Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Συναισθηματισμοί και θεϊκά συναισθήματα

Οι ανθρώπινοι συναισθηματισμοί είναι υποκατάστατα των θεϊκών συναισθημάτων. Γενικά, όπου υπάρχει έλλειψη Εαυτού, ο άνθρωπος δημιουργεί υποκατάστατα του Εαυτού. Όπου λείπουν τα ευδαιμονικά θεϊκά συναισθήματα, ο άνθρωπος δημιουργεί τεχνητά συναισθήματα ώστε να μπορέσει να βιώσει έστω και λίγη συγκίνηση, να κινηθεί δηλαδή το είναι του, να νιώσει περισσότερα και να ξεφύγει από τη ψυχική αδράνεια και άγνοια.

Σίγουρα οι συναισθηματισμοί είναι μία σκάλα της εξέλιξης που κάνουν τον άνθρωπο πιο ‘άνθρωπο’, όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μείνουμε εκεί, καθώς οι συναισθηματισμοί δεν είναι αληθινοί, είναι τεχνητά –και συνήθως βαμπιρικά- φτιαγμένα συναισθήματα.

Με την χαρά, τη λύπη, την συναισθηματική αγάπη, τον ενθουσιασμό, την επιθυμία, τη τρυφερότητα και μια μεγάλη γκάμα γενικά συναισθημάτων, ο άνθρωπος προσπαθεί να δημιουργήσει ενέργεια, να ενεργοποιήσει το συναισθηματικό του κόσμο, ή προσπαθεί να πάρει ενέργεια από το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Οι συναισθηματισμοί είναι αστρικό υλικό, και το αστρικό πεδίο είναι ένα τεχνητό πεδίο, το οποίο καλούμαστε να εξαγνίσουμε πλήρως.

Να θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου

Να θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου

Μια κυρία ήρθε και είπε, "Είμαι πολύ αδύναμη. Μαγειρεύω καλά, η οικογένειά μου είναι ένα αριστούργημα, το σπίτι μου είναι ένα παλάτι, όλα είναι υπέροχα, αλλά δεν έχω ενέργεια". "Ξέρεις", της είπα, "ταΐζεις μόνο ένα μέρος της ύπαρξής σου· το άλλο μέρος είναι πεινασμένο". Αποκρίθηκε,"Τι είναι το άλλο μέρος;" "Το άλλο μέρος ", είπα, "είναι η πνευματική φύση σου. Η πνευματική φύση σου δεν τρώει τίποτα. Κάνεις διαλογισμό;" "Όχι". "Προσεύχεσαι;" "Όχι". "Διαβάζεις σπουδαία, όμορφα βιβλία;" "Όχι, αλλά βλέπω τηλεόραση." "Τι βλέπεις;" "Τους γκάνγκστερ." "Λοιπόν, αυτό είναι ένα άλλο πράγμα. Τρως αυτό το μέρος, το σώμα τρώει, τα συναισθήματα τρώνε και ο νους τρώει, αλλά το πνεύμα μέσα σου είναι πεινασμένο. Όταν το πνεύμα μέσα σου είναι πεινασμένο, θα είσαι εκτός ισορροπίας. Δεν έχεις βιταμίνες. Θα πρέπει να θρέψεις το πνεύμα και να θρέψεις το σώμα. Αν θρέφεις το σώμα και το πνεύμα εξίσου, ωραία, όμορφα, τότε θα είσαι ένα ισορροπημένο ανθρώπινο ον."

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Stories                          πηγή    elenastral

Μην Τον θρηνούμε! "Τι ζητείτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!" Η αγάπη Του μας νίκησε όλους στους αιώνες των αιώνων!

Μην Τον θρηνούμε! "Τι ζητείτε τον Ζώντα μετά των νεκρών!" Η αγάπη Του μας νίκησε όλους στους αιώνες των αιώνων!

Πόσοι Σταυροί ακόμα ως την Αγάπη! Και όμως Εκείνος μας αγάπησε έως τέλους! Ως την ανάστασή μας! Αυτός είναι ο καινούργιος, ο μετά Χριστόν κόσμος: Αναστάσιμος!     πηγή  ΣΤΕΜΑ

Τι σημαίνει αλλαγή; Αλλάζω θέση! Στέκομαι στο θεϊκό σημείο της αγάπης!

Τι σημαίνει αλλαγή; Αλλάζω θέση! Στέκομαι στο θεϊκό σημείο της αγάπης!

Τι είναι Χριστότητα; Ο Υιός που δεν έφυγε ποτέ από τον Πατέρα!

Τι είναι το εγώ; Μια εκδοχή αυτο-ύπαρξης του νου που προσπαθεί να επιβιώσει και να κατατονοήσει τον εαυτό του αποκομμένο από το Όλο! 

Ποιος μιλάει; Η Χριστότητα ή το εγώ σου; Η Χριστότητα είναι δικαιοσύνη, το εγώ έχει δίκια!

Η Χριστότητα αλλάζει τον κόσμο, το εγώ ψάχνει την βολική του θέση μες στον κόσμο!

Το εγώ ζητά αναγνώριση, η Χριστότητα αναγνωρίζει μόνο το φως! 

*

Από τους αναπαλμούς της αγάπης καθαίρεται ο σύμπας κόσμος καθώς η αγάπη μετουσιώνει την εμπειρία της διττότητας σε αυτό που η ίδια είναι! 

Θεϊκή ανατροπή για τον νου: ο χωροχρόνος και τα φαινόμενα υπακούν στο πνεύμα! Γι' αυτό και όλα αλλάζουν! 

Η "αυτονόμηση" πάντα Εωσφόρο μυρίζει! Μα αφού ο Θεός σε έφερε σε μοναδική και ανεπανάληπτη ύπαρξη και ταυτόχρονα σε έχει στην αγκαλιά του, εσύ τι άλλη αυτονομία ζητάς; Το έξω από την ενότητα, την άγια διαπερατότητα των πάντων;      πηγή   ΣΤΕΜΑ

Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς...

Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς...

Η φύση είναι   συνειδητή φαντασία εκφραζόμενη  μέσα από την συμπαντική θεϊκή νόηση όλων των όντων. 

Όσο ο άνθρωπος ερευνά την φύση του, βρίσκετε αντιμέτωπος με   καινούρια ερωτήματα, καινούριους τρόπους , καινούρια  πράγματα,  και αυτό που συμβαίνει αντιλαμβάνομενος  αυτό το θαύμα  είναι να εκστασιάζεται ,  και όλο και περισσότερο,   να επιβεβαιώνει μέσα του την αίσθηση ότι όλα είναι συνδεδεμένα ,  ότι όλα είναι  εντάξει , ότι όλα είναι ένα …..

Αυτή η δυνατότητα της  κατανόησης  ….. ότι όλα είναι συνδεδεμένα,  είναι πραγματικά μια δυνατότητα  που μπορεί να την  έχει μόνο ο άνθρωπος ………

Έχει ειπωθεί, και ετσι είναι, ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει πλέον σε ένα υπαρξιακό επίπεδο όπου θα μεταπηδήσει αναπόφευκτα  από το <<εγώ στο εμείς >>, και αυτό ακούγετε πολύ όμορφο.

Όταν είσαι σε πτώση του εαυτού σου ξεχνάς πως υπάρχει η χάρις!

Όταν είσαι σε πτώση του εαυτού σου ξεχνάς πως υπάρχει η χάρις!

Αν συναναστρέφεσαι καθ’ υπερβολή ανθρώπους με συννεφιά, χάνεις την απόλυτη επαφή με τον ήλιο! 

*

Ελεύθερος σημαίνει να εντάσσεσαι στην θεία ροή!

Το εγώ αρνείται την Άγια ροή αφού θεωρεί ότι το ίδιο είναι η πηγή! Όσο πιο μακριά είσαι από την πηγή, τόσο πιο "αυτόνομος" αισθάνεσαι! 

Το να μην αναγνωρίζεις έναν αληθινό πνευματικό οδηγό και να μην ιεραρχείσαι ως προς αυτόν, είναι το ίδιο ανόητο με τον εκχωρείσαι σε ψευδοδασκάλους! 

* 

Νέα Πνευματική Εποχή σημαίνει να σε διδάσκει το Φως!

Νέα Πνευματική Εποχή σημαίνει να είσαι φρέσκος, καθαρός, άδειος! Για να σε γεμίζει η Άγια Ζωή! 

Το φιλί του Ιούδα...

Το φιλί του Ιούδα...

Ο Ιούδας προδίδει με φιλί, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε τι σημαίνει αγάπη. Φιλάει προδοτικά γιατί ποτέ η καρδιά του δεν σαρκώθηκε στα χείλη του. Είχε μπερδέψει μέσα του, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι από εμάς, την αγάπη με την ανάγκη, τον πόθο με το πάθος και τον έρωτα με την συνδιαλλαγή. Όταν φιλάς κοινωνάς την ζωή σου με την ζωή κάποιου άλλου που επέλεξες να ακολουθήσεις και να παραδοθείς δίχως κρατούμενα και βερεσέδια. Ο Ιούδας δεν μπορεί να το πράξει γιατί για εκείνον η αγάπη είναι ανάγκη. Η σχέση στόχος και η μαθητεία ρόλος. Όλα μετρήσιμα και υπολογίσιμα, δηλαδή άοσμα και νεκρά.  

Τις περισσότερες φορές δεν αγαπάμε τον άλλο γι αυτό που είναι, μα για εκείνο που εμείς θα θέλαμε να είναι. Γι αυτό  ο Ιούδας όταν νιώθει ότι δεν ικανοποιούνται οι εγωτικές επιδιώξεις και ναρκισσιστικές επιθυμίες του, προδίδει τον Χριστό με ένα φιλί. Έτσι για να θυμόμαστε ότι η προδοσία φιλάει «υπέροχα». Αχ και να ξέραμε πόσοι μας πρόδωσαν με ένα φιλί. Πόσοι την ώρα που μας φιλούσαν μας μισούσαν, και την ώρα που μας αγκάλιαζαν μας φυλάκιζαν. 

     πηγή  π.λίβυος 

Γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι είναι δάσκαλοί μας;

Όλοι συναντάμε κατά καιρούς δύσκολους ανθρώπους, είτε στην εργασία μας είτε στο φιλικό περιβάλλον είτε ακόμα χειρότερα, στο οικογενειακό ή συγγενικό μας περιβάλλον. Το ζήτημα των σχέσεων μοιάζει πολλές φορές με έναν λαβύρινθο ή μια σπαζοκεφαλιά, την οποία δυσκολευόμαστε να λύσουμε και συχνά, δεν τα καταφέρνουμε ποτέ.

Πολλές φορές, η μοναδική λύση για να απαλλαγούμε από έναν δύσκολο άνθρωπο είναι να τον απομακρύνουμε από τη ζωή μας ώστε, να μην μας επηρεάζει. Αυτή η τακτική όμως ενέχει δύο σημαντικά προβλήματα. Το ένα είναι ότι η απομάκρυνση αυτών των προσώπων δεν είναι πάντα εφικτή και το δεύτερο είναι ότι κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους υπάρχει στη ζωή μας για να μας προσφέρει ένα μεγάλο δώρο. Ένα μάθημα αυτογνωσίας. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες σχέσεις με τους άλλους καθρεφτίζουν τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας.

Εάν το συνειδητοποιήσουμε αυτό βαθιά και επιτρέψουμε στον εαυτό μας να διδαχθεί από αυτούς τους ανθρώπους, τότε θα έχουμε κερδίσει πολλά. Ας δούμε επιγραμματικά γιατί οι δύσκολοι άνθρωποι είναι οι μεγαλύτεροι δάσκαλοί μας και πώς μπορούμε να αποκομίσουμε τα μέγιστα από αυτούς, οφέλη.

Οι εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου

Ο Ιππότης και το Άλογο

Όλες οι παραδόσεις της ανθρωπότητας, οι θρησκείες της, οι μεγάλοι σοφοί, ακόμη και η διαίσθηση της πλειοψηφίας των ανθρώπων, συμφωνούν πως ο άνθρωπος είναι ένα Ον αθάνατο που έχει νού, ψυχισμό, ζωτικότητα και βιολογική ύπαρξη. Το αθάνατο μέρος του ανθρώπου το ονομάζουν “Ανώτερο Εγώ” για να το ξεχωρίζουν από το θνητό μέρος που αποτελεί ο νους, ο ψυχισμός, η βιοενέργεια και το φυσικό σώμα. Έτσι, το θνητό μέρος αποτελεί μια τετράδα φορέων, τα λεγόμενα τέσσερα σώματα του “κατώτερου εγώ”. Παραλληλίζουν τότε το “Ανώτερο Εγώ” σαν τον Ιππότη ενώ το “κατώτερο εγώ” αποτελεί το άλογό του. Έτσι, όλη η ζωή αποκτά τη σημασία του Ιππότη που με το υπέροχο δαμασμένο άλογό του ρίχνεται σε δοκιμασίες και περιπέτειες, στο όνομα του Θεού, της Δικαιοσύνης και της Ομορφιάς ή στο όνομα του Βασιλιά του ή της Ντάμας του…

Ερευνώντας τον Άνθρωπο

Οι γιατροί που μελετούν το βιολογικό μας σώμα έχουν μετρήσει τους κύκλους των κυττάρων του και ξέρουν όλα μας τα κύτταρα, εκτός από τα νευρικά, τα οποία αλλάζουν κάθε επτά περίπου χρόνια. Επίσης ξέρουν ότι το πάγκρεας αλλάζει τα κύτταρά του σχεδόν κάθε εικοσιτετράωρο, ενώ τα εγκεφαλικά κύταρα γεννιούνται μέχρι τα δύο μας χρόνια και δεν αντικαθίστανται ποτέ από άλλα.

Οι ψυχολόγοι που μελετούν τον ψυχισμό και τον νου του ανθρώπου μας αποκαλύπτουν ότι ο άνθρωπος μεγαλώνει μέσα από κύκλους και φάσεις της ψυχονοητικής του δομής σε αλληλεπίδραση με τη σωματική του. Έχουν μάλιστα καθορίσει τις λεγόμενες “ηλικίες” και στάδια της ανθρώπινης ζωής με ρυθμούς επταετείς, δεκαετείς, κ.α.

Ακόμη σοφότεροι άνθρωποι, όπως ο Πλάτωνας ή οι εσωτερικές παραδόσεις των πολιτισμών, μας μιλούν για τις εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου που καθορίζονται από τον αριθμό επτά κι από τους συστατικούς αριθμούς του: τέσσερα και τρία. Το τέσσερα συμβολίζει τότε την τετράδα ή “κατώτερο εγώ” ενώ το “τρία” αποτελεί το σύμβολο του “Ανώτερου Εγώ” ή Αθάνατης Ψυχής.

Καθώς οι γιατροί και ψυχολόγοι γίνονται σοφότεροι, πολλές εσωτερικές παραδόσεις αποκαλύπτονται στην ανθρωπότητα. Αυτό μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να ζήσουμε πιο συνειδητά και αρμονικά με τη φύση.

Μια τέτοια ευκαιρία αποτελούν αυτά που εκθέτουμε στη συνέχεια. Αφορούν τις εσωτερικές ηλικίες του ανθρώπου. Αυτές υπακούουν στον αριθμό, αλλά και στον ρυθμό, ακολουθώντας έναν ανώτερο σκοπό και μια μεγαλύτεη δικαιοσύνη. Η αλληλοσυμπλήρωσή τους τις μετατρέπει σε εξαιρετικό εργαλείο αυτογνωσίας, άρα και ευτυχίας.

Μεγάλη Εβδομάδα: οι Επτά μέρες ως τον θρίαμβο της Αγάπης που άλλαξαν τον κόσμο!

Μεγάλη Εβδομάδα: οι Επτά μέρες ως τον θρίαμβο της Αγάπης που άλλαξαν τον κόσμο!

Τότε είστε αναστημένοι, όταν θέλετε να κάνετε τους άλλους ευτυχισμένους! 

Ζεις δυο διαφορετικές υπάρξεις ως εγώ και ως Γιος Θεού!

*

 Άμα σου συμβεί Θεός το ξέρεις! 

Όταν στα μάτια σου κατοικεί ο Θεός δεν θέλεις τίποτα άλλο από το να περπατάς και να μιλάς μαζί του! 

Γίνε δημιουργικός! Όχι αποστάτης της ζωής! Μη θες να σε θαυμάζουν! Να ζεις τον Θεό! Όταν είσαι ερωτευμένος όπως και όταν είσαι χαρούμενος, θαυμάζεις! 

* 

Καθένας έχει τον δάσκαλο που αντιστοιχεί στην συνείδησή του!

Υπάρχουν ψευδοδάσκαλοι γιατί υπάρχουν ψευδομαθητές! Αν ο μαθητής είναι αληθινός θα λυτρώσει και τον εαυτό του και τον ψευδοδάσκαλο! 

Υπάρχουν άνθρωποι-σύννεφα που κρύβουν τον Θεό! 

 *

Κάθε άνθρωπος είναι άγιος, και ζει μαζί με ένα κτήνος!

Το έχει κάνει κατοικίδιο και το εκπαιδεύει! Αυτό είναι το μεγαλύτερο θαύμα! Το κτήνος είναι επικίνδυνο όσο δεν το βλέπεις! Και δεν το διαχωρίζεις από σένα!

Οι προθέσεις σου κινούν την ιστορία σου! 

*     πηγή   ΣΤΕΜΑ

Ο Θεός στο Βάθος της Ύπαρξής μας

Αν η Πραγματικότητα  ήταν «αντίληψη» θα μπορούσε να επιδιωχθεί.

Αν η Φώτιση ήταν «κατάσταση ύπαρξης» θα μπορούσε να κατακτηθεί.

Αν η Αλήθεια ήταν «νοητική σύλληψη» θα μπορούσε να διατυπωθεί.

Αν η Ζωή ήταν απλά «επιθυμία» θα μπορούσε να χειραγωγηθεί.

Αν η υλική ύπαρξη ήταν απλά γεγονότα θα μπορούσε να κατευθυνθεί.

.

Στην πραγματικότητα τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει.

Η Πραγματικότητα Είναι Ασύλληπτη.

Η Φώτιση δεν είναι κάτι που πραγματοποιείται.

Η Αλήθεια δεν είναι λόγια.

Η Ζωή δεν έχει σχέση με επιθυμίες.

Η υλική ύπαρξη είναι περισσότερα από απλά γεγονότα.

.

Πάντα υπάρχει ένα βαθύτερο επίπεδο εμπειρίας από ό,τι συμβαίνει μπροστά στον νου και στα μάτια μας.

Οι Σοφοί αποσύρονται στο Βάθος της Ύπαρξης και Βιώνουν την Αλήθεια της Ύπαρξης.

Η Πραγματικότητα Είναι Αχανής Κενότητα, δεν υπάρχει «κάτι» εδώ.

Η Φώτιση είναι παρούσα εξ’ αρχής, δεν μπορείς να την επιδιώξεις.

Η Αλήθεια είναι «Σιωπή», δεν είναι λόγια.

Τον Νυμφώνα σου βλέπω.....

Τον Νυμφώνα σου βλέπω.....

Τι να γράψεις για την Μεγάλη Εβδομάδα όταν η ζωή σου πνίγεται σε μια μικρή πεζότητα. Πώς να προσεγγίσεις τα Μεγάλα όταν νιώθεις τόσο μικρός; Πώς να μιλήσεις για την όντως χαρά όταν φυλλομετράς δάκρυ και αίμα στο ημερολόγιο της ψυχής σου; 

Μήπως όμως μονάχα μέσα από την ταπείνωση, την επίγνωση, τα αδιέξοδα και τις καταστροφές μπορείς να εισέλθεις στον Νυμφώνα Του;

Τα βάρη της ανθρώπινης Ιστορίας και η Μεγάλη Εβδομάδα μέσα από την Πεμπτουσία

4 Απριλίου 2015

Σε μία πολύ σημαντική συνέντευξή του στην Πεμπτουσία, ο π. Εμμανουήλ Κλάψης, καθηγητής στην Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη, μας είπε ότι η Εκκλησία προσλαμβάνει την Ιστορία και καταφάσκει σε αυτήν, αλλά ταυτόχρονα μπορεί και απαλλάσσει τον άνθρωπο από το βάρος της Ιστορίας. Αυτή την θέαση της Ιστορίας μπορεί να την βιώσει κάποιος στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Οι ακίνητες εορτές του λειτουργικού κύκλου με επίκεντρο την Γέννηση του Χριστού φανερώνουν την πρόσληψη της ιστορίας. Οι κινητές, με επίκεντρο την Ανάσταση και το Πάθος που προηγείται καταδεικνύουν την πρόσληψη της ιστορίας, την μεταμόρφωσή της και την απαλλαγή από τα βάρη της.

Στις ημέρες μας η κοινωνία μας, η πατρίδα μας, η Ευρώπη, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος γίνονται μάρτυρες νέων βαρών της ανθρώπινης ιστορίας. Τα βάρη αυτά συνειδητά ή ασυνείδητα τα φέρει κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Μία απλή συμμετοχή σε μία συζήτηση σε οποιοδήποτε τόπο και χρόνο μας καθιστά κοινωνούς αυτής της αλήθειας.

Ακριβώς εδώ εισβάλλει στον ιστορικό χρόνο ο αέναος λειτουργικός χρόνος της Εκκλησίας με την Μεγάλη Εβδομάδα, την Εβδομάδα των Παθών. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Πάσχων Χριστός. Το Ιερό Πάθος του Θεανθρώπου ωστόσο έχει ως τέλος – σκοπό την άρση των βαρών της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνεται και διακηρύσσεται πεντακάθαρα όχι μόνον από τα Ευαγγέλια αλλά και από τους Προφήτες, αιώνες πριν: «οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ καὶ ἐν κακώσει αὐτὸς δὲ ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν καὶ μεμαλάκισται διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν παιδεία εἰρήνης ἡμῶν ἐπ᾽ αὐτόν τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν» (Ησ. 53,4-5).