Γιατί οι άνθρωποι θέλουν κάποιες φορές να πληγώσουν και να βλάψουν τους άλλους;

 

Οι άνθρωποι γενικότερα, είμαστε ιδιαιτέρως κοινωνικά όντα που έχουν ανάγκη από θετικές σχέσεις. Επομένως, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τα κίνητρα που έχουμε για να τα πηγαίνουμε καλά με τους άλλους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα ύπαρξης της κοινωνίας μας, αν ιστορικά οι άνθρωποι δε συνεργάζονταν και δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους σε ένα μεγάλο βαθμό.
Ωστόσο, πολύ συχνά βλάπτουν εσκεμμένα ο ένας τον άλλον. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Γιατί οι άνθρωποι θέλουν κάποιες φορές να πληγώσουν και να βλάψουν τους άλλους; Δεκαετίες έρευνας αποδεικνύουν ότι πίσω από τη δημοφιλή πεποίθηση πως οι άνθρωποι γίνονται κακοί όταν θέλουν να αισθανθούν καλύτερα για τον εαυτό τους, κρύβεται μία μεγάλη αλήθεια.
1. Η Θετική ιδιαιτερότητα

Εμείς κοπιάζουμε κι ο Θεός το βλέπει και μας προετοιμάζει για τη Βασιλεία

Γέροντας Ελισαίος, Καθηγούμενος Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας

[Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα της Συνέντευξης του Πανοσιολ. Καθηγουμένου της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισαίου στο Διευθυντή Σύνταξης της Πεμπτουσίας κ. Νικόλαο Κόιο]

ΝΚ – Γέροντα, εσείς πρoΐστασθε εδώ και αρκετά χρόνια πνευματικά του κοινοβίου της Σιμωνόπετρας και θέλουμε να μας πείτε από την εμπειρία σας ως πνευματικός:

Τελικά τι χρειάζεται, ποια είναι η ουσία του πράγματος που χρειάζεται ο άνθρωπος για να  να προχωρήσει στην πνευματική ζωή; Και διαφέρουν οι απαιτήσεις της πνευματικής ζωής από τα παλαιότερα χρόνια με τις απαιτήσεις της πνευματικής ζωής σήμερα; Αυτό είναι ένα πράγμα που απασχολεί πολλούς.

ΓΕ – Βεβαίως δεν υπάρχει μια συνταγή για την πνευματική ζωή.

Ο άνθρωπος πρέπει να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια μέσα του, κατά τη γνώμη μου, δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι την πνευματική ζωή κάποιος την επιθυμεί, δηλαδή ο άνθρωπος, ο πιστός, ο μοναχός, και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του μοναχού και του πιστού όσον αφορά την επιθυμία, τον πόθο, όπως λέμε, της πνευματικής ζωής, διότι κάθε άνθρωπος έχει αυτό τον έμφυτο πόθο της στροφής προς τον Θεό. Αυτό είναι κλασικό και δεν διαψεύδεται από κανέναν. Το πρώτο είναι αυτό, αλλά υπάρχει και ο άλλος πόλος. Αυτός που δίνει την πνευματική ζωή, δηλαδή ο Θεός. Ένας επιθυμεί και ο άλλος δίνει. Επομένως η πνευματική ζωή είναι μία δωρεά στον άνθρωπο από τον Ίδιο τον Θεό. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, για να αποσαφηνίζει ο άνθρωπος μέσα του τι επιδιώκει στην πνευματική ζωή.

Πως να αυξήσετε τους φίλους σας

Πως να αυξήσετε τους φίλους σας

1. Το πρώτο βήμα είναι να αυξήσετε τη χαρά σας. Η χαρά είναι ο πιο ισχυρός μαγνήτης. Αν είστε σε κατάσταση μελαγχολίας ή αρνητικότητας, θα χάσετε τους φίλους σας και δύσκολα θα κάνετε υγιείς φίλους.

Η χαρά προκαλεί αγάπη, εμπιστοσύνη και πίστη. Σας αρέσει να συνεργάζεστε με χαρούμενους ανθρώπους, γιατί η χαρά τους τρέφει την αύρα σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο διψούν για χαρά. Η χαρά τούς δίνει ελπίδα και ενισχύει τη θέλησή τους για ζωή.

Ένας ποιητής έγραψε κάποτε ότι υπάρχουν δυο πολύ σημαντικά πράγματα στη ζωή: η χαρά και ο αέρας. Χωρίς αέρα πεθαίνετε· χωρίς χαρά, η ζωή είναι νεκρή. Όποτε απουσιάζει η χαρά, το μικρόβιο της κακολογίας, του φθόνου και της συκοφαντίας αυξάνονται και κάνουν τους ανθρώπους απωθητικούς.

Η χαρά αναζωογονεί το νευρικό σύστημα. Αυτοί που είναι χαρούμενοι έχουν υγιείς αδένες. Αν δεν έχετε χαρά, οι αδένες σας δε λειτουργούν στην άριστή τους κατάσταση. Αν έχετε χαρά, αναδίδετε ωραία μυρουδιά. Αν δεν έχετε χαρά, αναδίδετε άσχημη μυρουδιά.

Στο καβούκι του ντροπαλού

Στο καβούκι του ντροπαλού

 

Γεννιόμαστε ντροπαλοί ή οι συνθήκες μας κάνουν συνεσταλμένους; Πότε η ντροπή αρχίζει να δυσκολεύει τη ζωή μας και με ποιους τρόπους μπορούμε να τη διαχειριστούμε;

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα γαλάζιο χωριό στον βυθό της θάλασσας. Όλοι οι κάτοικοί του είχαν μπλε χρώμα και μόνο ένα χταπόδι ξεχώριζε, γιατί κοκκίνιζε από ντροπή κάθε φορά που το πλησίαζαν ή του απηύθυναν τον λόγο. Όλα άλλαξαν, όμως, όταν το χωριό επισκέφτηκε η σοφή χελώνα, η οποία βοήθησε το χταπόδι να νικήσει την ντροπή του και να βελτιώσει τις σχέσεις του με τα υπόλοιπα ψάρια. Η ψυχολόγος Νένα Γεωργιάδου, στο παραμύθι της «Το ντροπαλό χταπόδι», αναφέρεται με πολύ απλό τρόπο στο συναίσθημα της ντροπής. Αλήθεια, μήπως όλοι μέσα μας κρύβουμε ένα «κόκκινο χταπόδι»; Πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τα… πλοκάμια του και να ξεπεράσουμε τον φόβο της έκθεσης;

«Να ανοίξει η γη να με καταπιεί»

Οι Δέκα Αρχές της Ζωής και ο τρόπος που τις αντιλαμβάνεσαι, είναι το κλειδί της ευτυχίας σου

Οι Δέκα Αρχές της Ζωής και ο τρόπος που τις αντιλαμβάνεσαι, είναι το κλειδί της ευτυχίας σου

Γράφει η Δέσποινα Παλαμάρη

Παρατηρώντας τους ανθρώπους γύρω μου είδα κάποιες βασικές διαφορές που είχαν οι «χαμογελαστοί» άνθρωποι και αυτοί που κατά βάση είναι «σκυθρωποί». Που όλα τα βλέπουν γκρίζα, συννεφιασμένα και που δεν μπορούν να αντικρίσουν πουθενά φως διαφυγής από το τούνελ της δυστυχίας του.

Πολλοί θεωρούν πως αν έχεις εργασία, χρήματα, σύζυγο ή έναν ερωτικό σύντροφο μπορείς να έχεις και μια καλή ζωή. Όμως η Ζωή έρχεται να μας αποδείξει το αντίθετο. Πόσες φορές εκείνη, έρχεται και μας τραβά επιδεικτικά «το χαλί κάτω από τα πόδια» και τότε άλλοι πέφτουν και σηκώνονται αμέσως, άλλοι δυσκολεύονται και άλλοι ερωτεύονται το πάτωμα…

Τι είναι όμως αυτό που δίνει δύναμη σε κάποιους ανθρώπους όταν “πέφτουν” να μην καθυστερούν το “σήκωμα” τους;

Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη Ζωή, τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γιατί έχουν κατανοήσει τις δέκα αρχές της Ζωής

1. Το μόνο σταθερό στη Ζωή είναι η ίδια η Αλλαγή

Η Ζωή Ξέρει και φέρνει στον καθένα μας ότι χρειάζεται για να μπορέσει να ωριμάσει και να αναπτυχθεί συναισθηματικά ώστε να κατανοήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Εύκολες ή δύσκολες καταστάσεις, δεν έχουν καμιά σημασία… Σημασία έχει ο τρόπος που θα τις αντικρύσουμε, θα τις βιώσουμε και τους επιτρέψουμε μέσα από την εμπειρία να γίνουν μέσα μας γνώση, σοφία. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, αν δούμε όλες τις εμπειρίες σαν δώρα, σαν ευκαιρίες να δυναμώσουμε ή σαν σκαλοπάτια που θα διευκολύνουν το μεγάλωμα μας τότε δεν θα αγκιστρωνόμαστε σε καμιά κατάσταση θα μπαίνουμε χωρίς έλεγχο, ολοκληρωτικά στις στιγμές μας ξέροντας, όπως γυρνάει ο τροχός της ζωής, ότι κι αυτό θα περάσει

7 τρόποι για να ενεργοποιήσετε την ισχυρότερη θεραπευτική δύναμη: το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς σας

Άρθρο του Michael Forrester
Με απλά λόγια, η νούμερο 1 αιτία της διατήρησης της υγείας είναι η ενεργειακή και συναισθηματική σας κατάσταση. Ο τρόπος που συνδέεστε συναισθηματικά με τη γενική ευεξία και την καλή σας κατάσταση είναι πιο σημαντικός από οποιοδήποτε συμπλήρωμα, τροφή, άσκηση ή υγειονομική περίθαλψη.
Υπάρχει μόνο μία αιτία πρόκλησης ασθενειών και σχετίζεται με την ενέργεια και τη συχνότητα των ανισορροπιών που υπάρχουν μέσα στο σώμα σας. Αν την αποκαταστήσετε, η ασθένεια θα ήταν αδύνατο να υπάρξει. Όλα τα συναισθήματα είναι παραλλαγές 2 συναισθημάτων: του φόβου και της αγάπης. Ο φόβος / το άγχος είναι μεταδοτικά και προκαλούν συστολή: αναστέλλουν τη δημιουργικότητα, την εγκεφαλική δραστηριότητα, το ανοσοποιητικό σύστημα και την επιλεκτική αντίληψη και μετά από εκτεταμένες χρονικές περιόδους οδηγούν στην κατάρρευση.
Η αγάπη (θετικές πεποιθήσεις και συναισθήματα) έχει μεγάλο αντίκτυπο και προκαλεί διαστολή: δημιουργικότητα, σωματική και ψυχική αντοχή και μεγαλύτερη παραγωγικότητα σε μικρότερο χρονικό διάστημα διότι παίρνουμε αποφάσεις πιο γρήγορα αφού είμαστε δεκτικοί και ιδιαίτερα διορατικοί. Αυτό αποτελεί το θέμα των Μαθηματικών της Καρδιάς (σύμφωνα με το Ινστιτούτο των Μαθηματικών της Καρδιάς στις ΗΠΑ ): όταν κάποιος διαθέτει ακριβείς πληροφορίες, παίρνει καλύτερες αποφάσεις. Η ποιότητα του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που δημιουργεί ένα άτομο με την καρδιά του επηρεάζει την εμπειρίες και την πραγματικότητά του.

Η δύναμη να ξεπερνάς τον εαυτό σου, είναι το κλειδί της επιτυχίας σου!

Της Μαριτίνας Συμβουλίδη, Ψυχολόγος
Η βαθύτερη γνώση που φέρουν τα κύτταρά μας και έχει εμπεδωθεί στο νευρικό μας σύστημα από την ενδομήτρια κιόλας ζωή μας, είναι η απόλυτη βεβαιότητα ότι κάθε μέρα έχουμε τη δύναμη να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Η πεποίθηση αυτή καθοδηγεί τον καθένα μας να παραμείνει συνδεδεμένος με την εσωτερική του δύναμη και να διατηρήσει τη δική του μοναδική ροή στη ζωή του, την κατάσταση δηλαδή εκείνη της μέγιστης απόδοσης για τον καθένα μέσα από συνθήκες αρμονίας.
Επίκτητες εμπειρίες και βιώματα καθώς και εξωγενείς πεποιθήσεις και προσδοκίες αλλοιώνουν τις περισσότερες φορές αυτή την καθαρή αλήθεια που έχουμε όλοι μέσα μας, με αποτέλεσμα να χάσουμε την επαφή με την πυξίδα του εαυτού μας. Η πυξίδα του εαυτού μας γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας ποιες είναι οι καλύτερες για εμάς επιλογές για την προσωπική μας εξέλιξη και ευημερία και ποιος είναι ο βέλτιστος δρόμος για να τις επιτύχουμε.
Αυτές οι συνθήκες αποπροσανατολισμού μπορεί ασυνείδητα να μας απομακρύνουν από τα βαθύτερα αισθήματά μας, περιορίζοντας κάθε προτροπή για δράση και εξέλιξη. Κάπως έτσι αρχίζει να δημιουργείται ο φαύλος κύκλος των περιοριστικών πεποιθήσεων που γεννάνε σκεπτομορφές, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν το εύρος των δυνατοτήτων μας και των τελικών επιλογών μας με έναν και μοναδικό σκοπό να επιβεβαιώσουν τις αλήθειες που έχουν ριζώσει μέσα μας.
Και αν αυτές οι αλήθειες δεν μας οδηγούν στην ευτυχία μας; Αν τελικά αντι να προχωράμε ξεπερνώντας των εαυτό μας και απολαμβάνοντας τα δώρα της προσωπικής μας εξέλιξης, βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο σε καταστάσεις ματαίωσης, τότε τι μπορούμε να κάνουμε για να πατήσουμε και πάλι γερά στα πόδια μας;

Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη, γιατί διαλύονται μέσα σ’ αυτήν τα πάντα!

Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2016

Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη, γιατί διαλύονται μέσα σ’ αυτήν τα πάντα!

Να είσαι πνευματικά ευέλικτη. Η δύναμη δεν βρίσκεται στο να είναι κανείς άκαμπτος και σταθερός, αλλά στο να είναι ευλύγιστος. Το ευλύγιστο δέντρο αντέχει στη θύελλα. Μάζεψε όλη τη δύναμη που δίνει ένας γρήγορος νους. 
Η ζωή είναι παράξενη· συμβαίνουν τόσα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένει κανείς, ώστε απλώς με το ν’ αντιστέκεται σ’ αυτά δεν πρόκειται να λύσεις κανένα πρόβλημα. Χρειάζεται να έχει κανείς τεράστια ευλυγισία και σταθερή καρδιά.
Η ζωή είναι σαν μια κόψη ξυραφιού και πρέπει να περπατήσει κανείς πάνω σ’ αυτό το μονοπάτι με εξαιρετική προσοχή και ευέλικτη σοφία.
Η ζωή είναι πολύ πλούσια, έχει τόσους πολλούς θησαυρούς κι εμείς την πλησιάζουμε με άδειες καρδιές· δεν ξέρουμε πώς να γεμίσουμε τις καρδιές μας με την αφθονία της ζωής. Ενώ είμαστε φτωχοί μέσα μας, όταν μας προσφέρονται τα πλούτη της τ’ αρνιόμαστε. Πάμε στο πηγάδι για νερό κρατώντας δαχτυλήθρα κι έτσι η ζωή καταντάει μια κακόγουστη υπόθεση, ασήμαντη και μικρή.

Heart Kung fu

Heart Kung fu

 

 

-Πως μπορείς Δάσκαλε, ενώ σε βρίζουν και σε κατηγορούν τόσο, εσύ να παραμένεις τελείως ήρεμος;

 

-Εφαρμόζω το Κουνγκ-Φου της Καρδιάς. Πρώτα από όλα, αναγνωρίζω ότι αυτός που έχω απέναντί μου, είναι ένας καθρέφτης της αδυναμίας μου, όπως και εγώ είμαι καθρέφτης της δικής του. Επέτρεψα μέσα από το φόβο μου, τη σύγκρουση. Οπότε, αλλάζω οπτική, και βλέποντας τη συνυπαιτιότητά μου, αντιλαμβάνομαι ότι και οι δύο μας, εκείνη τη χρονική στιγμή, είμαστε παραπλανημένοι θύτες του φόβου.

 

Κάνω ένα βήμα πλαϊνό λοιπόν, και τοποθετούμαι στην πλευρά της αγάπης. Και τον αφήνω να λέει, χωρίς να απαντάω. Αν από τη λεκτική επίθεση κάτι έχει να κάνει με εμένα και τη δική μου αλήθεια, το κρατάω. Σπάνιο αυτό, γιατί αν έχει να κάνει με εμένα, τότε δεν θα μου ειπωθεί με επίθεση! Έχω βεβαίως πάντα το συναισθηματικό μου δείκτη, που θα μου το δείξει αυτό! Αν λοιπόν κάτι είναι για μένα, τότε έχω λόγους για περισυλλογή και όχι για καβγά!

Αν από την επίθεση αυτή, δέχομαι της προβολές των δικών του ανασφαλειών και φοβιών, τότε τον αφήνω να λέει και να λέει… Έτσι και αλλιώς, δεν αφορούν εμένα, οπότε δεν υπάρχει καμία ταραχή που τον ακούω! Συνήθως, όταν θα έχει πει πολλά, θα έχει ξεφορτώσει πολύ υλικό, και θα πει από μόνος του το σημείο που τον έχει ενεργοποιήσει, τον έχει φοβίσει, τον έχει ταράξει και που δεν έχει να κάνει με εμένα, αλλά με τη δική του ανασφάλεια.

Και να ξέρεις, ότι είμαι δίπλα σε κάποιον πάντα με τη δική μου συγκατάβαση. Αν η επίθεση συνεχίζεται για καιρό, δεν είμαι δέντρο για να μην μπορώ να αλλάξω γειτονιά! 

 

 Dimitris Nomikos

 

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Γίνε καπετάνιος και οδήγησε το πλοίο της ψυχής σου με ασφάλεια σπίτι

Της Χαράς Νικολαΐδου
Ο νους μας είναι ένα μεγάλο άδειο κουτί που το γεμίζουμε με τις σκέψεις μας. Το κουτί αυτό μπορεί να γεμίσει από σκουπίδια και φυσικά να τροποποιηθεί σε κάδο σκουπιδιών, μπορεί όμως να είναι και ένα μπαούλο γεμάτο από αγαπημένα αντικείμενα συναισθηματικής αξίας, ντυμένα από αγάπη και θετικές σκεπτομορφές από εσένα και να μετασχηματιστεί σε ένα πολύτιμο μπαούλο που θα γίνει αρωγός θετικών μηνυμάτων από τον ουρανό.
Είμαστε καπετάνιοι στο καράβι μας, το καράβι είναι το σώμα μας που κατευθύνεται από τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας, τα οποία όμως με την σειρά τους είναι σαν τα αποδημητικά πουλιά που δεν κάθονται για πολύ στο ίδιο μέρος. Κάνουν απλώς την εμφάνισή τους και εξαφανίζονται. Μπορείς να φυλακίσεις ένα πουλί; Γιατί φυλακίζεις τότε μία σκέψη, όταν μάλιστα αυτή είναι και μη ωφέλιμη; Κάπου μέσα στο καράβι έχεις φτιάξει μια νοητική φυλακή που μέσα της υπάρχει άσβεστη »η φλόγα» που σιγοκαίει καρτερικά και υπομονετικά μέχρι να την ελευθερώσεις. Κάθε που το καράβι σου μπαίνει σε φουρτούνα εκείνη τρεμοπαίζει, ανησυχεί…
Αιώνιος Αναζητητής της αλήθειας, ξεκινάς το ταξίδι σου στα θαλάσσια ύδατα ανακαλύπτοντας την αλήθεια μέσα από τον πόνο… και τάζεις φουρτούνες στην ψυχή σου, για να την βρεις. Μέσα στο καράβι σου υπάρχουν πολλά μέρη που συντελούν στην εύρυθμη λειτουργία του, όπως ακριβώς και στο σώμα σου. Σε αυτά είναι η πρύμνη που συμβολίζει το παρελθόν σου και η πλώρη που συμβολίζει το μέλλον σου.
Εσύ όμως βρίσκεσαι στο τώρα, οδηγός στο τιμόνι του πλοίου σου, και εκεί υπάρχει η μήτρα της σκέψης σου που υφαίνεις με την επανάληψή της και την παγιώνεις, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα! Σταματάς εκεί που πρέπει να συνεχίσεις και ξεκινάς με φόρα εκεί που πρέπει να φρενάρεις. Δεν βλέπεις τα σημάδια των καιρών. Όλη σου η διαδρομή μια αναζήτηση εσωτερικής νηνεμίας, μα εμπλέκεσαι και πάλι σε τρικυμιώδης ανέμους, και» η φλόγα »φοβάται και πάλι!

Όταν τα συναισθήματα «φιλτράρουν» τα πάντα γύρω μας

Γράφει ο ψυχολόγος Νίκος Βακόνδιος
«Δε γελάμε επειδή είμαστε ευτυχισμένοι, είμαστε ευτυχισμένοι επειδή γελάμε» – William James
Τα συναισθήματα είναι φίλτρα μέσα από τα οποία βλέπουμε την πραγματικότητα. Νομίζουμε ότι βλέπουμε κάθε στιγμή την πραγματικότητα, όμως στην ουσία την κοιτάμε σα να φορούμε γυαλιά, το χρώμα των οποίων, είναι τα συναισθήματά που νιώθουμε την ώρα που κοιτάμε.
Δεν υπάρχει στιγμή που δε νιώθουμε κάποιο συναίσθημα, όπως δεν υπάρχει και στιγμή που δεν σκεφτόμαστε κάτι… Ακόμη κι αν δεν είναι πάντα εύκολο να το περιγράψουμε…συναίσθημα νιώθουμε πάντοτε. Τα γυαλιά αυτά δεν παίρνουν το χρώμα τους μόνο από το πώς νιώθουμε στο παρόν μα και από ανησυχίες, καταπιεσμένες επιθυμίες, συνθήκες που θυμίζουν κάτι που έχουμε ξαναζήσει. Κι όμως, θεωρούμε ότι βλέπουμε την πραγματικότητα ατόφια όπως είναι, και όχι εξαιτίας του πώς νιώθουμε, διότι δεν καταλαβαίνουμε ή ξεχνούμε πως φοράμε «τα γυαλιά των συναισθημάτων μας».
Πιστεύεται συχνά, ότι χρειάζεται να αλλάξει η πραγματικότητα για να νιώσουμε όμορφα συναισθήματα, ενώ στην ουσία, σε κάθε αξέχαστη στιγμή, ήταν το όμορφο χρώμα των γυαλιών των συναισθημάτων εκείνο που την έκανε σπουδαία, και από αυτό «χρωματιζόταν» και η υπόλοιπη πραγματικότητα.
Πολλοί άνθρωποι θυμούνται ένα τοπίο ως μαγευτικό καθώς το είχαν επισκεφθεί ως ερωτευμένοι. Όταν αργότερα το επισκέφτηκαν μόνοι, ξαφνιάστηκαν από τη μέτρια εντύπωση που αυτό τους άφησε. Πολλά ευτυχισμένα ζευγάρια επίσης, θυμούνται ότι στην εργένικη ζωή τους παραπονιόντουσαν με ευκολία για εμπόδια τα οποία μετέπειτα δεν τους απασχολούσαν ιδιαίτερα και τα οποία τα αντιμετώπιζαν πλέον μαζί, με ιδιαίτερη ευκολία.

Την Αγάπη Θα Την Βρεις Μέσα Σου Πρώτα...

Την Αγάπη Θα Την Βρεις Μέσα Σου Πρώτα...

H Αγάπη είναι πολύ κοντά...

Έχεις σκεφτεί... γιατί ότι κι αν κάνεις, υπάρχει πάντα μέσα σου, ένα αίσθημα κενού?

Γιατί παρόλο, που οι επιτυχίες στη ζωή σου, μπορεί να διαδέχονται η μία την άλλη, δεν είσαι απόλυτα ικανοποιημένος μέσα σου?

Γιατί παρόλο, που μπορεί να τα έχεις όλα, νιώθεις ότι κάτι σου λείπει?

Γιατί απλά, δεν έχεις βρει την αληθινή αγάπη!

Γιατί ψάχνεις την αγάπη, χωρίς να γνωρίζεις τι "είναι αγάπη"...

Πως θα βρεις κάτι, που δεν ξέρεις να το αναγνωρίζεις?

Η αγάπη είναι ορατή και αόρατη.
Η αγάπη είναι φως, το πρωταρχικό φως...
Η αγάπη είναι σκοπός, ο πρωταρχικός σκοπός...

"Η αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός εκδηλωμένος, βρίσκεται παντού μέσα μας, και παντού γύρω μας, και για να νιώσεις την πληρότητα της αγάπης, θα πρέπει να τη βιώσεις μέσα σου πρώτα, μέσα στον Εσώτερο Αληθινό Εαυτό σου".

Σκέφτηκες ποτέ, πόσο κοντά μπορεί να βρίσκεται η αγάπη?

"Μη φοβάστε την ιερή ευδαιμονία της μοναξιάς"

"Μη φοβάστε την ιερή ευδαιμονία της μοναξιάς"

Μοναχική στέκεται η κορυφή - ποτέ η αίσθηση της μοναξιάς δεν την εγκαταλείπει. Ευλογημένοι να είστε αν αυτή η αίσθηση σάς είναι γνωστή. Βρίσκεστε πάνω στο δρόμο που σας φέρνει σε Eμάς.

Κι όμως η χιονισμένη κορφή τρέφει τα ρυάκια της πεδιάδας και ποτίζει τα χωράφια της συγκομιδής. Πάνω στην κορφή χαρίζει ο ήλιος την πρώτη του αχτίδα, και η σελήνη καθρεφτίζεται στους παγετώνες της. Και κανείς δεν γνωρίζει την γεννήτρα των θερμών πηγών, κι απορούν για το πως βράζουν τα νερά κατ’ απ το χιόνι.

Μη φοβάστε την ιερή ευδαιμονία της μοναξιάς. Μα μέσα απ' την αγάπη αφήστε την να σας φωτίσει.

-Άγκνι Γιόγκα                       elenastral