Κρισναμούρτι: Ζούμε σε μια βίαιη κοινωνία

Απόσπασμα ομιλίας Τζίντου Κρισναμούρτι στο Madras, Ινδία, 1981

Είμαστε βίαιοι. Αυτό είναι ένα γεγονός. Θυμώνουμε, οργιζόμαστε, συμμορφωνόμαστε, μιμούμαστε, ακολουθούμε, είμαστε επιθετικοί, και η επιθετικότητα παίρνει πολλές μορφές: την ευγενική πολιτισμένη επιθετικότητα, που σε πείθει με το γάντι, μέσα από τη στοργή. Αυτό είναι μια μορφή βίας.

Ο εξαναγκασμός να σε κάνω να σκέφτεσαι σύμφωνα με μια ιδιαίτερη άποψη, αυτό είναι πάλι μια άλλη μορφή βίας.

Βία είναι η αποδοχή του εαυτού σου σαν κάτι που δεν είσαι. Παρακαλώ να το κατανοήσετε αυτό.

Μολονότι εκπαιδευόμαστε από την παιδική μας ηλικία να μην είμαστε άπληστοι, δεν έχουμε κατανοήσει ότι το «ΜΗ» είναι μόνο το αντίθετο αυτού που είμαστε.

Έχουμε εκπαιδευτεί, διαμορφωθεί, τα βιβλία που μας έχουν δώσει λένε ότι υπάρχει δυαδικότητα, κι εμείς το έχουμε αποδεχτεί αυτό.

Αυτή η διαμόρφωσή μας από την παιδική ηλικία εμποδίζει την κατανόηση αυτού του απλού γεγονότος, που είναι ότι υπάρχει μόνο «αυτό που είναι».

Βοήθησέ με, Κύριε…

Την ώρα του πάθους, γιατί σκοτίζεται ο νους μου.
Την ώρα του πειρασμού, γιατί παραλύει η θέλησή μου.
Την ώρα του πόνου, γιατί κατακαίονται τα σωθικά μου.
Την ώρα του ενθουσιασμού, γιατί δεν ελέγχω τις απόψεις μου.
Την ώρα της απελπισίας, γιατί νομίζω πως χάνεται το παν.
Την ώρα του θυμού, γιατί δεν ξέρω τι κάνω.
Την ώρα της αδυναμίας, γιατί μπορώ να πουληθώ και στο διάβολο.
Την ώρα του φόβου, γιατί τα έχω χαμένα.
Την ώρα της χαράς, γιατί μπορεί να μην αντέξω στο βάρος της.
Την ώρα της αγάπης, για να είναι γνήσια.
Γίνε, Κύριε, φωτισμός μου και αντιλήπτωρ μου στις μεγάλες, τις μοναδικές ώρες της ζωής μου.
Πηγές: Χριστιανική Φοιτική Δράση-  agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr  πηγή  Διακόνημα

Το μεγάλο θαύμα μιας μικρής αγκαλιάς…

Της Στεύης Τσούτση

Η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ. Για τις περισσότερες ασθένειες κι αδυναμίες του ανθρώπου, έχει βγει ένα μαγικό πολύχρωμο χαπάκι. Σου το δίνουν, μαζί με τις οδηγίες χρήσης. Πριν ή μετά το φαγητό, συνοδευόμενο με γιαούρτι ή κάποιο άλλο χαπάκι, λιωμένο ή σε σιρόπι. Υπάρχουν πολλά και διάφορα. Όλα με ένα και μόνο σκοπό: Να γιατρευτείς.

Πονάει χέρι; Φάρμακο.
Πονάει μέση; Φάρμακο.
Πονά κεφάλι; Φάρμακο.

Τι κάνεις, όμως, όταν πονά η καρδιά; Όταν τη νιώθεις χίλια κομμάτια; Όχι απαραίτητα από ερωτική απογοήτευση. Αλλά από κάθε αποτυχία, κακοτυχία ή ατυχία που μπορεί να σου τύχει. Είτε αυτό είναι σε διαπροσωπικό επίπεδο, σε επαγγελματικό ή οικογενειακό.

Ότι κι αν τύχει, δεν αλλάζει ο τρόπος που νιώθεις. Προδομένος, λυπημένος ή και συντετριμμένος. Ο κόσμος παρουσιάζεται διαφορετικός από ότι τον ξέρεις και η γη χάνεται κάτω από τα πόδια σου. Σε εκείνες τις ώρες της μεγάλης μαυρίλας, τότε που το κάθε τι χάνει το νόημα του, χρειάζεσαι ένα φάρμακο. Ένα μαγικό χαπάκι που θα κάνει τα πάντα να περάσουν κι εσένα να νιώσεις καλύτερα.

Αγκαλιά

Ο Θεός εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης κι ευτυχία

  Ο Θεός εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης κι ευτυχία

Ο Θεός εφόσον είναι Αγάπη, είναι επίσης κι ευτυχία

1. Η ευτυχία είναι μια ιδιότητα της αγάπης. Δεν γίνεται να είναι ξεχωριστά από αυτήν. Και ούτε μπορεί να βιωθεί εκεί όπου δεν βρίσκεται η αγάπη. Η αγάπη δεν έχει όρια, γιατί βρίσκεται παντού. Άρα και η χαρά βρίσκεται παντού. Και όμως, μπορεί ο νους να το αρνηθεί αυτό και να πιστεύει ότι υπάρχουν κενά στην αγάπη όπου μπορεί να εισέλθει η αμαρτία, φέρνοντας πόνο αντί χαρά. Αυτή η παράξενη πεποίθηση επιθυμεί να περιορίσει την ευτυχία επαναπροσδιορίζοντας την αγάπη ως περιορισμένη, και δημιουργώντας αντίσταση σε αυτό που δεν έχει όρια και κανένα αντίθετο.

2. Τότε ο φόβος συνδέεται με την αγάπη, και τα αποτέλεσμα του γίνονται το κληροδότημα του νου που πιστεύει πως ό,τι έφτιαξε είναι αλήθεια. Αυτές οι εικόνες, χωρίς καμιά πραγματικότητα στ’ αλήθεια, φέρουν μαρτυρίες για τον φόβο προς τον Θεό, ξεχνώντας ότι αφού Εκείνος είναι Αγάπη, πρέπει να είναι και χαρά. Αυτό το βασικό σφάλμα θα προσπαθήσουμε να φέρουμε στην αλήθεια σήμερα, και να διδάξουμε τον εαυτό μας:

Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Οι ανθρώπινοι συναισθηματισμοί είναι υποκατάστατα των θεϊκών συναισθημάτων. Γενικά, όπου υπάρχει έλλειψη Εαυτού, ο άνθρωπος δημιουργεί υποκατάστατα του Εαυτού. Όπου λείπουν τα ευδαιμονικά θεϊκά συναισθήματα, ο άνθρωπος δημιουργεί τεχνητά συναισθήματα ώστε να μπορέσει να βιώσει έστω και λίγη συγκίνηση, να κινηθεί δηλαδή το είναι του, να νιώσει περισσότερα και να ξεφύγει από τη ψυχική αδράνεια και άγνοια.

Σίγουρα οι συναισθηματισμοί είναι μία σκάλα της εξέλιξης που κάνουν τον άνθρωπο πιο ‘άνθρωπο’, όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μείνουμε εκεί, καθώς οι συναισθηματισμοί δεν είναι αληθινοί, είναι τεχνητά –και συνήθως βαμπιρικά- φτιαγμένα συναισθήματα.

Με την χαρά, τη λύπη, την συναισθηματική αγάπη, τον ενθουσιασμό, την επιθυμία, τη τρυφερότητα και μια μεγάλη γκάμα γενικά συναισθημάτων, ο άνθρωπος προσπαθεί να δημιουργήσει ενέργεια, να ενεργοποιήσει το συναισθηματικό του κόσμο, ή προσπαθεί να πάρει ενέργεια από το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Οι συναισθηματισμοί είναι αστρικό υλικό, και το αστρικό πεδίο είναι ένα τεχνητό πεδίο, το οποίο καλούμαστε να εξαγνίσουμε πλήρως.

Να θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου

Να θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου

Μια κυρία ήρθε και είπε, "Είμαι πολύ αδύναμη. Μαγειρεύω καλά, η οικογένειά μου είναι ένα αριστούργημα, το σπίτι μου είναι ένα παλάτι, όλα είναι υπέροχα, αλλά δεν έχω ενέργεια". "Ξέρεις", της είπα, "ταΐζεις μόνο ένα μέρος της ύπαρξής σου· το άλλο μέρος είναι πεινασμένο". Αποκρίθηκε,"Τι είναι το άλλο μέρος;" "Το άλλο μέρος ", είπα, "είναι η πνευματική φύση σου. Η πνευματική φύση σου δεν τρώει τίποτα. Κάνεις διαλογισμό;" "Όχι". "Προσεύχεσαι;" "Όχι". "Διαβάζεις σπουδαία, όμορφα βιβλία;" "Όχι, αλλά βλέπω τηλεόραση." "Τι βλέπεις;" "Τους γκάνγκστερ." "Λοιπόν, αυτό είναι ένα άλλο πράγμα. Τρως αυτό το μέρος, το σώμα τρώει, τα συναισθήματα τρώνε και ο νους τρώει, αλλά το πνεύμα μέσα σου είναι πεινασμένο. Όταν το πνεύμα μέσα σου είναι πεινασμένο, θα είσαι εκτός ισορροπίας. Δεν έχεις βιταμίνες. Θα πρέπει να θρέψεις το πνεύμα και να θρέψεις το σώμα. Αν θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου, ωραία, όμορφα, τότε θα είσαι ένα ισορροπημένο ανθρώπινο ον."

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Stories                          πηγή    elenastral

Μην Τον θρηνούμε! "Τι ζητείτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!" Η αγάπη Του μας νίκησε όλους στους αιώνες των αιώνων!

Μην Τον θρηνούμε! "Τι ζητείτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!" Η αγάπη Του μας νίκησε όλους στους αιώνες των αιώνων!

Πόσοι Σταυροί ακόμα ως την Αγάπη! Και όμως Εκείνος μας αγάπησε έως τέλους! Ως την ανάστασή μας! Αυτός είναι ο καινούργιος, ο μετά Χριστόν κόσμος: Αναστάσιμος!     πηγή  ΣΤΕΜΑ

Τι σημαίνει αλλαγή; Αλλάζω θέση! Στέκομαι στο θεϊκό σημείο της αγάπης!

Τι σημαίνει αλλαγή; Αλλάζω θέση! Στέκομαι στο θεϊκό σημείο της αγάπης!

Τι είναι Χριστότητα; Ο Υιός που δεν έφυγε ποτέ από τον Πατέρα!

Τι είναι το εγώ; Μια εκδοχή αυτο-ύπαρξης του νου που προσπαθεί να επιβιώσει και να κατατονοήσει τον εαυτό του αποκομμένο από το Όλο! 

Ποιος μιλάει; Η Χριστότητα ή το εγώ σου; Η Χριστότητα είναι δικαιοσύνη, το εγώ έχει δίκια!

Η Χριστότητα αλλάζει τον κόσμο, το εγώ ψάχνει την βολική του θέση μες στον κόσμο!

Το εγώ ζητά αναγνώριση, η Χριστότητα αναγνωρίζει μόνο το φως! 

*

Από τους αναπαλμούς της αγάπης καθαίρεται ο σύμπας κόσμος καθώς η αγάπη μετουσιώνει την εμπειρία της διττότητας σε αυτό που η ίδια είναι! 

Θεϊκή ανατροπή για τον νου: ο χωροχρόνος και τα φαινόμενα υπακούν στο πνεύμα! Γι' αυτό και όλα αλλάζουν! 

Η "αυτονόμηση" πάντα Εωσφόρο μυρίζει! Μα αφού ο Θεός σε έφερε σε μοναδική και ανεπανάληπτη ύπαρξη και ταυτόχρονα σε έχει στην αγκαλιά του, εσύ τι άλλη αυτονομία ζητάς; Το έξω από την ενότητα, την άγια διαπερατότητα των πάντων;      πηγή   ΣΤΕΜΑ

Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς...

Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς...

Η φύση είναι   συνειδητή φαντασία εκφραζόμενη  μέσα από την συμπαντική θεϊκή νόηση όλων των όντων. 

Όσο ο άνθρωπος ερευνά την φύση του, βρίσκετε αντιμέτωπος με   καινούρια ερωτήματα, καινούριους τρόπους , καινούρια  πράγματα,  και αυτό που συμβαίνει αντιλαμβάνομενος  αυτό το θαύμα  είναι να εκστασιάζεται ,  και όλο και περισσότερο,   να επιβεβαιώνει μέσα του την αίσθηση ότι όλα είναι συνδεδεμένα ,  ότι όλα είναι  εντάξει , ότι όλα είναι ένα …..

Αυτή η δυνατότητα της  κατανόησης  ….. ότι όλα είναι συνδεδεμένα,  είναι πραγματικά μια δυνατότητα  που μπορεί να την  έχει μόνο ο άνθρωπος ………

Έχει ειπωθεί, και ετσι είναι, ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει πλέον σε ένα υπαρξιακό επίπεδο όπου θα μεταπηδήσει αναπόφευκτα  από το <<εγώ στο εμείς >>, και αυτό ακούγετε πολύ όμορφο.

Όταν είσαι σε πτώση του εαυτού σου ξεχνάς πως υπάρχει η χάρις!

Όταν είσαι σε πτώση του εαυτού σου ξεχνάς πως υπάρχει η χάρις!

Αν συναναστρέφεσαι καθ’ υπερβολή ανθρώπους με συννεφιά, χάνεις την απόλυτη επαφή με τον ήλιο! 

*

Ελεύθερος σημαίνει να εντάσσεσαι στην θεία ροή!

Το εγώ αρνείται την Άγια ροή αφού θεωρεί ότι το ίδιο είναι η πηγή! Όσο πιο μακριά είσαι από την πηγή, τόσο πιο "αυτόνομος" αισθάνεσαι! 

Το να μην αναγνωρίζεις έναν αληθινό πνευματικό οδηγό και να μην ιεραρχείσαι ως προς αυτόν, είναι το ίδιο ανόητο με τον εκχωρείσαι σε ψευδοδασκάλους! 

* 

Νέα Πνευματική Εποχή σημαίνει να σε διδάσκει το Φως!

Νέα Πνευματική Εποχή σημαίνει να είσαι φρέσκος, καθαρός, άδειος! Για να σε γεμίζει η Άγια Ζωή! 

Το φιλί του Ιούδα...

Το φιλί του Ιούδα...

Ο Ιούδας προδίδει με φιλί, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγάπη. Φιλάει προδοτικά γιατί ποτέ η καρδιά του δεν σαρκώθηκε στα χείλη του. Είχε μπερδέψει μέσα του, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι από εμάς, την αγάπη με την ανάγκη, τον πόθο με το πάθος και τον έρωτα με την συνδιαλλαγή. Όταν φιλάς κοινωνάς την ζωή σου με την ζωή κάποιου άλλου που επέλεξες να ακολουθήσεις και να παραδοθείς δίχως κρατούμενα και βερεσέδια. Ο Ιούδας δεν μπορεί να το πράξει γιατί για εκείνον η αγάπη είναι ανάγκη. Η σχέση στόχος και η μαθητεία ρόλος. Όλα μετρήσιμα και υπολογίσιμα, δηλαδή άοσμα και νεκρά.  

Τις περισσότερες φορές δεν αγαπάμε τον άλλο γι αυτό που είναι, μα για εκείνο που εμείς θα θέλαμε να είναι. Γι αυτό  ο Ιούδας όταν νιώθει ότι δεν ικανοποιούνται οι εγωτικές επιδιώξεις και ναρκισσιστικές επιθυμίες του, προδίδει τον Χριστό με ένα φιλί. Έτσι για να θυμόμαστε ότι η προδοσία φιλάει «υπέροχα». Αχ και να ξέραμε πόσοι μας πρόδωσαν με ένα φιλί. Πόσοι την ώρα που μας φιλούσαν μας μισούσαν, και την ώρα που μας αγκάλιαζαν μας φυλάκιζαν. 

     πηγή  π.λίβυος 

Γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι είναι δάσκαλοί μας;

Όλοι συναντάμε κατά καιρούς δύσκολους ανθρώπους, είτε στην εργασία μας είτε στο φιλικό περιβάλλον είτε ακόμα χειρότερα, στο οικογενειακό ή συγγενικό μας περιβάλλον. Το ζήτημα των σχέσεων μοιάζει πολλές φορές με έναν λαβύρινθο ή μια σπαζοκεφαλιά, την οποία δυσκολευόμαστε να λύσουμε και συχνά, δεν τα καταφέρνουμε ποτέ.

Πολλές φορές, η μοναδική λύση για να απαλλαγούμε από έναν δύσκολο άνθρωπο είναι να τον απομακρύνουμε από τη ζωή μας ώστε, να μην μας επηρεάζει. Αυτή η τακτική όμως ενέχει δύο σημαντικά προβλήματα. Το ένα είναι ότι η απομάκρυνση αυτών των προσώπων δεν είναι πάντα εφικτή και το δεύτερο είναι ότι κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους υπάρχει στη ζωή μας για να μας προσφέρει ένα μεγάλο δώρο. Ένα μάθημα αυτογνωσίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες σχέσεις με τους άλλους καθρεφτίζουν τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας.

Εάν το συνειδητοποιήσουμε αυτό βαθιά και επιτρέψουμε στον εαυτό μας να διδαχθεί από αυτούς τους ανθρώπους, τότε θα έχουμε κερδίσει πολλά. Ας δούμε επιγραμματικά γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι είναι οι μεγαλύτεροι δάσκαλοί μας και πώς μπορούμε να αποκομίσουμε τα μέγιστα από αυτούς, οφέλη.

Οι εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου

Ο Ιππότης και το Άλογο

Όλες οι παραδόσεις της ανθρωπότητας, οι θρησκείες της, οι μεγάλοι σοφοί, ακόμη και η διαίσθηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων, συμφωνούν πως ο άνθρωπος είναι ένα Ον αθάνατο που έχει νού, ψυχισμό, ζωτικότητα και βιολογική ύπαρξη. Το αθάνατο μέρος του ανθρώπου το ονομάζουν “Ανώτερο Εγώ” για να το ξεχωρίζουν από το θνητό μέρος που αποτελεί ο νους, ο ψυχισμός, η βιοενέργεια και το φυσικό σώμα. Έτσι, το θνητό μέρος αποτελεί μια τετράδα φορέων, τα λεγόμενα τέσσερα σώματα του “κατώτερου εγώ”. Παραλληλίζουν τότε το “Ανώτερο Εγώ” σαν τον Ιππότη ενώ το “κατώτερο εγώ” αποτελεί το άλογό του. Έτσι, όλη η ζωή αποκτά τη σημασία του Ιππότη που με το υπέροχο δαμασμένο άλογό του ρίχνεται σε δοκιμασίες και περιπέτειες, στο όνομα του Θεού, της Δικαιοσύνης και της Ομορφιάς ή στο όνομα του Βασιλιά του ή της Ντάμας του…

Ερευνώντας τον Άνθρωπο

Οι γιατροί που μελετούν το βιολογικό μας σώμα έχουν μετρήσει τους κύκλους των κυττάρων του και ξέρουν όλα μας τα κύτταρα, εκτός από τα νευρικά, τα οποία αλλάζουν κάθε επτά περίπου χρόνια. Επίσης ξέρουν ότι το πάγκρεας αλλάζει τα κύτταρά του σχεδόν κάθε εικοσιτετράωρο, ενώ τα εγκεφαλικά κύταρα γεννιούνται μέχρι τα δύο μας χρόνια και δεν αντικαθίστανται ποτέ από άλλα.

Οι ψυχολόγοι που μελετούν τον ψυχισμό και τον νου του ανθρώπου μας αποκαλύπτουν ότι ο άνθρωπος μεγαλώνει μέσα από κύκλους και φάσεις της ψυχονοητικής του δομής σε αλληλεπίδραση με τη σωματική του. Έχουν μάλιστα καθορίσει τις λεγόμενες “ηλικίες” και στάδια της ανθρώπινης ζωής με ρυθμούς επταετείς, δεκαετείς, κ.α.

Ακόμη σοφότεροι άνθρωποι, όπως ο Πλάτωνας ή οι εσωτερικές παραδόσεις των πολιτισμών, μας μιλούν για τις εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου που καθορίζονται από τον αριθμό επτά κι από τους συστατικούς αριθμούς του: τέσσερα και τρία. Το τέσσερα συμβολίζει τότε την τετράδα ή “κατώτερο εγώ” ενώ το “τρία” αποτελεί το σύμβολο του “Ανώτερου Εγώ” ή Αθάνατης Ψυχής.

Καθώς οι γιατροί και ψυχολόγοι γίνονται σοφότεροι, πολλές εσωτερικές παραδόσεις αποκαλύπτονται στην ανθρωπότητα. Αυτό μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να ζήσουμε πιο συνειδητά και αρμονικά με τη φύση.

Μια τέτοια ευκαιρία αποτελούν αυτά που εκθέτουμε στη συνέχεια. Αφορούν τις εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου. Αυτές υπακούουν στον αριθμό, αλλά και στον ρυθμό, ακολουθώντας έναν ανώτερο σκοπό και μια μεγαλύτεη δικαιοσύνη. Η αλληλοσυμπλήρωσή τους τις μετατρέπει σε εξαιρετικό εργαλείο αυτογνωσίας, άρα και ευτυχίας.