Το "καμπανάκι" κρούουν επιστήμονες για τα κορίτσια που ντύνονται προκλητικά και βάφονται έντονα

Το "καμπανάκι" κρούουν επιστήμονες για τα κορίτσια που ντύνονται προκλητικά και βάφονται έντονα

Την ανησυχία τους εκφράζουν επιστήμονες για τα κορίτσια που σε ακατάλληλη ηλικία ντύνονται sexy και βάφονται όπως μια 30αρα. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες παρατηρείται το φαινόμενο όλο και περισσότερο νεαρά κορίτσια να ντύνονται προκλητικά και να βάφονται έντονα.

Ειδικοί ωστόσο κάνουν ενστάσεις και υποστηρίζουν πως οι γονείς αυτών των «παιδιών» είναι άτομα που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος. 

 Όπως δήλωσε η γιατρός Helen Wright επικεφαλής της Girls’ Schools Association, κοπέλες που ντύνονται προκλητικά παρά τη νεαρή τους ηλικία είναι σημάδι μιας κοινωνίας της οποίας οι ηθικές αξίες έχουν διαβρωθεί.

Τονίζει δε πως η ανεκτική συμπεριφορά των γονιών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι λάθος. Ωστόσο, υπογραμμίζει πως δεν έχουν όλο το μερίδιο ευθύνης οι γονείς καθώς υπάρχει και επίδραση από τα πρότυπα που προωθούνται στους νέους.

Δεν έχω τίποτα να σου πω...Τα γνωρίζεις όλα

Δεν έχω τίποτα να σου πω...Τα γνωρίζεις όλα

Δεν έχω τίποτα να σου πω!

Τα γνωρίζεις όλα. Ίσως μένει μόνο να τα ξαναθυμηθείς. Αν δεν τα γνώριζες, θα σου φαίνονταν κινέζικα αυτά που σου λέω. Δεν θα τα καταλάβαινες. Άρα, μόνο σου υπενθυμίζω πάλι, αυτά που κάπου μέσα σου γνωρίζεις.

Δεν έχω τίποτα να σου πω!

Γιατί τα νοιώθεις μέσα σου. Οι επιφανειακές γνώσεις, εξατμίζονται στον άνεμο και χρειάζονται επανάληψη ώστε κάποια στιγμή να γίνουν μάθηση. Από εμένα, δεν έχεις τίποτα να μάθεις. Επειδή όποτε μαζί σου συναναστρέφομαι, εγώ μαθαίνω. Μαθαίνω από τη στάση σου, μαθαίνω από τις ερωτήσεις σου, μαθαίνω από αυτά που έχεις ανάγκη για να νοιώσεις, να αισθανθείς, να απολαύσεις, να δημιουργήσεις.

Αριστοτέλης: «Περί Ψυχής»

Από το παράρτημα του βιβλίου Αριστοτέλης – “Περί ψυχής” εκδόσεις Ζήτρος, Σχόλια Ι.Σ.Χριστοδούλου
Συνήθως, οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι, όση και να έχουν αρετή, είναι αρκετή, ενώ για τον πλούτο, τα χρήματα, την ισχύ, τη δόξα, και όλα τα σχετικά, πιστεύουν πως, όσα και να έχουν, δε φθάνουν.
Ο Αριστοτέλης, σε όλους αυτούς, διαμηνύει να προσέξουν ότι δεν αποκτούν και δεν μπορούν να διαφυλάξουν τις αρετές με τα εξωτερικά αγαθά, αλλά, αντίθετα, εκείνα με αυτές. Την ευτυχισμένη ζωή, είτε υπάρχει στη χαρά, είτε στην αρετή, είτε και στα δυο, περισσότερο τη βρίσκουμε σ’ εκείνους που έχουν καλλιεργήσει στο έπακρο το ήθος τους και τη διάνοια, ενώ παραμένουν μετριοπαθείς και μετρημένοι όταν πρόκειται για την κτήση εξωτερικών αγαθών’ όχι, όμως, σ’ εκείνους που διαθέτουν αγαθά περισσότερα από τα χρήσιμα, ενώ, την ίδια στιγμή, υπολείπονται στο ήθος και τη διάνοια. Γιατί τα εξωτερικά αγαθά εξαντλούνται, και περισσότερο αποτελούν μέσο, όπως καθετί που χρησιμεύει σε κάτι άλλο’ η υπερεπάρκειά τους, όμως, αναγκαστικά, είτε βλάπτει είτε, τελικά, δεν ωφελεί καθόλου όσους τα διαθέτουν.
Τα αγαθά, τώρα, που αφορούν στην ψυχή, όσο κι αν αφθονούν, τόσο πιο πολύ είναι χρήσιμα’ εφόσον, βέβαια, πρέπει να ζητούμε και σ’ αυτά, όχι μόνο το ωραίο αλλά και το χρήσιμο. Αν επιπλέον, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η ψυχή είναι πολυτιμότερη από την περιουσία και το σώμα, θα πρέπει, για το καθένα, να εξασφαλίσουμε την καλύτερη εκδοχή, σύμφωνα με την ιεραρχία που εγκαθιστούμε ανάμεσά τους. Άλλωστε, από τη φύση, επιβάλλεται να επιλέγουμε τα εξωτερικά αγαθά προς όφελος της ψυχής, πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι όσοι σκέφτονται σωστά,’ και όχι να υποτάσσουμε την ψυχή στην αναζήτηση των εξωτερικών αγαθών.

Ας θυμάμαι ότι στόχος μου είναι ο Θεός.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να εκπαιδεύσουμε το νου μας να παραβλέπει όλους τους μικρούς ανόητους στόχους, και να θυμόμαστε ότι στόχος μας είναι ο Θεός. Η μνήμη Του είναι κρυμμένη μέσα στο νου μας, καλυμμένη πίσω από τους ανούσιους μικρούς στόχους μας που δεν μας προσφέρουν τίποτα, και δεν υπάρχουν. Θα συνεχίσουμε να αφήνουμε την χάρη του Θεού να λάμπει χωρίς να το γνωρίζουμε, ενώ στην θέση Του θα αναζητούμε τα παιχνίδια και τα μπιχλιμπίδια του κόσμου; Ο Θεός είναι ο μόνος μας στόχος, η μόνη μας Αγάπη. Δεν έχουμε άλλο στόχο από το να Τον θυμηθούμε.

Στόχος μας είναι μόνο να ακολουθήσουμε τον δρόμο που οδηγεί σε Σένα. Δεν έχουμε άλλο στόχο από αυτόν. Τι άλλο θα μπορούσαμε να θέλουμε από το να Σε θυμηθούμε; Τι άλλο θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε από την Ταυτότητά μας;  ΜΑΘΗΜΑΤΑ   ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Πώς να Διαχειρίζεστε τους Αρνητικούς Ανθρώπους

Πώς να Διαχειρίζεστε τους Αρνητικούς Ανθρώπους

Η αλήθεια είναι ότι η διαχείριση αρνητικών ανθρώπων ξεκινάει πρώτα από μέσα μας. Οι άνθρωποι γύρω μας είναι αυτοί που είναι,

ούτε καλοί, ούτε κακοί. Το γεγονός ότι έχουν πλευρές που δεν μας αρέσουν, μας βάζει στον πειρασμό να τους βάζουμε ταμπέλες ‘Πόσο αρνητικός είναι’, ‘Δύστροπος’, ‘Τα βλέπει όλα μαύρα’ κ.ο.κ. Στη συνέχεια δίνουμε άλλοθι στον εαυτό μας να παραπονιέται συνέχεια για το πόσο κακό μας κάνει ο Χ άνθρωπος στη ζωή μας: “Με καταπιέζει”, “Μου γκρεμίζει τα σχέδια μου”, “Με κριτικάρει και με προσβάλλει συνέχεια”, “Με πληγώνει”…

Από τη στιγμή που θα αρχίσουμε να «πετάμε το μπαλάκι» στον άλλον, εκφραζόμενοι σε 3ο ενικό, χάνουμε κάθε ελπίδα επίλυσης του προβλήματος. Εφόσον πιστεύεις ότι το πρόβλημα είναι έξω από εσένα, άρα και η λύση είναι έξω από εσένα.

Το πρώτο βήμα διαχείρισης των ανθρώπων που σας χαλάνε τη διάθεση, είναι να αναλάβετε ευθύνη γι’ αυτό που σας συμβαίνει. Εσείς ενοχλείστε από τη συμπεριφορά του άλλου. Εσείς πληγώνεστε από τα λόγια του άλλου. Εσείς του δίνετε το δικαίωμα να σας προσβάλλει ή να σας καταπιέζει.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την τάση να προσαρμόζουμε τη συμπεριφορά μας ανάλογα με το ποιόν έχουμε απέναντι μας, ή για να το πούμε απλά «κάνουμε κάτι εκεί που μας παίρνει». Οι νταήδες στο σχολείο διαλέγουν πάντα τα πιο αδύναμα παιδιά για να τους πουλήσουν τσαμπουκά. Αντίστοιχα, κάθε άνθρωπος που μας προσβάλλει ή εκνευρίζει κατ’ εξακολούθηση, είναι απλούστατα γιατί βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να το κάνει.

Κωνσταντίνος Τρ. Τσουράπας

Tο σύμπαν διαθέτει προσωπικότητα και λογικότητα…

Η θεώρηση της φύσης ως Θείας δημιουργίας και του κάθε τμήματος της γης ως ιερό, μας οδηγεί αναμφισβήτητα προς μία κατεύθυνση. Στο να τη σεβαστούμε. Παράλληλα, όταν απευθυνόμεθα στον φυσικό και υλικό κόσμο, στο περιβάλλον γενικότερα, δεν πρέπει να προσηλωνόμεθα σε αυτό, έτσι ώστε να εξαρτόμαστε κατά κύριο λόγο από τις λειτουργίες-παροχές του, αλλά να συναισθανόμεθα τη θνητότητα αυτού και να του αποδίδουμε την αρμόζουσα θέση και τον κατάλληλο σεβασμό. Ο κόσμος αυτός δεν νοείται αιώνιος, αλλά προσωρινός.

«Ούκ έστιν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και άσκησις σύν αγιασμώ». Δίδοντας ο άνθρωπος προτεραιότητα καταρχάς στην κοσμική χρήση του εαυτού του, δεν προβαίνει σε ανάλογες προσπάθειες για να γνωρίσει τη δημιουργία του Θεού σε όλα τα μεγέθη της. Έτσι, αλλοτριώνεται και αποξενώνεται, διότι αντί να δοξολογήσει και να ευχαριστήσει τον Θεό, να ενωθεί μαζί Του, αρκείται στην χρήση και μετοχή στα κτίσματα και αγαθά Του. Όταν αλλοιώνεται το κάλλος της δημιουργίας, η οποία οφείλεται στην έλλειψη ασκήσεως, προσβάλλεται και ο Δημιουργός και η φύση.^[1]

Μη χάνετε τον χρόνο σας παίρνοντας προσωπικά τα πράγματα που συμβαίνουν!

Μη χάνετε τον χρόνο σας παίρνοντας προσωπικά τα πράγματα που συμβαίνουν!

 Όταν μιλούν μαζί μας οι άλλοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα μιλούν στον δευτερεύοντα χαρακτήρα του δικού τους παραμυθιού! Οτιδήποτε λένε για εμάς είναι απλώς μια προβολή της δικής τους εικόνας για εμάς! Δεν έχει να κάνει πραγματικά με εμάς!

Don Miguel Ruiz

*

Η βουδιστική αλχημεία είναι η μεταμόρφωση του πόνου! 

Ο πόνος δεν είναι εναντίον σου, απλώς εσύ δεν ξέρεις πώς να τον χρησιμοποιήσεις! Το δηλητήριο δεν είναι εχθρός σου, απλώς εσύ δεν  ξέρεις πως να φτιάξεις φάρμακο από αυτό!

Osho

*

Πατέρα, σήμερα θέλω να ακούσω μόνο την Φωνή Σου. Έρχομαι σε Σένα μέσα σε βαθύτατη σιωπή, για ν’ ακούσω την Φωνή Σου και να λάβω τον Λόγο Σου. Δεν έχω άλλη προσευχή από αυτή: Έρχομαι σε Σένα για να Σου ζητήσω την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι μόνο η Θέλησή Σου, την οποία μοιράζομαι μαζί Σου σήμερα.

Μαθήματα θαυμάτων

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Οι εποχές έρχονται και παρέρχονται, τα νερά των θαλασσών ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, οι άνθρωποι προσλαμβάνονται και απολύονται… 

Θα έπρεπε λοιπόν, να έχουμε μάθει επιτέλους ότι ο κυριότερος νόμος του Σύμπαντος είναι η αλλαγή! Εμείς, όμως, όχι μόνο δεν φροντίζουμε να εμπεδώσουμε αυτό το μάθημα, αλλά θυμώνουμε κιόλας.

«Θετική ψυχολογία κάθε μέρα…Γίνεται;»

«Θετική ψυχολογία κάθε μέρα…Γίνεται;»

Συχνά ακούμε το  «Να έχεις θετική ψυχολογία!», τι σημαίνει τελικά;

    Η Θετική Ψυχολογία είναι ένας νέος κλάδος της Ψυχολογίας στην Ελλάδα και το σίγουρο είναι ότι όχι μόνο μπαίνει δυναμικά στη ζωή μας αλλά και ότι ήρθε για να μείνει!

    Εδώ και πολλές δεκαετίες επιδιώκουμε την ψυχική υγεία και την ευτυχία αντιμετωπίζοντας ό,τι μας βασανίζει, ό,τι είναι άρρωστο και ψυχοπαθολογικό. Η Θετική Ψυχολογία λοιπόν, ασχολείται με το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή με την ενίσχυση των θετικών μας χαρακτηριστικών! Έχουμε όμως όλοι τέτοια χαρακτηριστικά;

    Ναι, τα καλά νέα είναι ότι η ευτυχία βρίσκεται μέσα σε όλους μας!!! Καλά διαβάσετε, φτάνει να την ανακαλύψουμε και να της δώσουμε χώρο στη ζωή μας.

Απόψεις: Η ανώτερη και η κατώτερη φύση του ανθρώπου

Της Χαρίκλειας Νικολαΐδου
Είτε ανώτερη ή κατώτερη φύση είτε ανώτερο ή κατώτερο εαυτό και αν τον εκφράσεις, η ουσία είναι ότι υπάρχουν και τα δύο μέσα σου και η μη παραδοχή της ύπαρξής τους δεν μπορεί να επιφέρει καμιά κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξής σου, πόσο μάλλον ουσιαστική αλλαγή. Η δυαδικότητα, όπως είναι πλέον γνωστό, ενυπάρχει στην σχετικότητα που βιώνουμε όλοι στον πλανήτη γη. Πάνω – Κάτω, Άσπρο – Μαύρο, Φως Σκοτάδι, Αλήθεια – Ψέμα κτλ.
Το Πρώτο βήμα μας πρέπει να είναι η αποδοχή αυτής της μεγάλης αλήθειας, ότι υπάρχει ο κατώτερος και ο ανώτερος εαυτός. Έπειτα θα πρέπει να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας των δύο, αφού παρατηρήσουμε την έκφανσή τους στην βιωματική ανθρώπινη εμπειρία. Όλα σχετίζονται με όλα και ενώ φαινομενικά βλέπουμε ασύνδετα γεγονότα μεταξύ τους, στην πορεία μέσω της παρατήρησης ανακαλύπτουμε ότι όλα τα στοιχεία που μελετούμε είναι αλληλένδετα σχηματίζοντας μια αλυσίδα γεγονότων που αν την αποκωδικοποιήσεις φτάνεις στην πολυπόθητη αλήθεια.

Δαμάζοντας Τα Δύσκολα Συναισθήματα

Δαμάζοντας Τα Δύσκολα Συναισθήματα

Γράφει η Σύμβουλος-Ψυχολόγος  Μεραμβελιωτάκη-Simon Μαρία…

Ένα συναίσθημα μπορεί να έχει τεράστια δύναμη. Εκδηλώνεται σε τόσα διαφορετικά  επίπεδα κι εκφάνσεις.

Η λύπη: Βαραίνει μαζί με το στήθος μας, κι όλο τον κόσμο γύρω μας. Ξαφνικά όλα κινούνται αργά κι ανούσια. Βάζει τα μάτια,τη φωνή κι ολόκληρο το σώμα μας να την μαρτυρούν.

Ο θυμός: Έχει μια ορμητικότητα ανήμερη, συχνά οδηγεί στην απώλεια ελέγχου. Κάνει το σώμα μας να βράζει, να σφίγγεται, να τεντώνεται, να δυναμώνει.

Το άγχος: Έχει δύναμη παραλυτική. Όταν είναι έντονο κυριαρχεί πάνω σε ολόκληρο το σώμα. Κάνει την καρδιά να χτυπά γρήγορα, το στομάχι ν’ανακατεύεται, τα χέρια και τα πόδια να «κόβονται». Μας κάνει ν’αποφεύγουμε, ν’αναβάλλουμε,να κρυβόμαστε.

Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους.

Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι σχεδόν πάντα θλιμμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι…

Βαθιά ασυνείδητα διακατέχονται από την πεποίθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή τους, παρατηρώντας πως εξελίσσεται το δράμα της.

Αναζητούν διεξόδους και όταν τούτοι δεν καταφέρνουν να τους δείξουν την έξοδο από την δυσαρέσκεια, σε βάθος χρόνου απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν φταίνε οι διέξοδοι, αλλά οι προσδοκίες τους.

Υπάρχει πάντα κάτι που θα του επιτρέψουν να τους κλέψει την χαρά και την αγάπη της κάθε στιγμής, πάντα κάτι που θα του επιτρέψουν να τους ανατρέψει προθέσεις και όνειρα…

Γκρινιάζουν για όσα δεν καταφέρνουν, για όσα δεν μπορούν να λάβουν, για όσα είναι οι άλλοι…

Γυρνάνε γύρω γύρω από μια ματαιότητα και έτσι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, μα ούτε βαθιά Ζωντανοί είναι…

Ψάχνουν να βρουν ένα σκοπό, μα αυτός δεν βρίσκεται σχεδόν ποτέ… Και αν βρεθεί δεν καταφέρουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους για την Ζωή σε βάθος χρόνου.

Προσπαθούν να γεμίσουν την ζωή τους με παρέες και συναναστροφές, με επιβεβαιώσεις και αποδοχές, μα ούτε αυτές οι «επιτυχίες» τους δημιουργούν μέσα τους την αίσθηση του Αιώνιου. Τρομάζουν εύκολα… και επικρίνουν ακόμα ευκολότερα. Απομονώνονται μετά…

Ζούμε πολλές ζωές πριν ζήσουμε την δική μας

Γράφει η Γώγα Κυριακίδου, Σύμβουλος-Ψυχολόγος

«Ακολουθούσε το μόνο σκοπό που είχε θέσει: να ζήσει τη ζωή του και όχι απλώς να επιβιώσει.» Στέφαν Τσβάϊχ

Δεν είναι δυνατόν να ζήσουμε την ζωή ενός άλλου ή να μην ζήσουμε την δική μας. Σκεφτείτε και γράψτε λίγα λόγια πάνω στην εξής φράση: Τι έκανα στη ζωή μου;
Όταν δεν είμαστε ικανοποιημένοι λέμε: «Έχω την εντύπωση ότι δεν έκανα τίποτα στην ζωή μου». Μετά ίσως αναρωτηθούμε τι έκανε η ζωή ή η μοίρα για μας, ή για την ακρίβεια τι της επιτρέψαμε να κάνει, σε μία κατάσταση παθητικότητας που είχε εξασθενίσει όλες τις δυνάμεις της θέλησής μας. Κάποιοι λένε: «Έζησα πολλά πράγματα αλλά δεν έζησα την ζωή μου». Έχουν την αίσθηση πως υπάρχει κάτι κενό μέσα τους όπως μία ζωή χωρίς νόημα.