Υπάρχει λόγος για ό,τι «βλακεία» κάνεις (και δεν είναι αυτός που νομίζεις)

Σου έχει τύχει να κάνεις μια βλακεία και μετά να πεις; «Γιατί το έκανα αυτό; Τι σκεφτόμουν; Ποιος ήταν ο λόγος;»

Καλύτερη Ζωή

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΛΑΜΟΥΡΗΣ

Σου έχει τύχει να κάνεις μια βλακεία και μετά να πεις; «Γιατί το έκανα αυτό; Τι σκεφτόμουν; Ποιος ήταν ο λόγος;»

Ένα είναι σίγουρο. Ότι μάλλον δεν ήταν αυτός που νομίζεις…Συχνά αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο κάναμε κάτι άσχημο, κάτι «κακό» ή κάτι λάθος και συνήθως καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ο λόγος που το κάναμε είναι επειδή είμαστε «κακοί» άνθρωποι. Δε μας αξίζει να μας φέρονται καλά, δεν μας αξίζει να ζούμε, δε θέλουμε τη συμπόνοια κανενός, που τραγουδούσε κι ο Στελάρας.Ευτυχώς κάνουμε και σε αυτό λάθος…Οι άνθρωποι δεν ξυπνάνε και ξαφνικά θέλουν να κάνουν κακό σε κάποιον. Δεν ξυπνάνε ξαφνικά και χάνουν μια προθεσμία στη δουλειά. Δεν ξυπνάνε και πληγώνουν τα συναισθήματα ενός άλλου.Υπάρχει πάντα λόγος.Υπάρχει πάντα απόλυτα ψυχο-λογική εξήγηση για ό,τι κάνουμε και είναι πολύ διαφορετική από αυτή που εμείς δίνουμε για εμάς. Ο λόγος που κάνουμε ό,τι κάνουμε είναι επειδή με κάποιο τρόπο έχουμε ταλαιπωρηθεί στο δικό μας παρελθόν.Αν έχεις την τάση να πληγώνεις τους δικούς σου ανθρώπους, μάλλον φοβάσαι να συνδεθείς, γιατί όταν ήσουν μικρός δεν εισέπραξες την αγάπη όπως την είχες ανάγκη. Μάλλον υπήρξε πολύ πόνος στη δική σου ανατροφή και από τότε έχεις συνδέσει τις κοντινές σχέσεις με τον πόνο. Πληγώνεις τους άλλους και επιλέγεις άλλους που σε πληγώνουν. Δεν είσαι κακός. Πληγωμένος είσαι.Αν δυσκολεύεσαι να κάνεις κοντινές σχέσεις, αν επιλέγεις ανθρώπους που δεν είναι διαθέσιμοι, τότε κατά πάσα πιθανότητα όταν ήσουν παιδί, οι γονείς σου ήταν απόμακροι προς τις δικές σου ανάγκες. Δεν ήταν διαθέσιμοι για σένα όπως τους είχες ανάγκη και δε σε φρόντισαν επαρκώς. Αυτό έμαθες. Δεν είσαι κακός. Ταλαιπωρημένος είσαι.Αν χάνεις προθεσμίες στη δουλειά, αν τα κάνεις όλα τελευταία στιγμή, αν φτάνεις μέχρι τη βρύση και τελικά δεν πίνεις νερό, δεν είσαι τεμπέλης ή έχεις κακή οργάνωση χρόνου. Μάλλον μέσα σου φοβάσαι να επιτύχεις γιατί από μικρός είτε έμαθες πως πρέπει να μειώνεις την αξία σου για να υπάρχει ισορροπία στην οικογένεια, ή ότι δεν είναι «σωστό» να δείχνεσαι στους άλλους, ή ότι κάποιος θα στεναχωρηθεί με τη δική σου επιτυχία. Δεν είσαι κακός. Φοβισμένος είσαι.Αν αγχώνεσαι διαρκώς με όλα, αν πολλές καταστάσεις σου προκαλούν πανικό, αν νιώθεις πως πρέπει να τους έχεις διαρκώς όλους ευχαριστημένους, υπάρχει εξήγηση. Ίσως μεγάλωσες σε μια αυστηρή οικογένεια, όπου έπρεπε να κάνεις τα πράγματα με συγκεκριμένο τρόπο για να είναι καλά οι γονείς.Ίσως άκουγες συχνά την ατάκα: «Μη με στεναχωρείς παιδί μου κι εσύ» από τη μαμά σου.Ίσως μεγάλωσες με έναν γονιό με κατάθλιψη, ο οποίος ήταν χαμένος στο δικό του κόσμο και ο τρόπος με τον οποίο ένα παιδί ερμηνεύει μια τέτοια κατάσταση είναι ότι εκείνο φταίει που η μαμά δεν του μιλάει. Η λύση που εφευρίσκει είναι ότι θα είναι όσο καλύτερο παιδί γίνεται μήπως και καταφέρει να είναι καλά η μαμά.

Η αφύπνιση δεν είναι πάντα όμορφη. Μερικές φορές είναι άσχημη, σκοτεινή, επώδυνη και δύσκολη

Η αληθινή αφύπνιση δεν είναι ένα παραμύθι. 

Το λαμπερό φως στο τέλος του τούνελ δεν είναι πάντα εκεί. Δεν υπάρχει κάποια ενθαρρυντική μουσική, καμία παράκαμψη για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Δεν μπορείτε να παρακάμψετε την πραγματικότητα για να φτάσετε στο τέλος. Δεν μπορείτε να αποφύγετε τον πόνο και τον αγώνα. Επειδή η αληθινή αφύπνιση είναι πραγματική.

Αφύπνιση σημαίνει να βλέπετε πράγματα για πρώτη φορά. 

 Σημαίνει να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας γι αυτό που είμαστε και να επιθυμούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Σημαίνει να κλαις μέχρι να πέσεις για ύπνο. Σημαίνει να πολεμάς με τον εαυτό σου. Σημαίνει να κάνεις μια ερώτηση και να μην έχεις κανέναν παρά τον εαυτό σου για την απάντηση. Η αληθινή αφύπνιση μερικές φορές είναι σκληρή. Πονά σαν μαχαίρι που σου σκίζει το δέρμα. Αλλά στο τέλος, είναι αυτή που μας διαμορφώνει στο άτομο που θα γίνουμε.

Χαρακτηριστικά των πραγματικά αυθεντικών ανθρώπων

Το να είσαι αυθεντικός σημαίνει να έχουμε το θάρρος να είμαστε ο εαυτός μας ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο κόσμος ή τι θα πει πίσω από πλάτη μας. Οι αυθεντικοί άνθρωποι ξεχωρίζουν εύκολα χάρη στα χαρακτηριστικά τους, τις πράξεις τους και τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με τους άλλους.

Δείτε παρακάτω 10 χαρακτηριστικά των πραγματικά αυθεντικών ανθρώπων.

1. Είναι αυτο-στοχαστικοί

Περνάνε χρόνο παρατηρώντας τον εαυτό τους και προσπαθώντας να καταλάβουν ποιοι είναι, τι θέλουν και τι είδους άνθρωποι θέλουν να είναι στην ζωή τους. Μελετούν τα λάθη τους χωρίς να έχουν εμμονές και προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις εμπειρίες για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

2. Δεν είναι επικριτικοί

Επειδή κοιτάζουν τον εαυτό τους και τα λάθη τους σε τακτική βάση, δεν κρίνουν τους άλλους. Καταλαβαίνουν, ότι τα λάθη συμβαίνουν για να μαθαίνουμε από αυτά και είναι πολύτιμο εργαλείο για να ωριμάζουμε και να εξελισσόμαστε.

3. Ζουν στο παρόν

Τρίτη, με διδασκαλίες από την ξερή συκιά, τον φόρο στον Καίσαρα και την ανάσταση

Ο Ιησούς και οι μαθητές ετοιμάζονται να επιστρέψουν στην πόλη της Ιερουσαλήμ, πάντοτε από το ίδιο απομακρυσμένο μονοπάτι που ήρθαν και το προηγούμενο πρωινό της Δευτέρας. Είναι σαν να μην θέλει ο Ιησούς να περιτριγυρίζεται από τους ανθρώπους - που περιμένουν να Τον δουν - προτού ανέβει στο Ναό.

 Όμως, σήμερα πολλοί από τους εβδομήντα δύο μαθητές Του, Τον περιμένουν ήδη στο χείμαρρο Κέδρον (της κοιλάδας Κέδρον)* λίγο πριν από το γεφυράκι, και μόλις Τον βλέπουν να προβάλει μέσα από τον ελαιώνα με τον πορφυρό μανδύα Του, τρέχουν να Τον προϋπαντήσουν και όλοι μαζί μετά προχωρούν προς την πόλη.
Ο Πέτρος κοιτάζει μπροστά, κάτω στην πλαγιά, πάντοτε με καχυποψία μην και εμφανιστεί κάποιος πονηρός άνθρωπος. Βλέπει πολλά ξερά φύλλα να επιπλέουν στο νερό του χειμάρρου. Μοιάζουν με τα φύλλα συκιάς. Παρατηρεί και βλέπει πιο πέρα τη συκιά, κατάξερη.

"Στο πρόσωπο του Χριστού κέρδισε η ζωή τον θάνατο..."

 

"Στο πρόσωπο του Χριστού κέρδισε η ζωή τον θάνατο..."

 

 

Αύριο είναι η πρώτη Κυριακή των Νηστείων, Κυριακή της Ορθοδοξίας. Και πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν αυτή την ημέρα, ως ημέρα θριάμβου για την Εκκλησία. Δεν νομίζω ότι αμφιβάλει κανείς γι αυτό. Όμως αυτός ο θρίαμβος της εκκλησίας, επί των εικονοκλαστών δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μια επίδειξη δυνάμεως και ισχύς απέναντι σε μια αντίπαλη ομάδα ή ιδέα. Για την εκκλησία η αλήθεια δεν είναι απλά μια ιδέα αλλά ένα πρόσωπο και η σχέση με αυτό. Στο πρόσωπο του Χριστού νικάει η ζωή τον θάνατο, και ο άνθρωπος γίνεται αθάνατος. 

Εάν η εκκλησία έχει μια ορθή δόξα, μια σωστική και υγιή αλήθεια, αυτή πρέπει να αποτυπώνεται όχι σε χαρτιά και διακηρύξεις, αλλά στην εμπειρία και το βίωμα της ζωής των μελών της. Εάν έχουμε την αλήθεια πρέπει να είμαστε αληθινοί, εάν έχουμε το φως να είμαστε φωτεινοί κι εάν ο Χριστός είναι ο υιός του Θεού που αναστήθηκε εκ νεκρών δεν μπορεί πάρα να ζούμε δοξολογικά και χαρούμενα. 

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΨΥΧΗ

 Ο σκοπός του ανθρώπου στη Γη είναι ένας: να φύγει από εδώ έχοντας γίνει λίγο καλύτερος από αυτό που ήταν όταν ήρθε. Αλλά για να γίνει κάποιος καλύτερος πρέπει να εξελιχθεί, που σημαίνει να υπερβεί τον εαυτό του. Μόνο έτσι μπορεί να απαλλαγεί από όλα τα κατώτερα στοιχεία που τον βαραίνουν. Αυτό ονομάζεται μετατόπιση της συνείδησης. Διαφορετικά μένει αδρανής.

Η μετατόπιση της συνείδησης γίνεται μέσωτης γνώσης των μαθηματικών, δηλαδή της γεωμετρίας και των αριθμών. Οι αριθμοί διδάσκουν πώς διατηρείται η ενέργεια στο σώμα, πώς διατηρείται η ενέργεια στο σύμπαν, αλλά και πώς μπορεί κανείς να τις διαχειριστεί.

Το σύμπαν, καθώς και όλοι οι κόσμοι που ενυπάρχουν σε αυτό, μας διδάσκουν ένα πράγμα: τους αριθμούς. Το σύμπαν το ίδιο είναι ένας αριθμός∙ ίσως ένας άπειρος αριθμός, αριθμός όμως. Αυτό μπορεί να φαίνεται περίπλοκο, όμως μας το δίνει να το καταλάβουμε με απλά λόγια ο Πυθαγόρας:

Αρχήν μεν των απάντων μονάδα, εκ δε της μονάδος αόριστον δυάδα, ως αν ύλην τη μονάδι αιτίω όντι υποστήναι. εκ δε της μονάδος και της αορίστου δυάδος τους αριθμούς, εκ δε των αριθμών τα σημεία, εκ δε τούτων τας γραμμάς, εξ ων τα επίπεδα σχήματα∙ εκ δεν των επιπέδων τα στερεά σχήματα, εκ δε τούτων τα αισθητά σώματα… και εξ αυτών γίνεσθαι κόσμον έμψυχον, νοερόν, σφαιροειδή. 

(Λεξικό Σούδας, λήμμα Πυθαγόρας, 5).

Η μυστική συζήτηση με τον Νικόδημο

Ο Νικόδημος, μέλος του Μεγάλου Σανχεντρίν (Μεγάλου Συνεδρίου), περίμενε και αυτός την έλευση του Μεσσία, όπως ήταν γραμμένο στην Τανάχ (τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης). Ο καιρός ήταν ήδη πλησίον, επειδή οι προφήτες είχαν περιγράψει τη χρονική περίοδο της εμφάνισης του Χρισμένου του Θεού.  Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, εκείνη την εποχή στο Ισραήλ είχαν εμφανιστεί πολλοί που ισχυρίζονταν ότι ήταν οι αναμενόμενοι Μεσσίες. Ο Νικόδημος, άνδρας με μεγάλη μόρφωση, έχει αρχίσει να διακρίνει στο πρόσωπο του Ιησού τον αληθινό Απεσταλμένο του Θεού, αλλά έχει και τις αμφιβολίες του. Γνωρίζει ότι οι ραββίνοι μισούν τον Ιησού, ότι το Σανχεντρίν, το ανώτατο εβραϊκό νομοθετικό και θρησκευτικό συμβούλιο είναι εναντίον Του, και ζητάει μια μυστική συνάντηση μαζί Του για να ξεκαθαρίσει μέσα του τις αμφιβολίες.

Το αίτημά του γίνεται αποδεκτό και τον βλέπουμε στο απόσπασμα από το κεφ. 116 του βιβλίου «The Gospel as revealed to me»* να πηγαίνει στο σπίτι όπου έμενε ο Ιησούς και να συζητάει μαζί Του.

Τα πρώτα λόγια που πρόφερε ο Θεός κατά τη δημιουργία του κόσμου

Ακόμα κι ένας αρχάριος αναγνώστης της Βίβλου, γνωρίζει ότι η πρώτη ιστορία της Γένεσης είναι η δημιουργία του κόσμου από τον Θεό. Αυτή η γνωστή ιστορία ακολουθεί ένα γνωστό μοτίβο. Ο Θεός μιλάει, κάτι δημιουργείται και ο Θεός το χαρακτηρίζει καλό. Αλλά όταν διαβάζετε αυτήν την ιστορία στα Εβραϊκά, ανακαλύπτετε ένα κρυφό μυστικό…  

Οι πρώτες λέξεις που είπε ο Θεός είναι «ας γίνει φως» (Γένεση 1: 3). Στα αρχικά εβραϊκά αυτή η φράση είναι yehi ή (יְהִי אוֹר). Η λέξη yehi (יְהִי) - «ας γίνει» - είναι ένας ειδικός όρος που προορίζεται μόνο για τη δημιουργική δύναμη του Κυρίου. Βρίσκεται μέσα στο εβραϊκό όνομα του Θεού: Yahweh (יהוה). Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να δημιουργήσουν με λέξεις. Ο Θεός, ωστόσο, σπάει τη σιωπή με αυτήν την ειδική λέξη που βασίζεται στο όνομά του.
Σε όλη τη Βίβλο, η εβραϊκή λέξη  «φως» (אור) είναι ένα σύμβολο για τη ζωή, τη χαρά και την απελευθέρωση, όπως ο προφήτης Ησαΐας αναφέρεται στον Θεό ως «το Φως του Ισραήλ θα γίνει φωτιά» (Ησαΐας 10: 17).  

15 μαθήματα ζωής από τον Dalai Lama

Byawakengr

Posted on 25/01/2021

Τον πήραν από το πατρικό σπίτι του όταν ήταν 6 χρονών. Στα 15 του έπρεπε να γίνει στρατιωτικός διοικητής και διπλωμάτης. Στα 25 αναγκάστηκε να φύγει από το Θιβέτ για την Ινδία. Σήμερα ο Dalai Lama είναι 79. Φαίνεται πως η ζωή του δεν υπήρξε εύκολη. Αλλά αντί να βλέπει κανείς ρυτίδες στο πρόσωπό του, αντικρίζει μια λάμψη να χορεύει στα μάτια του. Πάνω από 50 χρόνια οι άνθρωποι προσδοκούν να ακούσουν τα σοφά λόγια του και να δουν τις πράξεις του.

Για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε τις αρχές που βοήθησαν αυτόν τον απίστευτο άνθρωπο να διατηρήσει την θετική στάση του και την λογική θεώρηση του κόσμου τόσα χρόνια, σας παραθέτουμε πιο κάτω 15 μαθήματα ζωής που ο ίδιος εξέφρασε με τα δικά του λόγια.

1. Να είσαι ευγενικός όποτε μπορείς-δηλαδή πάντα.

2. Το να ζεις καλά έρχεται με τις πράξεις, όχι με την προσευχή.

3. Η αλαζονεία μπορεί να δικαιολογηθεί. Είναι το αποτέλεσμα είτε χαμηλής αυτοεκτίμησης ή λόγω προσωρινών και επιπόλαιων πράξεων.

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

Οι αρετές είναι δυνάμεις ή ενέργειες για να δρούμε και να εργαζόμαστε σωστά. Η λέξη ενέργεια προέρχεται από την ελληνική λέξη «έργον», εργασία. Η ενέργεια είναι αυτή που επιτρέπει να πραγματωθεί μια εργασία ή μια δράση. Έτσι, μιλάμε για μυϊκή ενέργεια, υδραυλική ενέργεια, αιολική ενέργεια, ηλεκτρική ενέργεια, ατομική ενέργεια κλπ. οι οποίες, διοχετευμένες από μηχανές, πραγματοποιούν ορατά έργα, φυσικά έργα.

Όμως υπάρχουν επίσης εργασίες, δράσεις αόρατες, συναισθηματικές, νοητικές, ηθικές, αισθητικές και πνευματικές, οι οποίες λειτουργούν με άλλους τύπους ενέργειας: ονομάζονται αρετές, όταν πρόκειται για  θετικές ενέργειες, ή διαστροφές και ελαττώματα, όταν πρόκειται για αρνητικές διεφθαρμένες ενέργειες ή όταν υπάρχει έλλειψη ή παραμόρφωση της ενέργειας. Και γι’ αυτό συνδέονται επίσης με την υγεία και την ασθένεια αντίστοιχα σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης.

Ο Ιησούς πειράζεται από τον Διάβολο

 

Μια συγκλονιστική περιγραφή της συνάντησης στην έρημο από τον ίδιο τον Ιησού προς την Μαρία Βαλτόρτα, η οποία μας κάνει, εδώ, γνωστό το όραμα που της επέτρεψε να δει.

Βλέπω ένα ερημικό μέρος που είδα και στο όραμα της βάπτισης του Ιησού στον Ιορδάνη. Αλλά τώρα θα πρέπει να βρίσκομαι κάπως πιο βαθιά στην έρημο, διότι δεν βλέπω ούτε τον ήρεμο γαλανό ποταμό, ούτε τις πράσινες όχθες που τρέφονται από το νερό του. Δεν υπάρχει τίποτε εδώ, μόνον ερημιά, πέτρες και μια τόσο ξερή γη, που μετατράπηκε σε κίτρινη σκόνη και παρασύρεται εδώ και εκεί από τον αέρα, και κάνει μικρούς ανεμοστρόβιλους, που είναι τόσο ζεστοί και ξηροί που μοιάζουν σαν την ανάσα από ένα καυτό στόμα που έχει πυρετό. Και είναι πολύ ενοχλητικό διότι εισχωρεί στα ρουθούνια και στον λαιμό. Υπάρχουν λίγοι αγκαθωτοί θάμνοι που αντέχουν με δυσκολία σε τέτοια ξηρασία. Μοιάζουν με μικρά τσουλουφάκια μαλλιών που επέζησαν σε ένα φαλακρό κεφάλι. Από πάνω, ένας ανελέητος γαλανός ουρανός, τριγύρω πέτρες και σιωπή. Αυτά βλέπω όσον αφορά τη φύση.  

Βλέπω έναν τεράστιο βράχο, σχεδόν μετέωρο σε σχήμα σπηλιάς και εκεί βρίσκεται ο Ιησούς, καθισμένος πάνω σε μια πέτρα που βρίσκεται μέσα στη σπηλιά. Έτσι προστατεύεται από τον καυτερό ήλιο. Και ο εσωτερικός μου σύμβουλος (η εσωτερική φωνή της Βαλτόρτα) με πληροφορεί, ότι η πέτρα στην οποία κάθεται τώρα είναι επίσης το σκαμνί Του όταν γονατίζει και το μαξιλάρι Του όταν ξεκουράζεται για λίγες ώρες, τυλιγμένος στον μανδύα Του, κάτω από τον ξάστερο ουρανό στον παγερό αέρα της νύχτας. Δίπλα Του είναι το σακούλι, που είδα να παίρνει από την Ναζαρέτ όταν έφευγε. Αυτά είναι όλα που έχει. Και από τον τρόπο που είναι διπλωμένο, καταλαβαίνω ότι είναι άδειο από τα λίγα τρόφιμα που Του έδωσε η Μαρία.  

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΊΑ ΚΈΝΤΡΑ ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΉΤΗ

ΕΠΕΙΔΉ ΚΆΠΟΙΕΣ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΟΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΊΡΕΤΑ ΜΆΛΛΟΝ ΣΧΟΛΙΆΖΟΥΝ... ΓΙΑ ΌΣΕΣ ΚΑΙ ΌΣΟΥΣ ΑΣΧΟΛΟΎΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΤΕΝΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΉ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΎΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗ ΧΏΡΑ ΜΑΣ ΌΠΩΣ ΛΈΝΕ... ΈΧΩ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΉΣΩ ΤΑ ΚΆΤΩΘΙ:

 

ΣΥΓΓΝΏΜΗ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΧΏΡΑ ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ; 

 

ΜΉΠΩΣ ΑΥΤΉ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΈΝΗ ΕΠΊΣΗΜΑ ΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΉ ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΜΕ ΤΟ ΦΕΚ 1 ΚΑΙ 2 ΤΟΥ 1833 ΠΟΥ ΙΣΧΎΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΆ ΈΩΣ ΣΉΜΕΡΑ ΚΑΙ ΈΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΉΣΕΙ ΤΟΝ ΤΊΤΛΟ ΤΗΣ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΕ ΜΕ ΑΦΜ 0000931106;

ΑΥΤΉ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΌ ΊΔΡΥΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑΣ ΤΗΣ ΤΟ ΈΧΟΥΝ ΟΝΟΜΆΣΕΙ ΣΎΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΦΑΝΕΊΣ ΛΌΓΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΕΊ ΤΗΝ ΈΔΡΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΠΑΛΆΤΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΆ ΌΘΩΝΑ;

To Prwo Ellhniko FEK 1833 – 16 Fevrouariou 1833.pdf

 

ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΛΈΤΕ;

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΑΠΛΑ ΣΕ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ - ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΣΥΜΠΑΝ

Οι σκέψεις σου δεν είσαι εσύ!

«Αν δεν έχεις επαρκείς πληροφορίες για το ποιος αλήθεια είσαι, τότε μπορεί να απογοητευτείς από την εμφάνιση της ζωής. Εάν, όμως, γνωρίζεις ότι η ζωή σου μπορεί να πάρει τη μορφή που εσύ της δίνεις, τότε στέκεσαι πιο υπεύθυνα πάνω σε αυτήν. Είναι καλό να γνωρίζεις πως οι σκέψεις σου είναι οι κλωστές που θα κεντήσουν το έργο της ζωής σου. Τα χρώματα των κλωστών που θα χρησιμοποιήσεις θα είναι ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα του καμβά. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς σκούρα χρώματα και να αναρωτιέσαι γιατί ο καμβάς της ζωής σου είναι σκούρος. Αν οι σκέψεις – κλωστές σου είναι μαύρες , τότε μαύρο θα είναι και το κέντημα της ζωής σου.

Είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχθούμε επισήμως τον αιθέρα

Συνέντευξη με τον Δρ. Φυσικών Επιστημών,  Κωνσταντίνο Τομόπουλο

Ο Κων. Τομόπουλος μου είπε ότι είμαστε αναγκασμένοι επισήμως να αποδεχθούμε τον αιθέρα. Όπως μου εξήγησε, το καθετί έχει αιθέρα και επομένως ο άνθρωπος μπορεί να επικοινωνήσει μαζί του, δηλαδή να δημιουργήσει σχέσεις στην αιθερική διάσταση, οι οποίες θα αλλάξουν αυτόματα την υλική υπόσταση όπως την ξέρουμε σήμερα. Το θείον αρχίζει ο άνθρωπος και το υποψιάζεται και αναγκάζεται σε πολλά σημεία να το αποδεχθεί, όταν δεν μπορεί να βρει λύσεις με τη μέθοδο στην οποία βασίζεται η λειτουργία της ανθρωπότητας σήμερα, δηλαδή τον υλισμό.

Κύριε Τομόπουλε, με την αλλαγή της συνειδητότητας του ανθρώπου τι μπορούμε να επιτύχουμε;

Η ανθρώπινη συνειδητότητα έχει ως στόχο της τη διασφάλιση έναντι της εντροπίας. Αυτή όμως δεν είναι η αιτία της ύπαρξης του ανθρώπου, διότι ο άνθρωπος υπάρχει για να μπορεί να επιτύχει το συντονισμό του με τη Θεία συνειδητότητα. Εκεί πάνω είναι η εξέλιξη του ανθρώπου και αυτό ονομάζεται αλλαγή συνειδητότητας. Μπορούμε να πετύχουμε το στόχο της ύπαρξής μας, η οποία είναι η θέωση.

Από πού αντλεί γνώση ο άνθρωπος;

Ο άνθρωπος αντλεί γνώση μέσω του εγκεφάλου του ο οποίος έχει δύο δυνατότητες. Η μία δυνατότητα είναι να αξιοποιεί εκείνα τα οποία του μεταδίδουν οι αισθήσεις του και αυτή είναι η επιστήμη η οποία υπάρχει σήμερα, και η άλλη δυνατότητα είναι η απευθείας επικοινωνία με το Θεό-αιθέρα, ο οποίος βρίσκεται μέσα του. Ο άνθρωπος ρέπει πάντοτε προς το υλικό. Όταν όμως θα αντιληφθεί τη σημασία την οποία έχει ο πνευματικός παράγοντας –ο αιθέρας– για το μέλλον του και για την περαιτέρω υπόστασή του στο σύμπαν, τότε θα αλλάξουν ραγδαία και μάλλον αιφνιδίως τα πράγματα. Αιφνιδίως θα συντονιστεί.

Σε όλους τους επιστήμονες η ερώτηση παραμένει η ίδια και είναι κλασική. Υπάρχει Θεός;