ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΨΥΧΗ

 Ο σκοπός του ανθρώπου στη Γη είναι ένας: να φύγει από εδώ έχοντας γίνει λίγο καλύτερος από αυτό που ήταν όταν ήρθε. Αλλά για να γίνει κάποιος καλύτερος πρέπει να εξελιχθεί, που σημαίνει να υπερβεί τον εαυτό του. Μόνο έτσι μπορεί να απαλλαγεί από όλα τα κατώτερα στοιχεία που τον βαραίνουν. Αυτό ονομάζεται μετατόπιση της συνείδησης. Διαφορετικά μένει αδρανής.

Η μετατόπιση της συνείδησης γίνεται μέσωτης γνώσης των μαθηματικών, δηλαδή της γεωμετρίας και των αριθμών. Οι αριθμοί διδάσκουν πώς διατηρείται η ενέργεια στο σώμα, πώς διατηρείται η ενέργεια στο σύμπαν, αλλά και πώς μπορεί κανείς να τις διαχειριστεί.

Το σύμπαν, καθώς και όλοι οι κόσμοι που ενυπάρχουν σε αυτό, μας διδάσκουν ένα πράγμα: τους αριθμούς. Το σύμπαν το ίδιο είναι ένας αριθμός∙ ίσως ένας άπειρος αριθμός, αριθμός όμως. Αυτό μπορεί να φαίνεται περίπλοκο, όμως μας το δίνει να το καταλάβουμε με απλά λόγια ο Πυθαγόρας:

Αρχήν μεν των απάντων μονάδα, εκ δε της μονάδος αόριστον δυάδα, ως αν ύλην τη μονάδι αιτίω όντι υποστήναι. εκ δε της μονάδος και της αορίστου δυάδος τους αριθμούς, εκ δε των αριθμών τα σημεία, εκ δε τούτων τας γραμμάς, εξ ων τα επίπεδα σχήματα∙ εκ δεν των επιπέδων τα στερεά σχήματα, εκ δε τούτων τα αισθητά σώματα… και εξ αυτών γίνεσθαι κόσμον έμψυχον, νοερόν, σφαιροειδή. 

(Λεξικό Σούδας, λήμμα Πυθαγόρας, 5).

Αυτό το σύντομο αλλά σαφές απόσπασμα, μάς δείχνει πως από την μονάδα φτιάχνονται τα πάντα, γι’ αυτό και λέμε ότι τα πάντα είναι αριθμοί. Αν τώρα κάποιος το βρίσκει δύσκολο να ασχοληθεί με την μελέτη των αριθμών και τις συναφείς επιστήμες, υπάρχει ένας ευκολότερος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει για να εξελιχθεί: να διδαχτεί αξίες, βασικές αξίες που έχουν χαθεί. Αυτό ο Πλάτωνας το αποκαλεί «γυμναστική του νου».

Αλλά ποιος διδάσκει αυτές τις αξίες; Κάποιος άνθρωπος; Μήπως κάποιος θεός; Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Τις αξίες αυτές τις διδάσκει ο ουρανός, αυτό το τόσο ταλαιπωρημένο από την ανθρώπινη αλαζονεία στερέωμα, καθώς φτάσαμε στο γελοίο σημείο να πιστεύουμε πως το σύμπαν υπάρχει για να ικανοποιεί κάθε φαντασίωση και παράλογη επιθυμία μας.

Αν θέλει ο άνθρωπος να προχωρήσει και να εξελιχθεί πρέπει να διώξει από μέσα του – πέρα από τις φαντασιώσεις και τις πλάνες – και όλες τις ανόητες και παράλογες επιθυμίες του.

Τις βασικές αξίες, αξίες που έχουν σήμερα χαθεί, τις διδάσκει το σύμπαν, «ο ουρανός και η τάξη όλου του κόσμου» σύμφωνα με τα λόγια του Αναξαγόρα, που όταν τον ρώτησαν τι κίνητρο έχει ο άνθρωπος για να ζει, απάντησε: «Για να μπορεί να θαυμάζει τον ουρανό και τη τάξη όλου του κόσμου». Εννοούσε με αυτό ότι η τάξη και η κανονικότητα που υπάρχει στις κινήσεις και στις περιφορές των άστρων πρέπει να γίνει πρότυπο κανονικότητας για την ανθρώπινη ψυχή.

Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο (90 a-d) χρησιμοποιεί το ίδιο επιχείρημα για να πει ότι η «γυμναστική» που ταιριάζει στο έλλογο ον είναι «οι σκέψεις και περιφορές του σύμπαντος» (αι του παντός διανοήσεις και περιφοραί).
Γιατί, σπουδάζοντας την τάξη που υπάρχει στις περιφορές των ουρανίων σωμάτων, ο άνθρωπος αρχίζει να τις μιμείται, διορθώνοντας έτσι μέσα του «τις εσωτερικές περιφορές του νου» (των εν τη κεφαλή περιόδων) και παύοντας να είναι παράλογος και κύμβαλο αλαλάζον. Με αυτό τον τρόπο εναρμονίζεται με την παγκόσμια ψυχή, καθ’ ομοίωση της οποίας εξάλλου δημιουργήθηκε.

Ότι ο άνθρωπος πρέπει να ζει με «λογισμό και αριθμό» το λέει και ο Επίχαρμος, όπως αναφέρει ο Κλήμης στους Στρωματείς (Ε, 119):

Ο βίος ανθρώποις λογισμού και αριθμού δείται πάνυ∙

ζώμεν αριθμώ και λογισμώ∙ ταύτα γαρ σώζει βροτούς.

Ο ανθρώπινος βίος χρειάζεται τον ορθό λόγο και τη ευρυθμία∙

ζούμε με ευρυθμία και ορθολογισμό, γιατί αυτά σώζουν τους θνητούς.

Δυστυχώς, αν και ζει μέσα σε ένα λογικό σύμπαν, ο άνθρωπος φέρεται απερίσκεπτα και πιστεύει πως δεν υπάρχει τίποτε άλλο και πως είναι ελεύθερος να κάνει όποια ανοησία θέλει χωρίς να υποστεί ποινή.
Όμως «εκεί έξω» υπάρχουν δυνάμεις – νοήμονες δυνάμεις – που υπερβαίνουν την ανθρώπινη φαντασία.

Ακόμη και σαν υλικό περιβάλλον να το δούμε, πάλι ο άνθρωπος δεν ζει μόνος του, αλλά σε σύνδεση με το περιβάλλον αυτό. Και όπως οι πράξεις του επηρεάζουν άμεσα τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει, έτσι και οι σκέψεις του επηρεάζουν το κοσμικό περιβάλλον που με τη σειρά του αντιδρά επηρεάζοντας – θετικά ή αρνητικά – τον άνθρωπο. Αυτός είναι ο κοσμικός νόμος, ο οποίος, θα λέγαμε, αντιδρά και χρησιμοποιώντας τις ενέργειες των άστρων θα στείλει σε άλλον από εμάς κυνικά καύματα και σε άλλον τη δυνατότητα να ευθυγραμμιστεί με τον παγκόσμιο Νου, όπως γίνεται με την ευθυγράμμιση της Γης και του Ήλιου Απόλλωνα (του ηλίου μας) με τον Σείριο.

Από τον Αντώνη Κυριαζή            ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ