Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Οι ανθρώπινοι συναισθηματισμοί είναι υποκατάστατα των θεϊκών συναισθημάτων. Γενικά, όπου υπάρχει έλλειψη Εαυτού, ο άνθρωπος δημιουργεί υποκατάστατα του Εαυτού. Όπου λείπουν τα ευδαιμονικά θεϊκά συναισθήματα, ο άνθρωπος δημιουργεί τεχνητά συναισθήματα ώστε να μπορέσει να βιώσει έστω και λίγη συγκίνηση, να κινηθεί δηλαδή το είναι του, να νιώσει περισσότερα και να ξεφύγει από τη ψυχική αδράνεια και άγνοια.

Σίγουρα οι συναισθηματισμοί είναι μία σκάλα της εξέλιξης που κάνουν τον άνθρωπο πιο ‘άνθρωπο’, όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μείνουμε εκεί, καθώς οι συναισθηματισμοί δεν είναι αληθινοί, είναι τεχνητά –και συνήθως βαμπιρικά- φτιαγμένα συναισθήματα.

Με την χαρά, τη λύπη, την συναισθηματική αγάπη, τον ενθουσιασμό, την επιθυμία, τη τρυφερότητα και μια μεγάλη γκάμα γενικά συναισθημάτων, ο άνθρωπος προσπαθεί να δημιουργήσει ενέργεια, να ενεργοποιήσει το συναισθηματικό του κόσμο, ή προσπαθεί να πάρει ενέργεια από το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Οι συναισθηματισμοί είναι αστρικό υλικό, και το αστρικό πεδίο είναι ένα τεχνητό πεδίο, το οποίο καλούμαστε να εξαγνίσουμε πλήρως.

Το πρόβλημα είναι ότι οι συναισθηματισμοί δεν απελευθερώνουν, αλλά εγκλωβίζουν τον άνθρωπο, καθώς οι συναισθηματισμοί είναι μέρος του εγωισμού, είναι επίπλαστα δημιουργήματα που εδρεύουν στο ηλιακό πλέγμα κυρίως, και με τα οποία δεν υπάρχει σωστή ροή ενέργειας από τον ανώτερο Εαυτό αλλά απλά γίνεται μια ανακύκλωση και το άτομο δεν ενεργοποιείται και ζωοποιείται ουσιαστικά. Υπάρχουν όμως τα θεϊκά συναισθήματα, που εδρεύουν στο καρδιακό επίπεδο, όπως η Χαρά, η Ευδαιμονία, η Συμπόνια, η ανιδιοτελής Αγάπη, η Ευγνωμοσύνη, η Ιερότητα, η Καρδιακή Διεύρυνση, η Φώτιση, καταστάσεις που ελευθερώνουν και εξελίσσουν τον άνθρωπο. Η διαφορά δηλαδή βρίσκεται στο ότι οι συναισθηματισμοί είναι συναισθήματα αποκομμένα από τον Ανώτερο Εαυτό, δηλαδή δημιουργήματα του εγωισμού, ενώ τα θεϊκά συναισθήματα δημιουργούνται από την ενεργοποίηση που φέρνει η ένωση με τον Ανώτερο Εαυτό και των ανώτερων εντυπώσεων που Εκείνος μεταφέρει στη φυσιολογία μας.

Παραπέρα, οι συναισθηματισμοί (όπως νοσταλγίες, επιθυμίες, 'έρωτες' κλπ) δημιουργούν ψευδαισθησιακό αστρικό υλικό το οποίο θα αναζητά την υλοποίησή του στο πεδίο της γης, και άρα θα μας κρατά δέσμιους του κάρμα στη γη. Το αστρικό/συναισθηματικό σώμα καλούμαστε να το εξαγνίσουμε πλήρως, αν δεν θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στη γη. Άλλωστε οι συναισθηματισμοί ΔΕΝ είναι αγάπη.

Έτσι θέλει προσοχή στο τι φανταζόμαστε και φαντασιωνόμαστε, στο τι δημιουργούμε δηλαδή, καθώς σχηματίζεται αστρικό υλικό με τις φαντασιώσεις. Το ιδανικό είναι ο νους μας να είναι καθαρός, σαν τον καθαρό ουρανό.

Οι φαντασιώσεις άλλωστε έχουν βαμπιρικό λόγο ύπαρξης, είναι μια προσπάθεια να πάρουμε ενέργεια από κάπου, αντί να κατευθυνθούμε στη Πηγή απευθείας. Και οι φαντασιώσεις είναι δημιουργήματα που μας μολύνουν και μας δεσμεύουν. Η δημιουργική φαντασία πρέπει να χρησιμοποιείται τελικά για την υπέρβαση των μορφών και των συναισθημάτων.

Σίγουρα ο αγώνας μας εδώ στη γη έχει να κάνει με τη προοδευτική μας μετακίνηση από το τεχνητό, στο φυσικό, από το ψεύτικο, στο αληθινό. Έτσι ο πνευματικός άνθρωπος καλείται να απαρνηθεί τα κατώτερα συναισθήματα, για να ανέλθει στο πεδίο των θεϊκών συναισθημάτων. Δεν είναι κάτι εύκολο, γιατί υπάρχουν ισχυροί κοινωνικοί προγραμματισμοί και κλισέ που μας εξαναγκάζουν σε διάφορες συμπεριφορές, όπως το να κλαίμε σε κηδείες κλπ. Όμως τα κατώτερα συναισθήματα προκαλούν και βλάβη στην υγεία, καθώς, όπως είπα παραπάνω, δεν επιτρέπουν νέα ενέργεια να εισέλθει στον οργανισμό, καθώς τα συναισθήματα είναι μια τεχνητή/περιοριστική κίνηση των αδένων, μια εγκλωβιστική κίνηση.

Ας ανοιχτούμε λοιπόν στον φρέσκο αέρα του πνεύματος και στον ανοιχτό ουρανό των θεϊκών συναισθημάτων που υπερβαίνουν τον κόσμο της μορφής και υπερβαίνουν τον κόσμο των εγωιστικών κινήτρων κι επιθυμιών μας.

   πηγή   elenastral