Ήρθαμε να φέρουμε την Γιορτή στον κόσμο, Αγαπημένε!

Ήρθαμε να φέρουμε την Γιορτή στον κόσμο, Αγαπημένε!

Είπαμε εδώ και χρόνια τα φοβερά, Αγαπημένε! Τώρα μόνο γελάμε! Εξάλλου η αλήθεια που δεν γίνεται αντιληπτή στους άλλους απλώς γίνεται απειλή! Γι’ αυτό και την αντιστρέφουν! Το γέλιο όλα τα καθαρίζει! 

*

Πρέπει να είσαι πολύ ισχυρός για να είσαι απαλός!

Δεν κρίνεις αυτό που σου χαρίζεται! Τιμάς και εμπιστεύεσαι εκείνον που σου το χαρίζει!

Βυθίσου μέσα σε κάτι μεγαλύτερο!

*

Όταν ο ναός σου δεν είναι η αγάπη, τότε τι είναι;

Τα παιδιά εκεί που τσακώνονται φιλιώνουν! Μας δείχνουν έτσι πως η ευτυχία είναι πιο σημαντική από τον εγωισμό!

Κανείς δεν θέλει να τον διδάσκουν! Μόνον οι απεσταλμένες ψυχές τιμούν την αλήθεια όπου την συναντούν! 

Οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας θέλουν δουλειά για να ανθίσουν….

Οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους μας θέλουν δουλειά για να ανθίσουν….

Τείνουμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν, θα πρέπει να καταλαβαίνουν τις ανάγκες μας χωρίς εμείς να τους τις επικοινωνούμε. Η πιο συνηθισμένη παγίδα στην οποία πέφτουμε είναι το ότι σκεφτόμαστε κάπως έτσι: “Μα αφού το βλέπει, σέρνομαι….πώς μπορεί να μην καταλαβαίνει την κούραση μου;” Και όμως ΔΕΝ το καταλαβαίνει! Όχι γιατί μας αγνοεί ή το κάνει επίτηδες, αλλά γιατί οι ρυθμοί πλέον της καθημερινότητας είναι τόσο πιεστικοί, που ο καθένας μας εγκλωβίζεται στη δική του πραγματικότητα, με τις δικές του σκέψεις, άγχη και προβληματισμούς και δεν μπορεί να δει παραπέρα.

Τίποτε στις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι δεδομένο και αυτονόητο! Μόλις το εμπεδώσουμε αυτό όλα “αυτόματα και μαγικά” θα γίνουν πιο εύκολα. Έβαλα εισαγωγικά γιατί δεν είναι καθόλου αυτόματα και μαγικά, αλλά σίγουρα οι σχέσεις μας γίνονται πιο απλές, άμεσες και ειλικρινείς

Αγάπη και Συναισθηματική Νοημοσύνη

Αγάπη και Συναισθηματική Νοημοσύνη

της Βασιλικής Παππά

Πώς θα ήταν το συναισθηματικό τοπίο χωρίς την αγάπη; Η αγάπη προσδιορίζει την ανθρώπινη υπόσταση. Ο άνθρωπος ζει για ν’ αγαπά. Όπως επικοινωνεί με τους άλλους με ένα ρεπερτόριο συναισθημάτων, ή συναισθηματικών προδιαθέσεων, όπως βιώνει και εκφράζει το θυμό, το φόβο, τη λύπη, τη χαρά, αλλά και την έκπληξη και την αποστροφή του, έτσι εκφράζει και την αγάπη.

Είναι όμως η αγάπη συναίσθημα; Για κάποιους μελετητές του συναισθήματος και της συναισθηματικής νοημοσύνης (Goleman, 1997) η αγάπη είναι ένα βασικό/ πρωτογενές συναίσθημα, εγγενές και οικουμενικό, που αποτυπώνεται στο πρόσωπό μας. Για άλλους, η αγάπη είναι δευτερογενές συναίσθημα,

Γιατί;

Γιατί;

Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί φορές είμαστε τόσο τυφλοί να δούμε τι πραγματικά αξίζει και τι όχι; Γιατί νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος, το οποίο εκτός από την αλαζονική ατομικότητά μας δεν κρύβει καμία άλλη μαγεία;  

Δε μας φτάνουν τα χέρια μας, τα πόδια μας, τα μάτια μας χάρη στα οποία βλέπουμε ολόκληρο το θαύμα της ζωής. Δε μας φτάνουν δυο άνθρωποι, δεν μας φτάνουν ένα φιλί και μια αγκαλιά.
Μακάρι να ξέραμε τι αθλιότητα και τι πόνος υπάρχει σε τούτο τον κόσμο. Μακάρι να γνωρίζαμε την πραγματική θλίψη, την πραγματική αγωνία που πηγάζει από το πανανθρώπινο ένστικτο για ανάσα και υγεία. Μακάρι να γνωρίζαμε ότι δεν θα πνιγούμε σε μια κουταλιά νερό την στιγμή που η θάλασσα είναι τόσο απειλητική και τόσο κοντά μας έτοιμη να μας κατασπαράξει. Και μακάρι να τα γνωρίζαμε όλα αυτάχωρίς να χρειαζόταν να τα περάσουμε, ούτε εμείς ούτε οι συνάνθρωποί μας.

Αν θέλεις γαλήνη ξερίζωσε τις ρίζες του Εγώ από το μυαλό σου

Αν θέλεις γαλήνη ξερίζωσε τις ρίζες του Εγώ από το μυαλό σου

Το Εγώ γεννιέται όταν σε μια οργιασμένη συνουσία τα πρέπει, τα στερεότυπα, οι υποχρεωτικοί στόχοι, οι πρωτιές και τα υψωμένα δάχτυλα βιάζουν την παιδική μας αθωότητα. Εγκαθίσταται με θράσος στη παρθένα γη του μυαλού μας και τρέφεται από τα μπράβο, τα μετάλλια, τη δύναμη, την εξουσία, την ανάγκη... 

Μεγαλώνοντας, όταν για τον έναν ή τον άλλο λόγο αρχίζουν να αλλάζουν οι σταθερές στη ζωή μας, γεννιέται μέσα μας η επιθυμία για εσωτερική γαλήνη. Όμως δυστυχώς κοιτάμε σε λάθος κατεύθυνση. Ασχολιόμαστε τόσο πολύ με το μυαλό μας, με τις σκέψεις μας δίνοντας περισσότερο χώρο στο Εγώ να απλώσει τις ρίζες του στη συγχυσμένη γη του μυαλού μας.

45 αποφθέγματα σοφίας από τον πρώτο σοφό της αρχαιότητας, Θαλή τον Μιλήσιο

Ο Θαλής ο Μιλήσιος, (640 ή 624 π.Χ. – 546 π.Χ.) είναι ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος, ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας,μαθηματικός, φυσικός, αστρονόμος, μηχανικός, μετεωρολόγος και ιδρυτής της Ιωνικής Σχολής της φυσικής φιλοσοφίας στη Μίλητο.
Κυρίως ο Αριστοτέλης, αλλά και άλλοι αρχαίοι φιλόσοφοι θεωρούν τον Θαλή ως τον πρώτο Έλληνα φιλόσοφο. Στον διάλογο του Πλάτωνα Πρωταγόρας, το όνομα που εμφανίζεται πρώτο στην λίστα πεπαιδευμένων ανθρώπων είναι του Θαλή του Μιλήσιου. Χαρακτηριστικά ο Μπέρτραντ Ράσελ είπε πως «Η Δυτική φιλοσοφία αρχίζει με τον Θαλή».
Ο Θαλής προσπάθησε να κατανοήσει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της επιστήμης και να εξηγήσει φυσικά φαινόμενα όπως λ.χ την Έκλειψη Ηλίου, χωρίς να χρησιμοποιεί αναφορές στην μυθολογία, όπως γινόταν μέχρι την εποχή του. Υπήρξε μεγάλος διδάσκαλος με παρά πολύ μεγάλη επιρροή σε όλους σχεδόν τους μεταγενέστερους προσωκρατικούς φιλοσόφους.

1. Για τρία πράγματα ευχαριστώ την τύχη: πρώτα γιατί γεννήθηκα άνθρωπος και όχι θηρίο, δεύτερο γιατί γεννήθηκα άνδρας και όχι γυναίκα και τρίτο γιατί γεννήθηκα Έλλην και όχι βάρβαρος.

Γέννηση μέσω της παρατήρησης

Στην ζωή μας πολλές φορές νιώθουμε ότι αυτή είναι η πραγματικότητά μας και οτι δε γίνεται να αλλάξει. Σαν παιδιά θα θυμάστε τους γονείς σας να σας λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό ή το άλλο. Τι και αν όμως μπορούσες; Tι και αν όλοι μας έλεγαν οτι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα ή έστω αν μας έδιναν περισσότερη ελευθερία να προσπαθήσουμε να δούμε εαν μπορούμε; Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε μεγαλώσει με πιο υποστηρικτικούς γονείς…
Οι περιοριστικές πεποιθήσεις μας πολλές. Αν θα μπορούσαμε να καταλάβουμε με πόσα πολλά μέσα μας “βομβαρδίζουν” καθημερινά τότε θα μπορούσαμε να καταλάβουμε πόσο μας χειραγωγούν. Πόσο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οτι η πραγματικότητα είναι αυτή και αν προσπαθήσεις να βγεις έξω απο αυτήν τότε είσαι τρελός γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει! Γεννηθήκαμε σε μια εποχή που η οικονομική κρίση είναι υπαρκτή, ο πόνος, η δυστυχία, η πείνα, ο πόλεμος… Σε έχουν βάλει σε ενα matrix και εσύ τους πιστεύεις τόσο πολύ που ασχολείσαι μόνο με αυτό… Πλέον δεν σου έχει μείνει χώρος να κοιτάξεις την άλλη μεριά!
Όλα όμως ξεκινάνε να αλλάζουν όταν σιγά σιγά αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι όλα είναι ενέργεια… Ότι δημιουργείς στην πραγματικότητα σου, είναι αυτό που παρατηρείς! Και τι παρατηρείς; Τον πόνο, τον φόβο, την υποταγή, την ανασφάλεια… Η άλλη μεριά; Ποιά άλλη μεριά θα με ρωτήσεις… Η άλλη μεριά , ο παράδεισός μας που είναι; Τον σκέφτεσαι καθόλου; Ναι, ναι θα μου πεις τον σκέφτομαι αλλά είναι τόσο μακρινός… Κάτσε να δούμε πώς θα βγούμε από την οικονομική κρίση, από όλα αυτά τα δεινά και μετά βλέπουμε…

Oi πεποιθήσεις που μας περιορίζουν!

Oi πεποιθήσεις που μας περιορίζουν!

Στη διαδικασία του να βιώνω αγάπη και ειρήνη σε κάθε περίπτωση αναγκάζομαι να βρω κάθε φορά,  ποιά πεποίθηση με αποκλείει αυτή τη στιγμή από την ηρεμία ή την αγάπη επειδή έχω καταλάβει ότι όλα είναι θέμα πεποιθήσεων.

Τότε εντοπίζω ποιά είναι η περιοριστική πεποίθηση που έχει προγραμματιστεί μέσα μου . στο υποσυνείδητο, στο εσώτερο παιδί, στα κύτταρά μου, η οποία αυτή τη στιγμή με κάνει να χάνω την αίσθηση της ασφάλειας,  και στην συνέχεια την αίσθηση της ενότητας,  της ηρεμίας , της ευτυχίας και της αγάπης.

Ο πόνος δεν διαφέρει από την μέθη.

Ο πόνος δεν διαφέρει από την μέθη.

Ο πόνος και η μέθη είναι δύο κοινοί δρόμοι. Ο ένας μοιάζει τόσο πολύ με τον άλλον. Το μυαλό του μεθυσμένου είναι δεμένο και φέρεται αλόγιστα. Το ίδιο ακριβώς όμως γίνεται και στον πόνο. Πάλι το μυαλό είναι δεμένο και δεν έχουμε σωστή «ορατότητα». Ο πόνος μας εξαναγκάζει, το ίδιο και η μέθη. Αφού το μυαλό δεν λειτουργεί σωστά μαγκώνει και έτσι ούτε οι αισθήσεις μας λειτουργούν σωστά. 

Έτσι αυτός που πονά είναι στην πραγματικότητα σαν μεθυσμένος. Μεθυσμένο στην κυριολεξία, αλλά και με – θισμένο. Δηλαδή από εθισμούς προκλήθηκε ο πόνος.

Ο πόνος ανάλογα μας οδηγεί στην απελπισία και στην αναλγησία.

Όλο αυτό για έναν άνθρωπο δεν είναι ένας εύκολος «αντίπαλος» καθώς το τοπίο του πόνου- μέθη, μας εξαναγκάζει να πράττουμε μέσα από αυτό.

Πότε όμως ένας άνθρωπος φτάνει και από πού στον πόνο ?

Χριστιανικός Μυστικισμός / Η Καρδιακή Προσευχή

Χριστιανικός Μυστικισμός / Η Καρδιακή Προσευχή

Τελικά, Ποιος Γνωρίζει τον Θεό; Ο Ιωάννης είναι κατηγορηματικός σε αυτό.  Τον Θεό δεν Τον Γνωρίζει κανένας – παρά μόνο Αυτός που «Έρχεται» από τον Θεό, που «Αναδύεται» από τους Κόλπους του Πατέρα, που έχει «Βιωματική Εμπειρία» του Πατέρα, Αυτός που «Είναι Ένα» με τον Θεό. Στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν είναι ποικιλίες της Εμπειρίας του Θεού αλλά υποδεικνύουν την Ίδια Κατάσταση: Να Ζούμε Εν Θεώ.
Και τι είναι «Αυτό» που μας Αποκαλύπτει Αυτός που «Έρχεται» από τον Θεό; Στην προκειμένη περίπτωση ο Ιησούς; Ότι Υπάρχει Μόνο Μία Πραγματικότητα που Αποκαλύπτεται στο Βάθος της Ύπαρξης κάθε όντος, όταν αυτό στρέφει την συνειδητότητά του προς τα Έσω, πέρα από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα και δραστηριότητες. Η Ίδια η Ουσία κάθε όντος, στο Απέραντο Βάθος της είναι η Θεϊκή Δύναμη, η Θεία Ενέργεια, η Θεϊκή Δραστηριότητα που είναι ταυτόσημη με την Αληθινή Ζωή, με την Αιώνια Ζωή.
Τελικά, Τι Είναι Θεός; Και κατ’ επέκταση τι Είναι η Θεϊκή Ενέργεια που Υποστηρίζει κάθε ύπαρξη μέσα στην Δημιουργία; Τι Είναι το Βάθος του Όντος, η Αληθινή Ουσία κάθε ύπαρξης; Τι είμαστε εμείς πραγματικά; Τι είναι ο καθένας μας; Είμαστε Θεϊκή Ενέργεια, Συνειδητότητα Χωρίς Όρια, Όρους, Περιορισμούς, Έξω από κάθε Δημιουργία, Χώρο και Χρόνο, που ταυτόχρονα «εκδηλώνεται» μέσα στην Δημιουργία κι έχει εμπειρία της ζωής μέσα στον χρόνο, μέσα στον κόσμο των φαινομένων.
Η Συνειδητότητα Είναι Μία και κάθε Συνειδητότητα (κάθε ύπαρξη) είναι Αυτή η Μία Συνειδητότητα. Η «Διαφοροποίηση» από την Μία Συνειδητότητα, που δημιουργεί την Πολλαπλότητα, τις ατομικότητες, την ατομικότητα, δεν είναι παρά ένας «επιφανειακός περιορισμός» της Συνειδητότητας, στα όρια μιας μεροληπτικής «θέσης» μέσα στην ύπαρξη. 

Είκοσι τρεις σοφές κουβέντες του Fyodor Dostoyevsky για να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Είκοσι τρεις σοφές κουβέντες του Fyodor Dostoyevsky για να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είναι ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα  αριστουργηματικά έργα του ερευνούν  ερωτήματα  γύρω από την ζωή και τον θάνατο.

1. Πρέπει να αγαπάς την ζωή περισσότερο από το ίδιο το νόημα της ζωής.
2. Ένα καινούργιο βήμα, μια καινούργια λέξη είναι ότι οι άνθρωποι φοβούνται.
3. Υπάρχουν όρια στο μυαλό του κάθε ενός, που πέρα από αυτά είναι επικίνδυνο να περάσεις. Μόλις περάσεις την γραμμή, είναι αδύνατο να γυρίσεις πίσω.
4. Η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία αλλά στην προσπάθεια για αυτήν.
5. ‘Όταν σταματάς να διαβάζεις βιβλία, παύεις να σκέφτεσαι.
6. Η ευτυχία δεν βρίσκεται στο να περιορισμό αλλά στον έλεγχο το εαυτού σου.
7. Η ευτυχία δεν αποκτάται με τα εύκολα πλούτη αλλά όταν μοχθήσεις για να τα αποκτήσεις.
8. Σε μια καρδιά που αγαπά πραγματικά ή η ζήλια θα σκοτώσει την αγάπη ή η αγάπη θα σκοτώσει την ζήλια.

Η πιο μεγάλη έκπληξη....

Η πιο μεγάλη έκπληξη....

Μερικές φορές το ελάττωμα που βλέπεις σε έναν άνθρωπο δεν υπάρχει καν. Είναι η δική σου ανάγκη για σύγκρουση που προβάλετε στον διπλανό σου. Πρέπει να υπάρχουν εχθροί για να ζήσεις. Είναι που έμαθες από μικρός να διαμορφώνεις τον εαυτό σου μειώνοντάς τους άλλους. Εαν το άλλο παιδί δεν είναι κακό εσύ πως θα είσαι το καλό; Εαν άλλος δεν είναι αμαρτωλός εσύ πως θα είσαι δίκαιος, κι αν η άλλη δεν είναι πόρνη εσύ πως θα είσαι η αγνή. Ευτυχώς ομως που ο Θεός ξέρει τι καπνό φουμάρουμε όλοι μας κι έτσι η κρίση του θα είναι η πιο μεγάλη έκπληξη Του........

π. Λίβυος 

Γιατί οι άνθρωποι θέλουν κάποιες φορές να πληγώσουν και να βλάψουν τους άλλους;

 

Οι άνθρωποι γενικότερα, είμαστε ιδιαιτέρως κοινωνικά όντα που έχουν ανάγκη από θετικές σχέσεις. Επομένως, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τα κίνητρα που έχουμε για να τα πηγαίνουμε καλά με τους άλλους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα ύπαρξης της κοινωνίας μας, αν ιστορικά οι άνθρωποι δε συνεργάζονταν και δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους σε ένα μεγάλο βαθμό.
Ωστόσο, πολύ συχνά βλάπτουν εσκεμμένα ο ένας τον άλλον. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Γιατί οι άνθρωποι θέλουν κάποιες φορές να πληγώσουν και να βλάψουν τους άλλους; Δεκαετίες έρευνας αποδεικνύουν ότι πίσω από τη δημοφιλή πεποίθηση πως οι άνθρωποι γίνονται κακοί όταν θέλουν να αισθανθούν καλύτερα για τον εαυτό τους, κρύβεται μία μεγάλη αλήθεια.
1. Η Θετική ιδιαιτερότητα

Εμείς κοπιάζουμε κι ο Θεός το βλέπει και μας προετοιμάζει για τη Βασιλεία

Γέροντας Ελισαίος, Καθηγούμενος Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας

[Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα της Συνέντευξης του Πανοσιολ. Καθηγουμένου της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισαίου στο Διευθυντή Σύνταξης της Πεμπτουσίας κ. Νικόλαο Κόιο]

ΝΚ – Γέροντα, εσείς πρoΐστασθε εδώ και αρκετά χρόνια πνευματικά του κοινοβίου της Σιμωνόπετρας και θέλουμε να μας πείτε από την εμπειρία σας ως πνευματικός:

Τελικά τι χρειάζεται, ποια είναι η ουσία του πράγματος που χρειάζεται ο άνθρωπος για να  να προχωρήσει στην πνευματική ζωή; Και διαφέρουν οι απαιτήσεις της πνευματικής ζωής από τα παλαιότερα χρόνια με τις απαιτήσεις της πνευματικής ζωής σήμερα; Αυτό είναι ένα πράγμα που απασχολεί πολλούς.

ΓΕ – Βεβαίως δεν υπάρχει μια συνταγή για την πνευματική ζωή.

Ο άνθρωπος πρέπει να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια μέσα του, κατά τη γνώμη μου, δύο πράγματα. Το ένα είναι ότι την πνευματική ζωή κάποιος την επιθυμεί, δηλαδή ο άνθρωπος, ο πιστός, ο μοναχός, και δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του μοναχού και του πιστού όσον αφορά την επιθυμία, τον πόθο, όπως λέμε, της πνευματικής ζωής, διότι κάθε άνθρωπος έχει αυτό τον έμφυτο πόθο της στροφής προς τον Θεό. Αυτό είναι κλασικό και δεν διαψεύδεται από κανέναν. Το πρώτο είναι αυτό, αλλά υπάρχει και ο άλλος πόλος. Αυτός που δίνει την πνευματική ζωή, δηλαδή ο Θεός. Ένας επιθυμεί και ο άλλος δίνει. Επομένως η πνευματική ζωή είναι μία δωρεά στον άνθρωπο από τον Ίδιο τον Θεό. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, για να αποσαφηνίζει ο άνθρωπος μέσα του τι επιδιώκει στην πνευματική ζωή.

Πως να αυξήσετε τους φίλους σας

Πως να αυξήσετε τους φίλους σας

1. Το πρώτο βήμα είναι να αυξήσετε τη χαρά σας. Η χαρά είναι ο πιο ισχυρός μαγνήτης. Αν είστε σε κατάσταση μελαγχολίας ή αρνητικότητας, θα χάσετε τους φίλους σας και δύσκολα θα κάνετε υγιείς φίλους.

Η χαρά προκαλεί αγάπη, εμπιστοσύνη και πίστη. Σας αρέσει να συνεργάζεστε με χαρούμενους ανθρώπους, γιατί η χαρά τους τρέφει την αύρα σας. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο διψούν για χαρά. Η χαρά τούς δίνει ελπίδα και ενισχύει τη θέλησή τους για ζωή.

Ένας ποιητής έγραψε κάποτε ότι υπάρχουν δυο πολύ σημαντικά πράγματα στη ζωή: η χαρά και ο αέρας. Χωρίς αέρα πεθαίνετε· χωρίς χαρά, η ζωή είναι νεκρή. Όποτε απουσιάζει η χαρά, το μικρόβιο της κακολογίας, του φθόνου και της συκοφαντίας αυξάνονται και κάνουν τους ανθρώπους απωθητικούς.

Η χαρά αναζωογονεί το νευρικό σύστημα. Αυτοί που είναι χαρούμενοι έχουν υγιείς αδένες. Αν δεν έχετε χαρά, οι αδένες σας δε λειτουργούν στην άριστή τους κατάσταση. Αν έχετε χαρά, αναδίδετε ωραία μυρουδιά. Αν δεν έχετε χαρά, αναδίδετε άσχημη μυρουδιά.

Στο καβούκι του ντροπαλού

Στο καβούκι του ντροπαλού

 

Γεννιόμαστε ντροπαλοί ή οι συνθήκες μας κάνουν συνεσταλμένους; Πότε η ντροπή αρχίζει να δυσκολεύει τη ζωή μας και με ποιους τρόπους μπορούμε να τη διαχειριστούμε;

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα γαλάζιο χωριό στον βυθό της θάλασσας. Όλοι οι κάτοικοί του είχαν μπλε χρώμα και μόνο ένα χταπόδι ξεχώριζε, γιατί κοκκίνιζε από ντροπή κάθε φορά που το πλησίαζαν ή του απηύθυναν τον λόγο. Όλα άλλαξαν, όμως, όταν το χωριό επισκέφτηκε η σοφή χελώνα, η οποία βοήθησε το χταπόδι να νικήσει την ντροπή του και να βελτιώσει τις σχέσεις του με τα υπόλοιπα ψάρια. Η ψυχολόγος Νένα Γεωργιάδου, στο παραμύθι της «Το ντροπαλό χταπόδι», αναφέρεται με πολύ απλό τρόπο στο συναίσθημα της ντροπής. Αλήθεια, μήπως όλοι μέσα μας κρύβουμε ένα «κόκκινο χταπόδι»; Πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τα… πλοκάμια του και να ξεπεράσουμε τον φόβο της έκθεσης;

«Να ανοίξει η γη να με καταπιεί»

Οι Δέκα Αρχές της Ζωής και ο τρόπος που τις αντιλαμβάνεσαι, είναι το κλειδί της ευτυχίας σου

Οι Δέκα Αρχές της Ζωής και ο τρόπος που τις αντιλαμβάνεσαι, είναι το κλειδί της ευτυχίας σου

Γράφει η Δέσποινα Παλαμάρη

Παρατηρώντας τους ανθρώπους γύρω μου είδα κάποιες βασικές διαφορές που είχαν οι «χαμογελαστοί» άνθρωποι και αυτοί που κατά βάση είναι «σκυθρωποί». Που όλα τα βλέπουν γκρίζα, συννεφιασμένα και που δεν μπορούν να αντικρίσουν πουθενά φως διαφυγής από το τούνελ της δυστυχίας του.

Πολλοί θεωρούν πως αν έχεις εργασία, χρήματα, σύζυγο ή έναν ερωτικό σύντροφο μπορείς να έχεις και μια καλή ζωή. Όμως η Ζωή έρχεται να μας αποδείξει το αντίθετο. Πόσες φορές εκείνη, έρχεται και μας τραβά επιδεικτικά «το χαλί κάτω από τα πόδια» και τότε άλλοι πέφτουν και σηκώνονται αμέσως, άλλοι δυσκολεύονται και άλλοι ερωτεύονται το πάτωμα…

Τι είναι όμως αυτό που δίνει δύναμη σε κάποιους ανθρώπους όταν “πέφτουν” να μην καθυστερούν το “σήκωμα” τους;

Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη Ζωή, τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γιατί έχουν κατανοήσει τις δέκα αρχές της Ζωής

1. Το μόνο σταθερό στη Ζωή είναι η ίδια η Αλλαγή

Η Ζωή Ξέρει και φέρνει στον καθένα μας ότι χρειάζεται για να μπορέσει να ωριμάσει και να αναπτυχθεί συναισθηματικά ώστε να κατανοήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Εύκολες ή δύσκολες καταστάσεις, δεν έχουν καμιά σημασία… Σημασία έχει ο τρόπος που θα τις αντικρύσουμε, θα τις βιώσουμε και τους επιτρέψουμε μέσα από την εμπειρία να γίνουν μέσα μας γνώση, σοφία. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό, αν δούμε όλες τις εμπειρίες σαν δώρα, σαν ευκαιρίες να δυναμώσουμε ή σαν σκαλοπάτια που θα διευκολύνουν το μεγάλωμα μας τότε δεν θα αγκιστρωνόμαστε σε καμιά κατάσταση θα μπαίνουμε χωρίς έλεγχο, ολοκληρωτικά στις στιγμές μας ξέροντας, όπως γυρνάει ο τροχός της ζωής, ότι κι αυτό θα περάσει

7 τρόποι για να ενεργοποιήσετε την ισχυρότερη θεραπευτική δύναμη: το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς σας

Άρθρο του Michael Forrester
Με απλά λόγια, η νούμερο 1 αιτία της διατήρησης της υγείας είναι η ενεργειακή και συναισθηματική σας κατάσταση. Ο τρόπος που συνδέεστε συναισθηματικά με τη γενική ευεξία και την καλή σας κατάσταση είναι πιο σημαντικός από οποιοδήποτε συμπλήρωμα, τροφή, άσκηση ή υγειονομική περίθαλψη.
Υπάρχει μόνο μία αιτία πρόκλησης ασθενειών και σχετίζεται με την ενέργεια και τη συχνότητα των ανισορροπιών που υπάρχουν μέσα στο σώμα σας. Αν την αποκαταστήσετε, η ασθένεια θα ήταν αδύνατο να υπάρξει. Όλα τα συναισθήματα είναι παραλλαγές 2 συναισθημάτων: του φόβου και της αγάπης. Ο φόβος / το άγχος είναι μεταδοτικά και προκαλούν συστολή: αναστέλλουν τη δημιουργικότητα, την εγκεφαλική δραστηριότητα, το ανοσοποιητικό σύστημα και την επιλεκτική αντίληψη και μετά από εκτεταμένες χρονικές περιόδους οδηγούν στην κατάρρευση.
Η αγάπη (θετικές πεποιθήσεις και συναισθήματα) έχει μεγάλο αντίκτυπο και προκαλεί διαστολή: δημιουργικότητα, σωματική και ψυχική αντοχή και μεγαλύτερη παραγωγικότητα σε μικρότερο χρονικό διάστημα διότι παίρνουμε αποφάσεις πιο γρήγορα αφού είμαστε δεκτικοί και ιδιαίτερα διορατικοί. Αυτό αποτελεί το θέμα των Μαθηματικών της Καρδιάς (σύμφωνα με το Ινστιτούτο των Μαθηματικών της Καρδιάς στις ΗΠΑ ): όταν κάποιος διαθέτει ακριβείς πληροφορίες, παίρνει καλύτερες αποφάσεις. Η ποιότητα του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που δημιουργεί ένα άτομο με την καρδιά του επηρεάζει την εμπειρίες και την πραγματικότητά του.

Η δύναμη να ξεπερνάς τον εαυτό σου, είναι το κλειδί της επιτυχίας σου!

Της Μαριτίνας Συμβουλίδη, Ψυχολόγος
Η βαθύτερη γνώση που φέρουν τα κύτταρά μας και έχει εμπεδωθεί στο νευρικό μας σύστημα από την ενδομήτρια κιόλας ζωή μας, είναι η απόλυτη βεβαιότητα ότι κάθε μέρα έχουμε τη δύναμη να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Η πεποίθηση αυτή καθοδηγεί τον καθένα μας να παραμείνει συνδεδεμένος με την εσωτερική του δύναμη και να διατηρήσει τη δική του μοναδική ροή στη ζωή του, την κατάσταση δηλαδή εκείνη της μέγιστης απόδοσης για τον καθένα μέσα από συνθήκες αρμονίας.
Επίκτητες εμπειρίες και βιώματα καθώς και εξωγενείς πεποιθήσεις και προσδοκίες αλλοιώνουν τις περισσότερες φορές αυτή την καθαρή αλήθεια που έχουμε όλοι μέσα μας, με αποτέλεσμα να χάσουμε την επαφή με την πυξίδα του εαυτού μας. Η πυξίδα του εαυτού μας γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας ποιες είναι οι καλύτερες για εμάς επιλογές για την προσωπική μας εξέλιξη και ευημερία και ποιος είναι ο βέλτιστος δρόμος για να τις επιτύχουμε.
Αυτές οι συνθήκες αποπροσανατολισμού μπορεί ασυνείδητα να μας απομακρύνουν από τα βαθύτερα αισθήματά μας, περιορίζοντας κάθε προτροπή για δράση και εξέλιξη. Κάπως έτσι αρχίζει να δημιουργείται ο φαύλος κύκλος των περιοριστικών πεποιθήσεων που γεννάνε σκεπτομορφές, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν το εύρος των δυνατοτήτων μας και των τελικών επιλογών μας με έναν και μοναδικό σκοπό να επιβεβαιώσουν τις αλήθειες που έχουν ριζώσει μέσα μας.
Και αν αυτές οι αλήθειες δεν μας οδηγούν στην ευτυχία μας; Αν τελικά αντι να προχωράμε ξεπερνώντας των εαυτό μας και απολαμβάνοντας τα δώρα της προσωπικής μας εξέλιξης, βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο σε καταστάσεις ματαίωσης, τότε τι μπορούμε να κάνουμε για να πατήσουμε και πάλι γερά στα πόδια μας;

Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη, γιατί διαλύονται μέσα σ’ αυτήν τα πάντα!

Τετάρτη, 13 Ιανουαρίου 2016

Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη, γιατί διαλύονται μέσα σ’ αυτήν τα πάντα!

Να είσαι πνευματικά ευέλικτη. Η δύναμη δεν βρίσκεται στο να είναι κανείς άκαμπτος και σταθερός, αλλά στο να είναι ευλύγιστος. Το ευλύγιστο δέντρο αντέχει στη θύελλα. Μάζεψε όλη τη δύναμη που δίνει ένας γρήγορος νους. 
Η ζωή είναι παράξενη· συμβαίνουν τόσα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένει κανείς, ώστε απλώς με το ν’ αντιστέκεται σ’ αυτά δεν πρόκειται να λύσεις κανένα πρόβλημα. Χρειάζεται να έχει κανείς τεράστια ευλυγισία και σταθερή καρδιά.
Η ζωή είναι σαν μια κόψη ξυραφιού και πρέπει να περπατήσει κανείς πάνω σ’ αυτό το μονοπάτι με εξαιρετική προσοχή και ευέλικτη σοφία.
Η ζωή είναι πολύ πλούσια, έχει τόσους πολλούς θησαυρούς κι εμείς την πλησιάζουμε με άδειες καρδιές· δεν ξέρουμε πώς να γεμίσουμε τις καρδιές μας με την αφθονία της ζωής. Ενώ είμαστε φτωχοί μέσα μας, όταν μας προσφέρονται τα πλούτη της τ’ αρνιόμαστε. Πάμε στο πηγάδι για νερό κρατώντας δαχτυλήθρα κι έτσι η ζωή καταντάει μια κακόγουστη υπόθεση, ασήμαντη και μικρή.

Heart Kung fu

Heart Kung fu

 

 

-Πως μπορείς Δάσκαλε, ενώ σε βρίζουν και σε κατηγορούν τόσο, εσύ να παραμένεις τελείως ήρεμος;

 

-Εφαρμόζω το Κουνγκ-Φου της Καρδιάς. Πρώτα από όλα, αναγνωρίζω ότι αυτός που έχω απέναντί μου, είναι ένας καθρέφτης της αδυναμίας μου, όπως και εγώ είμαι καθρέφτης της δικής του. Επέτρεψα μέσα από το φόβο μου, τη σύγκρουση. Οπότε, αλλάζω οπτική, και βλέποντας τη συνυπαιτιότητά μου, αντιλαμβάνομαι ότι και οι δύο μας, εκείνη τη χρονική στιγμή, είμαστε παραπλανημένοι θύτες του φόβου.

 

Κάνω ένα βήμα πλαϊνό λοιπόν, και τοποθετούμαι στην πλευρά της αγάπης. Και τον αφήνω να λέει, χωρίς να απαντάω. Αν από τη λεκτική επίθεση κάτι έχει να κάνει με εμένα και τη δική μου αλήθεια, το κρατάω. Σπάνιο αυτό, γιατί αν έχει να κάνει με εμένα, τότε δεν θα μου ειπωθεί με επίθεση! Έχω βεβαίως πάντα το συναισθηματικό μου δείκτη, που θα μου το δείξει αυτό! Αν λοιπόν κάτι είναι για μένα, τότε έχω λόγους για περισυλλογή και όχι για καβγά!

Αν από την επίθεση αυτή, δέχομαι της προβολές των δικών του ανασφαλειών και φοβιών, τότε τον αφήνω να λέει και να λέει… Έτσι και αλλιώς, δεν αφορούν εμένα, οπότε δεν υπάρχει καμία ταραχή που τον ακούω! Συνήθως, όταν θα έχει πει πολλά, θα έχει ξεφορτώσει πολύ υλικό, και θα πει από μόνος του το σημείο που τον έχει ενεργοποιήσει, τον έχει φοβίσει, τον έχει ταράξει και που δεν έχει να κάνει με εμένα, αλλά με τη δική του ανασφάλεια.

Και να ξέρεις, ότι είμαι δίπλα σε κάποιον πάντα με τη δική μου συγκατάβαση. Αν η επίθεση συνεχίζεται για καιρό, δεν είμαι δέντρο για να μην μπορώ να αλλάξω γειτονιά! 

 

 Dimitris Nomikos

 

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Γίνε καπετάνιος και οδήγησε το πλοίο της ψυχής σου με ασφάλεια σπίτι

Της Χαράς Νικολαΐδου
Ο νους μας είναι ένα μεγάλο άδειο κουτί που το γεμίζουμε με τις σκέψεις μας. Το κουτί αυτό μπορεί να γεμίσει από σκουπίδια και φυσικά να τροποποιηθεί σε κάδο σκουπιδιών, μπορεί όμως να είναι και ένα μπαούλο γεμάτο από αγαπημένα αντικείμενα συναισθηματικής αξίας, ντυμένα από αγάπη και θετικές σκεπτομορφές από εσένα και να μετασχηματιστεί σε ένα πολύτιμο μπαούλο που θα γίνει αρωγός θετικών μηνυμάτων από τον ουρανό.
Είμαστε καπετάνιοι στο καράβι μας, το καράβι είναι το σώμα μας που κατευθύνεται από τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας, τα οποία όμως με την σειρά τους είναι σαν τα αποδημητικά πουλιά που δεν κάθονται για πολύ στο ίδιο μέρος. Κάνουν απλώς την εμφάνισή τους και εξαφανίζονται. Μπορείς να φυλακίσεις ένα πουλί; Γιατί φυλακίζεις τότε μία σκέψη, όταν μάλιστα αυτή είναι και μη ωφέλιμη; Κάπου μέσα στο καράβι έχεις φτιάξει μια νοητική φυλακή που μέσα της υπάρχει άσβεστη »η φλόγα» που σιγοκαίει καρτερικά και υπομονετικά μέχρι να την ελευθερώσεις. Κάθε που το καράβι σου μπαίνει σε φουρτούνα εκείνη τρεμοπαίζει, ανησυχεί…
Αιώνιος Αναζητητής της αλήθειας, ξεκινάς το ταξίδι σου στα θαλάσσια ύδατα ανακαλύπτοντας την αλήθεια μέσα από τον πόνο… και τάζεις φουρτούνες στην ψυχή σου, για να την βρεις. Μέσα στο καράβι σου υπάρχουν πολλά μέρη που συντελούν στην εύρυθμη λειτουργία του, όπως ακριβώς και στο σώμα σου. Σε αυτά είναι η πρύμνη που συμβολίζει το παρελθόν σου και η πλώρη που συμβολίζει το μέλλον σου.
Εσύ όμως βρίσκεσαι στο τώρα, οδηγός στο τιμόνι του πλοίου σου, και εκεί υπάρχει η μήτρα της σκέψης σου που υφαίνεις με την επανάληψή της και την παγιώνεις, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα! Σταματάς εκεί που πρέπει να συνεχίσεις και ξεκινάς με φόρα εκεί που πρέπει να φρενάρεις. Δεν βλέπεις τα σημάδια των καιρών. Όλη σου η διαδρομή μια αναζήτηση εσωτερικής νηνεμίας, μα εμπλέκεσαι και πάλι σε τρικυμιώδης ανέμους, και» η φλόγα »φοβάται και πάλι!

Όταν τα συναισθήματα «φιλτράρουν» τα πάντα γύρω μας

Γράφει ο ψυχολόγος Νίκος Βακόνδιος
«Δε γελάμε επειδή είμαστε ευτυχισμένοι, είμαστε ευτυχισμένοι επειδή γελάμε» – William James
Τα συναισθήματα είναι φίλτρα μέσα από τα οποία βλέπουμε την πραγματικότητα. Νομίζουμε ότι βλέπουμε κάθε στιγμή την πραγματικότητα, όμως στην ουσία την κοιτάμε σα να φορούμε γυαλιά, το χρώμα των οποίων, είναι τα συναισθήματά που νιώθουμε την ώρα που κοιτάμε.
Δεν υπάρχει στιγμή που δε νιώθουμε κάποιο συναίσθημα, όπως δεν υπάρχει και στιγμή που δεν σκεφτόμαστε κάτι… Ακόμη κι αν δεν είναι πάντα εύκολο να το περιγράψουμε…συναίσθημα νιώθουμε πάντοτε. Τα γυαλιά αυτά δεν παίρνουν το χρώμα τους μόνο από το πώς νιώθουμε στο παρόν μα και από ανησυχίες, καταπιεσμένες επιθυμίες, συνθήκες που θυμίζουν κάτι που έχουμε ξαναζήσει. Κι όμως, θεωρούμε ότι βλέπουμε την πραγματικότητα ατόφια όπως είναι, και όχι εξαιτίας του πώς νιώθουμε, διότι δεν καταλαβαίνουμε ή ξεχνούμε πως φοράμε «τα γυαλιά των συναισθημάτων μας».
Πιστεύεται συχνά, ότι χρειάζεται να αλλάξει η πραγματικότητα για να νιώσουμε όμορφα συναισθήματα, ενώ στην ουσία, σε κάθε αξέχαστη στιγμή, ήταν το όμορφο χρώμα των γυαλιών των συναισθημάτων εκείνο που την έκανε σπουδαία, και από αυτό «χρωματιζόταν» και η υπόλοιπη πραγματικότητα.
Πολλοί άνθρωποι θυμούνται ένα τοπίο ως μαγευτικό καθώς το είχαν επισκεφθεί ως ερωτευμένοι. Όταν αργότερα το επισκέφτηκαν μόνοι, ξαφνιάστηκαν από τη μέτρια εντύπωση που αυτό τους άφησε. Πολλά ευτυχισμένα ζευγάρια επίσης, θυμούνται ότι στην εργένικη ζωή τους παραπονιόντουσαν με ευκολία για εμπόδια τα οποία μετέπειτα δεν τους απασχολούσαν ιδιαίτερα και τα οποία τα αντιμετώπιζαν πλέον μαζί, με ιδιαίτερη ευκολία.

Την Αγάπη Θα Την Βρεις Μέσα Σου Πρώτα...

Την Αγάπη Θα Την Βρεις Μέσα Σου Πρώτα...

H Αγάπη είναι πολύ κοντά...

Έχεις σκεφτεί... γιατί ότι κι αν κάνεις, υπάρχει πάντα μέσα σου, ένα αίσθημα κενού?

Γιατί παρόλο, που οι επιτυχίες στη ζωή σου, μπορεί να διαδέχονται η μία την άλλη, δεν είσαι απόλυτα ικανοποιημένος μέσα σου?

Γιατί παρόλο, που μπορεί να τα έχεις όλα, νιώθεις ότι κάτι σου λείπει?

Γιατί απλά, δεν έχεις βρει την αληθινή αγάπη!

Γιατί ψάχνεις την αγάπη, χωρίς να γνωρίζεις τι "είναι αγάπη"...

Πως θα βρεις κάτι, που δεν ξέρεις να το αναγνωρίζεις?

Η αγάπη είναι ορατή και αόρατη.
Η αγάπη είναι φως, το πρωταρχικό φως...
Η αγάπη είναι σκοπός, ο πρωταρχικός σκοπός...

"Η αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός εκδηλωμένος, βρίσκεται παντού μέσα μας, και παντού γύρω μας, και για να νιώσεις την πληρότητα της αγάπης, θα πρέπει να τη βιώσεις μέσα σου πρώτα, μέσα στον Εσώτερο Αληθινό Εαυτό σου".

Σκέφτηκες ποτέ, πόσο κοντά μπορεί να βρίσκεται η αγάπη?

"Μη φοβάστε την ιερή ευδαιμονία της μοναξιάς"

"Μη φοβάστε την ιερή ευδαιμονία της μοναξιάς"

Μοναχική στέκεται η κορυφή - ποτέ η αίσθηση της μοναξιάς δεν την εγκαταλείπει. Ευλογημένοι να είστε αν αυτή η αίσθηση σάς είναι γνωστή. Βρίσκεστε πάνω στο δρόμο που σας φέρνει σε Eμάς.

Κι όμως η χιονισμένη κορφή τρέφει τα ρυάκια της πεδιάδας και ποτίζει τα χωράφια της συγκομιδής. Πάνω στην κορφή χαρίζει ο ήλιος την πρώτη του αχτίδα, και η σελήνη καθρεφτίζεται στους παγετώνες της. Και κανείς δεν γνωρίζει την γεννήτρα των θερμών πηγών, κι απορούν για το πως βράζουν τα νερά κατ’ απ το χιόνι.

Μη φοβάστε την ιερή ευδαιμονία της μοναξιάς. Μα μέσα απ' την αγάπη αφήστε την να σας φωτίσει.

-Άγκνι Γιόγκα                       elenastral

Η Φύση αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ζωτικότητας

Η Φύση αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ζωτικότητας

Η αυξημένη ζωτικότητα συνδέεται με τη φύση

Αν φέτος σκοπεύετε να πλησιάσετε κάτι περισσότερο, πλησιάστε τη φύση. Θα σας δώσει την ευκαιρία να συνδεθείτε περισσότερο όχι μόνο με τον εαυτό σας αλλά και με τους άλλους γύρω σας. Αποτελεί βάλσαμο για την ψυχή. Η αυξημένη ζωτικότητα υπάρχει πάνω και πέρα από τις επιδράσεις της φυσικής δραστηριότητας και της κοινωνικής αλληλεπίδρασης που συνδέονται συχνά με τις εξορμήσεις μας στη φύση.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να έρθουμε πιο κοντά με τον εαυτό μας και τους άλλους, αλλά η φύση είναι σίγουρα ένας από τους πιο αποτελεσματικούς.

Ο Richard Ryan, επικεφαλής συγγραφέας και καθηγητής της Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, αναφέρει τα εξής: «Η φύση αναζωογονεί την ψυχή. Συχνά, όταν αισθανόμαστε εξαντλημένοι, φτιάχνουμε ένα φλιτζάνι καφέ, αλλά η έρευνα δείχνει ότι ο καλύτερος τρόπος για να γεμίσουμε ενέργεια είναι να έρθουμε σε επαφή με τη φύση.

Επίσης, η έρευνα έδειξε ότι τα άτομα με μεγαλύτερη ζωτικότητα δεν έχουν μόνο περισσότερη ενέργεια για πράγματα που θέλουν να κάνουν, αλλά είναι πιο ανθεκτικά στις σωματικές ασθένειες. Μία αιτία μπορεί να είναι το γεγονός ότι περνούν περισσότερο χρόνο στο φυσικό περιβάλλον».

Σύμφωνα με την ερευνήτρια στον τομέα περιβάλλοντος και συμπεριφοράς Frances «Ming» Kuo από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, αποτελεί έναν ουσιαστικό παράγοντα για τη διατήρηση της καλής υγείας.

Ανεκτικότητα

Ανεκτικότητα

Το να είστε ανεκτικοί σημαίνει να δίνετε την ελευθερία στους άλλους να λατρεύουν με τον τρόπο που θέλουν, να ερμηνεύουν τις Γραφές με τον τρόπο που θέλουν, να πιστεύουν με τον τρόπο που θέλουν, επειδή θέλετε να σας αφήνουν ελεύθερους στο πνευματικό σας μονοπάτι της προσπάθειας.

Το να είστε ανεκτικοί δεν σημαίνει να επιτρέπετε εγκληματίες να συνεχίζουν το έργο τους. Η ανοχή σχετίζεται με τις αρχές της Ομορφιάς, της Καλοσύνης, της Δικαιοσύνης, της Χαράς και της Ελευθερίας. Έχετε το πλήρες δικαίωμα να είστε όμορφοι με τον τρόπο που θέλετε. Έχετε πλήρη ελευθερία να είστε μια πηγή καλοσύνης με τον τρόπο που θέλετε. Είστε εντελώς ελεύθεροι να ζείτε με δικαιοσύνη με τον τρόπο που θέλετε. Μπορείτε να απολαμβάνετε τη ζωή με τον τρόπο που θέλετε, αν δεν παραβιάζετε την Ελευθερία, την Ομορφιά, την Καλοσύνη, την Δικαιοσύνη ή τη Χαρά των άλλων ανθρώπων.

Καθώς βαθαίνετε την ανεκτικότητά σας, ο σεβασμός σας για την ελευθερία των άλλων βαθαίνει. Αρχίζετε να απολαμβάνετε άλλους πολιτισμούς και άλλες ερμηνείες της τέχνης, της θρησκείας και της φιλοσοφίας γιατί η ανεκτικότητα σας διδάσκει ότι κάθε λουλούδι έχει τη δική του ομορφιά και κάθε σπόρος μπορεί να ανθίσει στη δική του ομορφιά. Η ανεκτικότητα σας κάνει να σέβεστε την Θειότητα σε όλα τα όντα και να απολαμβάνετε τους διάφορους τρόπους που η Θειότητα εκδηλώνεται.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Consciousness vol.1              elenastral

Δεν έχω χρόνο για άλλο ρούφηγμα...

Δεν έχω χρόνο για άλλο ρούφηγμα...

Λέω τώρα, τέρμα στα βαμπιράκια... 
Δεν θα τους κάνω το χατίρι. Δεν θα τους προσφέρω την ενέργεια μου για να φορτίσουν τις μπαταρίες της μιζέριας τους. 

Έχω βαρεθεί τους ανθρώπους που κλαίνε, πονάνε και βαλτώνουν μονάχα για να εισπράξουν προσοχή, μονάχα για να ρουφήξουν ενέργεια...  

Έχω βαρεθεί αυτά τα ¨ανθρωποειδή¨ γιατί ουσιαστικά δεν επιθυμούν την αλλαγή. Μόνο να κλαίγονται και να μιζεριάζουν θέλουν. 

Δεν ακούνε τίποτα από αυτά που τους λες γιατί τα αυτιά τους, το μυαλό τους είναι γεμάτο. Το μόνο που ακούνε γιατί επαναλαμβάνεται συνεχόμενα σαν cd μέσα στο κεφάλι τους είναι τα: εγώ ο δύσμοιρος, πόσο με αδικεί η ζωή, κανείς δεν με αγαπάει... μπούρου μπούρου, μπούρου μπούρου....

Δεν αντέχουν να είναι ήλιοι που ακτινοβολούν αλλά παραμένουν ετερόφωτοι αστεροειδής που τρέφονται από τους πραγματικούς ¨ήλιους¨.

Προσοχή μήπως στέψεις το εγώ σου βασιλιά!

Προσοχή μήπως στέψεις το εγώ σου βασιλιά!

"Δεν υπάρχουν πνευματικοί οδηγοί! Παρήλθε η εποχή των δασκάλων και των ιεραρχιών! Δεν υπάρχουν θεός-διάβολος, καλό-κακό! Όλα αυτά είναι δημιουργήματα του νου σου! Εσύ είσαι ο Θεός-συνδημιουργός! Μην ακούς κανέναν εκτός από σένα! Η νέα ενέργεια θα τακτοποιήσει τα πάντα!"

Λόγια που αν δεν τα προφέρει μια αθώα καρδιά και ένα ελεύθερο, συνδεδεμένο με το Όλον, πνεύμα, καταλήγουν μωρία! Αποθέωση του εγώ! «Βάζω το εγώ μου στον θρόνο και το στέφω βασιλιά!» Στον θρόνο που είναι προορισμένος για τον Χριστό-Εαυτό σου!

Γιατί μόνο το εγώ το αποκομμένο από το Μυστήριο της Ενότητας-το ΕΙΝΑΙ, ενοχλείται από τους Οδηγούς, τους Δασκάλους, την Ουράνια ιεραρχία! Επειδή δεν τους νιώθει ως Εαυτό αλλά ως απειλή! Η απειλή, αγαπημένοι μου, δεν είναι από τους άλλους! Αλλά από την διαχωριστική συνείδηση που στεγάζει ο ίδιος ο άνθρωπος! Η πράξη της αγάπης μάς ενώνει με το Όλο πράγμα!

Παρατηρώ ανθρώπους που αδιαφορούν για τα στοιχειώδη τους καθήκοντα προς τον κόσμο γύρω τους να φιλοσοφούν ασυστόλως! Για να είσαι θεϊκός συνδημιουργός πρέπει πρώτα να επιστρέψεις οικειοθελώς στην Υιότητα! Πώς; Ένας είναι ο τρόπος και τον δίδαξε ο Χριστός! Το μόνο καινούργιο στον κόσμο στους αιώνες! Να αγαπήσεις, να συγχωρήσεις, να χαριστείς!

Αλλιώς το μόνο που θα συνδημιουργείς μαζί με άλλους δυστυχείς ανόητους, θα είναι πραγματικότητες πόνου και φθοράς που πρώτος εσύ θα υφίστασαι!

«Από εκεί θα σας αναγνωρίζουν ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλον!»

ΣΤΕΜΑ

Η Επίγνωση των Σκέψεων

Η Επίγνωση των Σκέψεων

 

Η συνειδητοποίηση του Εαυτού εμπεριέχει ένα βαθμό ελέγχου του νου, ο οποίος περιλαμβάνει την επίγνωση των σκέψεων και τη διάκριση ανάμεσα σε εκείνες που έχουν κάποια αλήθεια και είναι χρήσιμες και σε εκείνες που δεν είναι. Αυτό απαιτεί εξάσκηση της ευαισθησίας όσον αφορά την ποιότητα των σκέψεων. Δεν αρκεί να έχουμε επίγνωση των σκέψεων, αλλά και της επίδρασης τους πάνω μας ενεργειακά, συναισθηματικά και νοητικά.

Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ προσπαθούμε, δεν μπορούμε να ελέγξουμε το πηγαινέλα των σκέψεων. Εμφανίζονται από το πουθενά και εξαφανίζονται στο πουθενά. Ιδιαίτερα όσοι κάνουν σοβαρή εσωτερική εργασία , πολύ συχνά απογοητεύονται έχοντας σκέψεις που δεν θέλουν να έχουν. Όμως αυτό είναι μέρος της κατάστασης άνθρωπος, η οποία περιλαμβάνει την ύπαρξη ενός προγραμματισμένου νου.

Παρότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις σκέψεις μας, μπορούμε να μάθουμε να έχουμε επίγνωση τους, να τις παρατηρούμε. Κάτι τέτοιο μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά στην πραγματικότητα, το να έχουμε επίγνωση των σκέψεων μας αποτελεί ένα πολύ μεγάλο βήμα εξέλιξης. Αυτό που απαιτείται είναι αποταύτιση από τον νου, και αυτός είναι ο λόγος που αποτελεί ένα τόσο μεγάλο βήμα. Όταν δεν έχουμε επίγνωση των σκέψεων μας, το πιο πιθανό είναι να ταυτιζόμαστε μαζί τους και να τις ακολουθούμε χωρίς να τις διερευνούμε και χωρίς να τις αμφισβητούμε. Το αποτέλεσμα είναι αρκετός ψυχικό πόνος και περισσότερες δυσκολίες απ’ όσες είναι αναπόφευκτες.