Η αναφορά σε ΑΤΙΑ απο τον Πλούταρχο

Η αναφορά σε ΑΤΙΑ απο τον Πλούταρχο

 
Εδώ και πολλά χρόνια άκουγα αρκετούς ιστορικούς και "ερευνητές" να επισημαίνουν την ύπαρξη πολλών αναφορών σε αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενων αντικειμένων (ΑΤΙΑ) μέσα στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Σχεδόν σπάνια όμως κάποιος παρέθετε περαιτέρω στοιχεία, όπως συγκεκριμένα βιβλία, κεφάλαια, εδάφια, για να μπορέσω να κάνω την δική μου μελέτη.

Εχτές, βρήκα μετά απο καιρό το έργο του Πλούταρχου " Λεύκολλος" απο τους Βίους Παράλληλους. Διαβάζοντάς το, θυμήθηκα
μία αναφορά που είχε γίνει για το συγκεκριμένο έργο, σχετικά με την εμφάνιση ενός αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενου αντικειμένου κατά την διάρκεια μίας μάχης. Με έκπληξή μου διαπίστωσα οτι όντως υπάρχει η σχετική αναφορά στο συγκεκριμένο έργο και την οποία αμέσως σκέφτηκα να ανεβάσω στο Ελληνικό Αρχείο.

Η ενθύμηση του εσωτερικού ανθρώπου…. Στοχασμός… Αυτοπαρατήρηση...

Η ενθύμηση του εσωτερικού ανθρώπου…. Στοχασμός… Αυτοπαρατήρηση...

Η σύγχρονη επιστήμη, και πιο συγκεκριμένα η κβαντική, μας λέει ότι…… Δεν μπορούμε να παρατηρούμε κάτι ή κάποιον, χωρίς να επιδρούμε σε αυτό.

Επίσης ότι δεν υπάρχουν αντικείμενα [ όπως νομίζουμε ] αλλά μόνο...   σχέσεις με αυτά .

 Αυτό σημαίνει ότι σαν παρατηρητές, έχουμε μια αλληλοεπίδραση σε όλα που υπάρχουν γύρω μας, αλλά και ……..μέσα μας .

Ο παρατηρητής επιδρά στο παρατηρούμενο  … είτε είναι κύμα, είτε είναι  σωματίδιο,  και επηρεάζει την συμπεριφορά του. [ Γ. Βίγκνερ]

Επίσης..... ότι αν δεν γίνει παρατήρηση …όλα βρίσκονται σε κατάσταση πιθανότητας.

Αφιέρωμα στη Γυναίκα

Αφιέρωμα στη Γυναίκα

Γυναίκα αγαπημένη

Σου εύχομαι να πιστεύεις πάντα στα όνειρά σου γιατί χωρίς αυτά θα είσαι άδεια.

Σου εύχομαι να μην προδώσεις ποτέ τον εαυτό σου, γιατί μακριά από την αλήθεια σου η ύπαρξη χάνει το νόημά της.

Σου εύχομαι να πιστεύεις πάντα στην αγάπη, γιατί αν πεις «φθάνει» μέσα σου κάτι θα πεθάνει.

Σου εύχομαι να μην ξεχάσεις ποτέ τους άλλους, ακόμα κι όταν η ζωή είναι δύσκολη, γιατί καθένας τους είναι ένα κομμάτι δικό σου.

Μια μέρα ο Κύριος βρισκόταν στην Καπερναούμ σε κάποιο σπίτι. Η είδηση μεταδόθηκε γρήγορα σε όλη την πόλη και πολύς κόσμος μαζεύτηκε να τον δει και να τον ακούσει. Το σπίτι γέμισε ασφυκτικά και κανείς δεν μπορούσε ούτε να μπει ούτε να βγει πια.
Έρχονται τότε τέσσερις άνθρωποι κουβαλώντας έναν παραλυτικό. Επειδή ήταν αδύνατο να πλησιάσουν τον Ιησού, ανέβηκαν στη σκεπή, ξήλωσαν μερικά κεραμίδια και κατέβασαν τον παράλυτο ξαπλωμένο στο κρεβάτι του μπροστά στον Ιησού. Όταν ο Κύριος είδε την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες».
Κάποιοι γραμματείς που ήταν παρόντες συλλογίστηκαν: «Μα πώς μιλάει έτσι αυτός; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες, εκτός από τον Θεό;» Αμέσως ο Ιησούς κατάλαβε τι σκέφτονταν και τους είπε: «Γιατί κάνετε αυτές τις σκέψεις; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παραλυτικό: Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες ή σήκω πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα; Για να μάθετε λοιπόν ότι ο Υιός του Ανθρώπου έχει την εξουσία πάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες…», γυρίζει και λέει στον παραλυτικό: «Σε σένα το λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου».
Εκείνος τότε σηκώθηκε αμέσως, πήρε το κρεβάτι του και μπροστά σε όλους βγήκε έξω περπατώντας. Όλοι θαύμασαν και δόξασαν τον Θεό λέγοντας: «Τέτοια πράγματα δεν έχουμε δει ποτέ μέχρι τώρα».    πηγή   ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Κοιτώντας ένα ρόδο ο Αθώος ελευθερώνει όλο το φυσικό αλλά και όλο το ενεργειακό του άρωμα…

Κοιτώντας ένα ρόδο ο Αθώος ελευθερώνει όλο το φυσικό αλλά και όλο το ενεργειακό του άρωμα…

"-Δάσκαλε, πότε θα σταματήσω να κάνω λάθη;

-Όταν σταματήσεις να βλέπεις λάθη σε αυτά που κάνεις!" 

*

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον

«Το μέλλον έχει έρθει και εμείς ακόμα ζούμε με αντιλήψεις του παρελθόντος. Ελπίζω να προφτάσουμε την εποχή μας πριν μας προσπεράσει!»

«Η μετατόπιση της συνείδησης, δηλαδή αναστροφή της φοράς της από έξω προς τα μέσα, μπορεί να χαρίσει την εμπειρία της ενθύμησης της ξεχασμένης ενότητας. Είναι ένα κλικ μακριά, ένα ανεπαίσθητο κλικ χρειάζεται για την σπουδαιότερη συνειδητοποίηση. Την συναίσθηση της ύπαρξης των πάντων στο αιώνιο τώρα που είναι ίσως και η μόνη αλήθεια.»

N.Bekas

*

 Γνώρισε την δύναμη σου να αγαπάς έναν μόνο Θεό! 

Μη φοβάσαι! Να λες: «Κι αυτό θα περάσει!» Μην πιστεύεις τα σενάρια του Εωσφόρου!

Δεν υπάρχει ευγένεια στο να θέλεις να είσαι ανώτερος από τους άλλους! Αληθινή ευγένεια είναι να είσαι ανώτερος από τον προηγούμενο εαυτό σου!

*

Εάν υπάρχει μια επανάσταση στο κόσμο, είναι η ώρα που χαμογελάς! π.Λίβυος

Η αγάπη είναι φυσική μορφή διαλογισμού! Ο διαλογισμός είναι υπερφυσική μορφή αγάπης!  Όσσο

*  πηγή   ΣΤΕΜΑ

Ξύπνα επιτέλους !

Ξύπνα επιτέλους !

Τι πιθανότητες έχει η ασθενική πνευματική φλόγα μέσα στην ασφυκτική συσκότιση που ολημερίς ορθώνει γύρω της ο άνθρωπος να συνεχίσει να λάμπει; Ελάχιστες… έτσι θα πρέπει ή να συμβιβαστεί με την άθλια μοίρα του θανάτου της ή να επαναστατήσει.

Κι όμως όλοι αποδεχτήκαμε το σβήσιμο της φλόγας μας∙ όλοι αποδεχτήκαμε τον επικείμενο θάνατο μας. Μας πως δεν εξοργίζεσαι γι’ αυτή τη μοίρα που σου επιβλήθηκε χωρίς κανείς να σε ρωτήσει; Γιατί δεν αντιστέκεσαι στις αμείλικτες δυνάμεις, στα σιδερένια γρανάζια που σε κρατούν δέσμιο στον ανελέητο αυτό τροχό της γέννησης και του θανάτου; 

Αρχίζοντας την πορεία προς το Πάσχα

Αρχίζοντας την πορεία προς το Πάσχα

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

Κάθε φορά που βρισκόμαστε, ως μέλη της Εκκλησίας, σ’ αυτή την κοινή πορεία, που η περίοδος του Τριωδίου και πιο συγκεκριμένα η Μεγάλη Σαρακοστή μας καλεί, μου φαίνεται πως μας περιμένει δυσκολία μεγάλη. Η νηστεία και οι ακολουθίες φαντάζουν εμπόδια, που οι δυνάμεις μας δεν θα αντέξουν.

Όμως γρήγορα ανακαλύπτουμε πως πίσω από τον πειρασμό αυτό ξεπροβάλλει μια γλυκύτητα, μια βαθειά ανάπαυση. Νιώθουμε πως η πορεία αυτή προχωρά πιο εύκολα απ’ ό,τι περιμέναμε και πως την απολαμβάνουμε. Γιατί, τόσο η νηστεία όσο και οι πολλές ακολουθίες, δεν γίνονται βάρη αλλά δυνατότητες που ευκολύνουν την πορεία και τη χαροποιούν.

Ό,τι και να πει κανείς για θέματα εμπειρικά, δεν θα καταφέρει να εξηγήσει τελείως, αν ο άλλος δεν τα ζήσει. Το «γεύσασθε και ίδετε» της Αγίας Γραφής είναι αλήθεια! Έτσι και η Σαρακοστή ως πορεία, κατανοείται, όταν νηστέψουμε κι όταν συμμετέχουμε, ανάλογα με τις συνθήκες που ζει ο καθένας, στα Μεγάλα Απόδειπνα, στις Προηγιασμένες, στους Χαιρετισμούς, στις Λειτουργίες. Τότε συν-πορευόμαστε με τους άλλους και η συν-πόρευση προκαλεί δύναμη, χαρά, αίσθηση κοινής πνευματικής ζωής που είναι Βασιλεία Θεού.

<<Έρχου και ίδε>>

Η διακίνηση ιδεών και γνώσεων ένεκα διαδικτύου και όχι μόνο, που παρατηρείται στις μέρες μας, είναι μια ιδιαίτερη ευλογία. Δε χρειάζεται, όπως παλαιότερα, η εντρύφηση σε βιβλιοθήκες για να μάθεις. Μπορείς εύκολα από το χώρο σου να γνωρίσεις ό,τι θέλεις. Περικλείει, βέβαια, αυτή η δυνατότητα και τον κίνδυνο της παραπληροφόρησης.
Έτσι και στα θέματα της πίστης, μπορούμε να μάθουμε τη γνώμη των αγίων Πατέρων για ό,τι θέμα θέλουμε, να γνωρίσουμε τη σύγχρονη και προηγούμενη θεολογική σκέψη, να διαβάσουμε την ερμηνεία της Γραφής. Ασφαλώς όλα αυτά είναι σπουδαία!
Όμως ο κίνδυνος της αλλοίωσης παραμένει πάντα ως πειρασμός «εκ των ένδον». Ν’ αλλοιωθεί δηλαδή το πνεύμα της Εκκλησίας, το πνεύμα της Ορθοδοξίας και να γίνει ηθικολογία, καθηκοντολογία, θρησκεία. Γιατί είναι εύκολο να σου λένε «οι ιθύνοντες» τι πρέπει να κάνεις και τι πρέπει να αποφύγεις για να είσαι «καλός χριστιανός». Εύκολο και κατανοητό. Όμως απουσιάζει η όντως ζωή, που ζωογονεί τον άνθρωπο και του χαρίζει «γεύση ζωής αιωνίου».

ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Απόσπασμα από το βιβλίο Μεγάλες Μορφές της Αρχαίας Ελλάδας, Φιλόσοφοι, εκδόσεις Ιστοριογνωσία.

Αν αναλύσουμε από ετυμολογική άποψη τον όρο Φιλοσοφία στα συνθετικά στοιχεία του, φιλία – σοφία, δηλώνεται η τάση, η εσωτερική διάθεση για τη γνώση του κόσμου. Όταν μάλιστα η τάση αυτή κορυφώνεται, τότε μεταστοιχειώνεται σε έναν έρωτα διαρκή για τη γνώση του κόσμου και του εαυτού του.

Με δεδομένο ότι η γνώση αυτή για τον άνθρωπο δεν είναι ποτέ πλήρης, δικαιολογεί και τη διαρκή αναζήτηση, το αδιάκοπο κυνήγι της γνώσης, τη συνεχή έρευνα. Έτσι, είναι ευνόητο πως η μάθηση που παράγεται και δημιουργείται από την πίεση της φιλίας αυτής προς τη γνώση ονομάζεται Φιλοσοφία.

Φοβόμαστε να ταπεινωθούμε…

«…Ο Θεός δεν φοβήθηκε αλλά ο ίδιος ταπεινώθηκε κι ευλόγησε την ταπείνωση. Εμείς όμως, την φοβόμαστε γιατί το κοσμικό φρόνημα που κυβερνά τη ζωή μας έχει αφαιρέσει από μέσα μας κάθε σεμνότητα και κάθε πίστη.
Αλλά έρχονται κάθε τόσο ώρες δύσκολες στη ζωή του κάθε ανθρώπου, όπου χρειάζεται να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Να δείξει με τα έργα του αν πιστεύει απόλυτα στην αλήθεια του Χριστού. Να συναισθανθεί τα σφάλματά του και ν’ αφήσει το βίο του ολόκληρο να μοσκοβολήσει από την ευωδία της ταπεινοφροσύνης.
Το Ευαγγέλιο μας λέγει πως θα υψωθεί μονάχα εκείνος που έχει ταπεινώσει τον εαυτό του. Ο Κύριος του ουρανού και της γης ήρθε στον κόσμο με άκρα ταπείνωση. Κι εμείς που κομπάζουμε πως τον ακολουθούμε, περιφρονούμε τη μεγάλη αυτή αρετή και διστάζουμε να δεχτούμε την ταπείνωση ως κανόνα ζωής. Αλλά η χάρη του Θεού δεν επισκέπτεται παρά μονάχα τους ταπεινούς».

Πηγή: tokandylaki.blogspot.gr  
Κ. Τσιρόπουλος, «Διάλογος του Χριστιανισμού με την εποχή μας»

Όλοι οι δρόμοι σε μια αγκαλιά...

Όλοι οι δρόμοι σε μια αγκαλιά...

Όχι δεν υπάρχει καλός και κακός δρόμος. Όπως δεν υπάρχει καλό και κακό ποτάμι. Όλα οδηγούν στην αγκαλιά της θάλασσας. Όχι μην απογοητεύεσαι. Το ακούς; Η θλίψη στα μάτια σου, το σφίξιμο στην καρδιά σου, τα τρεμάμενα χέρια δεν είναι μετάνοια. Φόβος και ενοχή είναι. Γιατί σου είπαν ότι πρέπει να είσαι πάντα τέλειος, να είσαι κάπως, για να σε αποδέχονται οι άλλοι, για να αποδέχεσαι εσύ τον εαυτό σου. Κάθε που ραγίζει το προφίλ σου από ένα λάθος, κλονίζεσαι, χάνεσαι και πεθαίνεις, αισθάνεσαι ότι θα έρθει πάλι η τιμωρία, η απόρριψη απέναντι στο κακό παιδί. Όχι δεν υπάρχει λάθος και σωστό. Όλα είναι δρόμος. Το σωστό σε πάει στο λάθος και το λάθος στο σωστό. Όταν χάνεις βρίσκεις και όταν πεθαίνεις ανασταίνεσαι. Μάθε λοιπόν πως υπάρχει Κάποιος που δεν σε τιμωρεί στα λάθη σου. Που σε αγαπά υπερβολικά στην αμαρτία σου. Που σε κρατά αγκαλιά τότε που δεν μπορείς να σύρεις τα πόδια σου. Μάθε πως πέρα από σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό, στέκει η Αγάπη. Πάντα μια ζεστή αγκαλιά σε προσμένει να ξεκουράσεις τους φόβους.

π.λίβυος       πηγή   π.λίβυος

Όταν η ψυχή είναι μόνη με τον εαυτό της, Σωκράτης

Όταν η ψυχή είναι μόνη με τον εαυτό της, Σωκράτης

«Όταν  η  ψυχή   είναι  μόνη με  τον εαυτό της, τότε  είναι  που μπορεί  να παράγει αιώνιες αλήθειες. Τότε  αυτή  σχετίζεται  με το  αληθινό  και  αιώνιο, και  όχι με το εφήμερο  και προφανές.

Όταν  η  ψυχή , επιστρέφοντας  στον  εαυτό της, στοχάζεται, πηγαίνει  κατευθείαν σε  αυτό που είναι αγνό και  αιώνιο και  αθάνατο και  όμοιο προς  τον εαυτό του, και  σχετιζόμενη  με αυτό, προσχωρεί σε αυτό  όταν είναι μονή της  και δεν παρεμποδιζεται.. Και  τότε  η ψυχή αναπαύεται  από τα  λάθη της, και  βρίσκεται   σε επικοινωνία με εκείνο που είναι  ίδιο προς τον εαυτό του.. 

Και  αυτή η κατάσταση  της  ψυχής  καλείται  σοφία....

Ο καθημερινός άνθρωπος ως ψυχολόγος του εαυτού του

Ο καθημερινός άνθρωπος ως ψυχολόγος του εαυτού του

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που αντιμετωπίζουν έντονο άγχος, δυσθυμία, ‘κατάθλιψη’ έχει την ‘τάση’ να αποδίδει λανθασμένα τις ψυχικές αυτές καταστάσεις, σε έναν ‘προβληματικό εαυτό του’, (μία δυστυχώς ‘κλασικά’ λανθασμένη ‘αυτοδιάγνωση’ που κάνει ο καθημερινός άνθρωπος), και όχι σε επιδράσεις του ξεχωριστού για τον κάθε άνθρωπο περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μεγαλώνει.

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει την ‘τάση’ να αποδίδει λανθασμένα ορισμένες ψυχικές καταστάσεις, σε έναν ‘προβληματικό εαυτό του’. 

Επιδράσεις τις οποίες δέχονται όλοι οι άνθρωποι από μικρή ηλικία, κατά την οποία διαμορφώνεται η προσωπικότητά μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι το περιβάλλον μας είχε ποτέ πρόθεση να μας βλάψει. Ακόμα και η υπερπροστασία του παιδιού για παράδειγμα, από την οικογένεια, η οποία έχει αμιγώς θετικά κίνητρα, θα μπορούσε να ‘συνδράμει’ στη ‘διαμόρφωση’ μιας π.χ αγχώδους προσωπικότητας.