10 συμβουλές για να νικήσετε το χρόνιο στρες

Άρθρο του δρος Mark Hyman

«Αν γνωρίζατε πραγματικά τι συμβαίνει στον οργανισμό σας όταν είστε στρεσαρισμένοι, θα είχατε φρίξει. Είναι κάτι πολύ άσχημο», τόνισα κατά τη διάρκεια μιας διάσκεψης που πραγματοποιήθηκε το 2013 για την Τρίτη Παράμετρο σχετικά με τον ορισμό της επιτυχίας.

Δεν ήμουν υπερβολικός. Το χρόνιο στρες έχει γίνει επιδημία στην κοινωνία μας όπου όλα γίνονται με μεγάλη ταχύτητα κι εμείς αναλαμβάνουμε ολοένα και περισσότερες υποχρεώσεις στο συνεχώς διευρυνόμενο πρόγραμμά μας.

Έρευνες επιβεβαιώνουν ότι το στρες μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, ενώ μια μεταανάλυση που περιελάμβανε 300 μελέτες έδειξε ότι το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Μια άλλη μελέτη αποκάλυψε ότι οι γυναίκες που υπέφεραν από άγχος είχαν σημαντικά μεγαλύτερη περίμετρο μέσης σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν είχαν άγχος.

Οι ειδικοί έχουν συνδέσει το άγχος με το σάκχαρο στο αίμα και το λίπος γύρω από την κοιλιά. Το χρόνιο στρες αυξάνει την ινσουλίνη, η οποία οδηγεί σε μεταβολική δυσλειτουργία, αύξηση του σωματικού βάρους, αντίσταση στην ινσουλίνη και τελικά εμφάνιση διαβήτη. Η ινσουλίνη δεν είναι η μόνη ορμόνη που διαταράσσεται από το άγχος. Τα επινεφρίδια απελευθερώνουν ορμόνες όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, οι οποίες κατακλύζουν τον οργανισμό, αυξάνουν τον ρυθμό της καρδιάς και την πίεση του αίματος πολλαπλασιάζοντας έτσι τις πιθανότητες να πήξει το αίμα, καταστρέφουν το κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, αυξάνουν την αποθήκευση λίπους στην κοιλιά και γενικώς προκαλούν βλάβες στο σώμα.

Κρισναμούρτι: Ζούμε σε μια βίαιη κοινωνία

Απόσπασμα ομιλίας Τζίντου Κρισναμούρτι στο Madras, Ινδία, 1981

Είμαστε βίαιοι. Αυτό είναι ένα γεγονός. Θυμώνουμε, οργιζόμαστε, συμμορφωνόμαστε, μιμούμαστε, ακολουθούμε, είμαστε επιθετικοί, και η επιθετικότητα παίρνει πολλές μορφές: την ευγενική πολιτισμένη επιθετικότητα, που σε πείθει με το γάντι, μέσα από τη στοργή. Αυτό είναι μια μορφή βίας.

Ο εξαναγκασμός να σε κάνω να σκέφτεσαι σύμφωνα με μια ιδιαίτερη άποψη, αυτό είναι πάλι μια άλλη μορφή βίας.

Βία είναι η αποδοχή του εαυτού σου σαν κάτι που δεν είσαι. Παρακαλώ να το κατανοήσετε αυτό.

Μολονότι εκπαιδευόμαστε από την παιδική μας ηλικία να μην είμαστε άπληστοι, δεν έχουμε κατανοήσει ότι το «ΜΗ» είναι μόνο το αντίθετο αυτού που είμαστε.

Έχουμε εκπαιδευτεί, διαμορφωθεί, τα βιβλία που μας έχουν δώσει λένε ότι υπάρχει δυαδικότητα, κι εμείς το έχουμε αποδεχτεί αυτό.

Αυτή η διαμόρφωσή μας από την παιδική ηλικία εμποδίζει την κατανόηση αυτού του απλού γεγονότος, που είναι ότι υπάρχει μόνο «αυτό που είναι».

Βοήθησέ με, Κύριε…

Την ώρα του πάθους, γιατί σκοτίζεται ο νους μου.
Την ώρα του πειρασμού, γιατί παραλύει η θέλησή μου.
Την ώρα του πόνου, γιατί κατακαίονται τα σωθικά μου.
Την ώρα του ενθουσιασμού, γιατί δεν ελέγχω τις απόψεις μου.
Την ώρα της απελπισίας, γιατί νομίζω πως χάνεται το παν.
Την ώρα του θυμού, γιατί δεν ξέρω τι κάνω.
Την ώρα της αδυναμίας, γιατί μπορώ να πουληθώ και στο διάβολο.
Την ώρα του φόβου, γιατί τα έχω χαμένα.
Την ώρα της χαράς, γιατί μπορεί να μην αντέξω στο βάρος της.
Την ώρα της αγάπης, για να είναι γνήσια.
Γίνε, Κύριε, φωτισμός μου και αντιλήπτωρ μου στις μεγάλες, τις μοναδικές ώρες της ζωής μου.
Πηγές: Χριστιανική Φοιτική Δράση-  agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr  πηγή  Διακόνημα

Το μεγάλο θαύμα μιας μικρής αγκαλιάς…

Της Στεύης Τσούτση

Η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ. Για τις περισσότερες ασθένειες κι αδυναμίες του ανθρώπου, έχει βγει ένα μαγικό πολύχρωμο χαπάκι. Σου το δίνουν, μαζί με τις οδηγίες χρήσης. Πριν ή μετά το φαγητό, συνοδευόμενο με γιαούρτι ή κάποιο άλλο χαπάκι, λιωμένο ή σε σιρόπι. Υπάρχουν πολλά και διάφορα. Όλα με ένα και μόνο σκοπό: Να γιατρευτείς.

Πονάει χέρι; Φάρμακο.
Πονάει μέση; Φάρμακο.
Πονά κεφάλι; Φάρμακο.

Τι κάνεις, όμως, όταν πονά η καρδιά; Όταν τη νιώθεις χίλια κομμάτια; Όχι απαραίτητα από ερωτική απογοήτευση. Αλλά από κάθε αποτυχία, κακοτυχία ή ατυχία που μπορεί να σου τύχει. Είτε αυτό είναι σε διαπροσωπικό επίπεδο, σε επαγγελματικό ή οικογενειακό.

Ότι κι αν τύχει, δεν αλλάζει ο τρόπος που νιώθεις. Προδομένος, λυπημένος ή και συντετριμμένος. Ο κόσμος παρουσιάζεται διαφορετικός από ότι τον ξέρεις και η γη χάνεται κάτω από τα πόδια σου. Σε εκείνες τις ώρες της μεγάλης μαυρίλας, τότε που το κάθε τι χάνει το νόημα του, χρειάζεσαι ένα φάρμακο. Ένα μαγικό χαπάκι που θα κάνει τα πάντα να περάσουν κι εσένα να νιώσεις καλύτερα.

Αγκαλιά

Ο Θεός εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης κι ευτυχία

  Ο Θεός εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης κι ευτυχία

Ο Θεός εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης κι ευτυχία

1. Η ευτυχία είναι μια ιδιότητα της αγάπης. Δεν γίνεται να είναι ξεχωριστά από αυτήν. Και ούτε μπορεί να βιωθεί εκεί όπου δεν βρίσκεται η αγάπη. Η αγάπη δεν έχει όρια, γιατί βρίσκεται παντού. Άρα και η χαρά βρίσκεται παντού. Και όμως, μπορεί ο νους να το αρνηθεί αυτό και να πιστεύει ότι υπάρχουν κενά στην αγάπη όπου μπορεί να εισέλθει η αμαρτία, φέρνοντας πόνο αντί χαρά. Αυτή η παράξενη πεποίθηση επιθυμεί να περιορίσει την ευτυχία επαναπροσδιορίζοντας την αγάπη ως περιορισμένη, και δημιουργώντας αντίσταση σε αυτό που δεν έχει όρια και κανένα αντίθετο.

2. Τότε ο φόβος συνδέεται με την αγάπη, και τα αποτέλεσμα του γίνονται το κληροδότημα του νου που πιστεύει πως ό,τι έφτιαξε είναι αλήθεια. Αυτές οι εικόνες, χωρίς καμιά πραγματικότητα στ’ αλήθεια, φέρουν μαρτυρίες για τον φόβο προς τον Θεό, ξεχνώντας ότι αφού Εκείνος είναι Αγάπη, πρέπει να είναι και χαρά. Αυτό το βασικό σφάλμα θα προσπαθήσουμε να φέρουμε στην αλήθεια σήμερα, και να διδάξουμε τον εαυτό μας:

Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Οι ανθρώπινοι συναισθηματισμοί είναι υποκατάστατα των θεϊκών συναισθημάτων. Γενικά, όπου υπάρχει έλλειψη Εαυτού, ο άνθρωπος δημιουργεί υποκατάστατα του Εαυτού. Όπου λείπουν τα ευδαιμονικά θεϊκά συναισθήματα, ο άνθρωπος δημιουργεί τεχνητά συναισθήματα ώστε να μπορέσει να βιώσει έστω και λίγη συγκίνηση, να κινηθεί δηλαδή το είναι του, να νιώσει περισσότερα και να ξεφύγει από τη ψυχική αδράνεια και άγνοια.

Σίγουρα οι συναισθηματισμοί είναι μία σκάλα της εξέλιξης που κάνουν τον άνθρωπο πιο ‘άνθρωπο’, όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μείνουμε εκεί, καθώς οι συναισθηματισμοί δεν είναι αληθινοί, είναι τεχνητά –και συνήθως βαμπιρικά- φτιαγμένα συναισθήματα.

Με την χαρά, τη λύπη, την συναισθηματική αγάπη, τον ενθουσιασμό, την επιθυμία, τη τρυφερότητα και μια μεγάλη γκάμα γενικά συναισθημάτων, ο άνθρωπος προσπαθεί να δημιουργήσει ενέργεια, να ενεργοποιήσει το συναισθηματικό του κόσμο, ή προσπαθεί να πάρει ενέργεια από το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Οι συναισθηματισμοί είναι αστρικό υλικό, και το αστρικό πεδίο είναι ένα τεχνητό πεδίο, το οποίο καλούμαστε να εξαγνίσουμε πλήρως.

Να θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου

Να θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου

Μια κυρία ήρθε και είπε, "Είμαι πολύ αδύναμη. Μαγειρεύω καλά, η οικογένειά μου είναι ένα αριστούργημα, το σπίτι μου είναι ένα παλάτι, όλα είναι υπέροχα, αλλά δεν έχω ενέργεια". "Ξέρεις", της είπα, "ταΐζεις μόνο ένα μέρος της ύπαρξής σου· το άλλο μέρος είναι πεινασμένο". Αποκρίθηκε,"Τι είναι το άλλο μέρος;" "Το άλλο μέρος ", είπα, "είναι η πνευματική φύση σου. Η πνευματική φύση σου δεν τρώει τίποτα. Κάνεις διαλογισμό;" "Όχι". "Προσεύχεσαι;" "Όχι". "Διαβάζεις σπουδαία, όμορφα βιβλία;" "Όχι, αλλά βλέπω τηλεόραση." "Τι βλέπεις;" "Τους γκάνγκστερ." "Λοιπόν, αυτό είναι ένα άλλο πράγμα. Τρως αυτό το μέρος, το σώμα τρώει, τα συναισθήματα τρώνε και ο νους τρώει, αλλά το πνεύμα μέσα σου είναι πεινασμένο. Όταν το πνεύμα μέσα σου είναι πεινασμένο, θα είσαι εκτός ισορροπίας. Δεν έχεις βιταμίνες. Θα πρέπει να θρέψεις το πνεύμα και να θρέψεις το σώμα. Αν θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου, ωραία, όμορφα, τότε θα είσαι ένα ισορροπημένο ανθρώπινο ον."

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Stories                          πηγή    elenastral

Μην Τον θρηνούμε! "Τι ζητείτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!" Η αγάπη Του μας νίκησε όλους στους αιώνες των αιώνων!

Μην Τον θρηνούμε! "Τι ζητείτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!" Η αγάπη Του μας νίκησε όλους στους αιώνες των αιώνων!

Πόσοι Σταυροί ακόμα ως την Αγάπη! Και όμως Εκείνος μας αγάπησε έως τέλους! Ως την ανάστασή μας! Αυτός είναι ο καινούργιος, ο μετά Χριστόν κόσμος: Αναστάσιμος!     πηγή  ΣΤΕΜΑ

Τι σημαίνει αλλαγή; Αλλάζω θέση! Στέκομαι στο θεϊκό σημείο της αγάπης!

Τι σημαίνει αλλαγή; Αλλάζω θέση! Στέκομαι στο θεϊκό σημείο της αγάπης!

Τι είναι Χριστότητα; Ο Υιός που δεν έφυγε ποτέ από τον Πατέρα!

Τι είναι το εγώ; Μια εκδοχή αυτο-ύπαρξης του νου που προσπαθεί να επιβιώσει και να κατατονοήσει τον εαυτό του αποκομμένο από το Όλο! 

Ποιος μιλάει; Η Χριστότητα ή το εγώ σου; Η Χριστότητα είναι δικαιοσύνη, το εγώ έχει δίκια!

Η Χριστότητα αλλάζει τον κόσμο, το εγώ ψάχνει την βολική του θέση μες στον κόσμο!

Το εγώ ζητά αναγνώριση, η Χριστότητα αναγνωρίζει μόνο το φως! 

*

Από τους αναπαλμούς της αγάπης καθαίρεται ο σύμπας κόσμος καθώς η αγάπη μετουσιώνει την εμπειρία της διττότητας σε αυτό που η ίδια είναι! 

Θεϊκή ανατροπή για τον νου: ο χωροχρόνος και τα φαινόμενα υπακούν στο πνεύμα! Γι' αυτό και όλα αλλάζουν! 

Η "αυτονόμηση" πάντα Εωσφόρο μυρίζει! Μα αφού ο Θεός σε έφερε σε μοναδική και ανεπανάληπτη ύπαρξη και ταυτόχρονα σε έχει στην αγκαλιά του, εσύ τι άλλη αυτονομία ζητάς; Το έξω από την ενότητα, την άγια διαπερατότητα των πάντων;      πηγή   ΣΤΕΜΑ

Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς...

Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς...

Η φύση είναι   συνειδητή φαντασία εκφραζόμενη  μέσα από την συμπαντική θεϊκή νόηση όλων των όντων. 

Όσο ο άνθρωπος ερευνά την φύση του, βρίσκετε αντιμέτωπος με   καινούρια ερωτήματα, καινούριους τρόπους , καινούρια  πράγματα,  και αυτό που συμβαίνει αντιλαμβάνομενος  αυτό το θαύμα  είναι να εκστασιάζεται ,  και όλο και περισσότερο,   να επιβεβαιώνει μέσα του την αίσθηση ότι όλα είναι συνδεδεμένα ,  ότι όλα είναι  εντάξει , ότι όλα είναι ένα …..

Αυτή η δυνατότητα της  κατανόησης  ….. ότι όλα είναι συνδεδεμένα,  είναι πραγματικά μια δυνατότητα  που μπορεί να την  έχει μόνο ο άνθρωπος ………

Έχει ειπωθεί, και ετσι είναι, ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει πλέον σε ένα υπαρξιακό επίπεδο όπου θα μεταπηδήσει αναπόφευκτα  από το <<εγώ στο εμείς >>, και αυτό ακούγετε πολύ όμορφο.

Όταν είσαι σε πτώση του εαυτού σου ξεχνάς πως υπάρχει η χάρις!

Όταν είσαι σε πτώση του εαυτού σου ξεχνάς πως υπάρχει η χάρις!

Αν συναναστρέφεσαι καθ’ υπερβολή ανθρώπους με συννεφιά, χάνεις την απόλυτη επαφή με τον ήλιο! 

*

Ελεύθερος σημαίνει να εντάσσεσαι στην θεία ροή!

Το εγώ αρνείται την Άγια ροή αφού θεωρεί ότι το ίδιο είναι η πηγή! Όσο πιο μακριά είσαι από την πηγή, τόσο πιο "αυτόνομος" αισθάνεσαι! 

Το να μην αναγνωρίζεις έναν αληθινό πνευματικό οδηγό και να μην ιεραρχείσαι ως προς αυτόν, είναι το ίδιο ανόητο με τον εκχωρείσαι σε ψευδοδασκάλους! 

* 

Νέα Πνευματική Εποχή σημαίνει να σε διδάσκει το Φως!

Νέα Πνευματική Εποχή σημαίνει να είσαι φρέσκος, καθαρός, άδειος! Για να σε γεμίζει η Άγια Ζωή! 

Το φιλί του Ιούδα...

Το φιλί του Ιούδα...

Ο Ιούδας προδίδει με φιλί, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγάπη. Φιλάει προδοτικά γιατί ποτέ η καρδιά του δεν σαρκώθηκε στα χείλη του. Είχε μπερδέψει μέσα του, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι από εμάς, την αγάπη με την ανάγκη, τον πόθο με το πάθος και τον έρωτα με την συνδιαλλαγή. Όταν φιλάς κοινωνάς την ζωή σου με την ζωή κάποιου άλλου που επέλεξες να ακολουθήσεις και να παραδοθείς δίχως κρατούμενα και βερεσέδια. Ο Ιούδας δεν μπορεί να το πράξει γιατί για εκείνον η αγάπη είναι ανάγκη. Η σχέση στόχος και η μαθητεία ρόλος. Όλα μετρήσιμα και υπολογίσιμα, δηλαδή άοσμα και νεκρά.  

Τις περισσότερες φορές δεν αγαπάμε τον άλλο γι αυτό που είναι, μα για εκείνο που εμείς θα θέλαμε να είναι. Γι αυτό  ο Ιούδας όταν νιώθει ότι δεν ικανοποιούνται οι εγωτικές επιδιώξεις και ναρκισσιστικές επιθυμίες του, προδίδει τον Χριστό με ένα φιλί. Έτσι για να θυμόμαστε ότι η προδοσία φιλάει «υπέροχα». Αχ και να ξέραμε πόσοι μας πρόδωσαν με ένα φιλί. Πόσοι την ώρα που μας φιλούσαν μας μισούσαν, και την ώρα που μας αγκάλιαζαν μας φυλάκιζαν. 

     πηγή  π.λίβυος 

Γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι είναι δάσκαλοί μας;

Όλοι συναντάμε κατά καιρούς δύσκολους ανθρώπους, είτε στην εργασία μας είτε στο φιλικό περιβάλλον είτε ακόμα χειρότερα, στο οικογενειακό ή συγγενικό μας περιβάλλον. Το ζήτημα των σχέσεων μοιάζει πολλές φορές με έναν λαβύρινθο ή μια σπαζοκεφαλιά, την οποία δυσκολευόμαστε να λύσουμε και συχνά, δεν τα καταφέρνουμε ποτέ.

Πολλές φορές, η μοναδική λύση για να απαλλαγούμε από έναν δύσκολο άνθρωπο είναι να τον απομακρύνουμε από τη ζωή μας ώστε, να μην μας επηρεάζει. Αυτή η τακτική όμως ενέχει δύο σημαντικά προβλήματα. Το ένα είναι ότι η απομάκρυνση αυτών των προσώπων δεν είναι πάντα εφικτή και το δεύτερο είναι ότι κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους υπάρχει στη ζωή μας για να μας προσφέρει ένα μεγάλο δώρο. Ένα μάθημα αυτογνωσίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες σχέσεις με τους άλλους καθρεφτίζουν τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας.

Εάν το συνειδητοποιήσουμε αυτό βαθιά και επιτρέψουμε στον εαυτό μας να διδαχθεί από αυτούς τους ανθρώπους, τότε θα έχουμε κερδίσει πολλά. Ας δούμε επιγραμματικά γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι είναι οι μεγαλύτεροι δάσκαλοί μας και πώς μπορούμε να αποκομίσουμε τα μέγιστα από αυτούς, οφέλη.