σας. Στη συνέχεια, προσπαθήστε να σιωπήσετε τα συναισθήματά σας, στη συνέχεια εργαστείτε στη νοητική σιωπή. Είναι στη σιωπή που οι δημιουργικές ενέργειες της Φύσης διεισδύουν στο σύστημά σας. Η σιωπή είναι μια προοδευτική είσοδος στον Θεϊκό Εαυτό σας και στον Ένα Εαυτό του Σύμπαντος.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
New Dimensions in Healing 

elenastral

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Για να αναστηθεί η νεκρή ζωή μας...

Το μόνο που χρειάζεται για να γίνει η αλλαγή στην ζωή μας είναι να πιστέψουμε οτι αυτό είναι δυνατόν να συμβεί. Να είμαστε ανοιχτοί στην αλλαγή, την προσπάθεια, τη χάρι και το θαύμα. Ο Χριστός ζητάει να έρθει στην ζωή μας, ως Νυμφίος εν μέσω της νυκτός. Ποια είναι αυτή η νύχτα που χρειάζεται φως; Μα ποια άλλη απο εκείνη της μοναξιάς και απογοήτευση μας, του φόβου και ανασφάλεια μας, των πάθων και όλων εκείνων των αυτοκαταστροφικών συνηθειών και αυτοματισμών μας. Ο Χριστός, μπορεί να αλλάξει την ζωή μας, εμείς το θέλουμε; Το πιστεύουμε οτι μπορεί να συμβεί; Δεν ζητάει, ούτε κοιτάει, μήτε ασχολείται με το παρελθόν μας, όσο άστοχο ή ένοχο κι αν ήταν. Μονάχα το παρόν μας θέλει με σκοπό να το αναστήσει. Ας γίνουμε λοιπόν φίλοι του Νυμφίου, ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας στις αλλαγές που μπορούν να συντελεστούν στην νεκρή ζωή μας. Για να αναστηθούμε χρειάζεται να το πιστέψουμε. Να ελπίσουμε οτι τα όνειρα, οι επιθυμίες, η ίδια η νεκρή ζωή μας μπορεί να αναστηθεί. Μην βασανίζεστε για το χθες, αρκεί να εστιάσουμε στο σήμερα και να αποφασίσουμε την σταύρωση και Ανάσταση μας. Ιδού ο Νυμφίος έρχεται.

Κανείς δεν μπορεί να προοδεύσει αν δεν βοηθήσει τους άλλους να προοδεύσουν

Οι άνθρωποι έχουν χάσει την κατεύθυνση τους. Πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν φωτισμένοι, πλούσιοι, προοδευτικοί, όμορφοι, υγιείς και χαρούμενοι με το να δουλεύουν μόνο για τον εαυτό τους· ενώ η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να φωτιστεί αν δεν φωτίζει τους ανθρώπους. Κανείς δεν μπορεί να είναι πλούσιος αν δεν κάνει τους άλλους πλούσιους.

Κανείς δεν μπορεί να προοδεύσει αν δεν βοηθήσει τους άλλους να προοδεύσουν. Κανείς δεν μπορεί να είναι όμορφος αν δεν κάνει τους άλλους όμορφους. Κανείς δεν μπορεί να είναι υγιής χωρίς να φροντίζει για την υγεία των άλλων. Κανείς δεν μπορεί να είναι χαρούμενος κι επιτυχημένος αν δεν κάνει τους άλλους χαρούμενους και επιτυχημένους.

Οι άνθρωποι έχουν αγνοήσει αυτές τις ιδέες και τώρα βλέπουν το συσσωρευμένο χάος πάνω από τα κεφάλια τους. Πίσω από όλες τις προσπάθειές μας πρέπει να βρίσκεται το κίνητρο για να υπηρετήσουμε, να ανυψώσουμε, να μεταμορφώσουμε τις ζωές των ανθρώπων.

Στο μέλλον, οι άνθρωποι ξαφνικά θα διαφωτιστούν στο γεγονός ότι η ταυτότητά τους και η επιβίωσή τους είναι εγγυημένες μόνο στους άλλους. Στο μέλλον, άλλοι θα είναι πιο σημαντικοί από εσάς και τους δικούς σας, και θα έχετε περισσότερη αγάπη ακόμη και για τους εχθρούς σας από ό,τι έχετε για τον εαυτό σας. Αυτές είναι πολύ δύσκολες έννοιες για τα μουλάρια που έφεραν τον πολιτισμό μας στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής.


-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
New Dimensions in Healing      elenastral